[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

ја отепав песнава од пеенње цел ден.......од лозано нема ден нема ноќ

 

Сакам само да кажам дека го обожавам ноќниот живот во Штип!
Ауу која журка, која вечер ја организираа .
Жал ми е што завршив за оваа година таму. Баш ми беше фино.
Ајде од септември пак.

 

Сонувам ли? Или навистина утре ни е последен ден во училиште?
Ај чао, отидов да се лупнам во ѕид, да се уверам дека не сонувам.

 

СДК ... Ај нека кажиТ некој дека не е вистина?! ....

http://www.youtube.com/watch?v=40iASR9f_ww

Во склоп со летнава атмосфера ... да се насмееме

 

Мојата тесна и долга тераса ко цевка, зелената шоља какао што чури и никако да се скрие од светлото што ја навјасува, Владо папагалот на мојата глава, и јас во сиот овој амбиент цветам.

Спојлер

Ја читам по втор пат статијава за коњот што го убиле за потреби на филм. Да се засрамат сторителите, што им згрешило едно невино суштество да биде така убиено?!

.. црцорот мој е скиснат, летово ќе не утепа. И двајцата со работа, м'ка си е, за нас појќе обврски преку лето има изгледа.. Но не е тоа важно, јас сум тука да му го држам рачето и у најголемите бури.
Во моја близина ниту една улична светилка, таму некаде по некоја си сјае ко форма на еквилибриум меѓу месечина и ѕвезда, зјаам во нив ко да сакам да ги приближам.
Се одзива улицава во штурци и жаби кои непрестајно крекаат, по некоја штикла расцупарена од младинава што оди у провод, и по некој „цмок-цмок“ призвук на заљубени души што мислат дека никој не ги слуша.
Мојата комшика која и се жали на мама непрестајно зборува за гостинчето што го има и нејќе да јаде.
Нервозна и изморена, и таа ги прелапува миговите во трепет.

И така, пред очи ми сврвеа неколку мига, секој од нив магичен, само треба да му се придаде маааалце едноставност. Ете, тоа ги прави нештата магични.

Ми фали уште една добра плејлиста, мелахолијата веќе ме потфати околу струкот.

 

Сакам да кажам, напишав одлична колумна и ќе ми ја објават за 20 мин.
Не можам да дочекам, не ме држи место.

 

СДК овој пат нема да мислам на сериозна врска.Ќе го смувам,ќе го "искористам" и ќе го шутнам.

 

Денес крај 12 и пол не стресе земјотресот. Ме исплаши, и тоа многу. Секогаш сум се плашела од природни катастрофи, ама никогаш како последниве 2 месеци! Имав предчувство дека ќе има земјотрес, а јас не верувам во предчувства и такви работи. Ете, си го прифатив тоа како страв, а и логички ми беше да здрма малку после огромните снегови. Ми се тресеа нозете! Не можев ни да стојам ни да седам ни 20 минути. Не беше дотолку сташно, ама нешто во мене ко да се разбуди, некоја лутина, бес поради неправдиве околу мене! Мама знаеше дека веќе 2 месеци се плашам од земјотрес, или барем си се убедувам дека го запамтила тоа, па прееска силно ми изгуши. “Леле, срцево како ти чукат’’ ми рече. На школо појдов со надеж да видам една насмевка, да слушнам барем едно “здраво’’, или во најдобра ситуација да добијам една прегратка во знак “помина тоа од што се плашеше... не беше ништо страшно.’’ Ама не. Мариа не е битна. Ако ни спотреба нешто само ќе и се правиме другарки, доволно е тоа кај неа. Не морат со неа да се трудит чоек. Само веќе немат што да бараат од мене. И јас наместо да си викам себе си “глупачка, до кога ќе им дозболуваш сите да те манипулираат а и после тебе манипулатор да те нарекуваат?!’’ се давам во солзи. Толку е себично од мене да барам барем еден ден од месеците што ги посветив?! Барем еден убав разговор?! Барем една прегратка?! Ама никој не сака човек што се жали. А јас секогаш таква ќе бидам. Расплакана, осамена и депресивна. Ако тие што најмногу им дозволив да ме запознат на празно ми ветија дека се тука за мене, а само го прават тоа што знаат најмногу ме повредува, ќе успеам уште еднаш некому да верувам?! Уште некој безусловно да сакам?
Се разбира дека ќе успеам. Во крвта ми е. Само не знам уште колку ќе треба да чекам.. Има луѓе кои што премногу ги засакав последниве недели. Знам дека најверојатно никому нема да му дозволам да ме запознае темелно, и во најлошото, се додека не се уверам дека ќе си ги одржат ветувањата дека секогаш ќе се тука за мене.. И тоа многу тешко би се одвивало.

Утре е последен ден нашколо. Најверојатно нема ни да одам. Посреќни се сите ко ќе не сум тука. Можам да си замислам само како би биле сите посреќни ако целосно ме снема од светов. Најверојатно никој нема ни да примети дека ме нема.
Важно, сите петки си ги направив, барем за тоа не се грижам.

Има на што да се радувам за летово. Најверојатно ќе одам во Словенија! Колку сакам овој план да се исполни!


Го исфрлив негативното во мене! Покрај ова, денес сум во многу позитивно расположение

 

Нејќам да кажам, сакам да ги замолам вишите сили да опнат една Ајфелова кула на некоја локација во градов, зошто кога веќе се осеќам ко у Лондон кога трчам по двокатните автобуси, може и да си правам пикници со беретка и багети со либето. Пошто сум патриотка до јаја.

Фала.

 

Ми ја објавија колумната, темата е скокотлива, па кој сака нека ја читне и чекам критики и коментари.

http://zemizdiv.com/index.php/manirite-se-mrtvi

 

СДК каков ми е тенот, бела сум, ко сиренце а мислев дека само мајка ми е таква тешко мене

 

Е не си го давам компјутеров за ништо на светов!

 

Се плашам..
Ништо не е вечно, колку и да верува човек во бајки, колку и да сонува, на крај повторно мора да се разбуди!

 

СДК дека ептен ја напнавме темата Полагање матура и уписи за на факултет, ептен она
Кога и да одам кај темите 1 е

 

Официјално одам во Скандинавија

 

СДК дека НЕ ИДАМ НА ПОЛАГАЊЕ!

 

понекогаш мислиш дека кога ке завршат некои работи(испит,учење,......................) дека завршиле проблемите...
како што се рекло што поголеми деца поголеми проблеми

 

Знаете какво е чуството кога ќе ви кажат дека бифшиот пиел на вашата песна?
Кога неговиот татко ќе дојде три пати по ред да се поздрави со вас и со вашите родители?
Кога тој ги бара сите можни начини за да ви прозбори?
Кога го прави тоа, зошто се кае. Зошто отфрлил нешто што мислел дека е безвредно, нешто од кое само се страмел.
Е јас го знаам, верувајте прекрасно е. После сите понижувања од него и неговите, тој ме моли за назад. Кругот се врти другарче, пред неколку години беше некој и нешто, ама сега е обратно.
Поздрав до мајка ти и татко ти.

Спојлер

Татко ти вчаша да го издркаше, место тебе да те направеше

Спојлер

Умри кучкин сине

Незнам девојки за вас, ама се чуствувам како огромен камен да ми е паднат од градите. Како повторно сонце да ме огреа. Иако сабота полагам матура. Ама за матурата во друга прилика

 

Незнам до кога ке сум вака наивна