[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ле-ле,некоја кога ќе изјави денес се осеќам секси и убаво,па се подзанесува и станува бичи,ја гледам и си се смеам у себе,па си сакам од нејзината дрога и огледало, па после ќе ми текне дека некад и јас така се осеќам (со тоа што не станувам бичи,бичи сум и без причина некад ),си викам сигурно и јас така изгледам,ќути си Лилит...
Абе оно сите имаме право на истото,фино е да си пронајдеш нешто на себе кое ќе те одржува надвор од патња и комлекси,ама...некад самите си претеруваме.
Јас ипак мислам можев да испаднам боље ако моите се потруделе и не штеделе на гени!
Денес не знам како се осеќам,не сум се погледнала у огледало уште,у пижами си пијам кафе.

 

на денешен ден се случи тоа
доживеам ШОК, и тоа малку панатаму од мојот дом, кога на улица видов бела мачка мртва си седи на тротоарот(а мајка ми видела и ништо не ми кажала ) не ме ни чуди, мртви луге каде не наогаат(лешеви) а камоли животинчиња, па затоа ако можав да се зачленам во некое здружение за заштита на животните супер, и да веке не сакам да живеам во државава-многу пати сум го кажала тоа, ама ова е веке последниотНЕ МОЖАМ ДА ИЗДРЖАМ -а тоа дека се почесто и живи луге исчезнуваат тоа е друга приказна
а во мегу време и нови статуи никнуваат-сега и златести(во Жена парк)
а мајка ми уште маани ми наога-сум имала флеки на лицето-па со кои пари да одам на третман секој месец размисли малку што зборуваш

 

Е нема си шо

( аногу ли се лигавам)

 

СДК не ми се излева надвор со малите деца...Што убаво вака дома пред пц.Ајде да излезам во град со другарките е океј али ова....Застанале пред врата 20 души и ајде надвор криенка да играме па несум јас 5 годинии пораснете ејјјј

 

А кога ќе пораснеш тогаш ќе викаш , ејјј дај веќе неможам од овие обврски .... каде се времињата кога играв криенка со дечињата




Edit*

Јас све би дал да го заменам овој глуп факултет и обврски и да си играм со колички и криенки и чуда...

 

Дали ова беше лажна надеж .. !?

 

Kолку у да си ги сакаме домашните миленици, мора да се признае дека се серка некад .
Cи легнувам јас да си спијам, и оваа досаднава доаѓа подмукло да види дали спијам, па ќе ми залае на увце, демек ме буди.
A јас уште поподмукло се преправам дека спијам

 

Значи колку се безобразни дечиштава станати, немам коментар.
Да почнеме од самиот почеток.
Од сестра ми.

А, бе, јас на нејзини години кога си го кажував името, не ме дослушуваа, се губеа крајните НАааааааа мислам, ало! Јесте дека девојчето пред некои што првпат ги гледа е мирно, ама кога ја гледам како беснее со другачките од школо и од маало, ми се дига косата нагоре. Контрола да се немало, што се не и забранија моиве, овоа детиштево МАКА нема. Ама знаете што се вика тоа, мака нема. Гајле и е. Не одела на факултет, кога ја карам дека не учи и не чита (чисто споредбено, на нејзини години Хари Потер го читав, олкави томови ) ми вика дека ќе станела продавачка и гајле и било за школото.

Одам сега во Космо да си барам пудра, и се избацуваат две детишта пред нас. НИЕ САКАМЕ ПУДРО ДА СИ КУПИМЕ!!!!! Добро девојче, сакај да си купиш, биди културна, добар ден, вака и така. Се дереше на високи децибели демек од една на друга страна на Вардаров се довикуваа со продавачката. Со другарка ми не можевме да се изначудиме колку се некултурни. Па почна да тарашка, да отвора кутичиња, а рака на срце, имаше тестери од сите пудри. И на крај кога тргна да плаќа, и викна на продавачката, ЧЕКАЈ МА; И КАРТИЧКА ИМАМ!!!. Ако ви се верува ми идеше да ја повлечам за коса, па никогаш во живот на никој не сум му се обратила така.

Минам кај мене пред улица, земаа да ме маваат со топката и со камчиња по мене. АЛО! А што е што, потомци на еден ајде да го речеме, истакнат граѓанин од Велес, и плоча имаат на куќата дури ставено. Битно понекултурни дечишта немам видено, калливи, неприбрани дома.

Чисто споредбено, братучеди што имам од странство, на иста возраст со детиштево дома, се толку мирни, фини и културни, се обраќаат со Молам, Благодарам, Извини... Чудо некое. Ќе речеш деца ко деца, епа не се бе. А сестра ми како на мегафон да е приклучена, никогаш ја немам слушнато да рече те молам.

Каде со овој памет, кадеееееее

 

Незнаев кај да пишам ама може некој да ми го прати тоа видеото што е отстрането поради вознемирувачка содржина?

Се извинувам за офф.

 

^ Tоа е причината зашто Mразам деца децомразач сум бре, и брига ме, некултурни никакви невоспитани уф уф уф, на сите шамари би им лепела, секоја чест на исклучоците

 

Лето е или есен? Кажете ми ! Облаците плачат, што е ова секојдновно иста песна.. Премногу е досадно,времево...Само за спиење е...

Луѓето велат дека го сакаат дождот но кога ќе заврне отвораат чадор и се кријат под него, велат и дека го сакат сонцето но кога ќе огрее силно тие бегаат на сенка, велат и дека го сакаат ветрот но кога ќе задува го затвараат прозорецот. Затоа и кога ќе ми кажаат дека ме сакаат јас само се насмевнувам.. и продолжувам без одговори..

