[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Се ежам од луѓево

Зошто толку злоба ? !
Зошто толку завист ? !

Зар не гледаат дека си ја трујат сопствената душа . Не знам не можам да сфатам зошто толку лошотија во рајава . Па да му се плукнам ова не се луѓе ова се лешинари . Само сеир да се гледало , само да гледаат како тонеш како ништо не ти оди . Се хранат од туѓата несреќа . Трагично ем жално . Кога мислиш дека се си видел те демантираат . Ме запрепастува во какви чудовишта се претвораме . Кога бев на дното дојдоа до мене јас се си мислев за да ми помогнат да ми подадат рака , кога ги делев неуспесите и несреќата тука бевте . А сега ... ?
Сега ве нема !
Не не сум јас сменета јас сум истата вие се променивте . Јас само сакав и успехот да го подeлам со вас заедно да прославиме и да се насмееме . А не заедно да се депримираме како што тоа некогаш го чинев/ме . Зошто ви смета мојата среќа ?
И над се тоа се нарекувате мои ПРИЈАТЕЛИ ? !
Јас сум среќна ако вие сте среќни . Зошто вие не сте за мене ? Многу ли барам ...
Еднаш прочитав една мисла ...
Успешните луѓе немаат пријатели . Не ја сфатив ми се виде нелогична . Но не само што ја сфатив јас ја почувствував на своја кожа. Не е ова јас сум за вас Доналд Трамп успех направив Туку направив голем чекор , одам нагоре . Конечно ...
Зар јас сум виновна што не ви оди ? Зар јас сакав да се разочараш од кретенот. да ти го скрши срцето? . А ти друга другарке мислиш ми е мило што изгуби годинина на факултет ? Мислиш мило ми е за тоа ? Што имам јас од тоа . Да се ситам на такво нешто , да се ситам на туѓа несреќа уште сега би скокнала во Вардар .

Зошто цел Живот ми посакуваат несреќа Зошто ?! ?

Жал ми е за вас . Искрено јас можам без секого , не губам никој посебен . Се плашам што ќе стане од вас за некои 10-15 години .
Има една разлика помеѓу Вас и Јас ...
Јас никогаш нема да ја гледам туѓата несреќа како моја среќа !!!
Никогаш туѓиот неуспех нема да биде моја емоционална храна , тоа нема да го дозволам . Јас ќе се тргнам но вие ... Вие и понатаму ќе сте несреќни како проклетство што ве следи .

Љубомората е Болест . Лечите се !!!

 

Ако не полудам пред Колоквиумскава недела,тогаш јас сите ќе ве полудам

 

СДК дека денов ми беше многу напорен... Уште малку да поучам и се надевам ке имам сила да се довлечкам до теретана.
Ајде нека ми помине и утрешниот ден и да се одморам после малку и да си одвојам време за блогот.

Аа да исто сакам да кажам дека деовиве правам некои работи за кои сум мислела дека никогаш не би имала храброст да ги направам .
Way to go Nika

 

Денов срање у боја.
Ама апсолутно се е против моја воља.
Мисс сакаш бело?На ти црно.
Мисс сакаш хамбургер?На ти интегрална кифла.
Мисс сакаш здравје?На ти пролив.
Мисс сакаш љубов?На ти мушки пмс.

А Мисс,Мисс...Сакаш професор?Епа нема предавање.
Битно добив ЕсЕмЕс,да сум им пренесела на другите.Срцка бе.Да го грабнеш и да го силуваш.

И за крај,Мисс сакала фустан ко на Бијонси во спотов (после 1:10)..
http://www.youtube.com/watch?v=XWCwc1_sYMY
And guess what?
Е нема де,нема!

 

Дешава се пеперуга у мев.
Ама онаква, за какање бре!

Цел ден на супа, двопек, ништо мило не ми каснала душичката. Греота.
Важно бев на систематски, се испофалив дека гледам добро, имам низок притисок и ми прпаше коа ми боцна игла во вена. Стрејтераш сум, бегам од такви ситуации.
Вчера напраив саглам договор со мртви рокови .

