[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Само мене ли патентот на Гугл отворен ми стоеше?

 

Нема место за дијалог,кога веќе одамна е кажано се,кога сите зборови се потрошени и пак многу работи не се искажани.Нема место за немири кога некоја работа не оди како што сакаме,туку треба да се преокупираме како да го најдеме излезот бидејќи ништо не е невозможно но само ако се сака. Сум имала сосема други планови за оваа моја сегашност,но како за инает нема ни П од истите планови,сега сите се движат во некоја друга насока,кој знае можеби претходната би била погрешна,но токму оваа е таа по која сега се движам. Многу ветувања некогаш ми биле дадени но да не кажам ни едно не било почитувано до крај,на секој му било полесно да се повлече пред да треба да го исполни ветеното,кој знае можеби се плашеле,но можеби не ни сакале да исполнат нешто.
Живот ко живот,денес бел утре црн,во секое лошо го чекаме доброто,но во секое добро имаме страв да не дојде пак она лошото.
Нема дилеми дека Бунарот во кој паѓаме не е толку длабок,туку јажето со кое треба да се извлечиме е премногу кратко !
Имајте убав ден

 

СДК,
Вчера длабоко долу, денес високо горе.
Колку е чудна таа духовна трансформација, но сепак убава !

Мирот, исполнетоста на срцето , нема нешто поубаво од тоа.
Не се потребни пари, не е потребно ништо материјално. Потребен е само еден збор, една утеха, една прегратка...
Исполнетоста на срцето по една искрена молитва за некој друг, некое малечко добро дело и подарување од срце...
Бесценето.
Искрата на среќните очи, што блеска. Нечија збунетост и воодушевеност во душата, што не знае каде да погледне или кој збор да го каже, се со цел да се заблагодари.
Бесценето.

Само тоа ме исполнува и вистински ме прави среќна.
Туѓата среќа .

 

...nice day, beautiful day, wonderful day...one year ago...Easter...Wedding...family&friends...me-bride
Cheers!!!

 

Нема ништо полошо од тоа да ги видиш на слика другарките на сестра ти како ја носат твојата облека и накит, без твое знаење! How devastating!

Повеќе од 3 години црнчам од девет до пет, кратам кај што можам за да си го купам она што ми се допаѓа и болна точка ми е кога некој без да ми го побара ми го носи. Па уште и гордо позирајќи за на ФБ да се види убаво што е и како е. Добро, девојките прашале, може не се они криви - крив е оној кој им дал без моја дозвола. Веќе со години едно исто ми се случува, викам, се карам и не се менува. Се трудам многу за да го имам она што го сакам и едноставно не е фер некој што не знае што да прави со животот да "јаде" од таму.

Не знам каде грешам и зошто луѓето обожаваат да ја искористуваат мојата добрина ама тоа не прави да се лутам, туку се разочарувам колку себичност постои на светов. Не сум ни јас светица, но не користам додека некој е добар со мене. Баш напротив, правам се' за да остане таков цело време.

И не сум расположена ова утро покрај тоа што сонцево ми се смешка, има безброј луѓе со кои можам да си седам на кафиња и да шеткам кученца во парк, можам дури и да џаболебарам на фејсбук за да редам лајкови и глупи статуси, а јас ко по обичај сум заглавена од девет до пет.

Ако не за мене, барем за некои Х особи да може да им се радуваат на моите работи и да го прават она што јас не можам.

http://www.youtube.com/watch?v=nioUwC1UGGM

 

За година две ќе се надминеме самите себе и ќе се прославине на Евровизија во стилот на Ребека Блек''Friday'',затоа што само така знаеме ...

 

Феминки отидов јас на апсолвентска екскурзија, се враќам за 18 дена со импресии и се надевам ослабена

Спојлер

стартувам со 60

 

Мрзлива јас, мрзлив денов, мрзеливо сонцето се испрчи на врвон.
Одвај се одвлечкав од постелата на креветот, можам денес цел ден да лежам и да гледам во празен ѕид. Чудно но не се напнувам самата да сонувам. Ќе го оставам тоа на стенд бај.

