[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Сакам да кажам дека ми треба помош од некоја феминка хемичарка
Ако се најде некоја таква онлајн во моментов ја замолувам со цело срце да ми пише...

Ах ужасен ден.
Ќе поцркам.

 

Убавини ми е кога ќе го отворам форумов и ќе наидам на еден куп позитивни женички. Алал да ви е бре, како цврсто си газите низ проблемите, силни, зрачите со оптимизам

Брат ми два дена се обидуваше да му стане мајка на штотуку родено врапче...жално завршија тие обиди, ама интересен ми е кога така се внесува во нешто. Понекогаш е стварно будалест, ама си го сакам.

Спојлер

И газот ме боли бре (од инекциите), ама гајле ми е, си го имам јас десниот за да си ги одморам чат пат коските

 

Добро утро.
Понеделник..
Нов ден, нов почеток.
Можеби денес ќе биде подобро, кој знае. А можеби ќе биде и полошо, онака како понеделник што знае да биде. Расположението ми се менува како оваа времето што се менува.
Имам да направам еден куп работи, а не ми се станува од креветот. Сакам само да лежам, да лежам и да лежам.

А јас сакав да кажам.. Кога машките би знаеле да ги прават сите овие работи, ќе немало женски без насмев на лицето..
http://www.kurir.mk/magazin/zivot/59833-30-nacini-da-ja-napravite-vasata-devojka-posrekna

Имајте убав ден феминки.

 

На ова глупо време големо чудо е што сеуште сум присебна,море како би се вратила во кревет..
Вака или така,животот си продолжува,не сме први ниту последни,што побрзо го сватам тоа толку побрзо ќе можам да продолжам понатаму.
Имајте убав ден сите

 

Спојлер

Брат ми луѓе. Тоа не е дете, тоа е животно. Теле. Толку лошо дете немам видено. Сама сум со него дома. Кујната е во хаос, собава исто. Трча од соба во соба, лом праве, а јас не можам се’ по него да одам. Кафето го пијам веќе саат и пол. На прв час веројатно нема да одам, на кој да го оставам? Ниту да се заигра, ниту да гледа телевизија, гледа шо полошо да направе. И одозгора на се’ гледа ме во очи и ми се смее. Ѓубре мало.

 

Ох, какво ужасно време надвор. Ми ги буди клетките за главоболка, и намќорство.
Али нееееее, јас не сум јас (како она ти не си ти) ако не го напраам денов поубав, и да се насмеам на крајот од денот кога ќе склопнам очи. Епа луѓе, јас ќе одам во еден шопинг.
`Одам по ташничката, дал ќе ми ја дадат ... ` Само што нема да одам со сватови по ташната, него ли сама, пустата јас, ќе се избедирам повеќе од времево ако ми ја продале, за евтини пари беше одлична, виш ми лак!
И друга работа, оваа недела ако паметот ме послужи, ќе намалам малце со форумов, пошто до гуша сум заглавена со книгишта и не знам кај ми е главата, јас како и секогаш го фаќам последниот воз за Долно Дупени и си возам, до кај ќе стигнам бог знае ...

Ево нешто од наша драга Каљопа што ја пративме од аеродромО `Ацета наш` да не претстави во најдобро светло, со благослов од Г-дин г-дин Стефан и нејзините фанови!

Песнава секогаш ја слушам во вакво време, ми го буди `талентот` за певање:
http://www.youtube.com/watch?v=jKTDKjwf2q4

 

Ми треба сонце,плажа и по некој коктел ХИТНО!!!
Или бар само секс терапија,зошто ова времево више не се трпи!
Ама гуес ват?Ни едното не другото не можам да го добијам!!!
Овој па сега нашол да се разболува....

 

Па и оваа да не и напишеш нешто ќе си чекаш година ипол доека да ти врати на чат.......-.-

 

СДК ( ееех љубов љубов ) - Ми треба една топла прегратка на ладничково! <3

 

Иако едвај станав за на факс (подочњаци до долу) и иако надвор чиниш октомври е, сепак утрово ми беше некако интересно-убаво. Еве и зошто: кафето си го погодив ептен, лиснатото со сирење од мама го изедов на 4-5 пати (мх мх!), си ги изгушкав колешките, усниот испит помина супер (9ка!), си помуабетивме и изнасмеавме со љубениот на телефон (патем, вчера се запознав и со татко му!), купив некои нови житарици од Виталија и сега едвај чекам да ги пробам, си размислувам дали да заспијам на троседов или уредно да си облечам пиџами и да си го продолжам утринскиот сон.. И што е најважно, цимерката ќе ми дојди! Безвезе ми е станов без неа!

И така. Ќе видиме како ќе терат денов понатака. Засега е добро

 

За магичната моќ на прегратката прочитав и тука на фемина иако одамна ја знаев нејзината моќ. Нема ништо подобро, посмирувачко од прегратка. Не мора да е од Љубениот, понекогаш прегратките од семејството се оние најтоплите. Или прегратка од другарка, на која и липаш на раменце.
Утрово со потечени очи се вовлеков во постелата на мајка ми и се припив до неа. Иако ужасно ме нервира кога ме гали по образот, утрово сите болки ги снема од тој допир.

