[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Што убаво ми е вака.
Кога се си научил, си напишал домашни, си се прошеткал на веремево. И се чувствуваш супер.

Епа, марти-ли-ли-ли. Книга не сум чепнала, а не пак домашно. Не излегов нигде, играм симс цело време. И воопшто не се чувствувам супер, осеќам дека се разболувам, си лижам септолете ол деј, ол најт.
Ј.бига, тоа е. Чао-ла-ла-ла.

 

СДК...од каде да почнам?Ај од вчерашниот ден-почна супер, заврши катастрофа Големиот настан што го чекав, конечно дојде, и заврши за 10 минути.Битно е дека бев одлична, и дека супер си поминав, а и се изненадив од себе-ни малку трема немав.Баш си бев опуштена, за чудо Вечерта беше баш чкљ, ич не ми се одеше на роденденот и требаше да си ја слушам интуицијата, зашто така немаше да бидам повредена од оние од кои што не очекував.Ама знаете што?Јас сум тоа што сум, и туѓото мислење не ми е важно
Денес, наместо да си излезам на убавово време, да си ги земам ролерките и да отидам на кеј, јас морав да седам дома и да се дружам со книгата.Ај нека поминат идниве две недели и после тоа, ништо не правам повеќе-само ќе си уживам
А, и СДК...

http://www.youtube.com/watch?feature=en ... BsEF7Qx09o

 

СДК понекогаш сум многу лоша, но едноставно сакам почитување. Другарка ми која се омажи пред некој месец и се мислев дали да одам на свадба, се породи пред месец, два. За веридбата дознав од ФБ, за свадба ај ме покани, но кога се породи со малата пак дознав од ФБ. Дознав после некој ден, недела зошто не се ни ставав тој период, па искрено не знам ни дали сум и честитала. Сега доаѓа време за повојница и мислам дека не треба да одам. Зошто би одела кога јас дознав од ФБ. Денес барем е толку лесно ако немаш кредит, број нечиј можеш на ФБ да пишеш порака.
Лошо можеби, но ете тоа е моето мислење, па колку сакало излезам лоша другарка, ако воопшто сум другарка.
Мене ми значат такви работи. Сакам кога сум болна некој да ми пише што ми е , сакам и јас кога некој е болен да го поздравам и да го прашам што му е. Сакам некоја радосна вест да ја споделам со некој, а и среќна сум кога некој ќе сподели со мене.
Убавината во другарството е споделувањето, почитот и довербата. Ако ги нема , нема ни другарство.

 

И така си се вртам во круг...
Не знам само дали е оној необичен круг од Биба Додева
Или Ова мора да е грешка - од Наташа Малинкова...
Едно знам...
Ни круг не ја бива, ни триаголник... Не ја бива работава.
Не знам кое геометриско тело ќе чини.
Не знам дали Америка е одговорот... Како што сите мислат дека е.
Јас мислам дека не е. Во мене е решението.
Ми треба само некој да ме гушне, да не ми каже ниту збор и да ме прегрне толку силно што ќе можам да ја осетам болката...
Не сум почувствувала ништо оддамна...
Не знам што ме повреди денес?!
Едно знам, дека не ме повреди тој.
Тој ми е само оружје за себеповредување.

Со сила се терам да почувствувам нешто.
Можеби ме знаат како чувствителна, да, бев.
Ама јас немам чувства во мене повеќе.
Плачам за да почувствувам нешто... И солзите ми се без чувства...
Обична вода - солена. Морска.

Не знам зашто плачам. Да ме види мајка ми, овојпат стварно нема да имам да и кажам која е причината што ги леам овие солзи. Дури ни ПМС не можам да го обвинам.

Очајно сакам да почувствувам било какво чувство, макар и на омраза, макар и на бес... Барем тие ги имав еден период. Во време кога градот цвета, јас овенав. Ми овена секое можно чувство. Камо да можев да мразам, или па да сакам... Нешто, нешто, било што. Да имам вистинска причина за плачење.

Како мала многу често знаев да заплачам од нигде и никаде. Моите често ми велеа „Алал да ти е, права глумица си“. И ми се закануваа со ќутек за да ми дадат причина да плачам. Тогаш престанував со плачењето.
Моментално би плачела до тој степен да дојде до тој ќутек, да почувствувам нешто, макар и физичка болка.
Немо седам и прстиве сами ми шетаат по тастатура, дури и ниедна грешка не правам... А и да направам, лесно се исправува... Камо да беше така во животот. А уствари во животот и полесно е да се справиш со грешките, зашто всушност и не постојат. Според некое мое сфаќање.

