[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Излегов да си купам сладолед во прав (некое благо лудило ме стегна) и налетав на виножито, vanilla sky, слатко кученце, мирис кој ме присетува на лето (крупни капки дожд врз жежок асфалт/земја)... и да, јадев Addicto. Поголемо уживање на поинаков начин во рок од 15 минути не сум имала. ах.. убајните се во ситниците.

 

Дефинитивно мајка ми се потресува повеќе од мене за апсолвентската вечер.
Јас дури си се замислив дали да одам, а откако си направив една едноставна комбинација на црвено фустанче и штикли, мама од глава ми ги тресна велејќи ми: „Каде ма ти вака у Палас?“
Па почна да ми носи фустани, халињи, чипкани, сатенски, вакви, онакви, а денес ме влечкаше низ цел град за да ми најде соодветни штикли. Го свртевме цел женски пазар, изнакупувавме разно разни материјали, за на крајот да го одбереме вистинскиот. И сега следува земање мерки, кратење, шиење, кроење, правење наметка врз фустанот за да не ми било ладно и такви ми ти работи.
Два дена пред прославата, јас немам фустан!

Си велам, зар остарев па толку ми се одбивни овие спремања и дотерувања?
Или имам многу поважни приоритети сега од една најобична прослава?
Наместо да не можам да ја дочекам вечерта, јас не можам да го дочекам утрото потоа, кога целиов циркуз ќе заврши.

Скопјево ме задушува, гужвите ме нервираат и едвај чекам да заминам што подалеку.
На некое осамено место, каде јас и тој ќе си собираме камчиња, ќе лежиме на песокот и ќе уживаме во морето.
Soon, very soon.

 

СДК дека не знам што да правам, уште ми е слабост...
Колку бев изнервирана, само името ми го спомна и во иста секунда на лицето ми се појави насмевка. Најлошо ми е што не знам „на што сум“ и до каде ми се шансите, а ја немам таа храброст, воопшто.

 

Денес прочитав убава мисла од паметниот и остроумен Херкул Поаро, па ќе се обидам да ја парафразирам, а не цитирам: `Не секогаш се потпираме на интуицијата. Онојпат кога нема да ја послушаме, а испаднала точна - велиме дека сме знаеле дека тоа ќе се случи, а ако не испадне точна - никому ништо, премолчуваме.`

Епа јаз'к ако постојано не ми се случува ова.
И ко да е фалба што не сум си ја послушала интуицијата, а испаднала точна.


Биди храбра мори Лил, иди на ризик, што се 20 ден. во споредба со илјадниците кои можев денес да ги добијам, ако не постапев смело, и лупнев утакмици на ливче со по 3 коефициент. Да си го берам сега гајлето, или да одам пак да се коцкам сега,а?

Читате една страс(ш)на комарџика, само да знаете!
ДовиЃења!

 

Го обожавам периодот пред Ѓурѓовден. Полна куќа, доаѓаат сите блиски роднини да помогнат, сите носат кој слатки, кој нешто солено.. Се чисти куќата генерално.. Па дружење со братучедите, со тетките, со сите.. убавини.
Утре е голем ден за нас дома. Татичко да е жив и здрав уште многу години, за уште многу години да го славиме празникот.
Па ајде повелете утре на слатки, на кифлкички, салати и што уште не.

Spoiler

Сликите се превземани од интернет, тоа што го има дома е уште послатко.

 

СДК неделава беше напорна и брзо ми помина.
Бев ослободена од школо, и удрив на шетање, ама нозете ми знаат, битно убаво беше.
Конечнооооооооо дома, конечно. Home sweet home.
Сепак, колку и да уживав, нема ништо поубаво од дома, од разбудено утро во мојата постелнина, од мирисот на мојата куќа...
Сепак, вредеше, ги видов моите најблиски, принцезата мала, и го видов Скопје, ја почувствував атмосферата, се на се, супер беше, уживав!
Од утре, повторно се враќам на своите обврски!

 

Ако среќни ве прават ситници, ѕирнете низ прозорецот и уживајте во погледот.
Месечината вечерва ми е магична. Не знам дали придонесе замагленоста на небото, испреплетувањето на облаците после дождот... Сепак крајот секогаш е светлина.

 

Денес требаше да биде лесен ден, ама не испадна така. Се разбудив со гостин кој цел ден прави р'шум по мојов стомак, половината, па дури и нозете. Војна се случува. Се ме боли. Тивко липтам, најтешко ми е што не е тука тој за да му се пожалам, поплачам, да му викам малце и на крај да се пикнам како мало дете и да заспијам. Ако ништо друго барем психички ќе се олеснам.

Мразам што сум жена, можеби не секогаш, ама во овие денови од месецот најмногу.

