[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ке настојувам да истраам се додека не успеам! Не стигнав на овој свет за да бидам поразена, ниту пак Неуспехот тлее во моите вени, Не сум овца што го чека својот господар да ја спотера. Јас сум Лавица и не одам да спијам со овците! кланицата на успехот не е мојата судбина, ќе ги истрпам сите порази се додека не се искачам на ВРВОТ од овој СВЕТ!...

 

По кој знае кој пат мојата верба -дека сепак постојат добри луѓе,падна во вода.Како и мојот став за доверба.
Веќе нема доверба во никој.
Што е најтрагично,ни на крај памет дотичната не ти стои.
Отпишана од листата дека е таа,дури си реков како се осудив да помислам дека е таа?
За да на крај си признае сама
Нека и служи на чест.
Останува да си ја зачувам работата како знам и умеам,зошто совеста ми е мирна.
Како и да е ,ме чека тежок период.
Се обидувам да не бидам разочарана од некои особи,зошто не заслужуваат дека бидам разочарана од нив.
А кога ли јас ќе научам да бидам покварена?
Некогаш се мразам себеси што сум толку добра со сите,секогаш тука за помош,и од срце посакувам тоа да се смени. Џабе сум се трудела,моето срце не издржало д абиде лошо.А јас се надевам дека ќе стане,барем кон некои кои искрено заслужиле

Девојки-кога ви вели мајка ви само на неа да и верувате милион посто е во право !
Ако не верувате-животот ќе ви покаже !

 

Сакав да искоментирам во врска со чудото во црквата св.Димитрија ,јас мислам дека Господ ни праќа некаква порака,дека можеби оние што заборавиле дека се верници,треба да се потсетат.Да одат во црква,да ги почитуваат божјите правила,да веруваат во Господ,зошшто божјиот чадор е најголем и најсигурен.Тој ќе не заштити.И духовно ќе не исполни.Јас утре ќе одам во црквата многу сум љубобитна како тоа изгледа.

пс:мајка ми вели дека е грев да се испитува божјо чудо,според божјите правила.Ама што да се прави атеистите надвладуваат или што е работава?

 

не ефер... сето ова да ми се случува мене. се се мачам за него а он само ме лаже

 

Не ти се случува само тебе

СДК дека вчера си го добив плавото цветче јеее
Инаку денес прв пат бев на физикална терапија и многу тешки вежби даваат бее Кога дојдов толку бев уморна и одма си легнав и станав дури у 6

 

Често размислувам околу тоа дека ми треба свежина, нешто ново во животот...Често сваќам дека живеам урамнотежнето, по одредена секојдневна рутина, и секако неменлива.
Тоа ти доаѓа некако како возењето велосипед, храбрите возат, знаат и да паднат но стануваат и повторно се качуваат.А јас?На некој начин не ни пробувам да се качам на велосипед, не ни пробувам да влезам во еден неурамнотежен живот, живот каде никогаш не знаеш што потоа, каде што ништо не ти е испланирано и каде што работите ти доаѓаат сами по себе.
И се решив од денес па натака ќе се качам на велосипед, па макар и да паднам многу пати, сакам да се почуствувам живо, сакам да живеам бидејќи нели еднаш се живее.

 

Јас во пмс, кутрево мое во пмс - па си се дружиме и си збеснуваме заедно по дома.
Штотуку изеде цела порција пилешко со ориз и сака пак!
А богами ништо поарна не сум ни јас...
Изедов мало сникерче сега, и не сакам ни да видам колку калории има!
Вечерва ме очекува час по пилатес и возење точак. И за сечие добро ќе биде дождот да не ми ги уништи плановите.
A во меѓувреме трошам калории со латино хитс и глумам дека знам да играм салса!
http://www.youtube.com/watch?v=TqK6RB25sNU

 

Сдк лепотице знам дека некеш да сум сам!

 

Фрески high as fuck, changing colours and shit..

 

хм зошто се вакви лугево?? зошто бе зошто??
сакат се со лага...сакат да се прават нешто сто не се??...
стварно не мозам да разберам

 

Многу пати форумов ми служи како дневник,па го користам за исфрлување на негативната енергија.Денес ми е премногу потребна една таква форумска исповед...

СДК
дека во денешно време,а можеби и од секогаш,единствената личност која нема да те изневери (или ќе те изневери во минимален процент) си самиот ТИ.Единствена личност на која можеш потполно да и се довериш и на која со сигурност можеш да очекуваш дека никогаш нема да ти забие нож во грб.
Ние само треба да научиме да веруваме самите во себе(затоа што тоа неможиме да го очекуваме од другите),да не се откажуваме(затоа што секој труд има резултат),да не се разочаруваме(затоа што само ние знаеме дека секој грешка не е грешка туку искуство плус).
Единствено ние знаеме колку ни било тешко во одредени моменти,кога сме немале поддршка од никој.