За што? За песна и спот. Ќешки нека биде, и онака сме без многу кеш. Плус тоа, одредени делови од песните што ги имаме снимано, се во недоработена верзија и тоа значи дека деновиве ќе затнувам уши и свои и туѓи и ќе пеам низ дома.
Си бев на работа ради некои микро обврски и сфатив дека кога не сум на работа, имам стрес што не работам ништо, а кога работам, стресот ми е како некој си додаток у јадење, да речам, вишок сол у мусака! Не менува многу нешто, ами ете така, те фаќа јанѕа дека и можда си зависник од тој стрес.
Мачоров се мази и пази, мене ми се дешаваат чудесии ама мудро молчам и гледам да не претерувам со шмукање око, гризење врат и носење пита за ручек.
Како ќе си ја наредиш, така ќе те вози ситуацијата нели!
Со Иван одам на боза и трач доза, концептот за емисија, се стори востание. Идеите лежат по фиоки, а времето си лета. Понекогаш се прашувам дали воопшто амбициите на нашите глави се претвораат во реализирани случувања. Но, така функционираме отсекогаш.
Си бев на претстава на дечкиве од ФДУ, си се изнасмеав чесно! Ме израдуваа пар колеги што се покажаа добри и како актери, а работат режија. Си самопотврдив дека кога менуваш улоги, најдобро ја конташ другата страна, што има и сака да каже.

Нека се нови предизвици, нови деланија, само да не се колеме и караме.
Нели.
Жените го водат светот, вака или онака.

И едно сликиче за крај, смешка ем радост за сите:

 

СДК ... да му бидеш родител на својот родител, а да не прифати ништо твое е навистина иритирачко и навредливо!

 

СДК тапа е новава тема, уште насловот ко ќе го видам па и тоа во заградата ми се одмилува и не би да ја отворам, а не сум ни навикната. Темава ја отварам само за да кажам дека си ја сакам старата Сакам да кажам... и се надевам мислењево ќе стои тука, зошто не е офф-топик, тоа е она што сакам да го кажам! А и ако више почнав, да довршам. Досадни сте со бришење мислења што не ви одговараат од СДК, кога тука човек што му лежи на душа, тоа си пишува, буквално КОЈ ШТО САКА ЌЕ СИ НАПИШЕ и нема што некој да му го брише мислењето. Чао.

 

Неверојатно е колкава интуиција имам и што сонот кој го сонив се реализира за неполни 12 часа онака како што предвидев!
Ова е една од оние знаев ситуации кои немаат оптимизам ни во примеси.
Инаку имам и премногу знаев ситуации кои не ме веселат нешто во последно време, напротив...ќе дојде и до нивна самореализација без моја припомош и онака...
Има денови кога ќе ја погодам навистина шминката вака ко денешниов на пример, па ја оставам за онака ако најдам некое огледало онака попатно да си се восхитувам и после чат пат и тука и таму протриваш очи повторно од не знам кое по ред знаев и сфаќаш дека си имал шминка кога ќе ги здогледаш валканите рачиња и следи уште едно ново -
-Знаев, !

 

Сдк ви помина денот убаво?
Јас за мојот да кажам дека помина лошо. Под нулата. Си кажав јас сабајле во една тема дека го мразам четвртокот. И знав дека така и ќе заврши.
Денес ми кажаа дека утре имаме натпревар кошарка. Во тимот сум . Се надевам дека утрешниот ден ќе триумфира со победа.

Ајде едно песниче од мене, за поубава вечер.
http://www.youtube.com/watch?v=dLx6lkcM6Mc

 

Ми го покажаа ова, па сакав да го споделам со вас.

http://www.youtube.com/watch?v=HgzA1eNOJ7k

 

Денов беше прекрасен... Драстично по жолто од пред некој ден. Природата прекрасна.
Денов беше за памтење!
Достигнав внатрешен мир!
И како да не ја сакаш есента!?

 

Јас само сакам да им ја честитам денешната слава на оние што ја празнуваат. Нека е за многу години!

 

Денеска, кога мирољубиво си одев, ме мавна еден есенски лист од едно дрво. Ама онака во фаца ме залепи, плас. Убаво ми го шлупна главчето и ме натера да си подразмислам за некои работи. Филозофски, тупаџиски, прочитани-и-заборавени работи.

Јас, на пример, кога нешто ќе почне да ми се мота во глава, го пишувам во СДК. Некои творат, поезии, прози, цртаат, прават ремек дела, а јас пишувам постови. Мислам, живи глупости, ама ако. Мене лично тоа ми помага, и тоа многу, затоа што ги исфрлам од глава и ги запишувам тука. Потоа не ни размислувам за нив. Многу едноставно, а многу ефикасно. Зборот ми беше, секој треба да си го најде својот издувен вентил, макар и еден форум да биде тоа.