 

Сите гледате месечина овде уште ден.
Денеска мирисав, вкусував, се смеев, плачев, создавав. Некако не ми беа баш распредени планетиве како што треба.
Одамна пораснав, и знам дека треба да созадавам, ме фати страв. Несоници, ноќи поминати во работа, претерувам и мислам дека можам повеќе, ама не можам, туку сум рекла и сега ќе си стојам на зборот.
Колку сакам да ја грабнам перницата, да легнам, и да сонувам. Ама не смеам. Времево ме гази.
Не знам што ми стана, ме потресуваат информациите на колку дечиња им треба помош за лекување на одредена болест. Знам дека стана се јавно, затоа и забележливо, ама самата информација дека некој се бори со некоја болест некако ме уништува и ми влијае многу. Ах само да имав пари, на сите ќе им помогнев, колку и дебилно да звучи, посакував само да имав..
Туку и денес ќе си се дружам со осаменоста, ги бројам деновите уште 4. Гледам во небото, облачињава се бркаат, патетично депресивна сум некако. Ко некоја осамена романтичарска душа која пати за внимание, а не дека не патам. Море да има да ме зграби некој, и шамар да ми мавне сега.
Сфаќам дека не ги можам момите што ме дрват само за гардеорба, и совршеноста на нивиот нос, и пунџичките на нивната глава. Мене реалноста ме мава, и таму сакам да ми остане мозокот, да бидам конструктивна и да дејствувам, а не да се лигавам дека крив ми е носот лелее мамо, крив ми е и што?
Туку ја да не забегувам многу, уживајте во месечината, и шепнете и да се појави наваму, да ме насмее.

 

Многу е заебно, кога некој ќе те заебе, и ти ќе бидеш толку многу заебан што единствено што останува е да се дозаебеш со многу пијачки.
Многу честа уботреба на „заебан„ е заебана работа.
Денес наопаку и пак нормала.
И убаво ми е што сум млада, не сакам да остарам. Серизоно.

Кожна панталона, маица во риги, чевли со змиски принт, лакована чанта и црвено сако. Журим у боље живот.

 

СДК дека понекогаш сум мн. трапава....по грешка сум избришала ЛП од една членка која ме прашуваше за димензии на една моја ташна,но беше мн. доцна и и вратив порака на членката дека ќе и пишам утре.Утредента како сум успеала незнам, ама и во инбокс и во испратени пораки сум ја избришала...а не се сеќавам која членка ме праша така да ако го види постов нека ми пише,не сум ја заборавила да и одговорам, ама незнам која е

 

СДК некои нешта во животот едноставно не можат да се опишат со зборови, а говорат многу.Само се чувствуваат.

 

СДК - Ептен убав ден беше денес. Навјеќе се радувам на она што Звезда пак победила. После се изгушкав со Ненко, внучето ми мое, ма душичка е. Трето денес едвај седнав, па мислам ногу јасно, спремаме свадба не е шала. После си купив фустан, ама мноогу убав, преубав. Си ги купив првите високи чевли (многу бисоки 8-9 цм.), ама ептен сум среќна. Си ги купив балетанките за кои долго време мечтаев, како ќе ги искомбинирам, се, се.

Утре Ѓурѓовден. Не можев да идам по билки, како што секоја година одам. Ама бабами ми залепи да ми се лепат машки. Оваа песна Џурџевдан, многу ми е убава. Онака случајно ја пуштив, и ми текна дека утре е шести. Добро ај доста, поздрав и имајте пријатна вечер.

 

Една насмевка која се влече едвај за да прикрие цело море од солзи е по болна од илјада ножеви забиени по цело тело...
Буквално како што се смееш те сече, и се смееш, се смееш.
Ми рекоа, никогаш не дозволувај другите да разберат дека ти е тешко, секогаш има по некој што токму со тоа се храни.

 

Саботна вечер.Убаво звучи.Ама јас оваа сабота ке си останам дома.Психата ме јаде,црни мисли ми се мотаат низ глава,цревата ми кркорат во стомачето,косата ми е мрсна(немаме вода дома моментално) и незнам што уште не ми фали.Не е ПМС,ми помина.Е ако не е ПМС,што е?? Што ме натера да останам дома,да не излезам во клубот да се забавувам?
Нема врска,нема многу да пропуштам..само една саботна журка.Не е последна сабота,ке има уште многу и многу...(вака само си се тешам).
Сега ке јадам.Луѓе во 11 навечер ке се најадам како вол и ке се напијам минерална вода 2 чаши.
Ете така..
После ке се дружам со вас..
А замислете,за утре си направив план да учам демек. Историја цела скрипта од 40 странички треба да ги научам за во понеделнииииииииииииииииииииииииик оффф мори мајко ..