Јас не направив ништо лошо, само безусловно љубев. И јас го берам бостанот. А богами голема лубеницава.... Тешка, летна, јулска лубеница. Вкусна, превкусна... Како и моите солзи во моментов...
Лубеницата блага, но е 95% вода... Така и моиве солзи... Покажуваат чувства, а 95% е само солена вода.

И да,

 

СДК паааа ме фаќаат будалите хихаихуахуахуаха Држете ми среќа,ќе ми треба
Ииии сакав ова да ми кажам (извинете шо се на бугарски)
Заминав пак да учам

Спојлер

Штедете вода,капете се заедно

 

Ако уште еднаш ги облечам овие чевли од кои ме боли цела пета,да не се викам како што се викам.Чувствувам како по трња и камења да сум газила.Ама да бидеш облечен како што сакаш е побитно отколку да се чувствуваш удобно? Или не.
Денот убав,сончев.Се прошетав малку и онака .Убаво е што доваѓа пролетта а после тоа летото.Доста ни беше на сите од онаа зимска монотонија.Доста ни беше од дебели палтиња и смрзнување.

Иначе мислам дека поживчана личност од мене нема.Се ме живцира,сите околу мене во последно време.А најмногу кога не можам да најдам што да облечам пред излегување од дома.Ау,најтмер.Како беше она: Живеам за оној ден кога ќе го отварам плакарот и ќе знам што да облечам.Да,и јас живеам за тој ден и се надевам дека некогаш ќе дојде.Или можеби нема.
Не сакам да звучам шмизлички ама тоа е вистината.Се кладам дека сите го имаат овој проблем .

 

Каков прекрасен, исполнет ден, ауффффф! На водно, жичара, уживање крај крстот под сенка и цело Скопје на дланка. Па низ центар, па во парк...па по кеј накај дома. Милина, уживанција, а поради фактот што обожавам жичари тоа ми беше најубавиот момент од се
За чудо, недела важи за најдосаден ден, но во секое правило има исклучок а тоа е овој денеска

 

Денот ми е исполнет со победата на Металург
http://www.youtube.com/watch?v=YmsTT5_k2mk

 

Преубав ден, не излегов но затоа испив кафе седејќи покрај прозорот и гледајќи ги вљубените како шетаат по паркот ... милина

Од четврток почнувам со сирупот на Виталија, се надевам 10 дена ќе издржам.. многу го фалат па ќе видеме

Спојлер

http://www.gladijatori.com/vitalia-%D1%87%D0%B8%D1%81%D1%82-%D0%BA%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D0%B4%D1%81%D0%BA%D0%B8-%D1%98%D0%B0%D0%B2%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B2-%D1%81%D0%B8%D1%80%D1%83%D0%BF_p321.html

 

Денот сончев и убав, го подобрува расположението, насмевка на лицата, сукни и балетанки, ах моми на прошетка. По некое бутче, копанче, мхм, зимава земала замав, а и пред два месеци празници имаше, килограми вишок и тоа како. Ама ако, нормално нели, зима, некја чорпа плус, кошула, и ќе се маскираш, сега ова одеднаш дојде. Сонцето е криво за се, не не предупреди. Срам да му е, ко демек секој на диета ќе беше. Како да не. Се трпи поради Вили и Нутела, Милка и компанија.

Сонцето не што ги извади на виделина вишокот на килограми, ами и кичот, тоа шаренило од бои, моментот кога секој глуми храброст и експериментира, сакајќи да покаже уметност, ама се за*бал, не секому му оди, не секој е креативен, ама битно се обидел.
Неретко ќе чуеш дека не е битен резултатот битно се обидел. И се мислам, дали повеќе се цени обидот.
Ах сонце, криво си ти. Снегот беше до некни виновен за расквасените улици и мокрите чорапи, и ете се стопли, пак ќе си најдеме нешто што ќе ни пречи.
Човек, не му се погодува. Мрчатор еден, низаеден.

Така, мал бош муабет, да шкртнам нешто на темва, ме немаше, ама тука сум, времево е виновно, пак. Сонцево е криво, ме извади од дома, два дена му наплаќам за оној студ што го преживеав зимава. Си ги топлам и така премрзнатите коски. Летово, ќе си знам, повеќе на сонце, да има резерви за зимото. Ова од напатено.
И то, онака спортски расположена, среќна, а виновни ми се Металург.

