[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Страшно е како некои луѓе живеат во заблуда дека се многу паметни.Ако си навистина паметен нема да го потенцираш тоа,другите ќе сфатат и без тоа.

Инаку овие денови како еден темен облак да застана врз мене.Некако многу глупо се чувствувам.Чувствувам како да снемувам воздух понекогаш,како да не можам да се изборам со некои работи.Како некој да ме врзал и не можам никако да се одврзам.Околу мене минуваат луѓе,минуваат месеци,денови а јас само посматрам од страна.Немам сила да викнам,немам сила и да заплачам повеќе.Само сакам да престане веќе ова чувство,ова агонија.

Морав да се испразнам некаде,знам дека премногу драматизирам понекогаш ама тоа е.

 

СДК дека си добив на подарок две зајчиња мили слатки малетки абе срцки. И пресреќна сум, пошо дури и татко ми не направи проблеми туку ми ги даде и двете.аааах колку ми се убави, ке се гушкаме од сеа натаму

 

...дека е многу убаво кога човек е заљубен. Колку мрачен ми беше денот,ама едно "клик" на фб ми го обое за секунда. Таа е убавината на љубовта,може да направи една толку безначајна работа толку многу среќа да ти донесе =D
Си лежам во кревет,а моите црева ми држат солистички концерт.Гладна сум,многу сум гладна,ама ова срце јуначко мора да издржи за да не ми се смалат новите панталончина.
Разговарав со татко ми околу нешто што ме мачи веќе некое време.И упорно му велев -ова е војна,чудна нека е,ама е војна. Тој ја искористе мојата метафора,и кажа нешто што мн добро звучи,а и мн ми помогна. вака некако беше- малечко, ти можеш да се откажеш или да се бориш,но битката ќе тече. И не е во ред да војуваш, но кога веќе те вметнале во неа, имај на ум дека ако не победиш,дефинитивно си изгубил.Не се труди,војната не е време да се најде вистинскиот компромис,тој лежи пред вратите на започнатата војна. Сега концентрирај се на тоа да претрпиш минимални загуби за да останеш силна. Секогаш ги има вистинските зборови, затоа најмногу си го сакам

 

Ако станам утре пак во 9 без причина, ќе си мавнам толку јак самобокс за да се успијам.
Треба да спијам, бар за празнициве, од вторник ќе си станувам ептен пред 9, сакала или не.

Сфатив дека сите мои двоумења паднаа во вода, и да, нормална сум. Околината ми е лудо турбулентна. Штом досега не забегав, нормална и ќе починам. Битно е да си имаш принципи.
Колку и глупо да ти звучат кога ќе ги кажеш некому, твои си се. Твои насоки. Ако ги прекршиш, веќе не ти се принципи. А ти си као нестабилен. Но можеш да ја смириш амплитудата. Не секогаш, секако релативно е. Битно е да си доследен. Да почитуваш, доколку сакаш почит назад.

Мило ми е што ги имам вистинските луѓе до мене. И мило ми е и што ја немам онаа поддршка која што можеби ми била најпотребна. Да сум ја имала, можеби поинакви би биле работите. А јас не сакам да се поинакви.

Надвор ‘пее‘ една птица, што потсеќа на топол период, а според простакушкото суеверие е лош знак. Мене топлиот период не ми е лош знак. Ниту пак ми е знак, топлиот период. Само сакам да толкувам знаци, и да гаам топлина. Или да ме гаи.

И така. Ќе спијам. Ќе сонувам. Сонувајте и вие. Крокодилчиња.

 

Не сум нормална - 5 саатот а мене сон не ме фаќа

 

СДК
Време е за

 

Сдк си гледам убав празничен филм на алфа тв.

 

Во кој век живееме?
Во моја близина од некаде се слуша јагне, па добро која е убавината, која е радоста на тоа да заколиш дома такво мало кревко животинче? Која е таа глупава традиција, на толку современи касапници и месарници уште по дворови да колат јагниња. Се ежам, си ставив слушалки во уши, не сакам да го слушам како жално испушта звуци. Ми се гади од сељачаана.

 

Моментот кога се будиш од длабок сон ... Не се сеќаваш на ништо , не знаеш каде си , не знаеш што се случувало вчера .. Ги отвараш очите и сфаќаш дека си - домаа !!! Надвор врне, се е толку тивко и мирно, си спиел како бебе, а пак се чувствуваш немирно. Чувствуваш огромна празнина, болка ти се кине срцето а не знаеш зошто. Во полусон се обидуваш да се сетиш што било вчера, ти текнува на убавите вести што ги доби, ти текнува дека е празник, дека имаш гости .. И наеднаш те здрмува болната вистина ... Се штипкаш надевајќи се дека уште спиеш .. Размислуваш дали било сон, но не . И почнуваш да плачеш..

