[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Јас луѓенца мои да ви кажам дека сега се прибирам од град !
Дома досега викаше татко ми дали сум имала куќа да се приберам а мојот изговор беше : e пто има врска ако не шетам сега тогаш кога , кога ќе се омажам ли ...
В таван му се нервите ама ветувам утре од школо дома ќе си отидам

 

Девојќи не можам да ви опишам колку многу сум среќна во моментов!!! Блескам од радост! Пукам!!!!!!!

 

Епа...ќе пробаме сепак некако Треба да има среќа и за мене на овој свет
(сакав да ја споделам тука за да ја видите)

 

Утрото, по бурек се познава.
Четврток, а ко сабота. Брмчат правосмукалки, Старо купујем вреска по улици, јас со џемперот со отпечатоци од љубење, со зембиљ облека, накај дома... Меаната помина топ. Најдобро. Место шизење меѓу расклатени маси, се упативме директ во станче. Пивце, раакииче, пица и на крај Домачица. Со Чамче си направивме белосветски муабет, од Масони до Америка и капитализмот.
Прекрасна вечер.
Потоа - јас и тој. Славиме 7 месеци, се гушкаме низ џусот од портокал и седумте џуџести бакнежи. Му носам насмевка, тој ми враќа со бакнеж додека дремам кај него во прегратка. Му победија Реал, јас везе си немам, ама важно заедно се радуваме.
Огледалото што го ставивме во спална, секое сабајле не потсетува колку сме смешни заедно. Бушава само јас! На шега уште кога се запознавме, му реков дека на неговата глава вошки можат танго да играат. Се смеевме ко луди.

Грациозно стареам. Читам книга што ме враќа во некои средношколски времиња, но и тешки бремиња. Кога ентузијазмот за активизам беше прочистен, луѓето не патеа од тежок позерај, и имаа барем, според мене јасни визии што сакаат да постигнат.
Маршот за Мир ќе го посетам, чисто поради самосвеста што ја имам и зошто работам и живеам со луѓе кои ги ценам, не гледајќи ја нивната етничка припадност. И самиот збор етничко, ми е одвратен, насилен.
Кога станавме толку различни, се прашувам? Зарем не’ љубиме и плачеме сите исто? Која е таа категорија што не’ подели? И прашања, нормално цел еден куп. Утрински философии. Проткаени низ ехото на вистината.
Мир ми е. Сепак. Разговорите со една драга личност, додека надвор кипи дожд, ние си правиме римејк од животот. Планира да се сели. Со неа, и моите идеи се селат. Решивме да реализираме неколку работи, додека имаме топла мисла.
Комшијата ми, флертува безобразно со мене, кога и да ме види по градов. Ако. Внимание никогаш доста. А и сам ми рече - тууу, ама си важна ваква вљубена!
Му ветив Апче и точаковозење во некои идни времиња.
Не трошам веќе драгоцена енергија на неважни суштества. Си имам Се’, онака како што ми одговара.
До наредни утра и јадења буреци, и фигуративно и буквално, останете ми добри.
Чувајте си го срцето, но давајте од динамиката негова.
Инаку, би биле празни.

 

Пљук. Залепи. Осмели се, па одлепи а?

Генијално живеење. Утринско, пладневно и вечерно мазење. Доволно генијално за да е исполнувачки совршено. А не е. Да не се лажеме. Кога било? Ама човек кога елиминира една третина гомненици, една третина пљуканици, му останува една третина шарена, и ако имаш сила да го најдеш и извадиш тоа мало розево бонбонче кое може да те орасположи и даде сила, е - тоа е моментот кој го чекаш цел живот! И си викаш, леле колку ми е совршено убаво.
А која е веројатноста ПМС-от да ти додава ендорфини а?
Ако си жена, голема, ако си од другата страна - мизерна. Choose the ratio Само не ко Пипи кога ја прашале за Пол и другар му како делат торта. Па ако Пол добие една четвртина од тортата, другар му колку ќе добие? И оваа ни две ни три - грчеви во стомакот! А не дека не си беше у право девојчето. Само не го пресмета математички, туку чисто медицински и прагматично.

