[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Стискајте ми палци, држете ми среќа. Денес е тежок ден за мене

 

"Галебот Џонатан Ливингстон откри дека здодевноста, стравот и гневот се главните причини поради кои галебот живее кратко....."(Р.Бах)

Што е животот без адреналин, без страст...
Ако те совлада стравот од неуспех, стравот од промени - готов си, умираш пред смртта...

 

Моментот кога ќе си ја слушнеш омилената детска евровизиска песна.... Лелеее одамна помина, а Денес во право си бил најсладок е роденденскиот бакнеж.http://www.youtube.com/watch?v=S8iCgDDj45I Сношти добро ни дојде частењето коктелчиња. Кафе Папаз најуслужливи сте нема што само не ми требаше кафето пред тоа до 5 и 30 не можев да спијам си учев македонски за Петре М. Андреевски... како да не те почитувам кога толку прекрасно ја опишуваш љубовта бе човеку, стварно секоја чест...
Денес не знам што ќе правам најверојатно ќе спијам пола ден зошто личам на зомби некое

 

ВИ БЛАГОДАРАМ на сите за прекрасните честитки!
И...еве, скромно да ве почестам нешто, сите Феминки!

Спојлер

 

ау ау ау ау ајде петокче расположи ме...раздрмај ме малце и шепни му да ме носи надвор негде вечер

 

Имајте убав викенд

 

Црно и бело е сеееееееее....

 

Не лажи Кими Вечер пак ќе речиш Аргета или некое чоколадо
Ама не се секирај,не си сама

Ричи бе ме изнасмеа Се созеде? Нека се навикнуваат на глетката

А јас? Уште дремам по пижами(секако сум home alone),кафето го испив и редно е книгата да ја фатам И да се облечам

Туку и мене ме нервираат глупи и некултурни фрази да ги слушам,т.е. читам на секое! И ако го кажиш тоа на Вили и демек многу паметно нешто си кажал Остајте го него,ко е тој таков,ко демек сите треба ко него да се...Тоа шо е реален убаво,ама фразите му се од прости попрости...Таман за на телевизија,да,за да учи младината шо да кажи...Боже,Боже...

Ај чао засега

 

There can be only ONE

 

Како беше она со мачката, кога не е тука?
Не знам како, битно знам дека ШЕФОТ кога не е тука, го зимаш точакот на колешката и возиш низ ходник.

Се молам снимките од безбедносните камери да се избришат што побрзо без никој да ги прегледа затоа што такво слупување у стакло ќе направев плус ќе згазев колега. Е тоа не знам како би го објаснила.
Летав низ ходник со две дигнати нозе у вис, и едната чевла ми летна некаде, ко кретенче!

Casual Friday. Него. Се напукав со ендорфинче, за бадијала. Ова точак возење да ти било супер ствар.
Зошто не сум возела со години, да ме праша некој?!

 

Кратко и радосно! Издадена е Антологијата на современа македонска поезија и мене ме има окезена на насловната корица! Хихихи! Зелка сум, но среќна сум!
На 31ви ќе има читање, шиш миш муабети, вино и претставување на сите поети. Гордост! За сите што се пријавија и ги избраа. Млади, надежни, верни на својот креативен одглас. Браво!

Вчера си направивме скара шема, не’ прсна дожд, врткавме плескавичиња и си хухавме со кромиди. Спиев како да ми е последна ноќ на земјава. Крцкам под лакти, вијугиве ми праат хистерично шарено кога гледам во екран. Имам авантура за менување смени како социјалистички работник или рудар. Дај боже да може!

Се радувам многу! Ко кузнае што да е! Ма да еден колега ми рече - леле Ана, сега ќе паѓаат студенти испити на твоите метафори. А ја позеленев, поцрвенев, веќе се ујдисав.
Кино и грицки и хаштаг цицки. Калиопи добро не’ претстави, признавам, се поднаежив малкуцка.
Руската и кифличките ги смафтав за 4 минути. Кратки реченици за долги подвизи. Деде е добар, мама отишла и му однела алва. Сестра ми донесе сто кила беровско младо компирче, и ќе го печеме ем јадеме со сласт. Тато се будалее и си купил All Stars патики, гордо го јава точакот и ми се занесува дека ќе сади зарзавати на балкон. Побудалев. Халапењо пиперчиња и шери домати директ од балкон во кујна. Џејми Оливер ми е трет братучед, онака. Си плампотам со колешка ми од другата страна на канцеларија, ми вика - дај ми улошка, благо и еден чекан ко на Тор да убијам едно шееспетсто будали што ме нервираат! Ете така, со ПМС се дружиме дур дождов не се реши да р’сне и да ни го отвори индиго окото на чело па да фрчат Аналгини и Кафетини ко бомбони.

