[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Чудни сме ние жените. Понекогаш сме толку неодлучни, толку детињасти и се замараме за работи на кои не вреди да им се обрне ни трошка внимание. Расположението се менува со брзина на светлината во ПМС а богами и надвор од него.
Денес се погледнуваш во огледало, убавини, огледалото пусто готово да пукне.. доволно самодоверба да излезеш без шминка, со тренерки и да се чувствуваш посекси и од Ирина Шајк. Утре се погледнуваш, пронаогаш 1001 маана, и што и да направиш, каква шминка и да ставиш, како и да се облечеш, неможе и неможе, внатрешното нерасположение не ти дава да изгледаш убаво однадвор сама на себе.
Чудно е чудно, се прашувам дали и на мажите тоа им се случува?!

 

последните девојачки денови, часови се најубави денови во животот. Разговорот со родителите и најблиските се најпријатни а атмосверата на ниво. Утре е денот Д

Спојлер

а јас само на вас ви кажувам по малку си плачам

 

СДК дека кога ја напуштив минатата работа мислев дека ке ми биде многу боље ,без обврски без никакви замарања ,без станување у 7 саат сабајле и такви слични ср*ња ...
А сега се би дала да најдам работа,ова седењево дома ме убива .....дупка напраив на креветот од лежење и на столчево пред PC_во ...

 

Сдк си добив Сваровски ланче на наградна игра Што убаво ми започна денот

Спојлер

Ај и да ве почестам нешто

 

СДК дека либето ме усреќи нај,нај,наааааааааааааајмногуууу на светот ,само што ми го донесе најслаткото маченце на светот е поубав подарок неможев да добијам

 

Прaзен виртуелен лист.
Добро веќе не е празен, но ѕверев во него долго време уз Kenny G.
Само тој ме разбира иако прави да ми течат мрсули од носов.
И тоа.

 

(со сите сили) Најмило и културно се замолува "тетката да побрза со постапката за доагање со црвеното ламбурџини" бидејќи неможам ке ме уништи ПМС-от го губам и трпението

 

со здравје да си го носиш и фала за благите

 

Упа упа упа..Завршив толку обврски денес. Просто немам што да правам. Ако има некоја за учење нека дае пола материјал ќе и го научам во 5 минути SuperWoman
Внукот ме исполни до бескрај, па и тој негов полу-бебешки полу-детски акцент ме крева до небото кога и да го слушнам. Со дечко ми си игравме со внукот, за момент ме удри еден мајчински бран на топлина, и си велам Па Боже ова е нај убавото чувство. Јас, тој, и едно маало извалкано разиграно детенце... За момент и се препуштив на фантазијата. Застанав замислено ги гледав додека се смеат, ми летна паметот за миг. Ах, па тој е роден за мене!

 

Тој ми се допаѓа Морав да кажам!

Ете така убав ден си имав, море не убав, ПРЕКРАСЕН!
Добри оценки и уште 41 дена до лето
Еден инспиративен разговор со другарка ми и една воздишка за каков живот имаме
и како генрација подлудува...
Ах бре, филозофии

 

На почетокот се жалев за времепловов.
Воопшто не го сакав. Една голема слика и една помала, пих, глупости.
Со смената на податоците, се сменија и местата на информации, измени, лични податоци.
Сега го обожавам. На cover ставам сликички со ударни пораки, кои ги менувам скоро секој ден. Си преместувам работи, а и можам да видам колку сум била забеганка како помала.
Кај симпатиите мои сакани гледам се до раѓање.. Слики, видеа, која му објавувала, што му објавила, дали да си ја земам како пријателка таа ..

 

Сакам да се заблагодарам на сите што вчера ми го честитавте роденденот.
Јас не се чувствувам постара за една година, ама помудра да !
Или ако се прашуваат Darkwood Dub животот почнува во триесеттата.
И не само мојот живот. Да, да, уште еден живот ќе започне во мојата триесеттa.
Mayyya ќе стане Мама.
Поздрав до сите !

http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... N8s2jFAgM8

 

Времево е врнежливо, периодов е наменет за испитни сесии, ама форумов е во добро расположение.
Владее некоја пријатна атмосфера денес, а позитивните вибрации мошне брзо се пренесуваат, макар и виртуелно. Кога сум сама дома, си пијам кафе со форумов. И да ви кажам право - баш ми е убаво.

