[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Доцнењето на менструацијата освен мала низа на негативни мисли, посебно една , по себе носи многу позитивности.
- Прво и најбитно благо благо благо. Може да јадеш благо во изобилство и да не чуствуваш грижа на совест воопшто. Што ти е гајле у ПМС си и тоа продолжен ПМС, банкрот од чоколади.
- Второ цицките продолжено ти се големи. Хуху, потсвирнувам
- Трето имаш утеха зошто стомакот ти е виснат, па треба да добиеш нели!!! Останатите 3 недели во месецот ја немаш оваа можност за тешење, за жал.
- Четврто може да јадеш 5 пати обилно на ден и ич да не те боли брига.
- Петто исто така многу битно, твоите промени на расположението се сосема оправдани иако траат предолго, ама никој не смее да зуцне нешто против тебе, па у ПМС си, нема везе што е тоа веќе 2ра недела и на сите си им преку глава
- И шесто што ми е нај нај во моментов е што доцнењето ми иде во прилог на летниот одмор, ухууу ќе немам на одмор
- Седмото е веќе молба, плис ова продолжение сепак нека не трае предолго

 

кога сонуваме за себе тоа е полесноза остварујање(иако сепак некој мора да се испречи мегу нас)

кога сонуваме за уште еден со нас е тогаш е потешко за остварување(затоа што и тој ке спречи некои работи а и тие што се околу нас како воовичаено ке испречуват)

како и да е секогаш има некој што се исправува во туги живот иако нему е место таму!...

 

I miss you Femina.
Ми недостига времето кога пишував глупости, и седев на форумов по цел ден.
Не сум ве заборавила.

 

Шо се чудиш,отишле тие одамна
Спремни се за на "магистралата" шо викаат тие,к**вишта! Ми се лоши од (специјално) такви створења...Ама уште месец Господе,а и после дури ја земам дипломата и бришам од таму! Неможам поќе жими се!

Денес цел ден главата ме фрка,кај од теткава,па и од времево смотано,ах А да прочитам малце не е лошо...
Преѓе се расправав...е не,играчки ќе си играм...И татко ми вика Шо викаше толку? Шо се караше? Многу си викала ти Викам епа ти шо мислиш,само ќе ќутам Јас додуша не се дерев туку онака си подвикнував,ама смирено муабетот си го правев и сериозно...Кој како ме сфатил
Е сеа ај да видиме резултат...

Абе треба да има и менструален синдром,не само ПМС Ама стварно требаше ова да се деси,ќе полудев иначе....
Сега сум ок,но сепак нерасположена за било шо...
Ај да не ве трујам поќе ЌЕ се читниме од утре,во подобро расположение.Бидете вие добро

 

Ќефој сум Без никаква причина... Иако треба да сум вознемирена поради денешните и вчерашните случувања

Лето те чекам веќе толку долго, те молам побрзај.

 

СДК .. каков е овој светтттт.. толку нереален, полн со незрели личности.. кои се издигнуваат пред секого, а не се битни ни ко една трошка! Кај отиде светов !?!?!?!
Пред тебе ти се прави искрен пријател, зад тебе секакви глупости што ја опишуваат нејзе... самата.. како можат да живеат вака..
Светот начисто се превртел, жими тастатурата
Да неможеш да имаш машко пријател.. излезеш и веднаш дечко ти е ова она.. цц

 

Си седам така јас цел ден дома, зошто имам еден куп работа и правам пауза. Отворам слики да видам од кафичи и не можам да се изначудам.

Добро, јас сум остарена, старомодна, не сум толку open minded, не знам што е работава или генерацијава моја па и малку помлади и постари е за никаде? Не зборувам за сите, зборувам за момиња што се сликаат како придружникот за вечерта ги фаќа за газ или за гради? Што е убавото во тоа да направиш duck фејс, да ги испрчиш сите атрубити и да застанеш под агол од степени од кои изгледаш како да се местиш за поза во порно фотосесија? Па уште некој си рандом dude кој не си го видел никогаш во животот...

За ова зборувам

Спојлер

Мајко му стара, ако си толку хорни најди некој, излези од кафич, замини некаде кај што никој не те гледа и прави што сакаш. Не навистина не ја разбирам сатисфакцијата цел свет да гледа слика од тебе некој кај што те фаќа за газ.

