[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Денов ми помина малку нервозно,но сепак не беше лош.
Испив две дози кафе,и сега можно е да преседам трета смена на интернет.
Денес се запознав со негов колега и девојката негова.Импресиите не ми се баш позитивни.Искрено цело време ми беше досадно и гледав во телевизорот додека они збореа.Единствена тема на муабет им беше кантерот. Пробав со девојката да зборувам на други теми но очигледно освен кантер друго и не ја занима.А мојов толку радосен што она ја игра играта офф Божее.
И чекај не можам да сфатам...од кога тоа ти правиш муабет со една моја другарка?Нели ја мразеше? А сега ми делиш поздрави од неа?
Навистина чуден ден.

 

И уште нешто замолувам јас.
Да не стават овде линкови од такви чудовишта што викат, зашто срцев удар ќе добиев неќна. Не знаев дека е нешто страшно, зашто пишуваше за некое детенце на кое му е потребна помош. Ич не ви се интересни вакви глупости, да знаете.
Фала.

 

Знам дека нема подобро од фино искористен ден како Недела. Спиење како мачуфци, галење наутро, кафе и боја на песок од Сонце по прозорци. Нора Џонс за појадок, точаци во парк, водење љубов секаде и со сечии погледи, ручек полни мешиња, и... Да. На работа после тоа. Реалност. Но убава реалност.
Знам дека кога ми кажуваш во полет на страст дека јас сум ти Таа, и сум ти жена, можеби и само си превозбуден, но кога отпосле ќе се гушкаме и ми ја повторуваш истата реченица, малку ме јаде јанѕа, малку ми е страв, малку многу ми е убаво, и знам дека и јас истото си го мислам, ама ете, сетики не треба, па да не го изречам
Денов е како пеперутка во лет. Кроток, но кратко трае. Успеав да откраднам неколку грамови радост од парк денес, да си нацртам едно сонце на лице и да го однесам на работа. Се радувавме со свежата свршеница, алијас колешка ми на идните нејзини сонценца и моите пророчки блабетања дека ќе има момченце Ведран, а јас ќе имам исто такво ама ќе се вика по свекор ми. Чудни ми чуда.
На билијард се смеевме дека топки и стапови ни се тотална смешка и симболика. Пивце и онакво шантрање по чојата, ко на смешен гастербајтерски филм. Фалеше уште да носиме сите четири каубојска чизма и да пушиме цигари ко луди.
Киното го преместив за други денови.
Никој и ништо на моменти не ме засега.
Се фатив себеси како си ги правдам сопствените соништа.
А зарем некому можеш да му ги пренесеш? Не баш. Само оној кој спие до тебе може да ги насети, а на драго срце и да ти ги оствари.
Љубов моја, колку се исплаши прееска! А и јас. Но добро, мораме да минеме низ сите препреки заедно, како на гооолем рингишпил.
Паузирам со џанк фуд, возам точак, ама мцнав помфритче на работа.
Имам предница што оди сто саати пред мене, не дека ми пречи, ама веќе станува ко Екваторот. Широко уздуж ем попреку
Мама правела макало од лук. Ноќва мириса што да ти кажам. Слушала на youtube некоја песна од Тома Здравковиќ, несакајќи ја исклучила, и сега бара да и покажам како да сочувала страница.
Се занимаваме.
Си ја сакам. Змејка е, иако е напорна на многу пати.
Душекот ми стигна, спиев како бебе на него, малку чудно, висок е ем некако мириса на ново.
Да му пуштам две три аудитивни трубички да си го обележам, а?

И така. Го сакам. Ме сака.
Не спијам во идеалот, но го знам.

Покрај сите црвени столчиња во знак на незаборав за жртвите во Сараево, млаката реална шлаканица кога дознавам секојдневно непријатни вести, јасно ми е.
Сонцето грее за оние што умеат да ги фатат неговите зраци.
Макар и кога врне.
Ојдов да се туширам јас и да си ја пеам од Владо Не не не те сакам ја те обожавам...
Соу лонг.
Ши.

 

Одличен ден, насмевка, забава, сите проблеми ги оставив зад себе... Ноо нели не сум јас ако не тргне нешто наопаку, Дојдоа и резултаите од ПХВ проектите, мојот катастрофа, исто како да не сум ни правела проект, СЕ РАЗОЧАРАВ толку труд, напорна работа и на крајот не се важи проектот се пропадна во вода, се заради тоа што клубот кој го основав мора да се регистрира
Ај си велам не е толку страшно, ќе имам шанси за нови проекти.... Но не ми е сеедно...

