[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК врмето ме нервира,некако се е тажно,некако депресивно,го нема сончко да не погали со своите нежни,топли зраци,еден ден го нема,и многу ми недостасува. А,јас на вакво време не учам.Подобро ми е да излезам на балкон,да си читкам и пишувам,а потоа да си прошетам.
Неделава беше напорна,и мило ми е што помина.
А,утре следи нов ден,почеток на една нова недела...се надевам се ќе биде подобро,и очекувам да биде така.

 

Мирис на дожд.
Капките од дождот се ронат на мојот прозорец.
Го слушам само врнењето и предењето на моето маченце. Ситници кои ме прават среќна.
Убав ден беше денес, а сега дождот го направи поубав.
Иако ми расипа некои планови дождот сепак го сакам, го обожавам мирисот.
Се изнаприкажавме со другарките, се наоговаравме, испивме по два пијалока за тие 2 часа.. Прекрасно.
Јас пак ќе кажам дека е убаво да имаше такви другарки, како моите. Секој ден ми го прават убав.
Да не го заборавам и него, неговата насмевка.
Синоќа уживав во тишината, заедно двајцата лежевме прегрнати. Неговите раце се движеа на долу-на горе по моето тело. Неговата уста го бакнуваше секој дел од моето тело толку нежно.. Понекогаш молчењето кажува многу повеќе од зборувањето.
Љубов има насекаде околу мене, прекрасен период. Дали е до пролетта или до нешто друго ќе е, кој знае.

Сега следува генералка на мојата уметничко расфрлана соба. Недела се знае, ден за тоа.
Ве гушкам драги феминки.

 

Времево се расипа за да седнам и полесно да учам

 

Дедо ми го има најубавото градинче на цел свет!
Денеска од тераса си го гледав. Луѓе, почнало да зеленее! Првите пролетни цвеќиња почнале да цветаат! И кокичињата, и лалињата и хризантемите и јагликите!
И јоргованот пуштил пупки! А за некој ден ќе има и марули за јадење! Едвај чекам!

Ахх, ПРОЛЕТ!

 

Да живее љубовта...Да живее Г.

Да живеете сите...

Денот е за никаде...Поточно времето.Ама тоа не ме спречува да отидам на гости...

Поздрав феминки имајте убав ден

 

... сите ги сакаме сториите за навистина трагичните и тажни романси, несреќни љубови, со нив се испишани улиците на мојот, твојот, сечиј град, дури и на оние магичните и изградени од фикцијата, бидејќи тука се втиснале чекорите и спомените на некогашниот пар. Но, она што сакаме е да слушаме за нив. Не сакаме да сме директни учесници во истите, не сакаме нашата да заврши така, па колку сака нека има романтизам, мистерија и скокотливо љубопитство во одразите на другите луѓе... Иако љубовта всушност уништува(ла) повеќе од сидата, еболата, малите и големи сипаници и чумата заедно и да, I am sick of it... на двата можни начини на толкување... Сега е време кога научниците не‘ убедуваат дека тоа чувство е само хормонска измама, сега е време кога може да се изведе успешна вагинална и интелектуална манипулација, сега е време кога толку малку ја има нејзината чистота, бидејќи постојат толку многу нејзини извалкани форми - љубов од интерес, пријателска партнерска љубов, љубов од почит... Одбивам да барам супститути, да се стопам само за да се интегрирам во општествено прифатливиот удобен шаблон... Уште сум alive & kicking за среќа... А, кога ќе сум тажна, мојата тага ќе е само моја и љубоморно ќе ја кријам, нема потреба да ја проституирам, и онака ништо добро од тоа нема да произлезе, а најмалку ми треба сожалување... И така, доколу животот би бил сликовница ќе има многу, многу повеќе мрачни готски слики, отколку шареноликост на издание на Јеховини сведоци.

Сакам во моментов дожд и сакам овие стихови да ги има во позадина -
On and on the rain will fall like tears from the stars...
Ама, не сум нежна и кршлива, ќе се виткам и виткам, и со право и од инает и од каприц, ама нема да се скршам, бидејќи имам право на тоа право и покрај се‘. И право на среќна љубов имам.