 

СДК оти вриеше,се скокаше и се потеше секој еден во центаров на градов од нивниот ритам. Па од кај дојдовте бре човечиња лом напраиве. И сите мрдаат на ритмот од нивнине тапани, па тоа цурите тек кога фатија растур направија. Свират ли свират, а народ весел, мрда ли мрда-Дожд, ма кој дожд, знаат ваму да си се радуваат и на малки ситници, и на сонце и на дожд. А бебе и тоа кога фатило да скока, лом ме направи. Се надевам дека денс-генот на мама го има наследено.
И иако не е СП, сакам специјално да ја поздравам Старбакс оти од кога је немав слушано песнава од Галија. Баш и тоа ми требаше.
Ах, и до сите оние кои имаат bad hair day

 

Драги феминки
Гајле ми е за времево...иако е облачно...мене пак ќе ми цути насмевка
Ќе си ја потпевнувам нема ден нема ноќ да не мислам на тебе кога лето доаѓаааа
но не само кога летото доаѓа туку цело време
и на крај ќе ве поздравам срдечно со сликава...
Не е до времето...Ајде..секој момент можеме да го направиме совршен и прекрасен...времето тече

 

... кој има виткана коса, знае дека ваквото време, ја зголемува веројатноста, да се претвори истата во кошмар, за некои добри 79%... Туку, на моите состаноци, дури и косава ми беше сојузник, извади прекрасни локни тогаш, абе се‘ направи да изнуди комплимент дека е убава и успеа повеќекратно , ја гледам сега никаква и си мислам ‘роспивче едно ...

Не знам за вас, ама мене ден кога имам лоша коса, одвратен кратер од акна или бледуњав тен (ок, за СИТЕ други сметам дека е аристократски, ама јас изгледам анемично, јас сум си најсензуална кога сум чоколадеста), мене ми е лош ден... И џабе ми тогаш да зборувам за Платон, Витгенштајн, Ниче, Шопен, Достоевски или Ремарк, кога сум опседната со тотално површни нешта. Да, сите без исклучок сме површни до максимум, поминати низ центрифугата и испрани, ама онака згужвано и зависни од круцијалности од типот - маскара, пудра, оптимален број килограми итн. итн. И тоа од мали нозе, уште се сеќавам на денот кога главната бубалица ми рече ,,ти ми го уништи митот дека убавината и паметот не одат заедно,, ... Ама, сериозна беше, а јас си се испофалив демек, ама во контекст на муабетот ми е...

Има една рима (и овде настана рима), ама не ја кажувам поврзана ми е со некои идни планови, а и тоа како ми се мота низ глава, ама затоа ќе ви споделам една друга фина игра на зборчиња - секое ку(т)ре е во потрага по кучката на својот живот ... Одјавна шпица на забавно-рекреативната програма...

 

Многу ја сакам грчката митологија, поинтересни текстови од тие митови не сум читала.

 

Го глеате времево какво е??
Е па иста сум и ја, цел ден си плачам а облациве друштво ми прават

 

Знаете што е најлошо?
Кога некој ќе успее да ви влезе во мозок и гласно ви ги каже работите што вие ги знаете, ама не сакате да си ги признаете.
На никој не сум му ја отворила душава веќе долго време, зошто сфатив дека никој не сака да слуша туѓи проблеми, а и моите маки се само мои. Ги поштедувам луѓето, а и себе си. Ама знаете.... човек кога собира долго во себе, има опасност да се пронајде искршен на многу делови.
Имам тежина, а мојов мозок што анализира се и детално, не ми помага.
Сакам да се качам на Водно и да вриштам. Многу, многу, многу да вриштам!!
Џабе си ја средив собата. Средена соба не значело и среден ум. Али пробав. Тоа е најважно.

 

И моментот кога ќе ти заспие со главчето на дланка и мирно дише. Пред тоа ти вели- мамо не одам утре на роденден, сакам да бидам со тебе нив ги гледам секој ден..

Мирно ми е срцево. Знам дека сум добра мајка, таа ми го повторува секогаш. Не ми треба друго признание. Уште една коцка да дојде на местото и ќе го сакам животов уште повеќе.

 

По незнам кој пат сум исправена пред тежок избор.
Еден пат кој се дели на две, на каде да тргнам? Да го слушам срцето или разумот? Се чувствувам како на едното рамо да имам ангелче, а на другото ѓаволче. Кого да послушам?
Да си ја гледам мојата среќа или да продолжам по старо-да гледам да не ги повредам другите?
По ѓаволите, сакам само да сум среќна. А среќна ќе бидам ако го послушам срцето, ако не размислувам за последиците. Да се препуштам на моментот, и во мене да останат спомени за цел живот.
Нешто ќе мора да се жртвува.
Но не, јас веќе нема да бидам таа. Нема да бидам таа што плаче, туку ќе се насмеам за инает широко и од срце. Нека гледаат.
Пишувајќи го ова, всушност сфатив што сакам навистина. Без никакво глумење и воздржување, тоа сум јас.
Ќе ми треба многу среќа, и храброст да донесам некои одлуки.
Но овој пат, ќе се надевам и ќе се борам за најдоброто. За мене, не за другите.

 

Мојата нова љубов PRALINE! Вечер не излегвам, ќе гледам Евровизија, ќе си ги средам ноктите и косата, па ќе гледам некое интересно филмче. Дождливото време ме онерасположи за излегвање, ама мислам дека баш поарно ќе напрам ако си останам домче