[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Кој се сопнува на ист камен 2 пати, заслужува да си ја скрши главата!

Тоа важи и за мене, и тоа како.

 

Ве молам одговорете ми побрзо
film-i-tv/gledanje-na-filmovi-onlajn-t3324/150.html

 

Сите се испожаливте од дождов а мене ми годи!
Со дуксерче плус еден број поголемо, топличко, јако кафе и цигара и цел ден го гледам дождецов како ми го гали прозорецот. Ги оставив мислите да ме водат каде им чини.


http://www.youtube.com/watch?v=F2Cm_4573fs&ob=av3e
If it's going to be a rainy day
There's nothing we can do to make it change
We can pray for sunny weather
But that won't stop the rain

You're feeling like you've got no place to run
I can be your shelter 'til it's done
We can make this last forever
So please don't stop the rain

Let it fall, let it fall, let it fall...

 

СДК дека се чустувам осамено како никој да немам на светот...ни другарки ни ништо...дека сите се тука само кога имаат корист ааа кога ми се потребни..нормално си излегуваат сами...ааа така ми треба некој па раскинав со дечкото кој одев три години и никој не се јаувава да ме праша како мие дали имам со кој да излегвам или седам дома и плачам и после ми биле тие мене некој другарки .ужасно се чуствувам ова чуство на никого не му го посакувам...дали пмс ме прави да мислам дека мојот живот етежок или е навистина така

 

http://www.youtube.com/watch?v=GKev3Z11 ... re=related

Bas ti lijepo stoje suze, ali nemoj plakati..

 

Фемина стана како Временска прогноза!
Се пишува само за времето.
Дожд, снег, сонце!
Во ред е, знаеме, гледаме.

 

^ Сите знаат и гледаат какво е времето.. Така само им почнува постот кој воедно е инспириран од таквото време, па потоа следуваат чувства, дешавки, пофалби, жалење и мислења

 

СДК срам за скоро сите македоснки портали, Сораја попила шлаканица, грдата Накова се фукала со тој таму на Костарика, Џогани у Скопје, на таа и се гледале гаќичките, овој ја варал жена му, премиера на урбан македонски филм нигде нема. Срамови едни !

 

Животот е непредвидлив.
Баш како самиот излез од него.
Непредвидливо е што не чека надвор нели?
Но, дали навистина сакаме да бидеме надвор.. или подобро ни е тука, затворени мислејќи дека е безбедно?
Всушност, мислам дека баш таму каде што се чувстуваме најбезбедни сме најнебезбедни, само се плашиме од промени.
На пример јас во моментов се чувстувам најбезбедна во мојата соба, зошто цел стан ми смрди на експериментално испржен кромид, а под мене го чувстувам вселувањето на новите соседи кои не ми изгледаат нешто посебно интересни.
Можеби треба да одам надвор, така ем нема да ги слушам како брмчи бормашината на секои 5 минути, ем нема да мирисам на кромид.
А, не ми се станува од тука.

Вечерва место да ја поминам во релаксација после вчерашниот ден, јас тука ќе правам пак глупави пресметки од кои ќе ми испари главата.
Тоа не го спречува моето солзење на очи од кромидов и неговата арома што се шири побрзо од трач во 5то одделение.

 

Утре, сабота, јас ќе станам во 06:30 часот како и секој ден во работната недела кога сум прва смена за да одам во школо. Дали је фер? Није, другови и другарице.

Се насмеав на сликава инаку, ах тие проекти невр трули енд

 

Не е фер,ама мора да се обработат тие слободни денови.Инаку,не си единствена,и јас сум таа што ќе треба да стане во 6:30 за во школо.
Ама што се мора-мора се.Малку е досадно,особено тие досадните и глупави наставници,од кои го мразам и предметот, ама ќе издржиме.
Мотив: секако,летото.

 

^ Моментот е што ние обработуваме тоа што сме почнале на 23ти јануари понеделникот, а сме требале на 20ти петокот и сме споиле. И сега утре учиме со часови од денес. А тогаш да не ќе учевме случајно, прв ден во школо? Ај, глупостииии!