 

Бабичка ми е на гости. За жал дедо ноќва мораше да оди на друго место, и кутрата страв и е да спие сама, дојде кај нас а срам и беше да каже, се туткаше се врткаше, де филм да гледа (а никогаш не гледа), де да помогне нешто, кога на крај ја прашавме - "А да останеш да преспиеш кај нас ? " Одма се согласи, и по кратко време се завитка и заспа во дневна, под изговор дека знае ќе учам цела ноќ, па да не ми е страв И така, јас решавам задачи, и немам намера да легнувам за малку,бидејќи имам автобус рано сабајле, и ако легнам нема ни да станам... Ја гледам и си мислам колку ја сакам, станата е уште во 7 па ако не и порано, работела по дома, ми донесе доручок, потоа од прозор ја видов како работи по надвор, па за ручек ми донесе зелник, и кој знае уште што има сработено... си легна касно а во 5 ќе стане за на работа.
Не сакам ни да помислам што би правела без неа, толку е храбра, позитивна покрај се што има поминато во животот, пак успева да биде ведра и насмеана ! Те Сакам бабичке Се би дала пак да го имам целото време на светот, да станам рано да дојдам кај тебе во пижами, да ме искараш како сестра ми секогаш прво се средува и облекува а после доаѓа кај тебе, да ми дадеш чаша топло млеко, и да си преседам цел ден кај тебе И со дедичко да си филозофираме за животот, да ме подучува како да бидам храбра, цврста и силна личност. Уф, ми доаѓа да дојдам да те штипнам сега и да те разбудам за да ти се пожалам колку само ич не сум спремна за утре, и да ми кажеш, она на твој начин со смешен глас боље и од рекламата - "Мааа, гледај си го здравјетоо " и да се стуткам до тебе и да си заспијам

 

Многу е убаво кога човек не се замара со банални работи и си фура слободно.Кога не зависи од извесни личности и одлично си функционира сам.Многу е убаво вака...
Јас вака се испразнив пред спиење.Сега слушалки во уши и лебдење во некои имагинарни светови ..

 

Уште еден скитнички викенд
Цел викенд го поминавме со родителите на мм, во саботата имаа прослава за 35 години во брак
Порано кога и да видев некој пар во години, ме напаѓаа црни мисли дека никогаш нема да остарам со тој што го сакам, дека ќе си умрам млада како мајка ми, сега ги бркам црните мисли и силно се надевам дека нема да ја доживеам истата судбина
Додека ги гледав свекорот и свекрвата колку се среќни, весели, богати не во материјална смисла туку со децата, внуците и пријателите си давав сама кураж дека и јас еден ден ќе бидам на нивното место, со мм ќе прославиме 35 години во брак опкружени со деца, внуци и вљубени ќе танцуваме на нашата песна
Не барам премногу нели???


Вакви прослави не можаат да поминат без говор од славениците па така сите си добивме совет од свекор ми за добар и долговечен брак love, passion and compromises are the key to every good marriage

Во неделата се прослави Велигден со потрага по скриени велигденски јајца за децата, после со добар ручек и на крај јадење на премногу чоколадни јајца/зајчиња, мада никако не ја разбирам поврзаноста на easter bunny со суштината на Велигден, каква врска има зајаков со воскреснувањето на Исус

Оваа недела прослава на Велигден со неговите, другата недела со моите, не знам само што ќе правиме кога ќе се поклопат, малку таму, малку ваму, убаво си вика свекор ми се е компромис

 

Се додека постојам ќе бидам тоа што сум навистина. Гледајчи го изгреј сонцето сваќам дека се уште не сум доволно зрела да донесам одлука за мојот живот одлука во која ќе нема грешка…

Бегајќи од минатото правам грешки , мислам дека доволно бегав од минатото сакајќи да ја избегнам болката…. Тука застанувам, Стоп!!! доволно беше. Живеам исто како бездомник кој краде леб за да преживее. Живеам за другите ,несакајќи да ги повредам се повредувам самата себеси.Повторно иста песна изгубена меѓу реалниот и замислениот свет.Доволно сум своја за да седнам со ладна глава да размислам што навистина ме прави среќна.Навистина треба да научам да разликувам што е желба и што е она што навистина ми треба…. !
Многу зборови а ништо не е кажано. Можеби минувам низ фаза од животот каде што мора да сменам некои навики , можеби ова е фазата од животот кога конечно нештата почнуваат да имаат поинаква смислам за мене!!! Фаза кога навистина треба да пораснам.Фаза кога конечно треба да го пронајдам она долго бараното јас!

Јас ке Продолжам да се искачувам кон целта бидејќи зборот “DOWN” во мојот речник НЕ ПОСТОИ !!!