Нешто што најмногу ме вади од кожа е некој насабајле да ми ѕвони на телефон и плус тоа да е расположен за разговор. За мене убиствена комбинација и откачување по брза постапка.
Не ми се ни слуша музика, ниту ми се четува.
Денес сакам да лежам и да лежам.
Ама обврските си остануваат на место.
И немав нешто посебно да кажам, така се си е натрпуано како алиштата на креветот што ме чекаат да ги средам.

 

Oва не се случува не не не ми е јасно како може секогаш ама да е секогаш на работа кога јас одам таму или е чиста случајност или судбина да се сретнуваме
зборам за дечкото што работи како обезбедување во општината баш сеа коментиравме за ова он вели дека Господ смешал прсти и на некој начин сака да ни каже нешто
искрено се подзамислив и изгледа дека е така
амааа има еден проблем он е многу гооолем, мислам обезбедување е нели
а ја ја метро и жилет
каков пар би биле хахах сама си се смеам ко луда кога ќе помислам
Хипо и Чипо втор дел

 

Колку убав ден...
Се роди едно прекрасно мало бебуле, моето братучетче...нека ни е живо и здраво, големо да расте...
Ми се чини нема поголема радост...баш сум среќна.
Ќе биде галеница и принцеза на мама, претпоставувам...



Имајте прекрасен ден, нека ви биде среќен и исполнет како мојот.

 

Ме облеа чуство на радост,се надевам дека нема да помине брзо Незнаев дека сум толку силна да продолжам напред после се.Ах

Поздрав феминки,имајте сите убав ден.

 

исто и јас... толку тешко ми беше,се сама поминав,затворена во себе и со солзи..

ама понекогаш треба да се прави она што тебе ти го прават на ист начин да се возврати и да се осети на своја кожа...
а потоа оној што има чуства ке го осети а онј кој нема нема да биде околу тебе..

умајте преубав ден.
насмевка на вашето лице и срејка во себе
и добијте лјубов поз

 

Мојата прабабичка си помина.
Прабабичке моја, мила, лесна нека ти е земја.

Многу те сакав, знаеш. Секогаш ме расположуваше како знаеш и умееш. Иако беше жена во години беше едина личност што ме разбираше.

Заедно се радувавме и се смеевме кога ти никнуваа нови забчиња ... ми раскажуваше приказни, приспивни песнички иако бев веке возрасна девојка..
Бабичке никогаш нема да те заборавам и за мене не си мртва, за мене ти живееш , но во моето срце.

Знам дека утре кога ке отидеш во рајот ке видеш зошто не сум дошла на погреб. Само ТИ, Ти ке знаеш и дечко ми. Вие сте нешто најубаво во животот што ми е се десило.
Иако фрчат муабети дека сум бесчуствително суштество ти и мој Дако знаете дека не е така. Јас сум многу емотивна личност, само за жал никој не ме познава во вистинско светло.
Морам да се кријам за да се заштитам себеси, една ден, ви ветив и на двајцата кога ке се средам се, ке се прикажам во свое вистинско светло, да, но уште малку морам вака....

Додека јас не дојдам кај вас, кај облаците, вие ке си седете заедно и ке си раскажувате убави и лоши моменти што сте ги доживеале на земјата, една ден, незнам дали наскоро или не.. и јас ке дојдам и конечно ке бидеме цело семејство заедно.

Ве сакам, лесна земја бабичке!

 

СДК - Сакав да одам на натпреват граѓанско ама оваа квачката италијански не ме пушти. Нека иде да се утепа. Како и да е, среќна сум (и така ништо не учев). Само штета, денес бев опкружена со тажни лица. Цел клас добивме писмена опомена што сме бегале од еден час , и тоа класната донела таква одлука. Па ај молим те мори квачко една, треба да се бориш да бидеме подобри или да не казнуваш, а? Сите тажни, ги карале дома, де ова де она. Само мене ми подадоа рака за опомената. Боже, какви се и мојте дома.

Инаку сакам сите да ве поздравам, да ви кажам дека овде на форумов ми го разубавувате денот. Поздрав, ве сака вашата Памелче.

