[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Тенок бил конецот што ги дели љубовта и омразата..

 

Тоа е тоа :up:

 

... јас не сум јас повеќе, кога таксистот ми ги демонстрираше своите пејачки способности на турбо фолк музика и мене не ми пречеше, ама сериозно, па на семафори асоцијација на него, во вид на патоказ, па уште со стрелка бе ...

Туку и од грмотевиците утрово не се исплашив, се сетив на муабатот со ваквото време и неговата омилена литературна хероина, која го носи моето вистинско име, а во која бил вљубен. Коинциденција, како да не. Почнав да верувам во чуда, хороскопи, вселенски заговори, езотерии и други ѓаоли , туку да си ставам камче во штикла со време да не се испотепам низ калдрмите низ мојот или широчината на неговиот град...

Па следеше кафенце и чајче со комбинација на благо солени палачинки, со една од најпрекрасните личности.

Јас не сум јас, или пак дури сега сум јас јас и сум своја на своето. Не знам многу одговори, но убаво ми е и нека потрае...

 

Што сум јадела сега една тулумба. Па тоа не беше тулумба, тоа беше погача Метро на метро

 

Because when I shop, the world gets better.
- Жими мајка

После 6 часовно шетање и наполнети кеси, мене светов ми е потполно ист.
Скопје е згужвано како лист хартија, автобусите вторнички се преполни, дождот ми ги накисна кондурчињата, а ветрот ми ја разбушави косата. Со другарка ми се боревме против невремето - таа од десна, јас од лева страна го држевме чадорот, за да не летнеме со се него.
Животов ми е како ненаштимана гитара, како изместена рубрикова коцка што сакам целата да ја распарчам! Се губам низ лавиринтиве на животов и ме маваат прашалници по глава.
Summa summarum - периодов ми е тапа.
Сега ме чека средување нокти и фризура, па правец на матура.

P.S. За инат на времево, денес си купив купачи.
Па нека пукне!
Сонцето!

 

Има една тема каде жениве се многу активни
Ако пишувајте уште,уште,ќе читам

 

Ги разбирам сега старите кога викаат не ме дирај ако цветот ми е на лева страна
Или на лева нога сум станата.
Ма да јас увек станувам на лева, ама денес некој убаво ми удри тупаница со лева рака, клоца со лева нога, ма како год било.
Животот има толку многу разочарувања, тешкотии, падови, кои тешко се пребрдуваат ако не си навикнат на нив или ти е сосема прво.
Денов грд, дебилен, ужасен, џабе што сонце ѕирка, мене не ме огреа денес.
душава квичи како свинче пред колење, како зар`ѓана брава и венее како неполиено цвеќе, денес и само денес и не повеќе

 

Ладно камен, во Мај... каде го има ова? Искрено ме плаши вакви нагли промени. Сабајле врнеше, па се наоблеков.... Кон 12/1 изгреа сонце и одма се стопли. Најмногу ми е криво што во Америка па дури и Англија се стопли многу времето што дури и на плажа одат, а ние неможеме ни јакните во шкаф да ги оставиме. Не е фер, сакам да се прошетам по балетанки и со фустанчиња, да седнам на кафе покрај езеро и да ме изгори убаво сонцето.. а не да се мрзнам со јакна на мене. И после зошто имало земјотреси и зошто мавале громови во населени места во Охрид и Скопје. Ево зошто, времето е лудо и забегано. Неможе да се одлучи кое годишно време е и кое годишно време треба да дојде. Олку ладно во Мај, никогаш не било. И го замолувам Мај, мојот најубав месец, да не се понаша како Декември и да се соземи затоа што ми се смачи од јакни и од хулахопки, па и од патики.

Колоквиумска се ближи, а мене книга не ми се отвора... :/

 

На диета сум со чоколади и бонбоњери. Денес за доручек три топчиња рафаело, за ручек милка со цреша и за вечера ќе си ја отворам Атлантис бонбоњерата. Го обожавам чувството кога си ги јадам омилените чоколади, како нешто да ми се врти во стомакот, како да ме скокотка, не не не е љубов, не ме сфаќајте погрешно.
Денот ми е некако многу обичен. Сакам да ми помине грлото и одма одам на Широк Сокак кафе да се напијам. Па утре си доаѓа другарка ми одвај чекам да ја видам неа

 

Пак јас, шо да правам, пак имам нешо да кажам

Понекогаш стравот е тој што не чува и не прави да бидеме претпазливи, а некогаш и спремни да се соочиме, дури и со тоа за кое сме мислеле дека можеби повторно ќе се случи.Добро е човек да биде спремен на се, само за да не биде изненаден и после да се чуди како би реагирал соодветно.