 

Ла Фем, лошо е времево надвор. Нит за учење, нит за шетање. Ете ми помина така пола ден на компјутер, а другата половина во прераспоредување на мебелот во собава. Незнам по кој пат во месецов го правам ова, ама шо да чиниш, здосасува

Проектни, тестови, оцени, сакам да заврши се и повеќе да не стапнам во проклетине училни. Ќе сум го барала средното, како да не бе. НИКОГАШ!

Поздрав.

 

Ауу времево е никакво убива желба за се

 

Сакам да легнам и да се разбудам за една недела,кога се ќе биде готово!!!!

 

Почнува да грми. Надвор го чувствувам добро познатиот мирис на дожд кој ме опива. И самата незнам зошто. Тивка недела е денес. Чистење и средување низ дома. Единствен заеднички ручек во неделата. 3 турски горки кафиња...
Со дечко ми имаме навика на тераса кај него да си седиме на вакво време. Што интересни се молњите за гледање.
Во вторник ни е годишнина. Не можам да поверувам колку брзо ми помнаа годиниве со него. Го сакам многу повеќе отколку првите месеци. Имам поголема жар во очите кога ќе го видам после неколку дена. Сигурност и доверба. Имам се со него. Тој е моето се.

 

Сдк, денес сум мнноогууу вредна!!! ДА, ДА,да станав во 8ч по ново, едно утринско кафенце. И потоа си ги засукав ракавите и ајдеее на работаа. Направив генералка низ куќа.Лепче си замесив, испеков.. Ма највеќе ми се работи кога сум си сама дома, никој не ти се плетка низ нозе, не ти пофаќа, преправа....досаѓа.
Потоа земав испопеглав се што си имав вчера перено. Па отидов посадив малку ротквици (добар земјоделец, сум иначе).
Се прибрав дома, и се затворив в кујна, верувајте ми веќе 3 часа сум таму, сега седнав на секунда, да пишам. Правам ручек, т.е. ке му дојде вечера, за кого како, хехе, Пржам компирчиња,.....ммммм, риба. И решив да правам посни затворени пици, месев тесто, сечкав кромид и ме расплаче....

Аххх кој ке ме земе , аир ке види!! ехеххе
Шала на страна, повелете девојки, на вечера, имам и десерт од вчера, посна чоколадна алва...ммм

 

На цел глас си ја пеам "На лута рана" од легендите Суперхикс!
И убаво ми е. Моќно!

 

Периодов ми е црно-бел. Полн со подеми и падови. Донекаде е добро што е така, можеби... Доброто и лошото сепак се неразделни.
Имам чувство како да ми снемува инспирација, за било што. Како да ми е сеедно што се случува околу мене. Сеедно... Освен за едно нешто, нешто што ме јаде одвнатре, па и кога мислам дека сум среќна и спокојна ми се враќа во мислите. За да ме потсети, дека е тука и не исчезнува толку лесно. И нема да исчезне во брзо време.
Тоа е она чувство, кога очајно сакам да променам нешто, а неможам. И толку немоќно си стојам одстрана, набљудувам и чекам да помине.
И тоа е она чувство, кога немам сила да продолжам понатаму. И стојам во место, сеуште.

 

СДК вчера и пред некој ден ме дрмаше ПМС,а сега еве дојде тетката и уште ме држи,цела сум ко изгубена некоја,не ми се прави ништо,стварно ко да немам сила за ништо...А и ме дотолчуваат далечината и тоа што сум сама овде,аман веќе,нека заврши ова побрзо...ДЕнес мислам и на работи што не треба да ги мислам,што ако ова,што ако она,а само си го тупам мозокот и се замарам.И си викам престани,ќе бидат работите ко што треба,ќе дојдат поубави денови,ама ете,денес денов со дождот и со тетката ми го направија меланхоличен и тажен.А ко ќе ми текни колку уште работи треба да завршам,си викам доста глупости,прави тоа што треба да правиш...Па ќе се обидам...А ко ќе сум во форма,имам време за се и за сите.ДЕнес некако ич не ми е денот...
Ама нека ви биди вас како што треба и имајте убава ноќ.

