[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Женски, сакам да ви кажам дека тој дедето што го зборувавме и пишувавме со Лудото по темите, има мала тезгичка кај влезот на Железничка.

Ако ве носи патот натаму, додека чекате автобус, сте се симнале таму и ако сте во можност, купете му по некое паломче, шноличе... За вас не се ништо тие 20-30 денари, за него се многу. Јас сега вадев пари од банкомат и искрено ептен жал ми падна, навистина. Млади што можат да работат воопшто не жалам, ама на стари години да се мачиш, стварно грев. Плус не ни дослушува и не догледува убаво, којзнае колку го крадат и трговците од кај што ги зима паломите и тие што му купуваат и му грабаат работи.

Затоа, наместо 10 денари за едно паломче, дајте му 20. Ако шноличето е 5 денари, дајте му 15. Јас сега му оставив 30 денари и си земав едно паломче. Најскапата палома во животот. Отсега од кај него ќе купувам паломи, колку пари оставив во Веро за паломи, а тој сирот таму и на ладно и на жешко. Исто приметив дека носеше бааги поголеми патики од што му требаа, сигурно некој му ги дал.... ако ви се наоѓаат машки чевли, и пак ќе речам, ве носи патот натаму, однесете му ги, нека проба, може ќе му одговараат. Не ми текна да го прашав дали јадел, отпосле ми текна, има таму тетки со ѓевречиња, што е едно ѓеврече за нас. Ништо. А може него тоа ручекот му е.

Како и да е, да не ви досаѓам, многу го засакав дедево, не знам зошто. Да можев ќе го приберев дома и ќе му помогнев уште повеќе, ама тоа е тоа. Вака, кој колку може, нека види, нека помогне.

Тој сигурно ќе ви рече - Фала моме, да си ми жива и здрава!

Не мене, тебе фала деде, што ме тераш да се посрамотам и да сфатам дека давам по којзнае колку пари за глупости, а на некој навистина му требаат.

 

Познавав една личност што би вреснала од болка во самотија, но меѓу нас ни глас не би пуштила.
Познавав една личност што би сторила се за да успее во она што го сака притоа не повредувајќи никого околу себе.
Познавав една личност што зборуваше само кога треба и она што треба.
Познавав личност што не мораше да те гушне за да се чувствуваш сакано.
Познавав една личност што не мораше ни да те погледне за да знаеш дека и значиш.
Познавав една личност што би можела да го има светот на дланка..
Таа личност беше мојот идол, и колку и да се трудам тие височини не се достигаат воопшто. А не знам ни дали воопшто се трудам доволно..
А ти, можеби е време да останеш во минатото... Поддршката е важна, но што кога ја нема? Не можам сама против себе, не можам ни сама против сите..Рака ми треба, љубов ми треба, разбирање ми треба, зарем многу барам?

 

Кога еден план ќе ви пропадне, направете друг.
Јас се пакувам, непредвидено и мнооогу погрешно, ама морам да си отидам дома за викендов.
Ми треба мазење и галење и мојата дома.
Чао 2 милионски граду!
http://www.youtube.com/watch?v=UBhdIcb8 ... =endscreen

 

Се трудам да не паднам пак.На ред е да донесам одлука која ке влијае за мојот живот понатаму но ми е потребен совет,не сакам да згрешам.Зошто сакам сепак да не се каам за последиците на крај.
Искрен разговор.Искрена прегратка.Искрено мислење.Искрен/а пријателк/ка.Некој на кој што можам да верувам.
Дојдоа такви времиња кога не бираш на кој да кажеш туку едвај чекаш да се олесниш.Но ветив дека ке бидам истата од порано и таква сум.Нема да го прекршам ветувањето.Штом ова не ме дотолчи значи ништо нема да успее.Понекогаш се гордеам со мојата сила и храброст.

 

Си пијам кафе и ви ги гледам сликите што сте ги постирале во Модни критики(за не толку храбри феминки).

