[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Постојат толку оштетени мозоци што на моменти тоа ме радува ,а на моменти ме растажува.
И животе,тебе најверојатно ти треба добар шамар за да го видиш тоа што јас го гледам,но ако треба нешто да ти се признае,тогаш ти нема рамен во изненадувања.Нормално дека не сакам изненадувања,али кој ме прашува.Еден ден ми е како да го режирал Вуди Ален,а следниот Хичкок.
Кога сум преуморена многу тешко го совладувам нагонот"превртување очи".Си превртувам во себе.Многу корисна вештина,да не ја научев досега ќе бев шашлива.
Инаку,очиве ми плачат за убавини.Не планирав да напишам есеј за очи и за гледање ,но навистина ми треба нешто убаво.Не дека нема,ама како оаза во пустина е.
Или можеби,постои решение кое се вика розови очила,за секој кој може да си ги дозволи.

 

СДК - Ми треба ново фустанче, нови чевли (сега сакам и штикли), ми треба ташничка по свечена и ред други глупости. Дома во тесно сме, не смееме да се расфрламе. Јас сваќам дека и на мојте им требаат алишта, ама сакам ете да сум дотерана, сакам посвечено да сум облечена. Али како и да е, пуштете ми среќа утре да станат на десна нога па да ме подноват.

Spoiler

И овој демотиватор, шо го напраиле, а жива вистина е:

 

Ние сме чуден народ и чудна државичка.
Само кај нас може да има протести за да се подржат убијци и терористи.
Само кај нас може да начекаш жена на автобуска и да ти се жали за домашните проблеми, а ни ја знаеш ни познаваш.
Само кај нас во цела сиромаштија ако влезеш во продавница ќе ти каже дека речиси цела роба им е продадена по повод матурски и свадби, мислиш крај на светот доаѓа па сите мора у ново да се.
Само кај нас се вози велосипед на 1 метар одалеченост од обележата велосипедска патека.
Само кај нас луѓето се радуваат што доаѓаат големи брендови, што Старбакс ќе отвореле, а на прсти се оние кои можат да си дозволат кафе од 300 денари без притоа да штедат со недели.
Само кај нас може да се одговори на прашањето Што правиш? Ништо, еве на работа сум.
И еве веќе почнавме западњачки менталитет да сме, па ако порано се смеевме што американците немаат поима во историја денес и ние дознавме која е реченицата која го обележува Гоце Делчев. Уште фалеше да одговореа Каде умрел Гоце? - На тараса.
Богами после 100 години се надевам Гоце не не гледа и не знае за каква држава се борел и во какво срање се претвораме.

 

Колку и да сакаш да заборавиш нешто, медиумиве не те оставаат тоа да се случи. Незнам со кое право објавуваат вести а особено моја улица!!! Да се докажат дека го средиле случајот кои САМИ СИ ГО РЕШИВМЕ НИЕ?! Ненормални се новинариве, не дај боже. Фала богу име не ни кажаа, ама ситуцијата потполно ја објаснаа. Забегани, ненормални луѓе..... Би ги тужела, ама немам сила за такво нешто во моментов... Психички сум истоштена...
Крадците битно скапуваат во притвор, и тоа ме прави да спијам полесно... (ако се лажиме) ... :/

 

http://kajgana.com/ubavite-prijateli-na ... ivlechnost
Ау...направете список,сите ќе ве додадам. Во промотивен период,бесплатно,е после со платно. Леле бе...зошто?!
А и онаа Џесика Симпсон,ми се чини најдоброто нешто што го направи за својата кариера е тоа што остана трудна. Ќе капне некој долар...
http://kajgana.com/neobichni-fakti-za-i-okolu-vrskite
И не очекувајте да бидам верна,мислам...видете науката за љубовта што вели,дууух! Ал за балансов е чиста вистина...скидам капа. Ми се десило и така и така,со тоа што коа бев јас гз преку глава,не успеа,ноу,ноу,тоа не сум јас...па за да испаднам мангуп,му раскинав!

Toj пак се врати...ко Леси. Ама нече учи кучи,ма не дозвољавам бре! А баш го мислев денес без причина и уала...
http://www.youtube.com/watch?v=Ki9xcDs9jRk
Дубра ноќ,убав викенд со надеж за арно време,а не пеколојни безобразни! Не знам што се мисли времево, ваљда не мисли да е Дубаи. Уствари поприми и тоа од нашиов народ,сите се мислат нешо шо не се и ете...