Многу работи не сфаќам и не разбирам јас.
Затоа си сум форевер алоун.

 

СДК некои нешта се видливи дури и од авион, премногу впечатливи и видливи, очи вадат барем ја ги приметувам...

 

Абе одам денес по улица, што да ви кажувам, деца деца, и сите добар ден ми викаат, море си викам да не сум се облекла како постара што е работава, едно па уште добар ден тетке кога ми рече, му викам еј сонце, не тетка, дадичка, и трепка со тоа очињата
Деца бе деца.
Овоа малово мое ѕверче денес се врати од пат, 5, уствари 6 дена не сме се виделе, леле леле кога идев накај дома ни дома не влегов, гледам си дошле и путот накај нив, и кога ми се фрли, мислев на улица во тоа вирот ќе се струполиме.
Значи кога дете ќе ви рече најмногу те сакам, едвај чекав да те видам, абе цела нервоза од денешните факинг грди обврски сабајле ми ја снема, аш, буквално. Уф колку ги сакам. А тоа поголемкото само ме гушна и ме стисна со прстите во грб, 5 минути не ме пушти. Сонца се сонцаааааааа што греат цело време.
и 6 дена без нив и јас побудалев, нема кој да ми урла под тераса мечеееее излези, ајде да јадеме сладолед, ајде да играме топка, ајде да пиеме сокче, ајде да играме карти, играта што ти ја измисли, а јас ги научив на една игра, и мислат јас ја измислив. Сега конечно си дојдоа, срцето ми го наполнија, и се си е на свое место.
Дури и љубовчено, одамна не сме се зарчкале, пу пу, откако се смиривме до сега не се пецнавме ич.
Никогаш не сум била како некои што ги познавам, да претставувам пред нив слика која е совршена како врска од бајките и филмовите, да, можеби би сакала таква, ама мало морген, научив дека совршенство нема, буквално никогаш и нигде, еден период така седат коцките, после обавезно се рушат, и си пред нов тест за издржливост. Ако јас сакам пауза од три дена и не сакам да го слушнам три дена и за тие три дена увидам колку ми фали плус и скратам тон расправии, ќе правам пауза, не ми се мешај бре, гледај си ја твојата работа. Не ги лажам, а тие, имаат многу доверба, ама затоа еден без друг не излегуваат и кога се кај другар другарка по 10 пати се слушаат. Е мојот телефон не заѕвонил никогаш кога ќе речам ваму сум, океј убав помин се слушаме утре.
Оф се потресов. Ама јас си ќутам, и си ги слушам, не се расправам и не се докажувам. Сметам дека најубаво е така што знам, нема да и паметувам за енјзин живот, нека прави како сака.
Прееска да ви кажам си дрмнавме едно винце со братучет ми, и се церекавме(баба ми зборов го користи за забегано смеење) цел ден, абе мераци.
Ах бре ах, тешко мене.
Мама ми даде пари да си купам фонтаничка за на тераса, куќава е при крај, кога ќе ја средам терасата после тоа, леле леле уште поТОп и од лани ќе биде, секој ден до ниедно време ќе се смееме и ќе дремеме, какви ми ти дискотеки кога можеш да уживаш во животот со неколку мили личности, на едно нормално просторче и да ти е убаво на душата.
Ќе си купам уште едно папагалче, му ставив едно туѓо во кафезов на моево се бацувааа бе души невидени, се галеа, и решивме, тој ќе ми купи, изгуби кладба
Донесов уште една животна одлука, а таа е, никогаш веќе на никого да не повишам тон, т.е да не се раздерам. Многу ќе биде тешко секако, ама се надевам како што ќе растам ќе успеам да ја реализирам и да бидам таква личност ко што зацртав.
Видете како и да е, за некоја година, ќе ме видите така топ слаба, облечена во крем кафено бела комбинација, на високи штикли и со огромна ташна, ќе си ја држам баба под рака, и ќе се радувам што ќе успеам во се што ќе зацртам, а неизбежно е да успеам, се што сум зацртала, до сега ми успеало, тоа е нешто кај мене што страшно го обожавам, абе кога ќе му се запнам на нешто, до крај го терам па што сака нека е
И сакам да кажам дека си ги сакам моиве, што и да посакам(добро, желбите ми се во граници на нормала) се ми исполниле, можеби не одма, ама по месец, до два, абе и пола година нека е, се сум добила, дали е нешто за дома, дали материјално нешто ми притребало, се ми пружиле, оф еден ден да даде Господ златен, да можам за се да им вратам, мака да не видат од животот на стари години.
И така, и него го сакам, и брат ми го сакам, и да сум излезена ќе ме викне дома да дојдам, да го видам што си купил, или дали е добро облечен за во град, или дали добар поклон купил за роденден за девојчицата му, абе што да ви кажам, ме топи во тие моменти. Па дури и во ниедно време кога иде дома и ќе ме разбуди ќе ми рече те молам може да си дојдам со такси да ми го платиш ич не ме нервира, се би дала за него, одма ако треба се што имам би дала, па дури и животот, и не де, не лажам, брат ми ми е на прво место во животот, па моиве, па тој. Тоа е мојата света тројка.
Се изнадрдорев, божем деновиве не мелам со устава доволно, ама ако де, не мора да ме читате ако не сакате.
И за крај да ви кажам, испити се ближат ... петки ќе се нижат. Ајде, налет, животот е еден, не ќе се замарам со се и сешто, битно да сме здрави живир, насмеани и заљубени, оти без пари не се живее, ама и без љубов не се живее...
Ахххххх.