Машала, машала сите сте згодни, убави

Спојлер

на сите :up: ви ставив

.

 

Луѓе,одлучете се дали сте луѓе,ок?!
И како утре да верувам во благородноста нечија?! Па уште и некој кога ќе почне да ми збори за човечноста, хуманоста, осетот за другите... не знаеш како да се понашаш еј. Го гледаш во очи и си викаш у себе,ма немој да ме јебеш бре!
Лицемерие,лакрдии,сум ги споменала до сега?!
Убаво ми е да сум јас,макар патела.

 

Сдк потребно е човек некогаш да го пушти мозокот на пасење, абе раааааај, нит те нервираат, нит се нервираш и се е рамно Џабе е човек да се труди да го смени текот на работите, кога веќе однапред знае дека не може.

И да, Герника на Пикасо, ич не ми е убава, тоа може секој да го направи, само не можам да направам и на друг да не му се допадне сликата.

 

Сакам да кажам дека ВРАТИО СЕ ШИМЕ И ДОЊЕО ЈЕ ФРИШКУ РИБУУУУ!
хахахахах ќе умрам со рекламава
цел ден само тоа зборам

 

Три пати побогу и еднаш добога од еден случаен неверник.

Ајде да си бидеме сите заедно лицемерни и да си тонеме онака мерачки. Ајде да се смееме на сите што имаат некоја нова идеја, да се надеваме дека нема да им успее да ја остварат и потајно да љубомориме зошто нас не ни текна.

Цмиздрам на книги и песни без никаква поента и причина. Сркам само шлаг и не се жалам. Утре полагам а јас половина час ги гледам мачките кои се сончаат и имаат неописливо блажена насмевка.

Мал поздрав од прекрасно списание (кое како се друго кај нас доцни месец дена):
Mi sami jesmo kreacije. I zauzvrat nastavljamo kreativnost tako sto smo i sami kreativni.

 

Џе сте пи*ке? Ево Тарзана!

Не, сериозно, ко Тарзан сум моментално.
Ама ако. Убава (не)работна недела. Малку (повеќе) љубов, малку шетање, малку рожденден, малку теткица у црвени Мерцедес и многу радости и насмевки. Денеска и (половина) утре ми остануваат за одмор, па потоа пречек на далечните гости. Е овие се оние гости кои ги сакам. Знаат да бидат досадни, ама наши си се. Странци со франци, како што баба милуваше да ги вика.

Ние си се вративме со љубовта во детството. Се возевме на оние бум-бум автомобилчиња, и иако толкави високи, сепак не собра, а тој како џентлмен, ми дозволи да возам. Ама па и си знам да ги возам, си уживаше сунцокрет.
Вчера си направивме и неочекуван пикник. Ни текна онака одеднаш, си купивме сендвичи, пивце, водичка, Нутела, готови палачинки, банани и пластични лажичиња, фативме такси до паркот во кој го имавме првиот состанок и си се накркавме муабетејќи и присетувајќи се со полни усти. Мераци.
Го испратив пред неполни 2 саати и веќе ми фали. Е ај...

Сега ќе се учам да плешам ДОТА ѓоа мушкарац. Ме зарази, јбг.

И иако помина, ај да не бидaм дотолку „Онаа што само мрчи, па уште и ќути за да не даде парче торта“, еве една најубава торта!

Спојлер

Сериозно сега...


Еве. Овде.

Хев а најс попладне.

 

Првото цветче од кајсиjата расцвета ах колку му се радувам За некое време целата ќе биде расцветана и тогаш ќе го имам најубавиот поглед од тераса во цело маало

 

Почнувам да се вракам во форма.Депресијата веке си замина.Се надевам дека нема пак да ми затропа на врата, а јас будала да ја примам.Денов ми е исполнат со насмевки.Некако нагла промена,ама ако ми годеше.

