[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Прво, некои феминки мораат сериозно да олабават одредени теми, ако не предлагам да ги прекрстиме истите со нивните никови! Ми се одмилија некои теми мајке ми.
Друго, болна сум во главата урагани имам и тупка ко некој молњи да мава внатре.
Ме радува инаку што почнав да се штедам, не се раздавам толку лесно и ни да ми чуе кој што рекол или помислил. Добро е, добро.
Се надевам дека ќе ја добијам работата за преку летото и едвај чекам да почнам поинаков начин на живот, едвај!

 

Деновиве се трудам да бидам позитивна. Дедо ми беше таков. Се бореше со последните сили за живот, и дури на смртна постела ни кажуваше шеги. Сега ми се чини дека кога и ќе го слушнам зборот кукла, ми навираат солзи. Не сакам да плачам. Тој ми остави такво спиритуално богатство, и за тоа солзи не се леат. Затоа вчера бев на англиски после погребот. И го разубавив денот на професорката, како дедо ми што правеше. Жената е сама, без деца, сопруг, и има некаде околу 50 години. Мене ме сака како ќерка. Се трогна кога и` го однесов осмо мартовскиот подарок. И покрај возраста, дедо ми ја викаше девојче. И да. Се смеев на шегите, се играв со децата. Не плачев дома.
А денес, ќе одам на училиште. Па после денес, ќе земам да ја напишам книгата, која веќе со недели стои нечепната во папките.
Имајте најубав ден!

 

Eј Хипи морам да те поправам. Мене веднаш ми дојде на ум песнава, а сигурно има уште некоја Ама сепак се согласувам дека нашиве се малце дискриминирани

Поздрав... треп, треп
http://www.youtube.com/watch?v=Xb1Aa0dcjMM

 

Ме растажи кога читав... Сега дури сваќам колку само за мали ситници се нервираме секојдневно. А некои луѓе ја сватиле вистинската смила на животот и уживаат во секој момент од него, наоѓаат добро, дури и во најлошото. Ќе се обидам и јас секој ден вака да размислувам Иако не го знам дедо ти, мислам дека сакал да се радуваш на животот и да уживаш во него, како што опиша ти, дека и тој правел.
Имајте сите убаво расположение на овој тмурен и врнежлив ден...

 

Wondering... дали следните 7 денови ќе бидат добри и побрзи во своето одминување бидејќи страшно многу сакам да се нацртам Охрид во прегратките на мојот најмил? Мразам skype, мразам телефони, т.е. замразив! It's not that easy... Не сакам веќе виртуелни бакнежи (ах, колку глупава замена се), сакам вистински, реални, црвени, опојни...

http://www.youtube.com/watch?v=rKAn1HvmRXM

Aјде барем осеќам дека викедов ќе е ептен друштвен побрзо ќе мине времето.

А денов ќе го потрошам на креативност - ќе си ги средувам обетките и ланчињата. Баш ми дадовте убави идеи во Направи сам :up:

Ноооо, најпрво од се‘ - време е за кафе

 

СДК ... Е ова заборавив да го кажам. Инспирација од секојдневие ...



Имајте лесен ден иако времето е тешко, а луѓето уште потешки ...

 

Сакам цвеќе, иако не е 8ми март.
Сакам Милка бонбониера во форма на срце, иако не е Валентајн.
Сакам поклони, иако не ми е роденден.
Сакам пакетче со чоколади, иако не е Нова Година.
Сакам свеќи, вино и вечера, иако не ни е годишнина.

...затоа што е 9ти март.