А некогаш човек треба да знае да прифати негативен одговор.Незнаев дека до толку ќе биде болно за некого, но тоа е што е, незнам поинаку.Само изгледа очигледно е дека штетно е човек да биде научен само да победува, без да прима порази.Ах, животот е таков, денес можеш да бидеш богат, а утре сиромав, никогаш не се знае.Затоа и треба човек да е спремен на се.Болката е болка, само треба истата да се преџвака и да се продололжи понатаму како да не била.Реалноста знае да биде сурова.

 

Во моментов, ова очајно ми е потребно. И онака мирисам на млеко за тело, и онака сум мазна како бебе, и онака треба да се искористи мојава влажна и лелеава коса. Мхм!

 

кога се јаде се јаде....
што туку брzаш секој јадејне како да трча некој по тебе јади по лека и смирено нека ти оди убаво на мефчето а не брзај,не иде никој по тебе и плус тоа и другите се брзат кога брзаш ти оти ке им изедеш се

 

ете така, сега ќе си научам и ќе си гледам евровизија LIKE A BOSS!
легнувам на кауч и си пијам цедевита, СОН!
После тоа че си заспијам убаво, и сабајлето че бидам спремна за тешкиот ден !
Ама морам да научам се прво, да не се деконцентрирам со Фемина...

Ајде ајде, десетка че добијам!!
Поздрав до математика!

 

Време е за промени..
Да разговрав со татко ми за 10-15 дена заминувам во ЦГ
у план ми е да бидам таму цело лето, али незнам ништо не се знае
сакам да сум далеку од мојот град да сменам малку
да бидам далеку од некои личности, да пробам да заборавам некои работи

 

Значи ако не можам нешто да направам значи НЕ МОЖАМ, не е до мене, аман! И не инсистирај, не го поднесувам тоа, ептен ме иритира! Идиотска работа брејј, ко ќе запне некој ко пијан за плод, а не се работи за сакам/ не сакам, туку за можам/не можам.

 

Денеска ме подзамисли еден другар. Ми вика, многу пати размислувал на таа тема, и ако не сакајќи станел татко на 18 години би бил, пред се, најсреќниот човек на светот. И си викам за него. Малкумина машки на таа возраст размислуваат така. Си викам еве некој кој си ја живее живеачката со сите предизвици кои му се испречуваат на патот.
А со таков елан ми зборуваше за темава, јас останав без коментар (а ретко кога останувам )
Да го омажам а? Што викате?

 

Мајка ми и татко ми се загледале во серијава (Езел) чиниш не дишат.
Пред долги години ова време евровизија гледавме сите заедно, срцето ни лупаше, бевме во исчекување.
Сега, сега мајка ми не ни знаеше дека има денес Евровизија, па онака незаинтересирано кога ја прашав ми одговори со прашање Навистина?.
Ах пусти шпански и турски серии..и хрватски и секакви...
Едно та исто во круг. Ги разболеа луѓево, се нешто ќе слушнеш И што рече Езел? А онаа кога ги начека? Лелеее што ќе прави сеа кога ќе разбере лелее. Ма даајј..По еден дијазепам на сите у 6 саатот за таман ова време да спијат.

 

Конечната одлука е донесена... сега може мирно да спиеме. Време е за нова авантура!

 

You only live once-реченица што ја кажуваш пред да се фрлиш бомба во Охридското ко некоја будала со половина мозок.
Ама убаво е. Убаво е да бидеш опкружен со друштво и да се смееш без причина.
Можеби водата беше ко пирани парче по парче да ти гризат од кожата ама пак насмевката не ми се симна од лицето.
Не се сеќавам кога последен пат сум си поминал олку убаво некаде.



Инаку,три дена ме немало а веќе се отворила тема за нешто што јас сум рекол.
До некаде се осеќам виновно што сум предизвикал драма само затоа што сум си изразил мое мислење или став кои не мора да се точни.
Едноставно не сметам дека нешто толку банално заслужува своја тема.
Крај краева,право на избор е кој кого сака да го коментира.
Не ми треба некоја феминка мене да ме прозветли и да ми соопшти дека и се допаѓам за јас да мислам дека имам стил.



Бидете ми поздравени,среќни и весели.
Љуби вас Џокси!