[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Денеска ми е полно срцето, срекна после долго!

Моментално се чуствувам како да е мој светот, да да, навистина! Горда сум на самата себеси!

Можеби, да, јас сум сиромашко дете, немам доволно финансии, но се трудам истото да го поправам, на чекор сум на добра работа, добра плата , полека - полека коцките ке се наредат!
Животот за мене штотуку почнува и не ми е страм што моментално работам аргатлак за 200 ден дневница! - Да знаеш.

Многу ми е побажно бидејки не сум сиромашна во душата...ако е човек со сиромашна душа колку и да му е џебот дебел,страшно е. тогаш-бегај.

Е така да си знаеш.

Два дена одев преку сите, ама не ми е жал! , бидејки знам како е да работеш на нива за 200 ден па и кога ке дојде време да си ги земеш тешко заработените пари некој да те ебава, има грешка во нешто и слично!

 

И чувството кога си наполнила една цела вреќа пластични шишиња и ќе одиш да ги ставиш во машинче да земеш некое крунче!


И место еден бетон негде во градов 5 / 10 машини во маркети вакви не ќе е на одмет м?

http://earth911.com/news/2010/04/28/rev ... on-the-go/

 

СДК денес ми е роденден.Многу сум среќна што ве запознав сите овде на форумот,сите сте ми многу драги...Пред скоро 2 години се зачленив и не мислев дека ќе запознам толку добри луѓе како вас
Плус денес правам тест математика.Држете ми палци

Имајте прекрасен ден

 

Феминки имајте УБАВ ДЕН

 

Сдк што и да е ке помине,дали за лошо или добро се поминуваа!

 

-И благодарам на Ријана што постои, уште рано наутро ме крена на нозе.
http://www.youtube.com/watch?v=_ybpjyXkhUk

-Убав беше празникот, убав беше продолжениот виќенд. Мислам долго време не сум играла толку, не сум се забавувала толку, не сум била среќна толку.
Ми се случија пријатни изненадувања, нешто што не очекував. Дечко ми изгледа некоја даска го удрила во главата, стана романтичен, никогаш до сега не бил таков.
Јас ја имам силата, да ги променувам луѓето.

- Убавите работи ти се случуваат тогаш кога најмалку очекуваш.
Имајте убав ден феминки. Насмевнете се, можеби некој ќе се заљуби во вашата насмевка.
Ве гушкам.

 

Почнав да ја листам темата за убиството на тие душички, застанав кога ја видов таа слика. Пак ќе се запрашам каква осет имаат луѓево или немаат никаков?! Па подобро и да не читам ништо, којзнае какви други муабети се вртеле, не верувам во ништо посебно ако има некој лош збор за тие деца кажано.
Пак срцето ми застана, се напнав, ми пукна главава.. Срцево ме боли кога ќе помислам на нив. Дури и ми е страв да помислам како им е на најблиските, која загуба е тоа, како понатаму, кој живот го имаше пред нив...

http://www.youtube.com/watch?v=YGXgP5Sj ... ture=share

 

Oтидов на погреб,знам дека ќе се истурам од плачење,ама никој нема да ја знае вистинската причина за моите солзи !

 

Осаменоста е тешка работа...

 

Јас ја ценам мојата слобода, многу и итоа. - Да знаете.

.... Нема да дозволам да ме „смените“ ни под точка разно. Ви кажав, доколку пробате мене да ме смените, вие самите ке се смените , најверојатно. - и тако бидна,нели?

Јас сум различна од вас...

Јас имам аверзија кон авторитет, имам многу постигнато до сега, да би се менувала....

..за мене е касно - сватете. Сама одлучувам за мене, ментори мене не ми требале а нема ни да ми требаат бидејки има пат за секого но од нас зависи кој пат ке го избереме, по кој пат ке чекориме.

 

Сдк имам идеичка и едно мало купче инспирација само ќе треба малку да си ги средам мислите и да се седне да се пишува на големо.
Не чине човек и кога е премногу возбуден поради нешто што треба да се случи.


Можеби очекувањата ми се преголеми.

 

Долгопосакуваниот одмор на планина кој неколку викенди по ред беше одложуван заради непланирани обврски, конечно ќе се оствари. И морам да признаам дека дојде во право време, зашто последнава недела ми беше благо кажано - ужасна.
И да сакам, не можам да се преправам дека се е во ред, па според тоа морав да одговорам на многу прашања од типот „што ти е?“, „што ти се случува?“, „можам ли да ти помогнам?“...
Некои од нив поставувани со искрена намера, а некои од чиста култура.