 

Cд к дека времево тотално се расипа... Hе и дека ми пречи, зашто сакам јас ладничко
споменикот на мама е готов, сега за роденденот ќе и го ставиме...
баба ми па, слуша недослушува, гледа недогледува, земала слика од 1997 година, си мислела од 2007 е...и сега таква слика ќе има...

Hего сакам да кажам, неколку дена пред да си одам од кај мојов, нешто барав во шкафчето кај него. и што да видам, еден куп листови од тетратки со мои потписи, што сум цртала срценца фаци,паломи со отисоци од мој кармин, уште некоја крвава влошка од мене да најдев
се подредено, си собирал за успомен и дуго сечање
Mе мавна еден бран романтика, на 2 секунди, ама се направив демек не знам.
после некој ден ми вика, ела ела да видиш нешто, и ми ги покажува, а јас па се правам демек не знам и а за што ќе ти се бре.
вика ако јас се твое си собирам, си ги чувам ти ги нацрта
гревче бе

 

Гулабица: Нека грмат громови, ветришта силно нека веааааат...
Природа:

 

Чувството кога си наводенет и кога се враќаш од школо .

Времето тмурно, врнежливо..никакво, ме тера само на спиење, ама не и се предавам на дремката, времево нема да ме спречи да си ги извршам моите обврски.
Понеделнечки ни почна врнежливо, иако мразам вакво време, денеска денов е посебен, иако мислиш Оkтомври сме...

 

СДК, ми се чини дека моето расположение и времето надвор одат рака под рака. Ама не се издржува мај месец а ми се чини дека сме март. Дури и тогаш беше потопло од сега.

 

Што убаво ми легна времево...
Го отворив прозорецот, земав книгата и учам. Ме концентрира дождот, колку убава позадина додека се спремам за проклетиот колоквиум. Нека врне денес цел ден, мислам нели е жално да треба да полагаш а надвор +40 степени, сите шетаат а ти дома.
Вака, сите дома и ти дома

И по некоја птичка на прозоров, како збунета ја слушам си потпевнува. Се доближив да ја видам, ја анализирав некое време, не побегна. Добро е, не сум страшна
Убав ден, и не туку ми барајте сонце сонце сонце, после на горештините дожд ќе барате. Ќе му дојде време и на сонцето, подобро сега да врне отколку среде лето како лани.

Го сакам дождот бе!

 

Уште точно 25 дена до 8ми јуни, ако не го броиме денешниов. Само 19 од нив се работни! Лето, едвај те чекам!

Денов врнежлив, и ко по навика, и мене фацава ко свената на времево. Не бев ни наспана. Ама пак, радосна су, ете така ми е убо. Еден убав монолог и уште 30 насмевки. Ќе речат глума е, ама ја решив архитектект да се правам. Привремени одлуки се тие, за да најдам изговор, а и нешто да ме убеди да продолжам на природноматематичка наместо јазична или општа. А нели, да се излажеш и убедиш себе си е најлесно. Сами си одлучуваме што ќе веруваме. Некако ми одѕвонуваше песната на Тоше во мисливе цел ден.

Спојлер

Немаш ни благодарам
зашто се трудев да те сфатам,
да те љубам, да те вратам.
Немаш ни благодарам
ниту, пак, надеж да ми дадеш
и пак срце да ми крадеш.
Немаш ни благодарам,
си одиш ти, а надвор лие,
око тажно солза крие.
Немаш ни благодарам,
немаш ни благодарам.
Насмевка немаш, се` ми земаш,
сега знам ти срце немаш.
Немаш ни благодарам
се` што ти дадов се` ми зема,
што те немам што ме немаш.
Немаш ни благодарам
зошто е крај, крај на чинот,
пепел само во каминот.
Немаш ни благодарам.

Колку ми е убава.

Англиски тест правев, same old, same old. Се чувствував како да се вратив назад во времето, на државниот натпревар, и ко ги згрешив истите задачи. Па и ко ќе читам делови од “книгите’’ што ги напишав, гледам дека истите грешки и таму ги правам. Ама добро, ко ќе пишувам често наместо на пр. book, broke пишувам. Слободата на умот, има и последици.

Денес, последните епизоди од Очајните Домаќинки ќе ги гледам. Батали учење, Марио, мрзо една. Времево ми е изговорот, дека денес ваква депримирана, ама мислам дека Домаќинкиве ќе ме натераат да пуштам некоја солза.

Па, да има што да неможат да сфатат тие што неможат.
Останатите... па, неможе секој да биде Врховен судија ако е само еден суд.

Еве, на Бога се ќе оставам. Тоа што е дадено од него, е најдобро, бидејќи тој знае што е најдобро за нас. А тие што не ценат.. Епа, и јас веќе нема да толерирам.

Спојлер

^^ Нешто што го зедов како лекција од книгата “Седум дена за вечност’’. Ангел беше таа, да, ама и нејзината толеранција покажа граници кога беше неопходно. Па не ќе изиграва сега ја ангел.