[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

дај боже, досаден е. Ниту можеш да го избришеш нит ништо, кој ме тераше да си правам профил.

 

Се чуствувам заглавена во една точка и никако да мрднам од таа точка. Па мислам дека време е и на мене да ми се случуваат убави работи.

 

Мене ми започна прекрасно утрово, со кафе и ќесичка Стоби флипс. Јака реклама мавам, ама тој ми е единствен вкус од детството што не е променет и можам уште да се радувам на него.
Радиото си свири во позадина, јас се занимавам и подработувам нешто. Вчера направивме торта со мајка ми, сомнително успешна. Утрово станавме порано да ја видиме и филуваме со хопла. Уште не сум ја пробала.....
Откако заклучивеме дека проводите во диско во последно време се тапа, со женулињата, решивме дека од сега поубаво би било да правиме редовни собиранки. А, и како стојат работите, да ви кажам, не се мрдам од мојава населба. Што е сигурно, сигурно е. Ако некогаш ми идеа на живци навивачките групи, сега се радувам што постојат.
Наопаку. И тортата и луѓето.

Ми треба некој да ме потсетува на обврските, целата сум завеана.

 

Разговори без престан, скришни бакнежи на камера и насмевки кои ни ги краде секој поглед. Месеци без него, понекогаш се ко вечност, а понекогаш ко вчера. Неисполнети планови, да беа на лист запишани ќе ме разочаруваа со секој поглед насочен кон него. Среќа, не ги запишувам, само ги помнам и споделувам со моите.
Поткуп за насмевка, шопинг за душа и чевли за среќа.
Шега на моја сметка, вкусен ручек и сестриното кафе.
Не е многу, но морам да престанам да се жалам.
Жени ко жени колку и да се чувствуваме немоќни понекогаш, всушност сфаќаме дека сме столб на семејството на фамилијата. Матријахат, тоа е тоа кај нас, за кај вас не знам

 

Полош ден АМИН
значи да посакаш да умреш по секоја цена

 

Убаво утро.
Нека ни се множат месеци и години љубов.

 

Во денешно време не е луксуз да имаш кола. Луксуз е да ја возиш.
Да, да...Бензините од вечер поскапи за 2 денари. По милионити пат...

 

Тешко е во денешно време да бидеш глуп.Има голема конкуренција

 

Stronger than yesterday!

My loneliness ain't killing me no more!

 

го молам Господ да ме извади од оваа каша и да нема повредени

 

СДК...понекогаш се изненадувам од тоа колку силна личност сум.Да беше некој друг на мое место, до сега ќе беше толку скршен, што најверојатно ќе беше или во депресија, или на некоја дрога, или насред 150-тиот обид за самоубиство Ама, јас, не сум слаба.Иако се чувствував немоќно, тоа траеше само еден момент.Сега, повторно се вратив на патеката по која што сум тргнала.Се враќам похрабра и посамоуверена, посамосвесна и повнимателна, се надевам и попаметна.Направив уште една грешка, но ќе ја поправам.Побрзо и полесно отколку што сите очекуваат дека ќе ја поправам
Уживајте во животот и не се плашете од грешките-тие се оние што не прават уште посилни

 

Цел ден немир и страв.
Може не во соодветна тема,но искрено цел викенд се мислев како на работа во понеделник? Исплашена до смрт,сонував кошмари.На маж ми му реков да ми набави спреј за очи,со оглед на седиштето на фирмата каде работам и со оглед на автобусите со кои стигам до таму.
Цел ден ми се превртува желудникот и не можам да работам.

Одам попладне во потрага по невестински чевли...Барем нешто да ме развесели.......

 

СДК дека машките се големи пе*дери. За жените зборуваат свашта ку*рви биле накви биле, а тие се прават пе*ери - се зачленуваат на женски сајтови

 

Да ја поддржам модата на форумов на слики со пораки, абе толку се мудри и оргинални мислиш животот ќе ти го сменат. А кој ги применува? ...