 

И пак јас, заедно со мене. Си седиме. Убаво ни е. Си разговараме. Се разбираме. Се поддржуваме. Се сакаме.
Мирно си спијам да ви кажам право. Душата ми спие.
Е книга што не сум фатила, признавам, само ја преместувам. Добро си комуницирам со себе, ама со книгиве за полагање не сум во добри односи.

Моето мислење е мое, а и така и ќе остане. И не планирам да се замарам, ама ич, ич, ич. За никој освен за себе и за неколкумина што можам со прстите од една рака да ги избројам.

Ете така. Си кажав што сакав да кажам.

 

„И повторно можеше да се увери дека љубовта е повеќе поврзана со отсуството,отколку со присуството на саканиот:младиот човек постојано и недостасуваше,таа минуваше часови и часови мислејќи што ќе му каже на следната средба и се присетуваше на секој миг минат заедно,барајќи што лошо или добро направила“.
Пауло Колејо-11 минути.

Подобра мисла у целава книга мислам дека немам прочитано и потполно се согласувам со реченицава погоре.Повеќе мислиш на она што го немаш,што не ти е на дофат на рака,што не го гледаш често.Кој рекол подалеку од очите,подалеку од срцето бил во гоооолема заблуда.Мислам дека колку подалеку од очите,толку ПОБЛИСКУ до срцето би требало да гласи таа мисла.
И ми останаа уште малце страни од книгата,не би сакала да ја дочитам,има многу делови во кои се пронајдов,иако на прв поглед некој би рекол дека во оваа книга се зборува само за секс.Јесте,често има еротски сцени,ама во дневникот на Марија има толку убави работи,мисли, напишано,што тешко е да не се пронајдеш барем во една од нив.
И отидов сега да прочитам,незнам дали ќе заспијам или пак ќе ја дочитам до крај книгава,и се нервирам што сеуште не си пронајдов тефтерче во кое ќе ги запишувам речениците кои ми се допаѓаат.Ќе го суредам и тоа,само да ни поминат тестовите,ветувам.
Имајте добра ноќ и убави сништа,отидов јас во кревет со Пауло.

 

Посакувам да се опуштам малку и да дигнам раце од се.Да не ме боли к*р за никој и ништо.Ете така,се да ми се полно и рамно.Да си легнам и без мозгање и размислување да си заспијам.Слатко како бебенце.
Да станам сабајле и да си ја вршам мојата работа.Да не мозгам и да не очекувам ништо.Ете така,благо речено да сум флегма и да си кулиркам ...Да не очекувам ништо,да не се надевам на ништо и да не избрзувам.Онака бе,најфлегматски да си живеам.Да си јадам колку сакам,да учам само кога ми се учи..
Очигледно ми се спие па си го замарам мозочево ...
Шта би било кад би било,така доаѓа муабетот

 

СДК мачката ми се породи па да ве почастам

Spoiler

п.с.Овој Влатко од Морал многу бил симпатичен во живо

 

добро утро
убав ден само да ја си најдам ,,жртви '' за шетање лке биди уште поубав
сончево е времето како му се седи дома
aај ваљда ке излези некој
вие имајте убав ден и користетего не ко мене пред комјутер

 

Maјка ми ме праша "каде сакаш да одиш на одмор летово"? ја погледнав и и реков во дубаи, ми кажа сериозна сум одморот ти е повеќе од заслужен, ја прашав добро бе жено од каде ќе ми најдеш пари за одмор, ми кажа "Мајка ти ќе работи и ќе одиш" Упорно сака да ми обезбеди се а знае дека немаме толку,вади од една картичка става на друга,плаќа камати,оди на работа кај стигне ... Се растажив од сабајле,незнам, се прашувам дали еден ден ќе успеам да и вратам за се што прави за мене, знам дека мајките не сакаат и не очекуваат децата да им вратат за ништо,но јас на мојава сум и повеќе од должник !
Бакнете си ги мамичките по еднаш !

 

What if it never gets better?