 

Утре, држете ми среќа!

 

^^ И ние часови од денес,само што ние ги обработуваме деновите кога не одевме поради снегот.
А,за ова вие што го обработувате е сосема океј,затоа што ние не одевме 4 дена кога имаше снег,и плус тој денот кога требаше да почне школската година после распустот.Наместо да одиме на 20,ние на 21.
И,ќе обработуваме 5 саботи (утре ни е прва),тоа ти се фаќа до Мај,баш во најжешкото,да се мачиме и потиме .
Глупости,ми се смачи.

 

Психата е лоша работа.
Колку што може да ти помогне, знае и да те уништи, и тоа како.
Во светот живеат милијарда луѓе, секој различен, секој има своја приказна.
Дали некој е среќен, тажен, здрав или болен, само тој си знае. Некому ќе му завидуваш, некого ќе го сожалуваш и илјада пати ќе се прашуваш дали е фер животот што некому му е мед и млеко, а некому болка. Некој се бори да преживее во овој момент, а некој си ја удира главата заради што и раскинал дечкото.
Ах маки, мачат и двете знам, само што едните повеќе тежат. Едните значат живот.
Проклето нека е, па јас сум среќник. Немам уште еден пар панталони и истите чевли и ташна ги носам на секоја комбинација, ама ете здрава сум, имам пари да си купам парче леб. Некој во моментот плаче бидејќи го нема ова.
Е вакви мисли ми се вртат. Не денес, не неделава, ами постојано.
Затоа реков лоша работа е психата, лошо е кога човек е сам со своите мисли. Си велиш можам да бидам и јас. Стравот е поголем од се. Но не можеш да знаеш. А ваквите мисли измачуваат, истоштуваат. Меланхолија, е преблаго да кажам дека чуствувам. Депресија, не би рекла. Едноставно таква сум јас од кога знам за себе. Се соживувам со сечија болка и среќа. Често се чуствувам лошо заради ова.
Знам, таков е живот, таква е реалноста, но зошто?
И знам дека ми останува само да прифатам дека така треба да биде и да бидам благодарна за се што имам во животот, бидејќи за некого мојот проблем е глупост, а некој ме сожалува.
На крајот од денот секој си знае како му е нему, каква е неговата приказна.

 

Доста ми е од се .

 

Ајде не важи изреката секогаш гледај на посветлата страна. Е да бе, цел живот ќе живеам у некој свој свет со лаги, ама битно животот ми е префекција. Има и мали работи за кои дозволувам да ми го уништат денот, можда џабе кинам жифци зашто понатака ќе ми требаат, таква ми е псиолошката слика.

Пример, велите се се врти околу виртуелната мрежа, па и така е, дозволивме да не надвладее и денес ете така за банална причина се нервирам зашто некој не ми вратил кога сум му пишала. Друг пример, некад ме користат како закачалка, кога ќе им притреба ми се бесат на врат, кога имаат друга занимација ме оставаат у шкафот меѓу купот злоба.

Сеа и дождов па дождов, не го сакам кога сум тажна. Ме симнува за неколку стапки надоле на скалата за депресивност. Ондак, велам губам пријатели, има и причина, ама не е лесно да се издржи нивното завејување низ прстите на рацете, така лесно ги губиш како песок меѓу отворите на дланките, неприметно. Ете и таквите личности ти недостигаат. Некогаш си се будел со нивна порака или повик, си го поминал цел ден у парк во смеа и муабети, а денес веќе се затвараш во соба, спушташ ролетни и пловиш во водите на фантазијата. Носталгија, ја презирам.
Не сакам промени, ја сум ти статична личности и најмало поместување на плишано мече во собата, ми е чудно. Фрик сум.
Повторувам, мразам несоница, инсомнија. Се ежам од самиот збор. Последните неколку месеци ме обземаше у нејзините прегратки исклучиво навечер, ајде нека е на арно да не ја урочам, сега ме остави на раат.
А колку сами ние луѓето сме карактеристично со тоа што сакаме да не сожалуваат. М? м? м?
Потенцираме дека не го сакаме, а потајно во нас гори жарче едно такво ситно, кое си тлее во нас.