 

Животот е тркалезен како топка,еднаш си горе а другпат доле.Затоа не гледај никој од висина затоа што може во скоро време ќе се заменат местата.
Не посакувам на никој лошо ама некои личности претеруваат.Не ми е јасно како може толку да се задоволни кога на некој нешто не му оди.Се насладуваат на туѓиот неуспех и упорно ти плескаат колку се тие задоволни од тоа што го имаат и колку им оди се како подмачкано,за повеќе да те нервираат.Не сум злопамтило ама изгледа треба да станам...
Денот е убав,барем за мене.Сакам кога се чувствува мирис на дожд,помешано со мирис на пролет.Ама,ете да не се тие некои работи кои ме вадат од такт.И треба да се навикнам да делувам смирено иако не сум,полесно е кога барем носиш маска од челик која ништо не може да ја пробие.

Smile..it makes people wonder what you've been up to.

 

Ако си се упатил кон целта, и при тоа си почнал да подзастануваш со цел камења да фрлаш кон секое куче кое лае по тебе... никогаш нема да стигнеш.

 

Детски зборови. Колку се само искрени и недвосмислени. Со децата никогаш ништо не е скриено, затскриено, завиено, убаво спакувано......Гаѓаат директно во целта. И ја погодуваат. Барем внук ми.

Во петокот приквечер дојде кај мене во соба, седна до мене на кревет и почна да ме гушка. Силно, силно ме стискаше, мислиш на неколку години се разделуваме И на крај само ми рече „Тета, знаеш дека многу те сакам? Ама многу, многу, многу, најмногу од се'! Да знаеш дека си ми како втора мајка!“

Да бидам искрена, ме стаписаа овие негови зборови (болдираните). Ми дојдоа солзи на очите, малку ми треба ко што сум сега во некое глупаво екстра-ултра-хиперемотивно расположение кое јако ме дрма неколку недели наназад.

А како јас да му доловам на ова мое срценце колку јас него го сакам и што се' би направила за него? Како да му кажам дека мојот иден син (ако некогаш го имам) нема да можам да го сакам како него што го сакам?

Подобар и посовршен почеток на викенд не сум имала. И сето тоа благодарение на гореспоменатово малечко човече, за мене најголемо на целиот бел свет.

Имајте убава работна/учебна недела феминки

 

(СДК) колку ме растажи на чичко ми внуката која има 5 години,со кои ја делиме куќата во мк...со нејзе буквално поминував 24 часа дури и со мене спиеше,доручкувавме,ручавме се заедно правевме јас ја израстев,ја дотерував,шминкав бевме неразделни..едно станување од спиење со облеката в раце и право кај мене ..ако спиев сеуште и таа ке ми се пикнеше в кревет абеее сонцее сонце..ја сакам најмногу на светов..појке од било кое детенце во моојата фамилијаа...ми недостига премногууу би сакала онака силно да си се гушниме како секогаш и ви закажував срцката моја дошла кај мајка ми и викала ти па бабо ама си лоша не ми даваш да ја слушнам дадиччката и така двете си седнала на скупе и ми звонат и кога почна срцката моја;па кај си ти даде,шосто не си дојдеш..па ти знаеш ли дека многу ми фалиш а мене од ваму срцето ми се крши јас и викам ајде даде уште малку и ке си дојдам,немој да си тажна и она пак продолжува јас и украдов една слика на мајка ти и си ја ставив во соба и те гледам секој ден и си викам зошто е толку убава дадичката а ја нема тука ние да си се гушкаме заедно ,да се шминкаме и шетаме и онака тажна фацка направила лелел а јас од ваму сум се подзакрила и солзи ми течат,мн ме растажи пет годишно ама како ги смислила сите тие зборови ке речеш мало е не разбира .....п.с те сакаммммм сонце моеее ке си дојдам најбрзо што мозам и ке те изнагушкам најсилноооо

 

Честито титула МЗТ..Да ти се множат ...
Бравооо најдобри сте дечкиии

 

... како ли јас да научам, се` до 76та, се` до 5ка високо ?
Не можам да ви опишам колку многу ме мрзи. За се` се наоѓа некако време, освен за учење. Не знам само што ќе правам кога ќе бидам втора смена. Што попрво да фатам...