[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Сакам да отпатувам негде... Ми се смачи веќе, сакам да одам на Флорида Аха да... многу барам знам

 

сдк ЖАЛНО,баш на овие празнични денови какви работи се случуваат
зар има некаква поврзаност со чудата по црквите од светците,дали таа сила нешто ни навестуваше,а не успеавме да ги заштитиме нашите деца?

Виновникот секако ќе се најде,но колку и како ќе плати за стореното,без разлика кој е?
албанец или македонец,или повеќе се,ужасот е голем и темна сенка го покри христијанството и целата држава и теско дека некој тоа ќе го смени

бог да ги прости момчињата !!!

 

Сакам да кажам дека ми е смачено од се сакам да заминам некаде сама една недела настрана да се одморам и од обврски и од луѓето. Немам желба за ништо ... си велам период е ама некако како да се оддолжи периодов ми треба некој до мене ми се здосади сама да бидам ... ми треба да сакам и да бидам сакана (можеби и премногу се окупирам со ова во последно време и затоа сум ваква) другарките сите имаат сериозни врски и не излегуваат навечер ... поретко ми се случува да излзам во друго друштво ама не е то то. испитите на факс стојат неположени откако се вработив скоро година ипол еден испит имам положено само ме чекаат мене да седнам да ги научам ... више пукнав

 

СДК

Bye, bye, you will be missed.

 

Мислам дека живеам во земја каде што со секое ново утро, народот останува со подотворенa уста, шокиран.
Мразам вакви утра, а ќе почнам да мразам и да се будам во државава.
Последниве години, особено последниве 2 , си мавам шамари за да можам побудна да реагирам на се што се случува. И не знам дали само мене не ми се верува, што би ме направило комплетен изрод, или пак сите гледаат и свесно прифаќаат? Тоа сите би не направило изроди.
А можда и сме.

Вчера, традиционално, им врзував панделки на јајцата, им лепев циркони и им направив убава фотосесија. И сето тоа беше прекрасно, додека мојот сакан мачор, не се залета по жолтото пиле, и реши едно 3-4 јајца. И секако, благодарност до Марфи, тоа беа најубавите јајца.
Мене ми се убави овие денови, посебно овие што доаѓаат.
Сакам да се изолирам од гадниот свет што ме опркужува и да се препуштам на убавиов викенд во рамките на семејството. Таму кај што е најсигурно.
Иако, ми се чини, денес ништо не е сигурно.

 

So se slucilo be luge? Aj ke procitam kolku so mozam...Inace petok 13 a mene mi se nasmea dva pati denes srekata,a vcera ednas.Arno otidov porano na avtovuska,naredniot bus bil poln,a posle toa nema...I fala Bogu podobro sum sega od sabajle,izgleda mi padnal sekerot epten...Pozdrav od Sofija

 

Безразлика што е петок 13-јас сум многу среќна денес.Исполнета сум со празничната еуфорија.Патем денес сите околу мене се среќни.И така без некоја посебна причина јас примив позитивна енергија. Убаво е кога си опкружен со насмеани луѓе !

 

Патлиџани , краставици и сирење.
Има да смучкам сега една салата!

 

Им реков - ,,Досадни сте веќе, само за тоа се карате!" Мајка ми си ја наведна главата, ми беше жал оти и дојде толку незгодно. Четири дена сум веќе дома, и за овие четири дена ја фатив сликата која ми бега веќе подолго време и која за викенди не можам да ја доловам. И се чувствувам виновна, затоа што не можам никако да им помогнам, затоа што се нервираат и нервите веќе им се отидени. Ќе си стават јамка на вратот за наредните 20 години. Им велам да ме почекаат, уште 2-3 години, друго ќе биде и јас кога нема да бидам веќе трошок. Ама не. Немало време. Немало пари. Нема веќе ништо.

Секој ден проколнувам кај сум родена и како луѓе кои работат добри работи на високи позиции, си ги кинат нервите за да изградат една мочана куќа. Страшно. Ме фаќа страв за иднината, некако се гледам заглавена во меѓуградскиот воз за Скопје, додека дома се јаде само леб и маргарин. За мочаната куќа.

И за инат на сето ова, додека и времето и настаните во државава и се сочувствува со нас и е неубаво... За инат ќе појадувам чоколадни мусли, а не тие од Виталиа. За инат ќе си ги облечам розовите хулахопки и тексас сукња и балетанчиња и ќе одам надвор, макар и по цена да накиснам. А ќе накиснам. Ама барем ќе внесам боја во сето сивило.