Абе ме има во историја на македонска поезија више, лелеееј.
Можам да се радувам, прописно!
Компаративна книжевност сепак значи Многу.
Фала ти животе.

 

Да не си зборам пред рака,ама ќе има частењееееееее...
Колку сум само збунета еј!
Јадам кроасан со чоколадо и кокос,оргазмирам,се осеќам онака уморно, животов си игра монополи со мене и си викам кој ти курац Лилит,што уопште сакаш?!
БИНГО!
Под една врба,јас и он,диплиме сметки, фини,згодни, со све по третип средено,идеални еден за друг! А јоооој! Цело време сакав,а сега не знам што курац да правам со него?! Јас сум ко мачка кога ќе улови глувче! Она уствари не го лови за ручек,го лови за да си игра...
Добро луѓе да ве прашам,као треба да се понашаш коа ќе ти се остварат три големи сонови од еднаш?!
Од ноќва се плашам дека нема да имам за што да сонувам пред да сонувам... Ќе ми нема смисла...
Задача за викендов,поставување на нови соништа! Онака,ќе го викнам Грујо да ми сече лента и за стариве и за новиве. Штрап,штрап,бац,бац,протоколарно ќе се средиме!
Шок!
Шала на страна,убаво ми е на душата што истрајно заслужив почит во едни дрски очи со искрено извинување и признавање. Би рекла човек.

Наредната недела ова време,ве частам мафини и стриптизер! Петок...

 

Честито! И ако зборуваме искрено навистина пишуваш убави песни. Уште еднаш ЧЕСТИТО!!

 

...сите примарни потреби ми се повеќе од задоволени, од скала од 1 до 10 имам чиста 9,5 и она 0,5 е само како стимул дека и натаму се може повеќе, таква сум, има нешто компетитивно во мене, дури и сама со себе се натпреварувам често, онака поради кондиција... Ама, застанувам и она што ме милува, да, како со пердувче, ама без скокотлив ефект, туку онака, фино налегнувачки, кога како маченце се виткаш под допирот на текстурата е многу повеќе од базично нагонска сатисфакција... Пред да доаѓа ме прашуваше што сакам да јадам, бев категорична дека немам посебни барања, ама потоа му реков дека се предомислив и сакам духовна храна, во неограничени количини, да ми ги стимулира невроните и да, го исполни тоа совршено, а јас се восхитувам на маж кој знае да си го одржи зборот, всушност само таков и е достоен да биде репрезент на полот...

И покрај совршената телесна хармонија, мене ме грее уште сликата на мојата малечка дланка со тенки прстиња (со убавиот лак во два слоја за кој говорев ) во неговата долга, фино извајана дланка со аристократски тен, му дозволив да ме води за раче низ нашите патешествија во 2-те ноќи и 3-те дена. Не со испреплетни прсти, онака ни се кликнаа дланките и погледите и тоа е повредно од сите повеќекратни оргазми кои ќе ги имам до крајот на животот...

И од сите пици, увијачи, бла бла во модерни и скапи ентериери мене ми е најдраг доручекот варени охридски ѓевречиња со зденки, на клупа, покрај езеро... Имавме 3 ѓевречиња, а јас сум малтене половина од него и ми рече ќе јадеме по 1 и половина и од 4 чоколадца сакаше да ги дели по 2, мислам јас му дадов 2 ѓевречиња и 3 чоколадца со инсистирање, но се понуди и ако некој ми се смее на калкулацииве, нема поим колку се всушност ретки мажи спремни да ти дадат доброволно подеднаков дел храна и пијалок... Бидејќи скоро сите се како Џои, мислам дека се сеќавате за што зборувам...