 

Му го ставија апаратот за притисок и почувствував како нешто од внатре ме стега и не ми дава да дишам.
Ама силно издржав. Машки.
Солзи почувствував дури подоцна.
И се плашам многу.

Зошто побогу ги сакаш најдобрите а ѓубрињата како мене ги оставаш да скапуваат овде?!

 

Мразам комплицирање и тешкотии!
Зошто да го комплицираме животот кога можеме да си го направиме поедноставен и полесен?

 

Уште 40 дена, на 6-7 јули ќе почнам нов живот.

Со други зборови, се враќам во Скопје, Македонија!


Повторно ќе ги гледам малечките од маало како си играат жмурка навечер,
повторно ќе излагам со друштво надвор, и ќе си поминам прекрасно!
Ќе бидам во прегратката на мајка ми и заедно ќе си гледаме филмчиња пред спиење.
Пак ќе ми треба 2 минути додека стигнам во школо.
Пак ќе ги гледам чудните скулптури на плоштад, за кои немам позитивно мислење.
Пак ќе имаме фамилијарни ручеци, ќе се собереме цела фамилија дома кај баба и ќе има разновидни јадење за кои не сум толку ентузијастична, но ќе пробам.
Пак ќе се жалиме од топлото време цело лето.
Пак ќе одам во прекрасниот Охрид, да се видиме со прекрасни луѓе.
Пак ќе одам во рамстор, да си купувам од убава пченка карши ОКАИДИ.
Пак ќе гледам како постари луѓе си уживаат во денот, одејќи по уличките.
Пак ќе зборам МАКЕДОНСКИ надвор од дома.
Пак ќе ме тераат да одам до ТИНЕКС, до ВЕРО, до КАМ, а јас ќе си купам сладоледче по пат
Пак ќе се поздравувам со комшии и со познати додека одам, тие ќе ме прашуваат КАКО СУМ
и од останатите секојдневни прашања.
Пак ќе се почувствувам МАКЕДОНСКИ, ќе си бидам ЈАНА, македонското девојче.
Пак ќе делам насмевки на сите кои ќе поминат, непознати и познати, од што сум среќна.
Пак мајка ми ќе се нервира бидејќи сум доаѓала доцна вечер од играње и од шеткање
Пак ќе влезам во Ѓоргија Пулевски, нова, но стара ученичка. Со едно скокнато одделение :geek:
Пак ќе се чувствувам НОРМАЛНО, како себеси.
Пак ќе се зезаме со луѓе по телефон и ќе гледаме хорор филм вечерта со другарките
Пак, кога ќе има свадба во маало, ќе гледам како сите ја бараат невестата.


