[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Во Африка секое утро се буди Газела, која знае дека мора да трча побрзо од најбрзиот Лав или тој ќе ја убие.
Секое утро се буди и Лав... тој знае дека мора да ја стигне најспората Газела или ќе умре од глад.
Не важно дали сте Лав или Газела, кога сонцето ќе изгрее...почнете да се борите...

 

Се запишав на јога
Од понеделник почнувам

 

СДК оти имам толку многу да направам-а сум врзана да чекам, толку многу да кажам-а толку малку навистина слушаат. Да ја немав суштата негова поддршка не знам каде би го барала крајот на витловото топче.
Како трн во рана ми се сите самопрокламирани невини душички, кои и те како знаат да обмамат, ама за жал ја утнале работата кога се фатиле на оро со мене. Не сум лошла, болна одмаздувачка и верувале или не е баш навистина се радувам на туѓата т.е на секоја среќа и молам бога на сите стодупло повеќе да им даде.За жал принципот на кој им функционираат главичките на уфилманите Господа Несовршено Совршени е кога си среќен да те сјебат и да те спуштат од твоите безгрижни облачиња дека колку и да глумат совршено лудило, ни сами себе си не си се поднесуваат. Е богме најмило е кога ќе им го видиш суратот кога сфатиле оти залудни им биле сите обиди за саботажа. Ама на Ноелка пак и е жал, и пак дава шанси, ама вториот жолт картон,е навистина последен. Доста беше патење за туѓа среќа, за сметка на твојата. Тоа само мајка за чедото го прави. И никој друг.

 

Еве го и викендот, конечно после долгава и напорна недела. А петок како почеток на истиот така убаво ме пречека со болки у стомакот од проклетиот мензис, па и нашколо не отидов, ццЦ која пропалица сум . Не, кога реков дека убаво ме пречека значи дека убаво ме пречека. Два-три саати гушкање и бидување љубимец, леле бе што сум заљубена.

Ајт, викендов ќе си го искористам за уживање. Добро, се до недела. Во недела решив да учам. Ама што ме занима недела сега кога е петок? ајде феминЌи, имајте убав викенд .

http://www.youtube.com/watch?v=ex32qlF6Ss0

 

Конечно викенд !

Морав да се одморам од секојдневните обврски и да се погрижам малку за себе!

 

Ако немаш што да правиш, земи чисти си.
На мојата среќа и нема крај. Во средувањето на стари кутии, најдов една полна со стари книги од татко ми. . Ме удри мирисот на стара хартија и пожолтени страници. Се впуштам во акција.

 

СДК фала курцу им текна!

http://brkajrabota.mk/vesti/makedonija/ ... ndar-palas

 

Истото сакав и јас да го кажам.И веќе се помалку верувам во народната: „Кој чека ќе дочека“, зашто веќе се убив од чекање.
Мразам празни ветувања, тапшање по рамо и лицемерни признанија за мојот успех.Аман, па кога сум толку квалитетна искористете ме.А не само благи насмевки, топли погледи и еден куп потрошени батерии за часовникот, на кој веќе му здодеа да го мери времето.

 

Добро расположение ме тера од сабајле,доручкував,пиев какао,а во позадина музика.
Едвај чекав да стигне пакетот со производите зошто знам дека ме очекуваше подарок чизми и пончо...и кога стигна што да видам изненадување катастрофа хаххахахах (очигледно сум преценила,очекував нешто сосема друго).Но тоа е што е,наредниот пат се надевам нема за џабе да ми биде трудот.

 

Тој замина.
Далеку е,не се слушаме,не се гледаме...
Знак прашалник е дали и кога ке се врати.Но ние уште сме заедно,демек ...
Многу посакувам да се врати и да продолжиме каде што застанавме,вака празна сум,иако излегувам и комуницирам со мал милион луѓе..
И посакувам да верувам во се што ми рече.Не сакам ни да замислам дека се тоа може да биде само добро смислена лага.Нека биде баш како што рече тој,а ние ке одиме со Господ напред..

