[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК Убаво ви е се... и одеднаш ве фаќа некоја нервоза. Нервозата може да биде зашто завесата не е убаво наместена, зашто масата е малку криво ставена, зошто чукањето на рачниот часовник не се совпаѓа со ѕидниот, или пак слушате лаење на куче од таму некаде од соседниот град. Длаболко во вас постои некоја причина која ви ја прави сета нервоза, ама не сакате да ја забележите, па се занимавате со глупавиве ситници.
Ова сум јас денес, баш си се опишав. ПМСот чука на врата, не му отворам, ама изгледа си влегол низ некој прозор и си се сместил веќе И се нафрлив и на храната ама ништо не ми се подогува, по еден залак од се и оставам...
Сакам да е лето, да сум сама во некое станче, пред мене да имам чипси и пуканки и да пијам ладно пиво. А, да, и ладен спрајт да има покрај мене, и по можност лубеница во фрижидерот. Да пука жешко надвор, јас да имам затемнето се и да гледам некоја серија. Вратата од тераса отворена за да влегува воздух и да излегувам одвреме навреме да не го видам него
Сакам да носам само едни кратки пантолчиња, лесни и удобни и една рамбовка. Сакам да вдишувам слобода и самостојност.
Чудо е колку со еден пост можеш да си се испразниш и да се чувствуваш подобро. Јас не сум повеќе нервозна.

 

Сдк се вратив повторно во реалноста.
Дефинитивно имав потреба од ова патување, барем за момент да избегам од овде. Да видам нешто поразлично, нешто поубаво, нешто..
Цело време чувствував дека се наоѓам во некоја бајка или сон, кој несакам да престане. Кој сакав вечно да трае. Но се има крај. Велат убавите работи кратко траат. Така е.
Таму не видов ништо убаво, таму јас видов преубави работи, прекраснотии! Убавото неможе да се опише се додека не се доживее.
И така јас се уште сум под импресии, па кој знае кога ќе се соземам.


http://www.youtube.com/watch?v=bhzJO34SCoc

 

Колку е убаво времево, само за надвор е...

Ах, со тоа учењето Денес недела, ден за шетање, ден за релаксација, за надвор, а не за книга !

Кога ќе завршат работните саботни денови ?

Надвор сеуште има сонце на чистото сино - светли небо, се слуша црцорењето на птиците, тревата во паркот пред зградата штотуку разеленила... А јас си седам на Фемина да одморам од учење малку. Се ближи екскурзија а по неа нема шанси да се поправаат за учење. Треба 2 оценки да поправам , а богами страв ми е да не ја расипав историја на тестот. Леле мајко, страв ми е !
Кој ќе поправа после 3 четворки. Кога ? Нема време повеќе.
Си мислам требаше да и речам на проф. по математика да си ја поправам оценката веднаш по Велигден, ама фама се крена со таа инспекцијата и ај реков да не ја замарам бидејќи ќе ми рече ти не треба да поправаш Неделава инспекција, наредната ќе правиме тест изгледа и ај белки петка ќе е тој тест, па нема потреба да поправам

И така си се распишав за оценките и се потсетив на времето пред околу 3 години кога немаше ни фејсбук ни слични досадни работи кои не дека многу ти се допаѓаат туку сакаш нејќеш ќе ти одвлечат барем саат време од денот... А не е поубаво да се излезе на ваков убав ден надвор , а?
На вакво убаво време си бев излезена надвор со другарките. Си седевме во паркот , си зборувавме што ќе правиме летото, кој каде ќе оди, каде ќе се оди на екскурзија... Мобилните пуштени со убави тивки песни и убав муабет. Има ли нешто подобро од тоа ? Ах бе, скрос се променија сите ? Се јавувам кај едната, се јавувам кај другата, пишам на чат на третата НЕ МОЖЕЛЕ ! Ах, затоа постоело разлика од другар до другар. На најдобрата другарка не можам да ја викнам, бев денес кај неа и не е расположена ич ! Уште јас и фалам ! Се изменија луѓево денес, само фејсбукот да не го укинат, аман , што ќе прават кутрите тие

 

Тато е најдобар татко..
,а јас сум татина маза.

 

СДК луѓе мене страв ме фаќа,ова не е на арно! Се надевам да не дојде до тоа,ама мене вистина страв ми е. Мислам дека разбирате...

Седнувам да учам пошто крајот нема да можам да си го најдам...

 

Хух,еве сега си пишувам со другарка ми,ми кажува што и се случувало вчера.Ми вика леткам,леткам од возбуда.
Она летка,јас паѓам.
Ми рече немала мотивација сега да учи,
Она нема мотивација за учење,јас уште малце за дишење.

Господе,дефинитивно си го згрешил моментот за ова.Мислам дека доволно ми е тоа што следува,доволно ме турка надоле,не ми требаше и ова другово да ме бутне уште толку.

 

Често ми велат: Добро, како не ти е досадно цела недела на планина? Без интернет, и само со МТВ 1 програма? Цела недела помината во осамена викендичка сред шума, додека на километри од нас нема жива душа.
А колку брзо ми поминаа овие 6 дена! И колку не сакав да им дојде крајот за да се вратам дома!
Одморив од светот и од обврските. Ги наполнив батериите, па од утре повторно одново почнуваме.