Изминативе денови проживеав најразлични турбуленции со мислите. Секој ден се обидувам да го преживеам бродоломот од емоции што ми се случуваше. Живеев секаде - во минатото, во иднината, во фантазијата, имагинацијата... секаде освен во сегашноста и реалноста.
Денес заминувам за да одморам од животот, а светот нека не ме бара во наредните пет дена.
И знам дека безразлика колку далеку ќе отидам, можеби ќе стивнам од светот, ама никогаш од себеси нема да одморам.
А сама на себе сум си најголем товар.
Секогаш.


Аривидерчи.

 

Сакам да кажам, тоа е чудо како Велигденскиве јајца се највкусни бе. Не е исто да јадеш обично јајце и Велигденско.

 

Сакам да кажам дека треба малку да станам озбилна и да фатам книга.

 

Не сум личност која сака промени но приспособлива сум на истите.
За некои ќе ми треба повеќе, за други помалку време. Така сега се соочив со максимален пресврт на настаните па си ги собирам мислите залутани по секое ќоше, под секој камен, некои се скриле во мојата имагинација.. Ги собирам и ќе ги ставам во вреќичка. Емоционално ќе ме разнишаат ако се соочам со сите тие. Сеуште не сум застанала цврсто на нозе од некои работи, не ми треба уште еден удар. Но знам дека ќе изгурам до крај како што знам дека ќе се соочам со себеси и сите околу мене.
Повторно ќе застанам исправено со рејбанот на очи и ќе се љубам со сонцето..
Повторно, за одреден период.

 

СДК јетра ми изгоре, ама убаво ми е бе. Ќе ме деклалираат како пијаница уште малку, па уште види ме си кажувам без срам. Се тешам со моментот празник е, па да го прославам. За ништо друго немам зборови, а и да имам кому му е гајле. Само тоа сакав да кажам

 

Како некоја трудна жена сум.Само на јадење мислам. Ќе треба да ставам огледала насекаде околу мене за да ме мотивираат да не јадам толку многу.

Домашните кифлички испаруваат...Мх мх милина...

 

Од петок, па се до денес, небово е мрачно и тмурно. Сонцето - слабо, ко да го нема.
Не го сакам времето вакво. Гадниот настан во петокот страшно ме потресе и затоа сакам малце сонце. Да му се порадувам малку на животот. Ми се смачи од врнежите, темните облаци. Или ќе врнеш или сонце ќе грее! Нема тука златни средини.

Успат, да си ја пофалам лесната творечка рака.

 

Вторник-ко понеделник ! Тежок за започнување,ама кога се мора- се мора.
Убави денови дома.Конечно да се видам со сите и да не се свртам дома,освен навечер.Се чувствував буквално како пензионер,и с епрашував дали јас нешто не сум во ред,дали сум за жив срам што не ми се излегуваше ни по дискотеки,ни по кафани,кафичи Видов многу фацки,наменети специјално за мене,зошто сите ги одбивав за излегување Реков за денско кафе нема проблем,ама навечер не ме гибајте Нормално,следеле коментари од типот-Па се вери сега,и толку искачање but I don't care.
Убаво ми беше домче,со мажето се излежававме,си гледавме филмчиња,едноставно уживав
Единствена грешка ми беше што во саботата после црква,спаднав во ресторант со жива музика ,со еден куп дечурлани кои урлаа попалени на некоја си пејачка,фрлаа пари,кршеа шишиња.....Не можев да си верувам на очите.Едвај доседов

Кафе утринско.Излегуваш во спортска варијанта,на опуштено кафе и пак АМАН! Не сакам штикли со платформа за на кафе,црвен кармин,зелени хулахопки,жолт минич-јас не сум кловн.
Како да е грев да си во балетанчиња,тексас сукња и кошулче.
Јас им се чудам на паметот,а сигурно и они мене .
Не знам дали е секаде вака,но во мојот град се изместиле работите.
Не дека се замарам,само некои работи воопшто не ми се јасни,се трудам и не успеваат да ми се дојаснат....Искрено,мене ми е грев за младината.......

Како и да е- ви го честитам празникот.Нека е за многу години....
Црн празник ,за жал,сеуште ме стега срцето............

 

Јас мислам изрекава како да е напишана само за мене...толку многу работи посакував и сега кога почнаа да ми се остваруваат,ми се плаче,камо никогаш да не ни ги посакав.

Ии СДК дека сонце,ама страшно многу ми треба сонцееееееееееееееееееееееееееее.
сакам С-О-Н-Ц-Е! ! ! ! !
И онака сум заникаде деновиве,па уште и облаци,дожд и ветер ми фалат.