[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Кога имав 5 години, мојата мајка ме учеше дека среќата е клуч на животот.
Кога отидов на училиште, ме прашаа што сакам да бидам кога ќе пораснам.
Напишав СРЕЌНА.
Ми рекоа дека не сум ја разбрала задачата, а јас им реков дека тие не го разбрале животот.

Не сакам да имам се, сакам само да сум среќна.

 

Динамичен ден, прекрасно време, јас во светли, весели и јаки бои, кога се гледам се гордеам со себеси И уплаќање спортска. Па ај да фатам редно е веќе

 

Се разбудив расположена затоа што ниедно спиење не би го споредила со она во мојот кревет. И уште непоочана добив еден телефонски повик од моја блиска особа, дека барал мој број некој татко на детенце со проблем сличен на мојот, ама не му дала, таа му објаснила таа...
Збеснав, мислев ќе се штракнам од умоф!
Како може некој во мое име да каже се. Зарем таа го почувствува сето што и јас. Лесно е да кажеш "се", ама само јас знам како ми било. Никој што не почувствувал такво, или слично нешто на него, неможе и незнае да раскажи ништо.
Само јас знам како ми било и какви мисли ми паѓале на ум сите овие 3 години и 2 месец. Ниту солзите мои не се споредуваат со нејзините...една моја вредела колку милион на некој друг кој ме сожалувал. А најмногу што мразам е сожалувањето.
Да не ме замарал човекот!
А нејзините 10 повици на ден како да ги наречам, замарање е ситница за тоа, би ги нарекла директно силување на мозокот.
....уште повеќе ме боли фактот што човекот со иста мака мисли дека не сакам да му помогнам во најтешките моменти...
Се срамам од себеси, иако тоа не е моја вина...
Боже мој, до кај дојде светот...да се плашиш од најблиските - сезнајковци...КАТАСТРОФА!!!

 

4 години.
Смешки беше почетокот наш, на железничка, некаде помеѓу автобусите. Мислевме дека кратко ќе трае, а еве денес неможам да ја замислам иднината без тој да е до мене. Љубов, моето срце е само љубов.
Се караме, се мириме, се љубиме, страствено и нежно.
Греам денес, ширам топлина повеќе и од сонцево во 5 часот попладне. Ме изненади со букет рози, ми го донесе еден велопсипедист, изненадно.
Воздишки, само воздишки...

 

They broke a butterfly upon the wheel of their egos...
О, дилбере, колку си спремен да го платиш секој нареден ego boost?
Hint - прашањето е реторичко.
А, јас претчувствувам дека ќе бидам пеперутката. Наскоро. Многу наскоро. Мирисам бура и крај на едно поглавје кое веројатно беше и е осудено на непостоење од самиот старт... Дотогаш ќе патувам низ 19-тиот век на Русија и 16-тиот век на Турција, бидејќи сегашноста е безобразно малициозна, мирот одржуван со крајни напори.
Ну, погоди!

 

Многу се радувам кога ќе наидам на добри луѓе.
Стигнав во 5 наутро, прерано за да има автобус или метро па си викнав такси, а до мене чекаше само уште еден дечко.
Се качив во таксито и само што тргнавме таксистот ми праша зар не е и дечково за истата дестинација?
Не знаев да му кажам. Ми рече- Најголемиот проблем на нас луѓето ни е што не комуницираме.
Ми предложи да се вратиме, да го прашаме дечкото и евентуално да го земеме и него,за да си го поделиме таксито.
И се вративме, таксистот беше во право, го зедовме дечкото и му постави услов мене да ме остават прва и добив прекрасен почеток на денот.
Возењето од 15минути до дома по празните улица на зазорување никогаш не било позабавно.

Едит: Ми го кажа името кога излегував од таксито и се сетив да го побарам на фејсбук- го најдов!
Ама немам храброст да го адднам

 

Ги мразам оние денови кога имам кнедла во грлото, кога не можам да се исплачам.
Кога гледам во часовникот, а тој ми се смее во лице.
Кога сфаќам дека дел по дел се распаѓам.
Кога свесно гледам дека уништувам се околу мене, а не можам да го сменам тоа.
Ги мразам оние денови, кога на некого не му е погодено и те обвинува тебе.
Оние денови кога искрено се трудиш да помогнеш, а никој не го вреднува тоа.
Кога гледаш само сивило низ прозорецот, а надвор блешти сонце.
Кога срцето те тера да размислуваш на некои работи од минатото, а психата очајно сака да го искорени сето тоа.
Кога сакаш да си го смениш животот кон подобро, а се нешто не дозволува...
Ги мразам оние денови, како овој.
Сив, ветровит...

