[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Кога дојдов во Скопје, енергијата на големиот град ме опиваше, буквално. Широки големи булевари, врева, брзаница, разни луѓе, буквално поразличен свет од оној од кој дојдов. Сите некаде одат, брзаат, колку повеќе луѓе, повеќе желби. Се е комплицирано, и морам да признаам, на моменти ми фали едноставноста. Дури им завидувам на тие што однапред се знаат како ќе им се случи, на некој начин, што се монотони и досадни и се се знае однапред.

Или пак само сум изморена?

Дали стареам или созревам уште, уште побрзо, и летам со паметот, се повеќе добивам некоја желба да живеам зад некој рид, сама. Во куќичка која има покрив обраснат со трева, и две-три мали џамчиња, па да си наредам цвеќенца. Да јадам месен леб, со печен зеленчук посипан со сирење. Да си имам овална соба со книги, одозгора до доле. Со клацкалка, или пак перничиња на прозорецот. А што да не и двете? Да имам када во средина на собата, која ќе си биде само моја. И мало дворче, со мнооогу дрвца и клупичка. Како колипката од Заспаната убавица. И да си се посветам сама на себе, зошто, што и како. Без никој до мене. Ми фали изолација.

Размислувам после јуни, да ги натерам баба ми и дедо ми да ме истоварат на викендичка со резерви на брашно и книги и еден куп филмови.... и да ме земат после еден месец. :geek:

 

Ох леле,ќе пукнам некој ден! Сега им текнало на Вели четврток испит! И сега пак ќе треба да заминам Остај тао,да не можам дома да поседам,ниту па да се видам со некој! Леле колку сум нервозна,ќе си пукнам!НЕНОРМАЛНИ!!! А рекоа после Велигден испитот! Ми иди сите да ги упуцам!Е ај оди заврши да те видам...Аааааааааааааааааа

П.С.Вечер само накратко ќе ве дружам,за да можам со се да стигнам.Ќе треба пак одма да седам да читам

 

сдк за пружење алишта на балкон-следуваат казни
за шетање на куче без корпичка/ако кака-следуваат казни
ако фрлиш пикавче-следуваат казни...

A ЗА ДИШЕЊЕ, И ЗАТОА ДА НЕ СЛЕДУВААТ КАЗНИ???
АМАН ВЕЌЕ!!!

 

СДК многу ми е шубе за законов... Нема да можеме да се натпреваруваме веќе со комшивката која ќе извади поатрактивен долен веш на тераса- строго на предна жица.
А другиот комшијата ми го бендисуваше вкусот, ми кажа ми кажааа

 

Моментот кога ке ја најдеш последната тегла ајвар во фрижидер! и кога си на диета и не можеш да ја јадеш со мрсно тостче!

 

Нема поголемо задоволство од тоа да ги гледаш штотуку купените лакови за нокти

 

Се плашам од монотонија.........се исто па исто.Веќе ми се згрози..
Денес сите ме прашуваат како сум дали сум добро..а јас на сите им одговарам потврдно. Да да добро сум како и секогаш. А вистинското расположение ми е скриено и пикнато длабоко во себе таму некаде...и неможе да дојде до израз..Се чувствувам празно,глупаво,неиполнето..како да нема ништо во мене.Мразам кога морам да лажам за сопствените ЧУВСТВА, а поготово кога знам дека има кој да се сити на мојата болка...Како и да е,јас можам да го издржам И ова.

 

Ах леле, цвекло љубави, одамна те немав јадено! Ручек за мерак

Пак јас, на исто место, во исто време, на иста позиција, пред исто нешто.

 

Господи Исусе Христе, Учителу на милоста Те молам отвори ги очите на срцето мое за да го чујам и да го разберам Словото Твое и да ја творам волјата Твоја којашто во него нам, безумните и грешни луѓе, ни е откриена. Господи Боже, Спасителу мој, бидејќи на земјата дојде да ги најдеш паднатите и да ги спасиш, не сокривај ги од мене повеленијата Свои, зашто јас пропаѓам во мракот на незнаењето на заповедите Твои. Отвори ги очите на умот мој за да ги разберам чудата на Твојот наук и кажи ми ја непознатата и тајна мудрост Твоја Со светлоста на Своето знаење просветли ги мојот ум и разум, на Тебе се надевам, Боже мој, за не само да го читам и пишувам

 

Хахахха,какви новости денеска добив.Братучетка ми фати на грепка... и велам,немој да ме заборавиш,стариот број ми е

 

СДК колку му значат на човек тие 5-10 минути, кога е уморен , ама само да дремне на кратко, а всушност тие 5-10 минути се претвараат во часови

 

Interview - Done
И така, кога нема работа нема, а кога има ... Ми понудија две работи и у пм не знам која да ја прифатам

 

СДк дека имам многу за учење а ке излегвам... ајде кога ке се вратам ке учам

 

И сега конечно не знам на што сме. Целочасовниот разговор на телефон служеше за да ја сместиме нашата врска каде?! Ми рече: Не доаѓај викендов. Прашав: Разделени сме? Помолчи и одговори: Да....