И уште нешто.
И лош ден може да биде добар,доколку во класот сите се будали и луди мали суштества кои те засмејуваат на сите можни начини.Ете така,мене ме расположува мојот клас,иако некогаш ми одат на живци,има денови во кои ме исполнува целиот клас.

И трето.
Денеска ке си седам дома и ке си јадам макаронки.
Запечени со многу јајца,шунка и кашкавал.Со кечап и сенф со највкусниот вкус.
Ке се дружам со Саваш и Јасмин,со Езел,а после со креветчето ..

 

Please.

 

Конечно

 

Сакам да кажам, утре е голем ден за мене..
Со Љубовта ми моја правиме една годинка откако сме заедно и сум така благо потресена и возбудена...
Нема да правиме некое незнам какво славење, поклони специјални не купуваме (си поклонуваме и во обичните денови) ама така.. Како ден, многу ми значи.. Ах, љубов, љубов!!

 

Никој никогаш не ставил диви билки со трња густо збиени, како железен оклоп за да го брани од прашината надвор. А многу веруваат дека го направиле невозможното, иако тоа значи да се разјадеш самиот, да се препуштиш на дивиот ѕвер во тебе.
А доаѓале моменти кога си мислеш дека прашината ќе те голтне, ќе ти ги ископа очите, ќе ти се залепи на грлото. Па водиш борба против тие прашинки само за да не ти се залепат, ама тие, посилни од се, од најдивото и најстрашното.

Кога не би биле некои работи претешки, јас би била најлесна. Лесна ко пердув, би се препуштила на посилните, на ветрот и водата, нека ме носат... Ќе ги впивам сончевите зраци да ми ги шарат јаболкниците, ќе ги раширам рацете и како пеперутка ќе летам во водата. Би се препуштила на силните ветрови да ме носат било каде, некаде далеку и од мене и од светот. Ќе ги соблечам чевличките и ќе трчам боса по улици, ливади, шуми, по ладен под и по трње. И тебе не би те одминала туку би те прегрнала како никогаш досега, би ти ја дала мојата леснотија без размислување, само еден миг и ти да се почувствуваш полесен.
Сакам да летам, да летам во соновите мои. Ги имаше луцидни (зошто не ми текна?), имаше и полни со сладострастие, имаше паѓање, цркви, бебе во мојата утроба... и доцнев, секогаш доцнев, никогаш никаде ме немаше на време. Бев насекаде, а сепак никаде. Часовникот, проклет да е, секогаш ме потсеќаше. Се имаше, само летање не!

Ох, па нели сум магнолија јас? Март, мојот март! Овој месец се ќе започне, се! И се ќе биде ново, чувствувам немир во градите, во слабините, абе се живо ми дава знаци за новото. И да, станувам полнолетна!

 

Иш, иш ладно време не те сакам, и тебе снегу, и тебе не те сакам. Сите пишувате сонце ово она, па зошто го нема овде бе, него снег ние имаме. Ах.

 

Нов месец. Плус петок. Убав ден. Сончев ден. Среќен ден.
Ден за радости.
Ден за насмевка од 6ка до 6ка.
Ден за нови чевли.
Ден за нови смешни заговори.
Ден за љубов.
Ден за мекици и славје.
Рики мој е татоооооо!
7мали самојетчиња, цицалчиња, бебувчиња, лепотанчиња, глувченца бели малецки.
Одвај чекам да поминат 2-3 недела да одиме кај мама Берта на посета и да ги гушкам гушкам гушкам гуууушкам тие бели пуфки.
Ах радости!

 

Сакам да апелирам до скопјани да не зјапаат до толку кога проаѓам по улица, зошто мислам дека ми се скинале хулахопките/некој ми залепил мрсул во коса/имам кармин на забите.

Остајте ме да бидам убава на раат.