Така, за убаво, за лошо си има виновник. Причина, па последица. Каузалитет. Мора да го има.
Убав ден, сепак. Сонце, победа, прошетка...
А вечерва, тапа тв програма, време е за прочепкување низ компјутер и за добар филм. Време е веќе, се запустив.

 

се читам пред малку што напишав, и не ми беше сеедно што ми се случи пред малку, ама кога трезвено ке размислам не свакам ЗОШТО солзите се тркалаа по моето лице
ах овие хормони ке ме уништат, а што сум преемотивна, е сум

 

Јас Анабела, ветувам и давам чесен збор дека од утре диетата ќе ја држам многу сериозно и нема повеќе да пробам ни грам чоколатце, нема веќе чипс доритос, нема веќе пица и компири пржени.
Солот ќе го исфрлам од исхраната и ќе заборавам како изгледа леб!
Ветувам и дека ќе вежбам секој ден на орбитрекот по пола саат!

Во моја близина веќе нема да се најде ниедно паковче од чипс/смоки или слично!
Вода ќе пијам по 2 литра!

Проклета да сум.

 

Hooray! Тежам цели 2кг помалку. Се депилирав.
Колку сакам ваквото екстра позитивно расположение да ме држи секој ден, ми се чини дека имам способност на полноќ да го довлечкам сонцето на сред небо со толку позитивна енергија во себе.
Си го мирисам новиот парфем и си потпевнувам, си муабетам со сунцокрет, прочитам 3-4 реда од книгата, па вниманието ми го одвлече онаа Мирка на ТВ. Ме мрзи да менувам канал, а и интересна ми е како нема ниедна женска црта освен грудата, па и мен бубс постојат де, не е тоа доказ.
Комотно можеле и Мирко да ја крстат, јас рака во оган би ставила колнејќи се дека има кандилце.
Сакам нови ролери. Ги возам од 5 годишна возраст, но откако мајка ми беше сведок на моето ударање во паркиран автомобил, ми забрани толку често да ги возам, па желбата постепено се изгуби.
Всушност, таа мислеше дека бев онесвестена од ударот, а јас не сакав да станам зошто ми беше срам бидејќи сите од маало беа соберени за мојата „точка.“ Детиште.

Читајќи си го постов, муабетиве без врска ми се прелеваат еден во друг. Ама ако, си се осеќам ко детенце. Кој се чувствува лошо, повелете слика за инстант расположение. You'll thank me later.

Спојлер

 

Браво!
Прав момент за штедење на струја, како само не им текна порано...
Сега кога сме во ваква ситуација, да се плашиш да се движиш надвор покасно од 11 саатот поради големите тепачки, напади и претепувања, а државава токму СЕГА и текна да гаси улично осветлување за да се заштедела струјата. Човек не може пет метри да пооди без да се сопне на испокршените улици полни со дупки, а жива темница прст пред око не се гледа, а не па да се изложи на подолга прошетка со мислата во глава дека пред неколку саати виде на вести на тв дека во Скопје биле претепани неколку малолетни деца и возрасен човек околу 60тина години.
Топ!
Не знам само како ќе си се враќам накај дома 2ра смена од школо...

 

а шо да кажеме ние Штипјаните, дрогираа девојка која 20 дена не се разбуди... којзнае што се и направиле

 

Сирота.
Насилството во последно време го има многу, а баш сега се одлучи дека е прав момент да нема улично осветлување.
Страв ми е навечер до продавница да отидам.

 

Sometimes it feels like the world's on my shoulders...Everyone's leanin on me

 

Претерано многу ме мрзи да учааам, како ќе издржам уште еден ден не ми е јасно... Последниот колоквиум ке го зафркнам и тоа најлесниот

 

Носам тешка торба како знак за пријателство и му мавтам со шеширот, кој инаку служи за се освен за примарното. Некако сме научиле тагата повеќе да ја споделуваме од среќата. Второто ми се чини невозможно е.

Чувствувам отуѓеност меѓу него и мене, меѓу мене и неа, се отуѓил и тој, па и таа... со сите... и сите со сите...и не само јас...

 

Знаев дека има нешто штом го видов татко ми како насмеан влегува дома, со моето омилено чоколадо.. Не дека сум на „диета“ али ајде, нека.

После две ипол години измачување, нервози и работење по други фирми собрал доволно материјални средства и неговата фирма е повторно во фукнција, па за веста да биде уште по убава веднаш нашол не две туку три работи. Што ми е топло на душава кога го гледам насмеан од уво до уво.