 

^ It will get better.It always does
СДК...Кафе...ми треба...под итно...

 

СДК не сум бре по работењето низ дома и не сум. Не сакам, не можам, ме мрзи. Уморна сум многу, знам дека не треба до толку, ама... и баш ми се јаде некое вкусно јадење. Ах!

 

детево мало шо излегува на почетна па 20тина пати свеста ми ја има земено -.-

 

Ме боли грлото, ама златна ми мамичка ми направи чај.

Убав е денов. Чист, поконкретно. Вчера паѓаше пороен дожд, како и претходниот ден. Пролетни дождови, што си ги викам. Но, и јас се чувствувам чисто. Со мирис на чоколадна купка.
И нема училиштето да ми го уништи прекрасниов ден, не дозволувам.

 

И додека копиљаци со спуштени панталони, златни заби напукани во вилицата, кои знаат да прават добра музика колку што јас знам да свирам на бас гитара, стануваат полека но сигурно вегета во секоја песна, и соработуваат со кој стигнат, навредувајќи ја основата на хип хопот како жанр и како своевидна музичка филозофија која требаше да биде протест од страна на послабите социјални слоеви и да создава подлабоки пораки со нивните текстови, легенди, кои го формирале истиот тој жанр во своите почетоци како MCA, Adam Yauch од Beastie Boys, си заминуваат од овој свет.

Ме дрмна ептен веста. Пораснав со нив, ми беа дел од младоста, ги сакав премногу и ги почитував за нивната уникатност и оригиналност. Сега се со еден член помалку.

Луѓе можат да тресат лево рамо на кого сакаат, и да мрдаат со дупе исто така на кого сакаат, нивен избор, ама за мене, додека не одлепиле на Sabotage, Sure Shot, или ако не се наежиле на Open letter to NYC, не ја почуствувале вистинската убавина на хип хопот.

И така од вчера си ја преслушувам целата нивна дискографија...легенди и цареви! Виновни за многу добри песни.

Музиката отиде јабана, а со неа изгледа мора да си отидат сите квалитетни пионери на истата...

А овие беа токму она што треба да бидат. Нивниот квалитет не се мереше со количество на продефилирани танги во нивните спотови или истурени шишиња шампанско.

Епа тажна сум! ЈБГ се внесувам во музиката која ја сакам, и не ја разбирам како пропратен туку како главен дел од моето секојдневие.

Ко вчера да беше, кога со другарка ми си ја издерававме Sure Shot, и сфативме дека само Beastie дечките можат да врескаат а да не звучи толку грозно.
Дури ни Чиста Околина не можеа да ги изимитираат до крај како што треба

Because you can't, you won't, and you don't stop
When you can't, you won't, and you don't stop
You know you can't, you won't, and you don't stop
MCA .... come and rock the Sure Shot

Ех....сабота. Ајде нека е убава, и нека е полна со многу добра музика. По можност, нели.

Ете, токму тоа сакав да кажам!

 

СДК од толку што неам инспирација и муабет...
Се ми е „чкљ“!
Ко саботава што ми е „чкљ“!!!

 

Мислам дека како што живеам, дишам, да се биде човек не сум свесна за своето постоење повеќето време. Пловам наоколу како рамнодушен дух од еден нејасен простор кон друг, постепено исчезнувајќи во заднината и надевајќи се на нешто повеќе.
Копнеам по слобода од овој неизбежен круг на монотонијата, но не знам како да се извлечам од него.

Жалам за нешто што сум го сторила порано, немам некое сјајно минато позади мене ниту пак некое долговечно, но еј тоа не значи дека не сум променета во некој детаљ. Не изгледа дека сум се променила, но осознај каква сум била порано пред да кажеш нешто, и само затоа што си заебан не значи дека треба да ги употребиш грешките за да го нападнеш човека. Боли, нели? Да бидеш константно потсетуван на грешките што си ги направил, не глумете како вие никогаш да не сте направиле делумно од нив.

http://www.youtube.com/watch?v=SL-f9o1-YUA

Maybe we're victims of fate
Remember when we'd celebrate
We'd drink and get high until late
And now we're all alone

 

Во 3 саатот навечер седнуваш позади кај некој таксист што умира за спиење и му викаш "Е на оваа раскрсница погинав пред 5 години..."