Во овие 20 години научив дека
-не треба да им веруваме на другите целосно никогаш
-треба да станеме подобри личности,да се надоградуваме
-треба да веруваме во нашите цели,така тие ќе станат реалност...
-во животот никогаш не треба да велиме никогаш,затоа што има голема можност да се случи баш тоа во момент кога најмалку очекуваме
-ако се сопнуваме од ист камен повеке пати ,грешката е во тоа што ја правиме истата работа на ист начин!!


Колку всушност јас сум се подобрила во последно време?
-Станав независна личност
-поодговорна сум
-поискусна за повекето работи
-гледам на работите пооптимистички
-пореален видик на работите

Кои се моите мани ?
-премногу сум самокритична (позитивна карактеристика,но кога е во преголеми количини-штети)
-не се трудам доволно (на ова работам моментално за подобрување)
-не верувам доволно во себе(премногу се базирам на одредени мислења,се оптеретувам непотребно со небитни коментари )-за ова ќе ми треба премногу време,трпеливост и верба за целосно да го искоренам

И на крај оптимистичкото мото е дека секој човек можи да постигни нешто ако верува во зацртаната цел,се труди и после секој пад се исправува,знае дека не е тоа крај.Едноставно кажано го можам јас тоа.Саакам да станам подобра личност и ќе го реализирам тоа .!

 

Сакам да кажам дека многу ми е убаво после напорен ден кога ке направам и напорен тренинг. А најубаво ми е кога една личност која ми е пријател ми каже дека ме обожава Срце мое!!!!

 

Имам право да се чувствувам убаво

 

МАЈКА,

кога си среќен,
и кога си тажен,
кога си повреден,
и кога ти е најдобро,
кога си болен
и кога си здрав,
и кога ти треба
и кога не ти е потребна
и кога ти досадува,
и кога те подучува,
и кога те подкарува
и кога не се согласува
и кога те подржува
и кога те критикува
и кога те теши,
не заборавај секогаш е тука и ти мисли добро, само едно и едниствено Се` најдобро за тебе,бидејќи ти си нејзиното најголемо богатство!
Мамо те сакам, колку и некогаш да ме излудуваш, на глава да ми се качуваш, пезпотребно подучуваш!
Јас незнам што би без твојот глас, секое утре, секоја вечер!

 

СДК дека го сакам тоа чувство кое се појавува кога човек сака да изненади некого не во смисла на поклони итн., или она чувство кога ќе фатиш некого во тесно, кога нема што да каже е бога ми проклето е убаво

Во животот ништо не е лесно, да беше лесно, немаше да се мачиме

 

СДК денес бев понитејл грл, косата фатена во репче и тек тогаш сфатив уствари колку ми била долга, ме прашуваа надградба да не сум ставила бе хех не бе дечки!

Лелееее последни недели во школово, никогаш повеќе назад нема, освен секако за тие што имаат желби да станат професори, професорки и слично ете така ЛЕЛЕЕЕЕЕЕЕ уау, на какво поглавје во животот му доаѓа крај А какво па, тек ќе започне по летниов распуст

Летен распуст?! Што ли беше тоа И ајде веќе нека се потстопли, ќе завршам средно маичка со кратки ракави не ќе облечам! Јаз`к да му е на времево.

 

Колку лош, напорен ден. Исцрпена сум и физички и психички, во секој можен поглед. Се чувствувам како некој да ми ја одземал целата сила што ја имав. Цел ден се обидував да останам прибрана затоа што морав, и не смеев да покажам слабост. Ги задржував солзите, многу успешно. Едвај се воздржав да не експолодирам заради целото лицемерие околу мене. Само се прашував-зошто? И како е можно?! Иако знам дека можам се да очекувам, ова ми дојде премногу, повеќе од она што можам реално да го издржам. Залудно сум се надевала значи, нема никакво подобрување, никаква промена. Не ми се зборуваше, а бев приморана да објаснувам работи во кои и јас самата не наоѓам смисла. Бев принудена да се смеам лажно, да ја ставам маската и да глумам дека сум среќна заради тоа што се случува. А не сум... И уште неможам да се освестам од шокот.
Погледнав нагоре, го прочитав постот, знам дека изгледа глупав, патетичен и хаотичен. Но неможам поинаку, тој само го отсликува тоа што ми се случува во душата.
Се уморив веќе.

 

Да, треба да продолжам напред ЗНАМ но неможаам... Многу работи со многу личности останале недоречени, недокажани, нерасчистени, збунувачки, двосмислени, несватливи, недоиграни, недовршени а можеби и вистински незапочнати...
Едно нешто што знам е дека кога-тогаш МОРАМ да ги довршам. А до тогаш си посакувам сама на себе само повеќе трпеливост и упорност.
Можеби некои личности завршиле со игрите но тек јас сега започнувам!
Ќе се види кој е кој
И да се мразам на моменти што сум ваква полна со омраза и желба за одмазда но тоа се случува кога некој нема да ниту малку да го цени тоа што се грижиш и помагаш за на крај згора на се да ти забие нож во грбот...
Можеби го одам секогаш потешкиот пат но ќе го изодам и овој пат!

 

Убаво ми е!