Чувствувам дека се менувам некако, некои долго потиснувани нешта добиваат нови облици или како да се тргаат дебелите слоеви прашина од нив, на крајот на краиштата, нема поголема среќа од нечиј поглед врз себе, во кој со својата блага опиеност (од што се‘ не си во целост сосема сигурна, ама и не е есенцијално) наоѓаш мир и знаеш дека 50-те километри се само бројка, а чувството на припадност изгледа толку природно. Дури ме плаши толкава количина ненадејна среќа. И ќе почнам да ставам камчиња и во папучи .

 

Кафе со поглед низ прозорец и мисли разбегани помеѓу минатото, сегашноста и иднината. Се држам со тенко конче во минатото, со Него, се навраќам на денот кој го поминавме заедно пред некој ден кога се трудеше вистински околу мене. Ги чувствувам случајните допири кои знам дека повеќе беа и намерни за да ме освои пак.
И тука се појавува Тој со некое изнандно пораче дека мисли на мене или ми посакува добро утро, а јас како некоја хероина од некоја книга се двоумам помеѓу двајца. Добро и лошо, минато и сегашност, иако и со двајцата не знам што би сакала.
Порано се будев со помислата на него, го фаќав мобилниот и му ѕвонев. А сега во мислите ми е тој, се будам и отварам лап-топ да видам што ми пишал.
Кончево некако многу силно, тешко се кине, а можеби и од годините е. Долго време не спојува.

Денес ќе заборавам на Него, ќе исклучам телефон и ќе се посветам на сегашноста.
Денес ќе бидеме јас и Тој.

 

Секогаш кога сакаш нешто да се случи, не се случува, а кога нешто не сакаш да се случи, токму тоа се случува, ко за инает

 

Топло ми дојде на душичкава кога ве читам дека ви се исполнуваат соништата.

Јас си го шмркам кафето во шољата со размер од половина литар, ме чека парче торта на масата и викенд што мириса на алкохол.
Го хранам хрчакот и ми прави некои вакви фацички, па како да не се стопиш?

Спојлер

Кога ќе подзамижам малце и мене работите ми врват по некој план, до душа со поголема доза на спонтаност. Се лишив од луксузот да се враќам дома месецов, колку и да ми недостига.
Пред некое време зборев дека ова не е my happy place, сега се трудам да го претворам во такво. И добро ми оди.

Згответе си убав ручек или вечера, гушнете го она вашето, јас засега со хрчакот сум повеќе од задоволна и предадете се на викендот со сето свое битие

 

Се просветлив денес!

Дознав дека во моментов не сме баш најпожелни со дечко ми за кредит во банка. Не сме биле венчани! Не знам само каква сигурност дава тоа парче хартија на банката, кога мене лично не ми дава....

Ако не да си го пишам ко братучед од мушка тетка од 20-то колено

 

И да, точно е. На крај победува доброто...
Се памтат само добрите работи...
Среќна сум, па дури и на дождов му се радувам...


п.с. Среќен ден на младоста

Спојлер

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=rgjSNUg492M

 

Шпагети со многу сирење и кечап, јако горко турско кафе и 450 страни Јавна администрација.
Надвор дождот ѕвони во олуците и ми шепоти „Ајде Најубава, време е за учење“, што ми е фино вака, по фино и неможеше, не ми се излегува од дома па ќе си учам. Еден предмет поминав, устанува уште еден за викендов, па од понеделник ќе повторувам.

Мајов е на моја страна, намерно е ваков, лигав, тмурен и ладен за да можам на раат да учам, а не да ми се ствара носталгија по мајските прошетки, непланирани пикници и тако то, она што се прави на сонце.
Веројатно ќе ме убиете ако посакам дождов да потрае до 18 Јуни, ама што ме брига мене така ми одговара, животот 101 ми покажал дека боље е да бидеш егоистичен и себичен, па решив таква и да бидам.
И наместо да паѓам во депресии и жалам за сонце, јас ќе го заебам, зошто положен испит ме радува многу поише од 3 сончеви денови, не за друго туку затоа што со секој положен испит сум поблиску до целта-во Септември да дипломирам.

Прееска пишав

не заради Калиопи, туку зашто се е црно или бело, има милион други бои, ама ретко кога ги чувствуваме.

Ве поздравувам со една лесна, омилена песна http://www.youtube.com/watch?v=iorkf-8tjP4

И ви порачувам

Поздрав, и се најубаво...