[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Знаете од кога немам прочитано корисна информација на нетов? Мислам, онака да налетам случајно, како што налетувам на бројот на стрии на газот на Ким Кардашијан, шпекулациите за сексуалната ориентација на Џастин Бибер, итн, итн.

Чуда се дешаваат по светов, ама интернетот/останатите медиуми се преплавени со вакви срања што во старт предизвикуваат губење на неколку поенчиња од коефициентот на интелигенција на секој што ќе ги прочита. Се се сведе на смешни видео клипчиња од бебиња/мачиња на кои ретардирано им се воодешуваме како да се феномен, rage comics фацулиња и чат-пат некој напатен др*аџија што ќе ме упати кон кујната, демек да му направам сендвич.

Иста прича на фејсбук, џабе ја воведоа опцијата за лајкување статии, кога и онака се лајкуваат само гореспоменатите бљувотини. И дневниот печат стана жута штампа, повеќе ци*ки низ страниците = поголем тираж. Каде се квалитетните информации? Каде е интересот за нешта што навистина го менуваат светот на подобро, наместо за причините за развод на некоја расцицлена старлета?

Се затупевме, мили мои, некои несакајќи, некои избирајќи го полесниот пат до информациското мртвило. Ignorance is bliss, жими мајка. Не знаеме кој е главен град на Норвешка, ама знаеме како се вика стрината на золвата на јатрвата на баџанакот на малата невеста на Сител. Епа нека ни е наздравје.

 

Прееска ми се слоши, баш фино , толку многу се напнав со учењево што ги трошам и последните атоми на енергија, за последните 2 колоквиуми. И по кој знае кој пат денес си правам кафе, и по кој знае кој пат си викам ОВА МИ Е ПОСЛЕДНО ДЕНЕС. yeah sure! Ми недостига она дремење на фемина, да ви ги читам постовите, да се смеам на глупостите и да мудрувам на некои теми!
сакам да ја прочитам книгата што ја почнав се вика А ПОТОА француски бестселер за 2010, ама од проклетиве книги, и скрипти не можам, ама затоа ја фаќам од среда и не ја пуштам. а во четврток се впуштам во потрага на тракаташки (стикери, огледалца, свеќички, рамки за слики ...) за во соба постреновирано украсување на истата!
ајде отидов да се дружам пак со книгата
ве поздравувам сите

 

Чувството кога ден пред колокфиум сваќаш дека поима немаш ама битно дремеш на фемина

 

Ме иритира кога во одредени зборови наместо в среќавам ф! Не знам дали се работи за некој тренд или стварно луѓето не знаат како правилно да пишуваат, ама ми смета на очите едноставно!
Туку, друго нешто сакав да кажам. Тотално сум разочарана од моето семејство, па дури и од брат ми! Дознав дека има сосема спротивно мислење за мене од она што сум. И тоа ме боли. Мислев дека тој е еден од оние кои подобро ме познаваат. Изгледа ова има е фала на сите за се... Очигледно не припаѓам овде повеќе. Едвај чекам да дојде денот кога ќе заминам од ова т.н. семејство. Се е извештачено, не можам повеќе вештачки да се смеам, и да се преправам дека ми е убаво кога не ми е.

 

Плачев кога замина. Плачам и денес.Те сакав, но не можев да направам ништо да останеш. Златното срце престана да чука, вредните раце одмараат. Господ ми го скрши срцето за да ми докажe дека тој секогаш го зема најдоброто...

 

Нема ден за нешто со некого да не се испокарам. Па аман веќе. Сите бре за ситници се лутат, што им е, сите одеднаш премногу осетливи станаа, ако нешто кажеш што не им одговара одма те напаѓаат, се дерат, пцујат, мислиш цела фамилија си им ја убил. Па аман, немате само вие чувства.

 

Големово бебе имаше роденден вчера.
И точно на полноќ како права сестричка ги раширив рацеве, се поткренав на прсти за едвај да стигнам до неговото лице, го прегрнав и го бакнав со најискрени и за него најубави желби.
И двајцата бевме со алкохол во крвта. Само и тогаш така искрено се прегрнуваме.

 

Деновиве сфатив врло битна работа.Баксузната ноќ е во многу тесна врска со неквалитетни штикли.
На пример...ако ти се скрши штиклата по дифолт вечерта ти е баксузна.
Да резимирам,
никогаш веќе не купувам неквалитени штикли,никогаш!Ај свер ту гад.

 

Си размислувам...ако се пријавам за модератор (со голема веројатност дека нема), и по некоја случајност ме изберат (уште поголема веројатност дека нема)...отиде форумот јабана...

 

Не можам да го дефинирам хуморот на сликиве... Ама мене ми се смешни!

Спојлер

 

СДК дека многу ми се спие ама не ми се станува од компјутерот Интересно ми е на форумот си читам, си се смеам А утре кога ќе помислам што ме чека ваква станувам -> Треба да прочитам банална книга од 150 страни и тоа за УТРЕ, а сега сум на 30, треба да научам хемија и значи треба да станам во 08.00 ааааааааааа Одам сега да ги го гушнам маченцето и да си се топлиме, а утре наутро ќе си ги погушкам книгите.