Секое лошо за добро е што и да е ке помине.
http://www.youtube.com/watch?v=jU--C48A ... re=related

 

е ова мене само можеше да ми се случи
излегов јас да прошетам низ центар да видам колку се движат цените на чантите(и за прв пат се качив во лигтовите во ГТЦ на 3тти уште не бил активиран) и на вракање онака замислена и слушам некој вика по мене, се вртам и го гледам професорот по Италијански, како си, што правиш, и ми вели ке доагаш ли утре на час-е како да му кажам дека нема да дојдам оти веке се имам договорено со партнерот, и му реков ке ви пишам вечер, ми рече ако можеш дојди-најде кога да ме сретне(бев во едно црно така пократко фустанче со штикли, верувам дека му се бендисав, ете затоа човекот викал по мене )
а што ми се залепи еден манијак-кога почна да се врти лево десно, мислев нешто ке ми се случи, и ко за беља се сретна со уште еден ко него,и малку ги оставив пред мене да одат, јас се скрив

 

Наместо да речете “ Лесно е да се каже, тешко е да се направи“...
речете “ Јас ќе пробам...Јас ќе го направам тоа“
бидејќи е вредно да се проба...
сигурно на крајот ,ќе бидете горди да речете,
„да,успеав,го направив !!!“
ОПТИМИЗМОТ е една од главните состојки за успех...

 

Зошто сум такваааааааааааааааааааааааа. Зошто упорно си правам од ништо- нешто, проблеми? Зошто само си го отежнувам и така збрканиот живот? Оу гад wај Мора да се поправам, мора да не си ставам толку на ум се што се случува, да искулирам малку треба. Релакс тејк ит изи.
Од утре нова стратегија, главата горе и само осмех за да се чудат што ми е толку смешно, да се плашат малку. Трол.

 

СДК денес се мразам сама себе не знам се беше ок од сабајле а сега некако ..Како да се изгубив во просторот и времето не можам да се пронајдам Што човек ќе бев ?? Каде да се пронајдам ? ? Што да направам бе ? Се чувствувам празно ..

 

После два месеци по болници уште нема точна дијагноза. Уште едната докторка ми вели- Е па и ти само месец и пол си по болници, не се плаши. После 4 да знаеш дека е најлошото. Фала ти, ме утеши.
Апчиња па и нема де, пиј си ти чаеви. Ваљда нема да приумрам
Диета прекинувам, одам да си испечам мевце, гладна сум си. Бујрум на свинско, малку мрсничко таман и од сосчето да си мацнеш со лепчето

 

Cдк абре целата сум радости преместени колоквиуми, за 4 недели, после тоа испитна
Tака да женцки, , јас сум во мисија периодов

 

Извини кад повредим те, ваљда и то је љубав.

 

Исарот, единственото место каде ќе го имаш Штип без неговата прашина. Панорама на Змијарник, далеку од мирисот на топлите лепчиња наутро, раздвиженоста во сончевиот ден и одекот на штиклите навечер. Го искачуваш овој ден, значи осеќаш мирис на пуканки, крофни, на восок и го чувствуваш жешкото сонце на плеќите. Народ собран, некој профитира, некој се прашува - зошто ништо не е како порано? Детските рачиња подадени, за да го сонуваат симпатијата, се реткост, како и фрлањето на четириесете каменчиња, наивноста и пустата желба се којзнае каде.

Познавам луѓе кои првите бакнежи ги добија овде, потпрени на црквичката, меѓу липите или на скаличките. Првите допири и страсти, верувајќи дека се далеку и далеку од се, а за повисоко и поскришно место може и не сме чуле. Фатени за раце, од секое дупче, од секое просторче ќе го набљудуваа градот и тихо ќе се сакаа. Потргни еден лист и ќе го видеш твоето детство меѓу тие улици.
Станувам носталгична за градот кој никогаш не сум го сакала.

Фали љубов, за недостигот да не ече во овие пусти улици.