На што сме? Каде сме? Каде ќе бидеме и дали воопшто некогаш ќе бидеме некаде? Зошто знае така болно да зборува и да ми предизвикува солзи. Дали сум наивна и толку замаена по него што секогаш ми се јавува чувство на вина.. а пред да дојде до кавгата, сум го немала.. Дали е во право, кој е во право? Дали нешто некогаш ќе се смени? Дали на нештата навистина треба да гледам од негова страна или само моите интереси да си ги пазам. Тој е повредуваниот или јас?

Ми треба еден психијатар па со него да разглабам некои работи што ми лежат во душава.. Ми треба некој да му ја кажам цееееела ситуација па тој некој да ми даде груба проценка. Во мене е грешката или?!

Каде сум сега јас..?

 

Имаме воопшто некаква слобода во државава???Очекувам да воведат данок и за дишење на воздух

Ептен убаво се чувствувам,супер наспана,а и возењето ролери сосема ме опушти.Супер ми дојде долгото туширање и сега е време за млеко со ванила

 

Ниедна серија нема за даунлоад.

Ниедна насмевка нема за денов. Не за друго, мислам дека се потрошија. Дури и должам.

Деновиве поминуваат така, колку да се означи дека времето во секој момент е менлива работа и дел од време - простор континуумот.

И мојот живот е еден континуум, ама катарзичен, некако. Не знам како. Да не речам никако.

Се чувствувам спружена на земји, како патосниче, и саде некој ме гази. Не во смисла на репресивен карактер, туку... во смисла на дефицит на време да застанам пред огледалото ми.

А и кога ќе застанам, немам време да погледнам.

Енихау, убав ден денес. До таа конклузија стигнав. Да си фатам сега филмче или книжуле, и мислам дека ќе биде гранд финале.

Со оглед на тоа што мојата стапка не е излезена од земјава траги-комична веќе година и пол, одлучив дека е време мојот нов пасош што мириса на соништа, редно е да ме одведе во некои нови походи.

Сосем случајно, изборот падна на: Планета: Земја. Локација: Венеција, Верона, Малта....

... еве ме, идам. Не за друго, затоа што ми треба некој нов воздух. Овдешниов некако канцерогено смрди.

 

Убав ден денеска,иако тмурен сабајлечки ама убав
Денеска официјално и свечено ми ја врачија дипломата...многу беше убаво поготово на крај моментот кога сите ги фрлавме капите
Моите снимале се,а мајка ми сега седнала на пц ми прави видео,со музики со слики со интересни моменти...колку го направи професионално и емотивно

Убав ден за паметење

Имајте убава вечер феминки

 

Сдк Убаво е . Да дишеш . Малку од среќа задишено, малку од возбуда.

Јас се смешкам, решив наместо со прегратки да ги честам луѓето со насмевки да бликаат од секунди љубов.
Велат сум делела љубов неизмерно и несебично, а зошто да не? кога ја имам и премногу.
Црвеното карминче си подигрува на моите усни овие недели многу често а и мислите не ми се нешто помирни тегнам желби и копнежи лево десно едно 2 километри од мојот влез до неговиот, само Тој некако нит ме гледа нит ме слуша.
* Заборавил на мене, ама ако јас си уживам со самото тоа што си знам дека ме полни со љубов ако не е свесен.
Си има тој гулабица што му гугка од сабајле а јас далеку од гулабица сум, по арно доловено ко папагал сум само нешто мелам.
И така јас малку се занесов, ама оправдано долго ме немаше ехеее далечен е тој 10 февруари


Си подпевнувам јас деновиве малку за Ромео и Јулија малку за Хамлет, а бога ми химна ми е котето любовно ахх колоквиуми јас насмевната ви идам а вие мене?


Ај за крај да ве бубнам со едно кило насмевки ѕирнете го видеото да си се насмевнете слатко на текстот а и на фацките. јас ве сакам а вие мене не знам .. ми фалевте бе џенски ајде блескајте од среќа и насмевки, поубави сте така.

http://www.youtube.com/watch?v=fqCKvzIY9DE

 

сакам да кажам дека како мали колку игри сме играле штркот бара боја,горенка,мижанка,јаже,капетане,капетане какво е морето.грим пис, фотељи,ластик,ден и ноќ,лета лета,расипан телефон,иде мачка покрај тебе,шири шири весели пешкири,брканка,секакви игри а сега децава жалосно но вистинито играат игри на фејсбук и по цел ден дома

 

Убаво ми е кога сум пред објектив, кога смислувам концепти и кога си ги чачкам сликите. Не сум нарцис во живо, ама многу се љубам на сликите. Погледот ми е љубовен, денес се` ми е шеќерна волна.

Плуќата ми се чисти ден по ден, ама не сум јас тоа без моите мили цигари. Ми недостигаат многу.

И така, се чувствувам како да сум во скок цело време, не знам дали се качувам или паѓам, но барем за момент не сум на земја. И некако убаво е.