Повторно ќе ги доживеам сите нешта кои ги гледав и правев порано, со среќа во душата. Но и ќе запознаам едно ново, мило братучетче, кое не било во моите мемории досега!

Ќе се вратам во Македонија, во моето место, со моето семејство, со моите другарки, со моите мисли, мојот јазик!

Но исто така имам и копнежи! Сакам да помогнам, сакам да подобрам нешта! Ќе дадам идеи за училиштето, да се подобри! Да биде посредено, да биде по организирано! Ќе дадам помош на луѓе на кои навистина им треба! Ќе дадам идеи! Ќе дадам начини за усоврчување... Сигурно сега мислите дека ова е бесмислено, но верувајте, ќе се сменат некои нешта.

Овие 2 години во Холандија, ме сменија на многу начини. И во врска на знаењето, но и на погледот на нештата. На начинот на кои ги гледам работите. Ќе помагам и ќе подобрам! Тоа е моето мото за сега.

Пред да дојдам во Холандија, си бев едно девојче кое цело време мислеше на што мислат другите, на што кажале другите и бев без голема самодоверба.

Сега сум посилна! Поефективна и поефикасна за нештата кои ги сакам! Имам повисока самодоверба и стекнав прекрасни другарки кои ме поддржуваат во се! Најдов и начин НА КАКО ДА ГО ДОБИЈАМ ТОА ШТО ГО САКАМ!

ВЕРУВАЈТЕ ВО СЕБЕ, БИДЕЈЌИ СЕ МОЖЕ!

 

Денес е еден од оние денови кои што започнуваат катастрофално а завршуваат многу подобро од очекуваното . Изгледа треба да мрчам цел ден за тоа колку не е фер мојот живот за да на крајот од истиот тој ден ми се насмевне среќата . И не , ништо не е совршено во моментот , пак постојат еден куп проблеми кои што ми се мотаат во глава , ама знам дека се ќе биде во ред . Секогаш работите си се враќаат на своето место . Ќе бидам среќна денес , зашто нештата уште од утре можат да тргнат во спротивна насока . Не е ни битно , ќе издржам како и секојпат досега

 

Ми иде да си пукнам одкај грбот кога ќе разберам какви се неписмени си се испозапослија и тоа на убави работни места

Да живеат врските!

Да живеат партиите!

Да живее непотизмот!

 

И да знаеш дека ќе завршам јас или два метра под земја или Бардовци.
Ај инверзија на зборовите да направиме , колку да не сум трагична.
Диши-издиши цел божји ден.
Си се сакам бе!
А, косата? Косата ми е лудница.
Пак спомнав гаден збор.
Денес го имам мојот прв тестинг и фејлнав.
И што да правам?
Never give up!
Фала многу.

 

Не знам што е работата, ама ваква реченица да не прочитам уште еднаш. Му посакувам се’ најдобро на брат ти, верувај ќе биде добро. Поздрав Јокси и подршка од мене.

 

Јас подновена од шопинг, па излезена на прекрасна вечер - роденден на блиска другарка до сега. Денес ми е баш убав денот!

 

Ме потсети на мене, на нешто што мене ми се случи. Но без наведнување глава и убивање на самодоверба, само храброст и јако срце!
http://www.youtube.com/watch?v=Xn676-fLq7I

 

Во новчаникот носам две фотографии ќерка ми и сестра ми. Мислам колку што тие две личности знаат да ме направат среќна и да ме растажат никој друг не може да го постигне тој ефекет.

Преберував пораки и најдов една вели: Немој никогаш да ме заборавиш! Ме подразмисли многу. Колку брзо некои личности ти се појавуваат во животот ќе ти стапнат на кратко, ќе исчезнат, ама секогаш нешто те предизвикува да помислиш на нив. Мене искрено ми фали. Делевме исти соништа, и сега свесно сите надежи морам да ги напуштам. Барем секогаш се присеќавам на некои моменти како сцена од филм. Тлеат во мене тие моменти..ама зарем е важно сега?

Плетам соништа, ги мрсам и размрсувам. Уморна сум. Сила кај наоѓам незнам. Се надевам дека нема да ме напушти набрзо. Ми треба..

 

Туш-гуш, шуш-буш пред спиење