Ајде доволни се моите негативни гледишта кон реалноста. Има може нешто убаво и вечерва..
http://www.youtube.com/watch?v=d27gTrPP ... ure=relmfu

 

Патот повторно ме врати тука..
клише или не, ми недостигате, ми недостига моето семејство тука..Не е никаков чин на лигавење..
Се откажав добри 2 и пол месеци, се повлеков тивко без притоа да напоменувам дека ќе се откажам..не напишав ни еден пост со кој би го најавила своето откажување, едноставно еден ден се одлогирав и тоа беше тоа...Но голем дел од присутните тука знаат да ми го разубават денот..
Едноставно кажано, тука има еден дел што ми значи навистина..
Така и ќе остане.. дури и да не сум активна, така ќе биде..

 

Мислам дека нема некој што не го запозна Влатко Васиљ макар виртуелно. Дечкото,стварно е кул и паметен и смешен и све тоа,не можам да кажам дали е добар човек,пошо не сум пиела пиво со него рецимо...На почетокот флудиот што го ширеше беше фин,ненаметлив,шармантен...ама сега...можам да кажам дека ме иритира,пошто почна да пати од познатата наша болест,ануслижитис. Односно, не толку суптилно да ја има потребата од признание,референцирање, потенцирање, лајкување, нагласување... Мислам... да не се надоврзувам со анонимуси енд шит... Ебеш матер на суетност и егоизам веќе не. А мрчи во најголем дел против таквите во кои и тој се вклучи силом прилике...
Мислам,не е изузетак,тоа се случува со луѓето кога добиваат нагла пажња. А патетични ми се пак оние (блинк,блинк) кои ги знам добар дел од животот,а патат од акутна потреба од упикување на личности со значение или такви кои биле окарактеризирани ко такви со цел да си наметнат дека и тие се такви. Знаете онаа,добра стара,ским си такав си,pa го воздигнаа,а сега прерасна у она,а рич менс џоук ис олувејс фани и не е више ништо фани. (леле со поговоркиве деновиве го обесив скроз веќе! )
Дечко,свака част,ама губиш од симпатичност.
И некој ќе рече,еј па тебе така да ти праат... Мене ми праат,свесно. Инспирација и занимација сум на цел ебан блог,а не сум рекла. Некој ќе ме нарече...ненормална?! Глупава?! Ми е гајле. Не патам од малодушност. Ама еве,нешто не сум заинтересирана да бидам така речи муза,па и тоа си затајува,јебеш га.
А другата страна е што секој шупак за твитер се фати. Ќе си направам јузер Лилит...мајке ми.

Новинарите пееле...како е можно новинар да пее? Новинар може само вербално да сере,да пее, е ... иронија,зошто кој пее зло не мисли,а со Латас...кхмммммм?! А Лупевска тек, катаклизма и не те штеди бре.

Имам Влатко Васиљ момент! Се радувам кога имаат потреба да ме читаат дури и тие што не ме сакаат! ВИН!

 

Има луѓе што ќе кажат нешто и самите знаат дека нема да го исполнат а пак до крај знаат да серат и серат за една иста пуста работа, со која самите си докажуваат себеси и на другите дека за нив е недостижно поседувањето на свое јас и цврст карактер, е мајке ви маша па до кога бе ќе се трескате со главите и очи затворени во зид?!

А јас сега моментално донесив една одлука, да си се опуштам со една драма, после еден добааааар туш, со една убава нова купка, па после учење до сабајле, а успат може и да паднат некои макарони или па само салата, ако желудникот мој што слабо верувам дека ќе соработува со мене па да се задоволи само со една салата...
Ахх проклет да си желуднику, животот и газот ми ги порамети!