Денес цветам како качунка на пролет.
Знаете, како како после долга студена зима, после сето тоа сивило, тук-таму се појавува по некое виолетово цветче и ја најавува пролетта. Најавува нов период, нова страница исполнета со многу прекрасни работи.
Моментално сум во некоја преодна фаза во животот, стојам нестабилно, и сум по малку исплашена и несигурна. Ама знам - ќе биде подобро, и покрај лимониве што ми ги дава животов. Одвреме навреме ми блеснуваат среќички во форма на љубов и топли прегратки. Ми даваат сигурност.

Куферот е спакуван, а мислите ослободени.
Сите проблеми што ме мачеа, дома ќе си ги оставам. Нема да ми требаат.
Татица мој денес ме поднови со два нови фотоапарати. Еден прекрасен Никон за кој знам дека нема да го симнам од врат, и еден црвен Самсунг за под вода. Да сум ги сликала ајкулите
Па намерно одбравме таква дреч боја, за полесно да го најдам ако го изгубам низ песокот.

Спојлер

Ве оставам во денешното добро расположение.
А ако случајно сонцето се скрие како денес, бидете му замена. Па блескајте!
А јас отидов да одморам од животов. Крф ме чека.
Адиос!

 

СДК,.. кога ќе порасне,.. јас ќе бидам Бобан Живојиновиќ...

 

ги минувам последните денови во мојата куќа како девојка
во мене нервоза,напнатост,грижи што и како ке биде
пред моите се правам онака се како да е добро и дека воопшто не мислам на тоа не сакам да ме видат уште сега така тажничка дека неможам без нив,дека се тука ке ми недостига највеќеееее

Спојлер

си плачам секоја вечер,и се потсетувам на се што поминав во ова куќа и со моите тато и мама

го сакам ова тука највеќе на свет,и мама и тато нема како нив родители ги сакам највеќе ке ми недостигаат

 

Многу новости, убави работи прочитав денеска, воопшто овие неколку дена од вас, па веројатно Вашата реакција на следното убаво нешто би била-oh no, not again Ама што да правам, зар јас сакав мојот голем сон да се исполни баш денес па да ви земам дел од славата али тоа е

 

Уф ама никаков ден..
Ништо не ми оди од рака, од една глупост у друга...
Баш у петок ли мораше бе?!
Радо би да останам дома и да чекам денов да заврши, ама за жал морам да одам на роденден, беш ме итнересира дали и вечерва ќе помине нормално бидејќи доста ми беа глупости за еден ден!
Адиос!

 

СДК Кога ќе пофалиш некого, често човек си ја крева цената и ги гледа сите од високо и веќе не е истиот. Кај мене никогаш не било така, за мене пофалбата, наградата ми е најголем мотив да докажам дека не згрешиле кога ме пофалиле и дека ќе бидам уште подобра и ќе се однесувам уште подобро.
Толку надеж имав изгубено, а денес една мала пофалба ми даде толку голем мотив дека можам да успеам и пак ми се врати упорноста и храброста.
Здравје, еден ден ако водам сопствен бизнис, ќе си ги наградувам вработените редовно ако се добри, и обавезно ќе воведам „Вработен на месецот“, па после и „Вработен на годината“. Нормално дека и тоа си има негативности, и дека некој штом види дека постигнал одреден успех ќе почне да забушава, ама сепак според мене во тоа се крие мотивацијата и желбата за работа, да знаеш дека има резултати твјот труд, па макар и минимални.
Не знам како изгледа постов, можеби изгледа дека си се пофалив само, ама не е така, битно ми беше да ја пренесам поентата. Епа штом не можам да кажам за мојов пример конкретно, заради приватност, вака ќе врткам општи работи
И за ова со наградувањето за вработените нема да го сменам мислењето Нема да се покварам ако некогаш во животот бидам повисоко

Спојлер

Колку сериозно и страшно изгледа постов без смајлиња

 

СДК прво колумнист, сега уредувач на страна... Ќе ме биде.

 

Колку брзо поминуваат деновите, без да сетиш еве го за некој ден јуни. Пола година помина во напорна работа, ама сепак КРАЈОТ ГО КРАСИ ДЕЛОТО, или барем така велат???