 

Се што сакам да кажам, се што ми лежи на срце...нема потреба од зборови, песнава ја свири сета тага, носталгија, болка, загуба....собрана во мене. Посветена на моите баби и дедовци, на моето братче, на моето братче или сестриче, на мајка ми. На они кои никогаш не биле, а страшно ми флат тие ликови во животот и оние кои биле но повеќе не се со мене. Зошто..........??? Ќе добијам ли некогаш одговори на моите прашања?

http://www.youtube.com/watch?v=QuNhTLVg ... re=related

 

Ама срамежливо ова сонцево.
Ѕирне рано сабајле и толку му е за цел ден. А можеби е само мрзеливо, како мене.
А јас? Јас неколку дена по ред (жими вчера) не можам да се наспијам од гости. Дури досадна станав спомнувајќи ги секој ден.
Чоколадната фабрика на Чарли да беше кај нас, па немаше толку да е интересно.
Идат и одат, ко на попатна станица. А сакам да сме невидливата платформа 9 и 3/4 и само посебни личности да имаат пристап. Вака се чувствувам ко на пазар да сум.
Не дека ми смета таа ведрина и разните приказни кои се запишуваат секое утро на четирите ѕида на дневната, но не сакам да е толку рано и несакам јас да се појавувам таму и да морам да седам.
А нели, не е културно. Уште понепријатно е кога пријателка на мајка ти има јака шишка под мишка а упорно те гушка под неа. Но немоќта да се спротиставам на милоста на гостите е еднаква на ова:

Spoiler

Почнав да се ежам од оние клише, you don't say муабети.
Да. Не сте ме виделе 10 години. Логично е да сум пораснала.
Да. Логично е да се образувам и да имам дечко.
Не. Повеќе од тоа нема да споделам.
Истовремено и ме плашат тие муабети. Се чувствувам постаро кога ќе кажат „Колкава кукла си пораснала, иста си ко мајка ти.“
Од една страна огромен комплимент, познавајќи ја убавината на мајка ми, од друга страна ми се чини ќе почнам да го проверувам челото за првите брчки.
Од трета страна (и тоа има), не им верувам. Посебно кога ќе се погодат некои постари што се сеќаваат на баба ти во млади денови. Не знам, имам чудна перцепција за таквите. Уште како мала кога бев со ајмо срат фриз и некое килце плус, а ми велеа дека сум супер, сфатив дека имаат друг поглед на работите. Или пак на мајка ми кога и велат дека афрото на глава подобро ќе и стои ако ја крене косата. Лажеле тогаш? Можеби лажат сега? Не. Секогаш.
Вистинската перцепција ќе ја препознаеш само при ненадејни, ненамерни и подзаскриени зборови.

Туку имам 3 започнати книги и уште 4 кои чекаат непипнати. Содржините - која од која поубави, но мрзата надвладува.
А си нарачав и од ланчињата со був, буквално бесплатно, едвај чекам да ми стигне.

Мечињава ми внесоа ведрина во тмурниов ден. Ве поздравуваат и вас.

 

Се направив цвет.
А и како да не, кога толку многу ги имаше околку мене?! Не идеше работата...
Се така цвеќенца се собравме и се вртевме околу сепарето на музика што не ја ни слушавме.
Еден браник настрада, една коса исто така, лева штикла(среќа не мојата), и мојата шминка, ако се земе во предвид дека ниту едно цветосување не поминува без драма и крокодилски солзи, ко што би рекла баба ми. Големи очи= големи созли, крокодилски.
Да не го сакав толку многу, тој make-up секс, немаше да се сфатам. А, вака имам барем некое објаснување, какво -такво.
Сега ми се случува урнебес во главата и желудникот. За арно нека е. Конечно да го испоштуваме и ние денот како што е редот.
Книгиве сами ќе се научат, гледам јас.

Утре е многу битен ден.
Ако преживеам, ќе ме видите, ако не... јеби га!
Останете ми фини и убави. И среќен 9-ти Март, пошто 8-ми не стигнав да ви го честитам.