Е, откако го сфатив ова, сфатив дека старата СДК е заклучена. Клуч, клуч, веројатно ќе отиде во некој подфорум, како канта, или архива, или што ти знам што. И тука доаѓа фактот, што по ѓаволите ќе се случи со моите мисли ?! Не кукам, нит се жалам, да се разбереме, едноставно, метафорички се запрашав што ќе се случи со нив.... Среќни, задоволни, исполнети, тажни, монотони, досадни.... Секакви мисли, секакви постови. Сите мали, мои, лични мислички, поттикнати од нешто, некаде и некој, ќе отидат таму каде што ретко кој, освен јас, ќе ги чепне. Ни за тоа не ми е толку мака, него, едноставно, дали и јас сум ги складирала некаде во канта, во десното долно ќоше ?

Ма занемарете ме, добро е кога се почнува од почеток, добро е кога се врти нова страна. Добри се промените. Лошо е кога ништо не се случува и се тапка во место. Промените го прават животот интересен.

 

Абе...лесно е да посматраш цело време каде другите грешат и да не се чувствуваш виновен за ништо. Ама да земиш сам да си се анализираш малку?
Ќе биде после Лелее, зошто грешките не можат да се пишуваат со молив....
Ќе биде, ама џабе ќе биде

 

СДК дека периодов ми е напорен,многу напорен.
Една обврска ќе завршам,одма иде друга.Низа по низа.
Таман помислив малку ќе одморам пред престојниов викенд,одма се најде нешто ново.

Уфф

This life is so complicated.

 

Сестра ми е како домашно милениче. Како некое маче мјаука околу сите нас и ни фрла зраци позитивна енергија. Ако јас ја имам способноста да кршам врати, да дивеам и да кубам коси за најмали ситници, таа ја има онаа мила ѕвезда што те тера да се вртиш околу неа, надевајќи се на топлина и мил поглед.
И таа си има некои проблемичиња, но сите се лекуваат со блачко, Том и Џери и некоја глупава комедија. Смоквичката моја се лути кога ја викам глувче.

Јас пак дремам и плетам некој нов план за да си ја остварам мојата цел. Тешко ми е, ама засега мора мирна да седам. Да си чучам во моето ќоше и одеднаш да станам со триумфален лик. Нејќам и не можам да живеам овде. И нема да живеам. Мака ми е од се што гледам, се чуствувам заробено. Моите не ги сакаат моите фикс-идеи, но тие ми се се‘.

Излегов со мојот другар да пијам греано вино, но греано винце за мене пак немаше. Го прашав какво е чуството кога му се оствари се што посака - не знаеше да каже.
-А зошто толку си се дотерала?
-Ти молчи кога јас лечам комплекси.
-Се ќе биде во ред. Само треба еден ден да станеш мртва ладна ( ). Мама вчера ми го изгоре џемперот и срцев удар ќе добиеше, демек бил многу скап. Јас бев мрдов ладен. Утре ми го донесе, го поправила со машината.

-Сакам љубовник.
-Јас имав една. Две недели. Кога виде дека не може со мене и дека не и се доволно допаѓам почна да бара најмали причини за расправање. Кога виде дека сум мртов ладен, престана да бара причини и ми раскина. Ете така... еден ден.

-Сакам да правам нешто интересно и да не ме боли грбот.
-На пример...?
Молк!
-Јас сум релација факултет-театар-дома. Читам книги, слушам музика и сум мртов ладен.

Утре ќе му правам пица со чили!

 

да да си стои старата тема само што за да ја прочиташ треба најпрво годишен одмор да земеш стварно наголемо се пише у оваа тема

 

Ајде и јас да го напишам првиот пост во тазе темава.
Прво кога видов мислев само насловот сте го преимениле да има и СДК, ама кога видов 12 страни се зачудив.. Епа ајде шеќер нека е

И стоп за конфликтите во темава
Ширете малце позитивна енергија на форумов, или промрчете си за нешто што ве мачи..
Најрелаксирачка тема е. Рај за очите ми е кога ќе се изначитам прекрасни мислења од форумџики кои навистина имаат талент за пишување и искажуваат навистина интересни работи, такви ги има многу.
А многу е грдо кога гледам како некои се препукуваат со цитати и тоа за многу банални работи, како малце да ни се во реалноста да ги слушаме таквите расправии.

Иначе еве јас ќе морам да промрчкам за нешто.
Значи не се нормални професориве, си ги ладеа со недели и баш во една недела им текна до утре да не оценат. Сите предмети утре што ги имам, испрашуваат. Мастите ни ги извадија.
А плус правам тест по светиот предмет - физика. Ајде сега ќе прекинам со мрчење.
Не за џабе го запоставив форумов.. Ми фали, ми фалите вие, ама ајде уште малце.

Бидете ми поздравени, мноогу топли прегратки. А и ќе ви требаат на ладново