 

СДК дека почнав да слушам бугарско
Нешто што највише го мразев ама сега...
http://www.youtube.com/watch?v=tTsZqJr9DgQ
поздравчеееј

 

Изгледа дека и мојот инат се најде за нешто корисно. Инатот не ми дава да паднам во депресии или да ми паднат рамењата. Се држам одлично, можеби ќе се најде некој да ми го расипе денот или барем дел од него, ама волјата за успех никако.
Слушав синоќа за него дека пропаѓа од ден за ден и жал ми е. Лута сум му сеуште ама не му посакувам лошо напротив, му го посакувам целото добро на светот.Живеев и мечтаев за него со години и не моќам да му посакам лошо. Жално е бидејќи ќе изгуби многу, јас не знам што мисли до каде ќе стигне ако продолжи со темпово. Се надевам искрено дека во последниве месеци се сменил малку и дека не го користи тоа г****о оти погубно е.
Ме фаќа страв од помислата на што бев спремна да сторам за него... би ги правела ли и јас тие работи за да го задржам покрај мене? Ме лазат морници.
Мило ми е што се оттргнав од него и што тој самиот уби се што имаше во мене за него, ама искрено се надевам дека ќе ја смени насоката во животот и дека ќе биде среќен. Му го посакувам со целото срце!

 

Секогаш било се до ИЗБОРОТ.. Во џебовите имаме илјада маски и секогаш имаме избор со некоја од нив да си го прекриеме лицето, а никогаш не избираме да бидеме НИЕ.. Пријателството се претвора во натпревар на лицимери.. Љубовта во некоја отровна игра во која секако се губи... Простувањето во сосема нешто непознато.. Успехот нешто на кое што се завидува.. Искреноста нешто што не се издржува.. Насмевката нешто што никогаш не е доволно... Среќата нешто што повеќе го нема отколку што го има.. А ЗОШТО ЛИ ЛУЃЕТО ИЗБИРААТ ДА БИДЕ ТАКА ? ..

Препочитаат да бидат затворени за светот.. Од љубовта бегаат како да е таа заразен вирус.. Брзо се лутат, уште побрзо пламнуваат, а најлесно умеат да повредат.. Премногу уништуваат, а премалку градат.. Премногу зборуваат, а премалку размислуваат.. А најстрашно.. Премногу мразат, толку многу што забораваат и да сакаат.. И не само другите туку и себеси..

Во такви времиња живееме. Секој е нечија марионетка , и секој со маска на лицето шета низ светот..
Зошто пред светот не можеш да останеш свој на своето..
Зошто не можеш да сонуваш за слобода кога те држат во синџири..
Зошто на светот никогаш не му е доволно кога ќе дадеш се од себе..
Зошто на луѓето им е тешко да бидат едноставни..
и уште милион други зошто..

И сеуште сите гледаат бледо во своето огледало, го гледаат својот одраз, а не продираат во својата душа.. Не знаат дека се моќни, доволно моќни да бидат сила која го движи универзумот туку бираат да бидат просечни од нејасни причини..

Живееме во време каде ќе почне и искрената прегратка и топлиот збор да бидат луксуз..
Во срцата на луѓето е ладна зима..
Од срце до срце.. Oд човек до човек..

Целиот свет смрзнува..

Трагично..зар не ?

Спојлер

 

Само си пресметувам колку време има до лето и ме фаќа паника. Сакам да се ослободам од гумава за пливање на стомаков, а упорно и упорно на нет си разгледувам рецепти, на тв си пуштам емисии за готвење и си мислам што да си зготвам. Ај од едно помфритче нема гајле, ај од едно тортиче нема гајле. Е има! Умов само во јадење ми е, ова не е нормално! Ќе си ставам лепак на устава!

 

Не ставајте исти слики тука и на фејсбук.. После кога ќе ве откријат ќе си ја трескате главата од тастатура во темата „Испукајте се“ и ќе правите драми тука дека ќе го напуштате форумов

Нејсе, денов прекраснотии. Уште рано сабајле ме разбуди мајка ми со кафе, онакво какво што го сакам и плус во омилената чашка. Со џенцките мои после часови фуравме маалско паркче шема со пиво и сончоглед и секако добри муабети. Одамна не сме си организирале ваква седенка, па то насмевки, жалопојки, смеење. Се преродив.
Додека надвор дува и е ладно, мене душава сонце ми ја милува одвнатре
Ви посакувам пријатна недела!