 

Имам четворка географија, затоа што еднаш не знаев, а другарчето ми смешно, кое исто така не знаеше има петка затоа што е капацитет на одделение, а сиротиот не ни знае што значи поимот. У главном, изреволтирана сум од професорите.
Али вечерва ќе биде убава. Затоа што, пред се, јас сум убава. А и да не се случи нешто посебно, ќе си ја направам убава. За инает.
Имајте прекрасна вечер.

 

Пријателствата остануваат за целиот живот, само ако ги храниш, негуваш, полеваш со љубов и искреност, a не ако ги посипуваш со пари и скапи подароци.
Ефтините пријатели се купуваат со скапи подароци...
Ретки се, но ќе познаете кога се вистинските лесно се познаваат....
Нема да ве остават сами кога вистински ви требаат.
За старите но и за новите пријатели, да ми се множат
Cheers

 

Еден мудар човек, еднаш кажа:

 

Добро,како не ви е срам да сте лицемерни и упикливи?! Зарем толку мислите дека кај сите упалувате со вашите лигавења?!
Не ги разбирам луѓето кои патат по внимание и се поздравуваат ко Тито химселф. Со сите се,а со никој се. Жалосно.
И на крај бидуваат неприфатени од сите,зошто луѓето не сакаат кога ради вашата несигурност го смалувате нивниот свет. Не можете да сте протон на две јадра,точка.

 

imaaa...jassss....mn se nerviram...se plasam da oblecam garderoba na koja treba da nosam hulahopki cudo e kako brzo gi kinam..ama ovde si najdov edna marka sto se mn ubavi,ne se kinat nekako se em tenki em cvrsti ama samo eden par si kupiv .smotana

se izvinuvam sto pisuvam latinica si go preinstaliram mojot pc,sea sum na fax

 

Мислам дека најомразен збор во блиска иднина ќе ми стане облини.
Па на сите страни облините на оваа, онаа, градите на таа, задникот на таа до неа...
Далеку од тоа дека сакам анорексични, ама па ни она што го нарекуваат облини а всушност е сало, целулит, стрии и споилери не ми прави мерак.
Се изгубија вистинските вредности шта чеш.
Исто така слична појава е нај.
Секоја е најубава, секој е најзгоден, најпаметен, најсимпатичен, најхаризматичен, најдуховит, најебач.
Добро бе мајката зарем нема некој просечен? Сите сме нај, а за к*р не не бива.

 

Се уште постоеле чесни луѓе.Добро е.И мислев на почеток дека сонувам но ова беше премногу добро за да беше вистинито.И за срека беше вистина.
Да не беше Г ке го грабнев и ке бегав некаде кај што никој не не познава
Важно ја почуствував топлината на тоа момче кога го прегрнав сакајки да му се заблагодарам за тој гест кој го направи за мене.Чудно,не го познавам но денес посакав да го запознаам подобро
Се надевам повторно ке го видам.Наскоро,зошто навистина го сакам тоа.<3

http://www.youtube.com/watch?v=b7VnwC3RZWg

Cukni vo drvo
Vistina e
Nadvor e prolet
Zivi sme.
Cukni vo drvo
Cukni tri pati
Zaedno da sme
Jas i ti.

Пријатна вечер.

 

Сабајлево се разбудив во 4 никако не можев да заспијам повторно па верувале или не гледав интервјуа со Боки 13 на јутјуб, а како ми текна на него не знам ама гледам дека треба да сум под мнооогу чудни околности за да можам да го истраам.
Сега само што се разбудив, преспав 3 часа и пак ми тежи главата за сон ми треба кафенце.


Еве нешто за сите разнежнени души
http://www.youtube.com/watch?v=520YuDLt ... re=related

 

Да не се лажеме лајковите се мерило дали некој ти го прочитал постот или не ти го , јебано е чувството кога ги немаш сметаш дека не си читан или краен случај не ти вреди пет пари напишаното врти сучи , моли, коли ,беси , или мрчи факт е дека сите пишуваме да бидиме прочитани и да добиеме позитивна или негативна критика или во краен случај пофалба за стореното дело ...и во животот е така .........

 

ПМС
неможам самата да се трпам !

 

Дека си фантазирам како некогаш некое вакво бате ќе лежи во мојот кревет

 

Денес едноставно несакам ништо да кажам...денес ќе молчам.Го загубив засекогаш мојот дедо,мојот јунак,јас бев неговата гордост неговата прва женска внука...
Ќе те паметам по најубави моменти...
Ахх не можам да издржаммм Ова е еден лош ден...