 

Вчера. 8ми март.
Ден кој никогаш нема да го заборавам.
Делев љубов низ улиците на мојот град.
А, сега плачам. Заради ова видео. Зашто сум горда на самата себе.
Љ, Д, К, С, И, К и М... Горда сум на нас.

http://www.youtube.com/watch?v=8aVD1IPv ... r_embedded

 

Денеска уживам максимално релаксирана.Не ме интересира не тестот математика на кој имам 1,ни тој што е на другиот крај на светот.
Вечер одам да се забавувам,а кога има водка,тогаш нема чувства.
Имајте и вие убав викенд,го чекаме уште од понеделник

 

Мораше ли на сред писмена да ми се запне и да ми се скине на едно место најубавото, најпрекрасното, најраскошното и најбогатото ланче што сум го имала во животов што го добив вчера на Дуки Дасо, тоа се всушност 3 реда ланчиња во едно - плетен крем дел со онакви како цветови, дел само со бисерчиња и мешан дел кој ми се растури со крупни бели бисери, монистри и тие елипсоидни како и да се викаат, абе најубаво, што го покрива целиот граден кош, бело такво мешано со некоја светла крем боја, прљаво бела боја...прешс. Баксуз. Сум го собирала на сред час бисерите, монистрите и онаквине елипсоидни прљаво бела боја ситници.
Ама го направив! Кај дечко ми дома потоа, си седнав фино лепо си ги наредив како што си беа си го врзав пак ланчето и од дрангулиите не се ни познава дека е заврзано на местото каде што се распара, пресреќна сум и пак си го ставив на градниот кош, абе класа е. Го сакам! Љуууубовче мое!

п.с. Тоа врне она наочари на глава ставила. :up:

 

сдк1 иако е тежок денов јас се чуствував супер но секогаш постои некои кој може да се каже дека не сака да бидеш среќен
сдк2 дека многу лошо се чуствувам поради тоа што дознав де ка најдобрата другарка ми била најлоша

 

Ми недостасува петочната еуфорија. Кога бев цел ден среќна што сме петок, едвај чекав да дојдам дома да се спремам и да излегувам вечер. Изчезна некако...денес понеделник ми е, цел ден сум поспана и нема ни П од петок. Тмурно е надвор, глупаво, досадно Нека се згрее веќе еднаш, па нема смисла веке!!!

 

СДК Ах бе форумче, ми делуваш како алкохол... Кога сум нервозна знаеш да ме смириш, да ме опиеш, да ме пренесиш во еден друг свет, а понекогаш (тоа поретко) не ми годиш и уште толку можеш да ме изнервираш. Среќа што второво е поретко.
И така, и два збора да напишам без врска си ја празнам душава, се олеснувам, а сепак не е толку монотоно како на парче хартија, и не толку директно како со соговорник. ТЕ САКАМ

И СДК дека не бил градов до толку тапа колку што мислев.

 

‎А колку би било поинаку, кога болката би ја чувствувал и тој што ја предизвикува!...

 

Среќна сум !! има некој проблем ?

 

Сдк некои луѓе навистина не знаат да го ценат вистинското пријателство. На моменти се прашувам и дали воопшто постои пријателство, и ако постои дали е вакво како моево- само да давам а ништо за возврат! Или јас не знам да проценам кои ми се пријатели. Едно од тие 2 ќе да е. Како и да е, се разочарав од одредени личности, ќе треба да си седнам со мајка ми и муабет да си напраам на оваа тема. Кој подобро од неа би ме посоветувал нели?
Ми се јадат палачинки, со нутела крем и банани. Оргазми . Ме дрма добиеново, се осеќам ко трудна жена, се нешто ми се подкаснува. Прасе
Велат ќе залади пак а? Пак ли снегови, пак ли ке имам растечено носе, и паломи во рака .
Сакам пролет, расцветани дрва и мирис на јоргован. Сакам да шетам во парк, да седнам на клупа, да дремам и да јадам шеќерна волна. Умсвтено да се одморам, кога веќе физички не можам. Сакам и да си купам нови ролери... ете тоа сакам
И сакам само уште нешто, некој да ми направи кафе зошто мене стваааарно многу ме мрзи да станам од топлиов кревет и да одам до кујна.

 

Стварно немат Хипица, на никого не му текнало да направит една таква песма ами и нашиве очи се убаи нели сум у право? Не сум у криво Никој не ги опеват, никој ама немат везе, битно убаи очки имаме