 

Најжално е кога на кокошката ќе и дојде јајцето на г*зот а претходно не направила мекичко местенце кај да го снесе .

 

Имав фин ден. Запознав уште една феминка, ептен фино, мило девојченце. Многу сум си среќна кога ќе си најдам некој со слични интереси.
ДРуго, свртев 3,4 фини разговори, сакам кога се читам со некој, а ќе ми изнуди насмевка, ама она да се насмеам од душа.
Отидов на братучед ми бившата девојка да ја посетам. Има нешто кај неа што секогаш ми го одврзува јазичето да и се доверам. Чувствувам дека е среќна,а и прстенчето на раката и блескаше од радости и убавини.
Оној мојон мајмун ќе дојде деновиве. Ќе биде тоа интересно. Денес пак се подновил, бетер од мене е за шопингување. Ми рече убава сум...

 

Вечерва за мене нема спиење.Многу учење,но тоа е што е, сама сум си крива, па една ноќ ќе издржам за да завршам со школово...
Криво ми е што мозоков не го искористувам максимум, барем 2% од 5тте кои ги користиме.

Средувајте си се навреме женски, многу стрес ќе си заштедите.

 

СДК пари,пари,пари... знам светот го вртат парите, ама поради нив истиот пропаѓа и не се потребни никакви пророштва, нити на баба Ванѓа, а нити на легендарниот Нострадамус излажале делумно и двајцата.Покрај парите, нормално е и интересот, вечен интерес на егото качено на пиедестал воопшто ова не го очекував од луѓе кои ги знам, да речам доста добро, ама изгледа си верував во сопствениот идеал за нив и одеднаш тоа се руши, неочекувано како гром од ведро небо, буквално така. Незнам како не се сетив на тоа, воопшто не ми ни текна, ама сега дознав, па уште и љубоморат на други Господе Не чини да имаш, а да не си задоволен од тоа што го имаш Само се прашувам како не им текна дека да правиш лошо на другите, истовремено си правиш лошо на себе си? Никогаш човек незнае каде ќе го однесе животот и на чија врата ќе тропне, можеби токму на таа на која не ни сака да тропне.Се е релативно и минливо, па дури и парите а ова повеќе од јасно ми е.

 

Мозоков ми работи со 100 на саат. Го замислувам сиромашкиот како оние парните машини од времето, растргнат на сите страни.
Ми треба одмор.

Есенва полека ми бега. Не ја сакам маглава. Ме гуши и ми е тешко.

 

Многу лоша работа е кога си легнуваш, си ги соблакаш чорапите, си се завиткуваш нели во кебенце, и си уживаш пред компјутер спремајќи се да го затвориш и да спиеш, и буууум мочниот меур му праќа непотребни сигнали на мозокот, од типот полн сум оди во вц да не направиш беља ноќеска а половина час претходно си ја завршил таа работа мислејќи дека тоа е последното празнење на проклетиот полн во облик на крушка, мочен меур за таа вечер.
Марфи ми должи и премногу ...
И што сега, морам да се дигнам од кревет ... е*ате!!!
Е така, тоа сакав да го споделам со вас
На тешки маки сум. Се надевам ме сфаќате како ми е.
Добра ви ноќ.

 

Сакам да кажам дека се чувствувам како целосно да ми е обновена енергијата. Се видов со моите дома, чувството е преубаво, колку и да сакам независност од нив, дури и со свежи 24.
Природа, парк, чист воздух...
Главното селце си има свои предизвици со кои едвај чекам соочување, но природата ми ја враќа вистинската сила..

Сакам исто така да кажам дека решив да си побарам советче, и ако не го добијам, скар

 

Душава ми се разнежни. Платонот мој после долго време ми пиша. Скопје не исто без тебе, денес отидов и се вратив, не сакам ни да седам таму кога не си ти, те чекам во Белград. Горд сум на тебе.

Убаво е кога знаеш дека некој постои на светов, кој си ги знае лимитите ама те возвишува, како и јас него. Белград е секогаш едночасовна станица, за чашка ракија, приказни испреплетени, восхитување, пререкување за хорнично жалење еден на друг, фантазирање со отворени очи, и кажување последно збогум пред авионот да полета.

Чудно е што ми стана модел на маж, кој би сакала некогаш да го имам во животов. А језивото е што сме слични еден на друг, дури наликуваме. Колку брзо ми се вметна во животов, од професионална соработка, до длабоко пријателство, и попуст за шопинг и интелектуален предизвик. Сакам да го имам долго. Сакам кога ќе ја запали колата од Бг и ќе дојде само на 3 часа за разговор со мене. Да ми каже колку му е полесно, и дека добива барем пријател кој знае да го ислуша и посоветува. Сакам кога ќе ме погледне и рече не се менувај.. Свесна сум дека никогаш нема да направам ништо со него, ама пријателството себично ќе си го грабам.

Фала ти С. што постоиш..