Тужно ми е за една ствар. Некогаш сакам да можев планини да преместувам. Внатрешна енергија насобрана до даске и чека да биде ослободена. Седам со врзани раце и ме пецка некако, дури и грижа на совест имам, си викам - е фино, ти сега ќе си искочиш и ќе си се гушкаш, а некој таму, се мачи и мака му е
Уште да беше тој некој, само некој, поарно ќе се сносев со мачнинава. Леле шо ќе и напраам еј, ќе ја изненадам. Нема да биде свесна шо ја снашло. Особава. Ах! Во мисливе ја гребкам и и посакувам само убавини. А велат психата преместува планини, па ај да пробаме.

А јас деновиве, и покрај мојата кардинална наку*ченост за работи врз кои не можам да влијаам а глобално ме силуваат у задник, се шЕтам. Еј ама не ко типон у гужва застанат ко сардина, па му се јавил некој на мобилен а овој едвај го извадил од џеб, мобилниот де, и вика - ево бе се шЕтам! Гости, насмевки, смеа бре, држење стомак, пак смеа, кикотење, гушкање, леле колку многу гушкање, палавштини - уф бре, брауново движење ми праи, јас си викам - ок бе ок, може! На ти, дај ми.
И се лажете ако мислите дека цвеќе не се јаде! Се јаде! И дека колаче не можеш да пиеш, можеш! Јас едноставно се воодушевив! Чудо какви работи човек открива речиси секојдневно. И колку учи. Леле март, што ми напраи еј! Решив да мљаскам небо. Пролетно небо. Оваа пролет ќе ја дочекам во Париз, ах, други пут велам АХ, је ne regrette rien.

Сакам што сакам, и сакам да се гушкам, и сакам што можам. Да си залегнеш у кауч, да слушаш нежен џез со винцето во рака, и да се смееш групно со нозете кренати на фотељче. А муабетите решив еден ден да почнам да си ги запишувам. Мислев водолиите се генијални, јок бре ова рибиве која од која еј, почнав да ги засакувам максимално Ние сме посебни ама они се генијалци, мајке ми! А ги сметав здодевни и тапа. Барем бившиот беше таков, арно што е бивш

И сакам да го почнам денот со Paul Kalkbrenner. Oh yeah! Одма некако, ми тргнува на убаво. Ќе го бубнам М што ми го откри и пребаци на мобилен. Берлински урбанизиран и компјутеризиран звук кој те тера да чекориш во ритам и иако е метален, сепак инспирира бре!

Пријатно, и овај да, кога мислиш дека нема решение, конташ дека се можеш да решиш всушност на многу едноставен начин. Хух! Живеј и чекори! И пред се повторувај...



Лелеј....дури е - нека трае!!! Само нека трае, си велам!

 

Се мразам себеси кога нема да направам нешто доволно добро. А денес, се разочарав уште рано наутро!
Џабе учење, џабе седење до 3-4 сабајле, на полагање - дупка!
Многу често ми се има насмевнато среќата, па како-така сум проаѓала. Ама овој пат сигурна сум дека и таа среќичка се потрошила..

Зошто не можам да учам месец дена унапред? :geek: Па не можам! Најубаво ми е кога ќе ми згусне, 2 дена пред полагање. Нема да ми дојде памет! Нема! 4 години студирање, не ми дошло, па сега во последна сесија ИЧ!

Разочарана до даска!

 

Многу јасно.

 

Да не се заречам... убаво се живее.
Убави нервози.
Убави проблеми.
Такви работи ме пратат периодов.

Мислев дека сум прилагодлива личност. Ама не сум. Не сакам промени. Во секоја најмала промена наоѓам опасност. Можеби и животот така ме научи.
Бегам од работите што имаат предиспозиции да ме повредат, да ме растажат. Не ми требаат.
Не знам дали правилно постапувам. Ама тоа е што е. Можеби треба да ојачам уште малце.
Имам поддршка од најбитните. Ама си ја немам од сама себе, а таа е најбитна.

Како и да е, што и да е, знам дека тоа што го избегнувам најмногу ќе се случи некој ден.
Не знам како ќе изреагирам, ама знам дека собирам сила да го игнорирам, колку ќе успеам.... епа тоа, ќе видиме.

 

Не знам попрво од што да почнам ..