Изминатиов период не бев тука со мислите, бев нестабилна и исплашена. Несигурна и со недостиг на самодоверба. Паднав во некоја депресија и апатија. И еве ме сега - сосема променета.
Деновиве се губев низ планината со апаратот во раце. Часовите ми поминуваа како минути и додека да трепнам - беше време да се приберам. Во мојата колекција на фотографии, место најдоа уште две пеперутки.
И еден мачор
Што го најдовме изгубен во планината, па го засолнавме и го нахранивме. Заради него ги засакав мачките. Денес го донесовме од планина и му најдовме топол дом.
Го крстивме Марко

И официјално - станав љубител на мачките!
Да не чував кутре (кое станува љубоморно од самата миризба на мачка на мојот дуксер), ќе го земев дома да си го чувам. Ми беше тешко да се разделам од него

 

Sakam da kazam ..ama neznam da recam

 

Колку се преценуваат некои луѓе, неможе да е вистина.
Јас, јас и пак јас! Или ќе биде по мое или по ничие. Само јас постојам и никој друг. Каква малоумност. Неможам да си објаснам.
Чекај, застани малку. Слушни и туѓо мислење, научи да водиш смирен разговор, и барем еднаш не се издигнувај толку, ако вредиш навистина другите ќе го знаат тоа, нема потреба од толку празни зборови.

Ете така.
И да не биде постов само мрчење и ништо друго, сакам да кажам дека убаво си го поминав денов. Сонцето sирна, и веднаш се расположив. Сонце си е сонце, никого не остава рамнодушен. Го сакам и ме радува.

 

Ко да ми се пие..сама на шанк,а во позадина само евргрини и странци.Што од мака..што од убавина,да се опијам.Кај сите..доаѓаат денови,глупави од напред..и од назад.Се смеам на сопственава беда,мисливе разлетани..една со друга немаат врска и шанса за спој.Но..проблемите ќе се решат,на крај ќе ми останат спомени..Плус поентата е во беда,да имаш нешто цврсто..за да се држиш.Сам Господар на судбината..ама не е живот,ако го минеш сам.Поседувам место каде што бури не доаѓаат..или си одат,од љубов.
А тој спремен за авантури..и трпелив за моите празни муабети,кратки дестинации..по далеку од градската џунгла.На саат два,ама бевме Ко филм е..и не,не сакам да пројде.Зошто можеме и повеќе..многу.
Денот не драстично,ама доби друга димензија,општо и пропаднатата седмица зад мене.Па..ај,ваљда ќе биде сонце утре.Во понеделник.За блиц диета..
Мир

 

Конечно после толку многу време сонце, а јас немав ни минутка време да му се порадувам. Ах, таа математика ми ги скина нервите до крај. Само ако не ми притреба за натаму плоштина на потсечена пирамида, коси ќе си скубам.

 

... како да им појасниш на луѓето дека понекогаш уживам повеќе дома отколку надвор?
Дека кога вадам 200 ден. од џебот за шопска салата, срцето просто ми се крши?
Дека овој главен град кој би требало по сите прописи и правила да биде центар на сите забавно-културолошки збиднувања е само - уролошки центар?
Дека е тап, блед, млитав и досаден, слично како и луѓето кои тресат муда низ него?

И ете, без грам грижа на совест изјавувам дека - уживам дома.
И правам подобра шопска од сите кафани и фенси ресторани.

 

Празноглавите НАЈБРГУ испливуваат на површината!

 

уес ју кен

 

Трети пат коментирам за денес...знам досадна сум Ама морам да се пофалам..имам нов аватар..
НА НА НА...хахахахахахахахахахахахахахахахахахааха

 

ја би попрво да прашам не да кажам

Кај можам да си купам : Мир, психички одмор и љубов ??

Цена најмалку ме занима.

Фала однапред .

 

Што убав викенд, па дури ова е ПМС викенд а сепак е убав, а јас сум среќна
Кафенца, прошетки, мнооогу прошетки, чист воздух, седење во полиња со цвеќенца, смеење, јадење марула и тоа домашна бре најубава е, скаричка, винце, прекраснотии.
Водно сваќам ни е шемата, не сум знаела бре. Човек во тренерки на водно? Пу пу не дај боже. Тоа жичарницата ти е ко тарасата на Тренд. Штиклишта, фустани, сукњи, пеглани коси, црвен кармин ... ах бре неисживеан народ. Почнува човек во спортска облека да се чуствува како изрод на Водно, додуше јас ја хејтам жичарницата, пролетен убав ден штета е да седнеш абре шетање у природа, малце газовиве да ги растресам.

 

Секој пат вртиш нов лист, чкртајќи го стариот лист, со надеж дека новиот лист ќе биде подобар.
Tака и во животот...
А, дали ќе биде подобар?
И, така вртиш и вртиш додека не ти се допадне напишаното.
Така е тоа, сме направиле многу работи, ако не ни се допаднат, си викаме "Океј, следниот пат ќе биде подобро", следниот пат е малку подобро, следниот уште повеќе, се додека не го најдеме онај вистинскиот начин, додека не ја направиме вистинската работа до крај, се обидуваме и "вртиме лист".
А, дали нешто сме научиле од таквите ситуации, од грешките...
Чисто се сомневам...

Ама што било- поминало, и што ќе биде ќе помине,животот си тече, мене нема да ме чека, не размислувам за минатото... само гордо и исправено одам напред...

 

А што сте запнале толку во девојките не ми е јасно Ако нив не им било срам да се појават такви нема што тука

 

Ете аш нема слика. Убави најубави манекенки си имаме. Само пофалби, од пофалби ќе живееме!
Сало меше целулитче македонско девојче. Убави на мајка.
Дебелината е во мода, коските не!
Абе ај...