[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Спојлер

oo бравос....ајде сеа ако си немаш кола ..да си купиш една онака убава по твој кејф..и само среќа нека те прати на патиштата

сдк.
решив денеска да си дадам одмор на душичкава..да не одам на факултет и онака убаво да си се најспијам...се осекам одморено,полна со енергија за новиот ден.
добро утро феминки имајте прекрасен ден

 

сакам да кажам дека ми е смешно тоа што некои го мислат за мене! Искрено, незнам ни што значи зборот што наводно ме опишува најдобро!
.. ќе си ги следиме и сите анонимни чекори од сега, stalk much, eh?

 

Жално е што луѓето ништо не ценат. Ти ќе им дадеш се, а тие ќе ти го завртат грбот без размислување.
Какво време дојде, секој гледа да искористи повеќе, да си се снабди самиот себе со тоа што му треба, а за другите окото нема да му трепне.
Денес постојат луѓе што ќе те гледаат како умираш, а нема ништо да направат.Жално, но вистинито.

Но во сите тие милион луѓе што не би ти дале рака за помош, ќе се појави еден што би дал се што има за само ти да си среќна.Прекрасно е тоа чувство кога ќе те прегарне и ќе ти каже: "Не плаши се, јас сум со тебе" .. Прекрасно е чувството кога знаеш дека имаш на кого да се потпреш, без разлика што се случува околу вас.Се разочарав од многу личности, но само една личност ми покажа дека не се сите исти.Дека има луѓе што би дале се за тебе. Би ти го дале своето јадење, а тие ќе нема што да јадат. Треба да научиме да кажеме благодарам на луѓето кои не сакаат и сме им се во животот.
Без него мојот живот не би бил ваков каков што е.

Да не пробав никогаш немаше да го имам оваа прекрасно чувство и да пишувам сега овде за него..
Затоа пробајте. Не можете ништо да изгубите, а можете многу да добиете.


Подарете љубов за поубав ден феминки.

 

Јас навистина незнам што ли ми се случува,да добро бе зошто сонувам такви дебилски работи? Зошто кога се присетувам на нив се чувствувам како уште поголем дебил? Но,не е се така црно
Поголемиот брат во јуни заминува во Америка и сум многу среќна поради тоа,и онака цела младина ни замина нека оди нека прошета барем знам ќе се врати,а јас уште од сега со листа на работи кои сакам да ми ги донесе
Денес би требало да е задоволителен ден, а како и не би бил,работите одат на подобро,денес можам да си дозволам шопинг,денес сум жениште возбудено,па како и не би била,не можам секоја недела да купувам работи
Фала мама !

 

Што убав ден убав убав најубав . Од кога не сум имала ваков почеток на денот среќен , весел , фин сонце мераци еееј што убаво ќе си се избањам ќе си се средам и подготвена да рушам рекорди Ми се пее ми се вика ми се игра тоа и правам во моментов убаво ми ееее имајте најубав ден ситееее

 

За среќа, или за жал, природата ме обдарила со многу јака интуиција.
Што во одредени ситуации знае да ме стави во предност, па да бидам подготвена за она што следува, ама некогаш знае да ме разочара и да ме стави во депресија. Често несвесно ги предвидувам идните настани, а се чини дека тој внатрешен глас едноставно никогаш не греши.

Отсекогаш ме интересирал тој дел психологијата, па не ретко читам статии, гледам емисии и пребарувам информации за оваа способност, која според многу психолози ја поседуваат само жените. Можеби повеќе ни е развиена десната хемисфера од мозокот, која е одговорна за овие вештини, а можеби жените свесно или несвесно повеќе се фокусираат на нејзино развивање, па со тек на време, интуицијата им станува јака страна.
За да се искористи, не е потребно само да се поседува, туку и да се следи. Не е баш лесно да скршнеме од веќе однапред определените планови, само затоа што сме го почувствувале внатрешниот глас и чувството на одвраќање.

А јас повеќе не сум сигурна дали ова „шесто сетило“ е дарба, или проклетство.

 

СДК положив, мајке ми ! Волку многу арно, не е на арно, ама ако нека трае. Опасен муд ме држи веќе недела дена и кога сум сама у соба си се смеа, ми текнуваат моменти и на глас се кикотам

Сватив дека, се е до психа, сам ќе си врежеш дека ти е прекрасно, само цврста воља и ќе успееш во секоја замисла.

 

Сакам да кажам..
Последниве неколку дена се чувствувам многу уморно, исцрпено, бескорисно..
Немам енергија за ништо, се’ што сакам да направам - не излегува како што треба, ништо не ми е интересно... Си имам некој внатрешен немир што ме држи затворена дома...
Или планетите не ми се убаво распоредени

Битно е дека имам желба за промена, нема да заглавам! I promise!