Голем празник, славење со најблиските околу тебе, исполнетост.. Што во превод би значело - среќа , но не знам дали на овој Велигден ќе има барем еден потполно среќен христијанин. За жал ...

 

Боже, боже. Уште кокошки чуват по дворови (смајли што се крсти).

 

На одење до маркетот видов едно пекинезерче.
Сакав да го погалам, ама ми избега. Се гледа дека се плаши од луѓе.
Очињата му беа повредени, ама сигурна сум дека гледаше.

Отидов до маркетот и се молев на враќање да го сретнам. И го сретнав. Одеше како некое патче, изгледа и ножето му беше малку повредено, но беше преслатко. Се доближив до него со она „кути, кути“ , ама само ме погледна и се исплаши.

И си отиде. Мене ми се наполнија очите со солзи. Ем не можеше, ем трчкаше.
Кога стигнав дома мама ми рече дека било во маалото и пиело вода од некоја дупка наполнета со дожд. И си заминало.
Сигурно и она моево му се разлајало, па ова брзо си отидело. Ту бе, какво егоистче чувам дома!

Сакам пак да дојде. Нема да го чувам дома или во двор (зашто ќе има кучешка борба), ама ќе му ставам јадење во маало, често. Нека доаѓа да јаде и нека оди. Само да знам дека ќе биде најадено. Дека веќе нема да има страв од добри луѓе кои сакаат да му помогнат.
А, некој ден можеби нема ни да се појави. Можеби некој ќе си го земе, ќе го чува во добри услови и секој ден ќе го шета. Во него ќе гледа пријател, а не куче.

Ах, срценце мило..

 

И, што ако чуваат?
Побогу, некој се храни од нив!

Бог да чува бе,каков станал народов лелееее...уште кокошки чувале, мислам хелоооууу....

 

Денес сите се нафрлија врз мене.Сите се караат се објаснуваат со мене,се нешто им пречи..
Како и да е,јас не се симнувам на нивното ниво па да си ја мачам душичката и да се карам.
Само ќе им го покажам мојот став за нештата,ако ти одговара седи си мирна а ако не чао пријатно.Јас не се менувам поради другите.А најмалку дека ги менувам моите ставови по желба на другите.

 

СДК дека од сабајле бев во црква. Сега ми е многу убаво и супер се чувствувам. Ослободете се од сите проблеми и маки што ги имате и вечер да си поминете најубаво без разлика во која црква и да одите

 

Сдк дека лошите момци се попривлечни за девојките,од добрите и тоа по незнам кои пат се уверив во тоа! Појма немам зашто е тоа така?

 

Многу убав ден бе луѓе.
Си останав дома. Надвор свежичко времето, таман е. Само вечер да не врне.
Прозорот од соба ми е отворен и мирисот од јоргованот надвор, ми се шири низ целава соба.
Слушам птици, слушам капки дожд. Ми мириса и на свежо косена трева. На моменти низ ролетната се протнува и некој заскитан зрак сонце, ама се плаши изгледа и одма се губи.
Мајка ми сабајлево ги исфарба јајцата. Еве како испаднаа, па утре ќе се ,,кршиме,, .

 

Пак се уверив дека нема невозможни работи. Ако нешто силно посакуваш, и се посветиш на тоа-резултатот ќе си дојде. Среќна сум затоа што успеав, без оглед на се. Убаво е да знам дека можам да остварам се, срцево ми е исполнето...

 

Tишина и луѓе без израз околу мене. Мислите ми се толку гласни што на моменти се вртам наоколу затоа што се плашам дека всушност викам, се дерам на цел глас.
И кога ќе погледнеш длабоко во себе што добиваш?
Лаги, живот заснован на лаги. Измами од кои срцето се пара. Болка, во секој милиметар од телото, во најдисталната коска на малиот прст.
Чуден свет и уште почудни луѓе...
Книгава до мене ми служи само за потпора додека пишувам. Овој пат неможам да влезам во нејзиниот свет. Штета.

 

Spoiler

Мајка ми е експерт за бојадисување јaјца...

Но...претходните два дена ништо нема да ги замени.Почивајте во мир деца.