 

Ги чекам да дојдат роднините од Скопје со нетрпение... Одвај чекам да ги видам, само се надевам дека брачеда ми нема да ми досадува и да ме прашува за тој што не сакам да го спомнувам хахаха
Убаво поминете си за празниците и уживајте до Понеделник
Се сеќавам дека како мала плачев кога некој ќе ми го скршеше јајцето еее како ова зајачето бев

 

Се осеќам многу немоќно.
Не го очекував ова нешто од некои луѓе, ме разочараја стварно
Нејќам поќе да живеам на ова планета, ама нејќам, и стварно сега преку гла ми е од се.
Мојте секој ден одат со наведната глава, не кажуваат ништо ама знам што ги мачи, како и сите родители на оваа земја денес, стануваат во 5 сабајле и се мачат по цел ден, со цел јас и брат ми да имаме се.
Важни ми се многу мојте, и се она што го прават за мене, знам дека во овој момент не му престигнуваат за се, а сакат се да ни овозможат, не е битно дали тие го носат истото, битно јас и брат ми да имаме ново, да имаме топол дом, и да одиме на школо онака како што треба без ништо да ни фали.
Срцето ми се кини и живеам за тој ден ко ќе завршам факултет и ќе бидам финансиски подобра, за да му овозможам некоои работи кој не можат да си ги овозможат сега, и сфатив дека се се врти околу пари, пари и пари. Фала ви за се досега што се жртвувавте за нас.
Ветувам дека нема да ве разочарам, вие секогаш сте ме подржувале во се.
Сигурно сте горди на нас.

Имајте убав ден.
Ве сака Ади.

 

Истото што го кажа и Лорита од поодамна и јас би го кажала сега...
„“

 

Колку е тапа чувството кога ги гледаш твоите како се мачат и работат од утро до мрак и пак дома нема пари,пак фалат пари за сметки,пак нема да излезеш у град со друштво,кога пак немаат да ти дадат да си купиш пудра и ново фустанче..А септак твоите изморени и исцрпени.Работат и не гледаат ништо друго освен работа и работа.Колку само проклето ме боли што со татко ми немам седнато со денови затоа што тој постојано негде работи и нема време да дојде дома и да легне да се одмори..
Ми се плаче од оваа ситуација.Неможам никако да им помогнам,а толку многу сакам!Јас сакам да излезам со друштво,да имам пари да одам на кафе,вечер да имам за во клуб..да не одам со празен паричник,а знам дека моите ке ми дадат но дали само 50-60 ден. Е оваа навистина боли.
И не е нервоза тоа што дечко ти е љубоморен,што неможеш да заспиеш до 3 пополноќ оти спиеш до 3 напладне.Не е нервоза што незнаеш што да облечеш во чаршија и не е нервоза што имаш две 2 на училиште.
Болка е кога ги гледаш твоите како пропаѓаат,но се борат со последна капка пот само за да ти пружат на тебе се што ти е потребно!
Извинете што ширам негативна енергија и тука,но многу ми е тапа денес....
Имајте вие убав продолжен викенд и среќни празници.

 

Ехх...сеќавања. Само кога ќе почнам да фантазирам и да се сеќавам јас се радувам и сум среќна.

 

Вчера спонтана вечер, а најдоброто што ми се деси жими се беше лесковачката во Вили, ама ја паметна реков без лути сосови, т.е. прво и реков што сакаш стаи не пребирам и она вика ај дои и отидов и одбрав. Овие што јадеа до луто ја мислам ќе полетаа секој момент во вселената
Многу сакам џанк фуд да јадам. Ептен онака, највкусна ми е, и сеа ми се јаде ептен!

Таман се наканив да постам, црн петок денес, татко ми ме залажа коа се вратив од искачање вчера и ми дае крем бананче и ја скроз забораив и си го мцнав бе. Ме нареди на грев, ама негов си е

Си се подновив со 3 прстени, бижутериски ама со убави камења, најубав е небесно синиот.

Нешто напната сум деновиве, и сакам сама да сум. Ама ептен ми се преку глава сите од окружувањево мое, жими се. Се надевам ќе се опраам и опуштам, ќе ми биде подобро. Само немојте веќе немири да ми внесувате, аман, што луѓе ќе бевте! Вака предпразнично...

Среќни Велигденски празници! Убаво да ги поминеме.

 

Не ми се верува !!!!!!!!!
Ме примија во Данска

 

Уште нешто да додадам што ми тежи на душа, добро може да се остават младите луѓе и деца ако веќе ништо друго, бар да живеат?!?!?!?!?!?! Дали може ме интересира?! До кога веќе вака?! Проклети нека се убијците, воопшто насекаде. Истото да ги снајде, штом и на велики четврток убиства се случуваат.

 

Во животот понекогаш е подобро да немаш никаков избор, отколку да имаш избор „нож со две острици“.
Да знаеш дека што и да одбереш, некој ќе биде повреден.
Никогаш не е лесно кога среќата на другите луѓе, ја држите во свои раце.

Деновиве сум во делириум, со милион прашалници кои ми тежат, затоа што овојпат проклетството да се направи изборот - ми е предадено мене.
Ги собирам сите аргументи и ги ставам на вага, а притоа внимавам да не ми попречи недостигот на објективност.

Деновиве сум...

- со акцент на тоа well dressed, затоа што е полесно да решаваш дилеми и запаѓаш со мислите во длабоки прашања, додека носиш штикли.

Или можеби не...