 

Има ли некој што побрзо од мене кине хулахопки ! апелирам да се измисли некој посебно некинлив матријал за да не шетам со полу дупнати низ градов

 

Колку убаво ми почна денов, расположена си бев и се супер додека една другарка ми се налути затоа што сум имала поразлично мислење од нејзиното.. не ми се верува! Само си кажав дека мислам поинаку и се налути! За какви глупости се лутат некои луѓе и и вртам на мобилен да разговараме, да не се лути за глупости и не ми дига! грр... а треба да учам, утре полагам.. не можам да се сконцентрирам што да правам сега?

 

Инес ме изнасмеја,не знам лек за тој проблем,а го имам и јас ,плус ке излезам од дома гланц се перено,пеглано,додека поминат 15 мин јас сум со некоја флека,размачкан римел итн. не знам шсто се случува со мене

 

дали некогаш ќе се отвори темата сакам да прашам

 

ПАРАДОКСОТ НА НАШЕТО ВРЕМЕ

Имаме повисоки згради и пошироки улици,
но затворен карактер и ограничено мислење.

Трошиме повеќе, но имаме помалку,
купуваме повеќе, но уживаме помалку.

Имаме поголеми куќи, но помали фамилии,
повеќе удобности, но помалку време.

Се здобиваме со повеќе дипломи, но имаме помалку разум,
повеќе знаеме, но помалку размислуваме,
имаме повеќе експерти,но сепак повеќе проблеми,
повеќе лекови, но помалку здравје.

Пиеме премногу, пушиме премногу,
трошиме неодговорно, премалку се смееме,
пребрзо возиме, премногу се лутиме,
седиме до доцна во ноќта, а стануваме уморни наутро,
премалку читаме, премногу гледаме телевизија,
и многу ретко се молиме.

Ги зголемивме нашите богатства,
но ги намаливме нашите вредности.

Зборуваме многу, љубиме малку,
а мразиме премногу често.

Научивме како да преживееме, но не и да живееме.

Му дадовме години на животот, но не и живот на годините.

Се качивме на месечината и се вративме назад,
но имаме проблем да ја преминеме улицата и
од спротива да ги запознаеме нашите соседи.

Го освоивме надворешниот свет, но не и внатрешниот.

Направивме поголеми работи, но не и подобри.

Го прочистивме воздухот, но ја загадивме душата.

Го совладавме атомот, но не и своите предрасуди.

Пишуваме повеќе, но учиме помалку.

Планираме повеќе, но постигнуваме помалку.

Научивме да брзаме, но не и да чекаме.

Создадовме повеќе компјутери за да содржат повеќе информации,
да произведуваат повеќе копии од вообичаеното,
но ние комуницираме се помалку.

Овие се времиња на брза храна и споро варење,
големи луѓе и слаби карактери, длабок профит и плитки односи.

Овие се денови кога дома две плати се делат, а разводите се множат.

Овие се денови на убави куќи,
но и време на повеќе уништени домови.

Овие се денови на брзи патувања, отфрлена моралност,
угоеност, еднодневи претстави.

Ова е време кога има многу на излозите,а малку во магацините.

Време кога технологијата може да ви го донесе ова писмо,
и време кога можете да одберете дали
ќе го поделите со некој или само ќе го избришете.

Спојлер

http://off.net.mk/zezalici/meshano/paradoksot-na-nasheto-vreme

 

Она мизерното чувство кога полека но сигурно се наближува колоквиумската недела, а ти немаш абер да фатиш книга.

 

Ако ти си тоа што јадеш,тогаш денес јас сум еден голем чоколаден сладолед со лешници!

 

Во нашава држава во болница можеш и да умреш и ниту еден доктор да не ти пријде. Крајно сум разочарана од односот на медицинскиве лица. Пациентот е ко пинг- понг топче го маваат лево- десно. Најлесно е да кажеш не си мој пациент чекај си ја твојата докторка, која патем е на одмор месец дена.
На крај те испраќа старецов со -па млада си, убава, згодна, поглед кој шета горе - долу, а снимањето е - Е па и ти не е страшно да ти го пикнат. Браво за односот!

Чувајте си го здравјето, убаво велат старите - Еднаш ли тргнеш по тие врати, нема крај.
Се надевам моево ќе има крај

 

заштитниот слоган на клиниката Филип втори е
имаме лек и за скршено срце

 

Сакам да кажам дека сум многу среќна дека сум дел од форумов.

Сакала/ Несакала, многу работи можат да се научат тука.
Има толку прекрасни ликови, да ти е мерак да ги читаш. Тука нема убавина, нема шарм, нема насмевка - или знаеш како да се изразиш, или си личност која нема прочитано книга после “Зоки-Поки’’.

Како и да е, доволно ми се само 30 минути во “смешни мислења’’ за да ми донесат насмевка - no matter how лош денот ми бил.