 

Кога срцето сака некого, не им дозволува и на очите да гледаат поинаку.
Неможам, незнам, ниту да погледнaм некој, да му дадам до знаење дека му фрлам окце.
Стојам вчера како дрво некастрено, стојам и се гледаме како децана од градинка, се насмевнувам како кокиче срамежливо, мислиш дека сум невинотија некоја, мила таква срцка
И си се гледаме со дечкото, другарка ми, ми се смее ми вика дека сум бетер од оние од планина, а мене мува не ме лази. Така е кога 3 години не си се замарал дали некој те гледа и ти како да го погледнеш за да му дадеш знак дека го гледаш, ГЛЕДАШ!
Пуста јас, пуста.
Срцето не ми дава, знам но сулидо е се повеќе, сулудо е до максиммум да се сакаме вака, а да си наштетуваме, си наштетувам со самото неразбирање и префрлања.
А јас како дрво некастрено подоцна ќе си останам така, како децана сум жими се, незнам бре да му пуштам водичка на некој.
Не сум знаела дека сум зарѓала толку и сум станала СМОТАНА!
Тоа е смотанија над смотаниите.
Вајда има лек и за мене, ВРЕМЕ, и само време

 

За да биде човек среќен и безгрижен во животот, треба единствено, вистински и искрено да не се плаши од смртта.

 

Исто,истата ситуација...ко да ми се потрошил мозокот...Учам,учам и на крај ако немаш и среќа,ојде по петлите...Исто веќе само последните неколку дена седнувам сериозно да учам,повторвам...Сега кога треба најмногу сила да имам,јас губам сили...Порано бе,ептен имав сили и со малце се запамтував,а сега?И плус некои факинг личности ќе ме нервираат тука,уште полошо се чувствувам...
Ама ќе се средам јас.После да видиме како ќе биди.
Имам многу да кажам,ама друг ден,ко ќе добијам поќе инспирација...Моментално сум даун...
Утре со Господ напред,нека ми поможи...

Ве поздравувам и имајте убав ден

 

Не е убав ден денеска. Станав се спремив за факултет со цел мерак бидејки надвор сонце и после факултет имам закажено кафе муабет со другарка. И одам по патот и на сред пат ми подрани тетката со црвен автомобил цели 2 дена. А никогаш не ми доага порано, секогаш ми касни. Се вратив дома и гледам нема тоа што треба да има. И отидов во продавница ги забодив парите за кафе, за тоа што требаше да го има ама го нема, и сега ач пари. И кога веке можев конечно да тргнам на факултет гледам дека веке доцнам пола саат и нема да ме пуштат на предавање. И си останав дома денес, земам телефонот да и се јавам на другарка ми да и кажам ништо средбата, гледам ИСКЛУЧЕНИ СТЕ ПОРАДИ НЕПЛАТЕНА СМЕТКА. У пм Отварам акаунтот на банката да видам дали има пари на сметката да извадам да си платам, гледам НЕМА Денов неможе да биде поглуп и побанален. Го мразам уште не започнат.

п.с. Утре за Скопје знаете како се патува со менструација во автобус? Епа ке дознаете во утрешниот пост во СДК. Stay tuned.

 

Упм све нека иде. Цела седмица тестови , од учење глава неможеш да кренеш
Ајде нека дојде и тоа време куси ракави, распуст, море

 

Дај ми сила Господе, Дај ми, те молам.
Да ги поминам и овие 2 дена, трошка среќа, трошка.
Не знам поќе шо осеќам ни дали сум среќна, ни дали сум тажна , битно сакам времето пребрзо да помини, колку шо е можно побрзо.
Одам сеа в затвор.

Имајте убав ден

 

Мојот двојник со каки очи, дава изјава наместо ЈА!

 

http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... xEv80lmDDA


Cироти дечиња... за греотка, умреа од среќа на ќеса бонбони ...
Hе ни сакам да мислам каков им е животот

 

СДК...
Mañana olvidare que ayer yo fui tu fiel amante
Mañana ni siquiera habrá razones para odiarte
(кој разбра, разбра, кој не, да си научи шпански )

http://www.youtube.com/watch?v=wF_NP-b5QFs

 

Ајде уште малку Прекрасен ден, а како што најавуваат метеоролозите уште поубав и сончев викенд не очекува! Конечно полека пристигнува пролетта! Ова ми е најубавиот месец во годината! Баба Марта