Поздрав до следното видување феминки, заминав на работа

 

И пак и пак
Кога се започнува некоја работа од почеток и кога секој си оди по својот пат,зошто еден мора да се навраќа назад? Дали тоа го прави бидејќи сака и другиот да го врати назад,мислам не сваќам
утро,кафе,цигара,стандард шема,денот пред мене,факултет,луѓе од кои никој со никој не се поднесува,мислам шта чеш.
Имајте убав ден

 

SDK deka na krajot od denot, mozete da 'begate' i do drugata strana na svetot... ama od osamenosta nema beganje...
Pusto mi e vekje podolgo vreme vo Skopje – a ubavo, no pusto mi bese izminative 7 dena i vo Shtip...
Potrebna mi e radikalna promena/svezina vo sekojdnevieto... Licnost sto ke mi go izvrti svetot za 360 stepeni!

*Prostete za latinicata*

 

СДК јас заминав во Италија.
Се читаме наредната недела, дотогаш бидете ми поздравени.

 

Сдк времето е само за спиење!

 

Штета што сме на училиште, некои на работа

 

Нема ништо полошо од чекање на нешто толку битно.
Господе дај ми трпение, да не отепам некој низ хоспиталоф...
Сега умот ми заскитал на 100 страни, незнам ни сама што мислам и што зборувам... па уште ако ми кажат до утре ќе чекаш, ги жалам луѓето околу мене!

 

Сдк толку многу во мене а ништо не излегува. ...
премногу збунети мисли, премногу.


Само денот да заврши .

 

Убаво е коа промените убаво се уклапаат на твојот живот. Убаво е коа се познаваш себеси и коа си ги знаеш следните чекори. Убаво е кога се движиш и осеќаш како и светот околу тебе се движи.

п,с Багуфче, среќен пат. Да ни дојдеш полна со импресии .

 

Само ова..

 

Редно беше да се случи промена, од една страна е совршена, од друг штетна за мојот желудник. Кога нема нема, ама кога ќе се заредат, забавиве го нагостија мојов желудник со многу алкохол, уште повеќе смеење и дупки во меморијата. Сите се смеат се гушкаат пеат, од дамна се немав вака почувствувано, чиниш никој нема ниту еден проблем, беше слика што ми требаше после толку време. Малку надеж проживеа во мене, дека овој град не е мртов. Постои љубов, се уверив, својата не ја доживеав, но ги гледам се љубат, се впиваат едени во други, се сакаат. Едвај чекам да помине неделава, сакам пак, ама без толку текили, јегери, штокови.

 

Временцево зеза. Едвај чекам кога ќе имаме зрели јаболка, да си ги откИнам од јаболкницата во дворот, и најубавите ми круши што се топат кога ги јадеш. Да можам да си легнам мирно во тревата и да уживам со книга. Радишани затоа го сакам, заради дворот полн со секакви овошја, зелената трева, бумбарчињата и пеперутките, некоја раскрекана кокошка од далечина, светулките покрај реката кои не мамат со Мила секогаш да ги бркаме. Заради мирот и можноста да сум јас испрчена на трева со книга далеку од градот.

Убаво е чувството кога со некој што си се запознал пред некое време, мислиш дека го знаеш со години, а некои ни со години заедно не се познаваат доволно.

Пред неколку години ако мислев дека нема да биде ништо од мене, сега го прешкртувам тоа. Незнаев дека ќе ме бараат луѓе толку многу за фотосесии. Некако убаво ми доаѓа. Учам ама неучам. Во сабота ќе бидам на северот, ќе се затворам во собата и ќе го спремам испитот што сака нека биде.

Мила ми вели- Мамо што би правела без мене? Јас си велам немаше да постојам.

Не силувам ништо. Полека и без паника ќеги прифатам предизвиците иако ми делуваат на моменти страшно. Тука сум некако, се тргнав периодов се изолирав од гужви ама се посветив на битните, далеку од оние што даваат сироти осуди, а не се погледнале себе. Животов ми приредил лекција, ама ја научив е не гледам на тоа што сум разделена дека сум грешник, или сиротиња, туку ме изгради и созреа, ме мавна со глава силно во раалноста се разбудив и вложив. И успеав.. прочитав една мисла што јако ме раздрма- никогаш не би го остваила сопственото дете. ( Ќе кажам дека тие воопшто не се соочиле реално со животот и што се може да приреди тој) и ќе дополнам секогаш сум тука за моето дете..секогаш.. иако сме засега разделени, даваме многу повеќе и имаме многу повеќе, од оние што некогаш се покрај своите дечиња а не им даваат вистински. И знам колку лавовски се борам и ќе се борам.. сите останати можат да си прават приказни дозволено им е.. а Јас и Таа ќе растеме заедно во се'.