 

Месечина, ни полноќ не мина, мене радости ми се ко пантомима!

Ги објаснувам со раце, со нозе. Во од’. Со себе и без. Ко сендвич со кечап и со без! Среќавам луѓе по улица и психотично шарено им се смеам. Од никаде нигде. Ме спопаѓа лудило. Денес боев на балконот кај мачорот мој. Нацртав со мрсни бои две дрвца како се гушкаат, со лептир машна беше машкото, со цициња и штикли женското. И до нив јајце на око, плус мал точак. Да се возат.
Ме искара дека сум направила лом, и ми понуди разредувач. Даа, тоа е онаа мрсна гадна течност со која би осталана зелена, розева, во сите бои, па и што ако!
Инаку, мојов шешир собира месечев прав. И нека си ја акаат по глава сите хипстери, мојот е купен ради тоа што во него ловам ѕвезди, печурки, пеперутки, зборови. Такви ми ти нешта. Мили и мали, ко глувци. И ете, и месечевиов прав. За да заспијам полесно.
Беса ми вели дека сум имала аура на индиго дете, а јас само се правдам дека нити имам плави старки, нити сум пиела модрици ко мала. Шо има везе, важно е конструктивен муабет да се тера.
Три на број моми ќе се мажат мајов. Кај ќе ни биде крајот! Толку алкохол и оро, буквално ќе ослабнам три кила ѕенѕајќи. Им посакувам долг брак, полно љубов, смешки и бебиња! Да е за убаво!

На 21 мај ќе отварам трибина за современа поезија, на која ќе има многу млади автори. Ги поканувам сите девојки што сакаат да учествуваат, нормално и некој момак од форумов, доколку е заинтересиран да чита своја поезија на отворено, да споделува реч и искуство, нека ми пише по пп. Ќе биде забавно и младелачки!
Патем, си појдов денес на промоција на албумот на Сашко Костов. Си купив музика за малку пари, а добив многу радост. Се изгушкавме и си посакавме убав ден. Горан ме виде и ми рече дека сум била ко муза на Фолтин, зошто сум била ко мачка и несмасна. Јеееј, има уште некој што ги гледа моите бркчиња! Радости.
Многу благости.
Благ умор во стапала. И неговите смешни смс пораки како диви јагоди во поле.
Ех, да. Си го најдов на твитер дури и еден колега од факс, што пред сто години не сме се чатнале. Добар бил, му недостасувале моите шеги. И сите ние од ОКК... Пријателе, си велам, одамна пројде тоа време. Сега имаме и друго бреме! Да опстанеме нормални...
Да споделуваме поезија и радост. И акција. Не само зборој. Но добро.
Важно е дека релациите се тука.
И срцево што е полно Љубов, убаво си чука.
Гушка Шилеа. Многу многу.

 

Сакам луѓе кои размислуваат долгорочно, а не од денес за утре само. Тоа се подразбира, но треба да си ги прошират видиците луѓето, а не фокусирани само кон определен број на рутински работи и подалеку од тоа не гледаат. Како не им е досадно и монотоно? И ме нервира ко ќе даам забелешка на некој близок дека треба да го гледа она суштинското во животот и да размислува околу тоа, ќе ми рече „не се замарам бе, може утре ќе ме нема дрндрн“ или „има време за тоа“. Луѓе, не туку барајте изговори за работите кои не ги правите, а би требало. Истотака сум кажала и дека го мразам изразот „ќе видиме“ и луѓе кои ме ставаат во неизвесност. Ептен онака, а ги имам во окружувањево и страшно ме нервираат, а потајно се замараат во дел од ситуациите зошто јас ќе им ги отворам очите, а се прават дека уште им се затворени. Тешко е да си ги согледаш грешките, уште потешко па и да ги признаеш, па ги разбирам до некаде, ама не е дека не ги приметувам.

 

Не сваќам бе, не сваќам како песните од Аца Лукас биле подобри од песните на легендарните Балашевич, Чорба, Бајага, Чола..како? Аца Лукас имал повеќе гледаности и лајкови на јутјуб, па не е се в тоа, во песната е. Важен е квалитето бре, не квантитетот, или нема разлика за нив, на К е и тоа-и тоа. Ма дај освестете се, молим ве. И шо има смешно во песната Друже Тито ми ти се кунемо? Има? Секако дека нема, ама на кој да објаснеш. Мислам боље да пејам песна шо ја пејала цела СФРЈ, отколку песна што ја пее нашиот Балкан, нели. Аца Лукас ќе собрал повеќе публика од Архангел, Балашевиш, Забрането пушење? Ма немој да ме ј*беш бре. Уф, ми го расипаа денот.

 

^Трагичното е што Аца Лукас стварно ќе собере повеќе публика. Ама има разлика од публика до публика.