 

Повторно си се соживувам со работи кои што себе си си ги забранив, но се убедувам дека ова е почетокот, и дека се се постигнува постепено.

Нема да речам дека ми е сеедно... Нема да речам дека не ме боли. Но подобро ќе биде, знам, иако не верувам дека некогаш ќе откријам зошто толку некои луѓе умеат да уживаат во туѓа несреќа, а уште свесно да ја предизвикуваат.
Или толку да е тоа направено несвесно.. Не знам, не разбирам.

Ама ќе успеам, си ветив.

Го гледам татко ми, му се восхитувам. И мамичка.. вистински борци се. И јас ќе бидам, мора барем тоа себе си да си го дозволам. Да се потрудам.. Се од себе вчера си ветив дека ќе дадам. Баш се.
Да бидам среќна.. Кој налив на позитивност вчера во мене се јави, не умеам да ви опишам.

Словенија да одам?! ДА! Летово.. можеби конечно ќе се чувствувам како да сум дел од нешто. Да видам дека и јас имам 2 дедовци. Да видам дека има луѓе што се крвно поврзани со мене... Дека не сум сама.

Пак што ако оваа депресија се вдомила во мене.
Пак што ако мора да останам сама, можеби и не потполно, за да конечно се променам и усреќам.
Пак што ако ова ќе ме повреди повеќе отколку што можам да замислам...

Вреди да се проба?

Не верувам дека некој ќе забележи, не верувам дека некому ќе му влијае колку што може да ми влијае мене. Па нели тоа ми било најважно од секогаш... Да не повредам никого. Не свесно. Не ако можам по другиот пат да тргнам.

За се во животот има услов, и избор. Секогаш мора да бираме.. Некој ќе ми рече „не ме терај да бирам“. Не те терам јас... само те потсетувам. Никому не му е мило кога ќе го потсети некој на некоја обврска. „Ги пружи алиштата?“ -Е да пукнам.

Не дека некој после ова ќе ме праша што ми се случува во главава. Не дека некој мора.. едноставно да се испразнам некаде. Да не биде се кажано само во моите мисли.. Само за себе.

Ко изгубена мравка во земјата на слоновите, така се чувствувам.

 

Оу оу оу, браво!

Јес да си имам и јас наку*ч моменти, морам да признаам, типкава е у право!
Не е до градот, до луѓето е. Не може да ти е здодевно ако си здодевен ти ко човек и инвентивноста ти се мери со шаблонизираност на секојдневние. Секој ден не се јаде едно те исто, нели?
Скопје се мери со заспани граѓани. Со граѓани кои се расонуваат и не разбираат. Евентуално со граѓани кои се навраќаат периодично и подоцна престануваат да разбираат.

Како и да е, не се откажав, ама добро е да се прочита четивцево.

http://off.net.mk/bavchi/jana/dosadno-li-ti-e

 

сдк дека денес не ми е баш денот не ми е , и тоа е факт, ама има нешто што ме насмеа од срце-поврзано со УЈП (иако сите трговци се плашат од нив ко гавол од крст)
како може на МРТОВ човек да му стигне по пошта решение за радио дифузна такса
значи жив или починат има да си плакаш давачки кон државата, а ако не платиш има и во Бутел да те бараат за наплата ова само во Македонија го има

 

Е баш дека не сме исти сите,немаме право на демократија. Затоа одиме у курац. Шо ви е гајле,битно сме имале злаааатоооо...
Други пут ќе ви кажам зошто сум напиздена.

 

Ќе кажам па што сака нека е... неможам веќе да ќјутам. Дур ми тежи мене на умоФ нек му тежи на некој друК. Е така де!!!

 

Се чувствувам исполнето.
Купив многу убав поклон на другарка ми.
Мислам дека, што и да си купам - нема да бидам толку радосна.
И плус, ја израдував на фејсбук со една стара слика, од нас двете.
Па, многу сум емотивна кога станува збор за такви ствари.. Ама ако, за арно да е.

Туку, го занемарив затнатото мое носе, што сака нека прави.. Јас, не му се предавам!
Ќе пијам чајче, заблажено со мед и ќе се оближувам како мачка. Оти така сакам!!!

Имајте убав ден, мјауу!