[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Е сега пак, сега, ме доуништи со финалнава пена.

 

^ Леле Мерлин, градоначалник на перверзијата во главниот град на Perverland си!
Мешало за нес кафе, пена . . . кај ти текнува жити Бога!

Леле а аватаров!
Што глас испушта женкава, директно од микробранова!
Готово, ме прегази вечерва! Ајт поздрав! Не си нормална!

 

И пак, убаво ми вели мама: кога нешто не бидува, не се замарај со него-остави го.
Ама јас паметната, верував на ситници,на глупости.
За што бе, за што? Истото, 19893 разочарување по ред.
Мислам да, треба некој да ми влепи една убава шлаканица да се освестам.
Не е тој за мене, реков. И што сега, пак ќе се мамиме.
Зошто си давам надеж, ах.

Него, оставете го тоа. Денов беше убав, поубав и не можеше да биди . Полагав философија, напишав се. Се вратив дома, мачката оптегната на креветот си преди. Да плачеш од среќа, се до моментот, кога пак случајноста проработе и го видов по 800 пат денеска

 

Прочитај ја Јас Мона Лиза од Џин Калогридис.Не знам колку е веродостојна приказната,ама интересна е.

П.С.
И Мара Попара ме пресмеа,Од каде ја ископа?

 

Сите околу мене почнаа да се мажат/женат, да почнуваат заеднички живот со дечковците ... некако пребрзо создреаа, па им здосади се и решија да фатат нов правец во животот, а само мене таа помисла ме плаши. Се е тоа убаво да и сосема нормално е, а нормално е и да те плаши таа помисла. Не бре, не да ме плаши, ми се рика од страв. Едноставно неможам да си се замислам како мажена, во заеднички живот со партнер, постојано да сме заедно и сите тие обврски што одат во пакет со тоа. Се плашам дека и мене ми доаѓа времето да направам таков чекор и се молам на мојов да не му текне такво нешто. Несакам едноставно, не сум спремна, неможам да се замислам. Јас сеуште сакам да си правам што ми е по ќеиф без никакви обврски, јас сеуште сакам мама да ми прави ручек, да спијам до касно, да си го влечкам факултетот, да подработувам нешто на страна. Неможам да си земам толкав товар и толкави обврски уште од сега. Не сум разгалена ниту мрзлива, ниту пак очекувам мама и тато се да ми направат и донесам, ама неможам да замислам да се одвојам од мојот дом и да почнам друг на друго место. Уште сега се нервирам за вакви работи, а сеуште не ми се ни на повидок што се вика. Незнам дали е до мене или прерано почнаа да летаат сите, незнам навистина. Јас со штотуку наполнети 23 години немам абер од вакви сериозни работи. Ми се шета сеуште, ми се прават глупости, ми се пие до зори, ми се оди некаде без претходно планирање. Велат дека кога ќе ја најдеш вистинската љубов ништо друго нема да ти биде важно, а јас пак знам дека си ја имам вистинската љубов и пак имам други планови за мене и мојот живот. Неможам да се ограничам само на љубовта и да основам дом уште од сега само затоа што сум нашла вистинска љубов.
Ќе рече некој дека за некоја година ќе ми се смени мислењето, можеби, не викам не. Како и да е несакам да направам ништо против моја желба, а во исто време се мислам што ако ми стигне таква понуда дали би ја прифатила само за да не ги повредам чувствата на партнерот, е тоа е она што ме плаши. Секако (се надевам) нема изненадно утре да ми дојде и да ме праша, но сепак е прашање за кое вреди да се размислува, да не се спие ноќе и да се дискутира со денови.

 

СДК ништо не е случајно, се е намерно

И...се надевам дека некој ќе биде тоооолку дарежлив, а и едвај чекам една книга да ми даде некој со една многу за мене интересна тема, која ми е при срце Од кога ја мислам книгава знам што ќе има во неа од прилика, ама пак сум нестрплива Кој мерак, уште да се онесвестам фали
Убаво е човек да си се радува, да биде весел, па макар и за книга, а да не збориме за поголеми работи

 

^^ Мимс ко јас да го напишав постот, ама баш јас

Вечерва подобро ќе беше да ми удри некој шлаканица и да почуствувам физичка болка, него родителите да ми ја плеснат вистината во фаца и да ме боли повеќе од еден боксерски нокаут.
Дојде моментот татко ми да ми забранува да одам на работа, веројатно скурчено му е што ќерка му 3 години ја искористуваат.
За некој тоа што родителите ќе му речат да не работи и дека ќе го финансираат е момент на задоволство. А за мене е само горчина, која ја чуствувам од стапалата до темето на главата.
Па уште и наскоро кога ќе добијам уште една диплома за бришење прашина сигурна сум дека и уште повеќе ќе ме шамара вистината.
Министерство за труд и социјала ќе го менувал законот за лицата кои работат привремено, да видам и да не верувам, ај и тоа чудо дал ќе упали или дупче пак ќе се најде во законот.
Нека дојде петок да си одморам и да си се изнапијам со другарките и да заборавам на се што ме опкружува и не вреди ни за спомнување.

 

Многу е здодевно

 

Кога ќе научиш да си среќен нема да поднесеш да си околу луѓе кои ти го намалуваат тоа чувство.
Од денес им ставам игнор на сите негативни луѓе спремни во секое време само за кавга. Ако сакаат да ги направат другите луѓе несреќни, јас не можам да им посакам среќа. Ако немаат на што да се радуваат, јас иако немам многу ќе се радувам на тоа што го имам.
Адиос амигос!

 

Многу ми е убав денот. Се чувствувам исполнето, енергично, некако со мисла дека денеска баш успеав
Се надевам дека и утрешниот така ќе ме дочека

 

СДК - Многу сум тажна, плачам. Си одат сабајле, да во 6 ќе појдатод тука, и што, нема да се видеме 4 години. Остај го скајпот и телефонот, нема да можам да ги гушнам, да ги гњавам и лигавам по цел ден. Сакам кога ќе ги земам во раце, па се галат како мачиња. Сакам кога ќе ги земам па да се вртат и борат да ги пуштам да трчаат. Е мили мои нема веќе така, нема таму по цел ден на улица по песок да играте, нема по цел ден да седете во продавница, нема. Знам дека ќе ме забраете за 4 години, и секој ден да се слушаме на интернет. Нема да се сеќавате на куќата моја, на улицата, па да викаде „Кај Мами идемо?“, е мои мили знам дека мора да отеде, ама знајте дека ќе ми фалите најмногу на свет. Ве сака вашата Мами.

http://www.youtube.com/watch?v=b95MLHOo-0M

 

Уште само неколку дена Јас колку имам трема, а не пак таа. Тоа е нејзиниот голем ден, што толку сонуваше за него и конечно дојде. Најубава невеста ќе биде, а покрај тоа набрзо и тетка ќе станам!
Среќна сум, среќна сум за неа.

 

E само едно вакво и ништо поќе не барам

 

Ми фали мојата најдобра другарка, можам слободно да кажам сестра
ми фали да седиме со неа до 5 сабајле и за муабетиме за се и сешто
ми фали да пијам кафе со неа
да се маваме со перници и со пуканки
ми фали да седиме и да слушаме песни и да пееме испревртувајќи ги зборовите како нам ни одговараат да играме онака како само ние си знаеме


Ајде иди сииииииии ми требаааааааш

 

“In three words I can sum up everything I've learned about life: it goes on.”

 

Значи кој малер сум, од толку места на телото, една оса баш најде да ми влезе во деколтето и да ме касне за едната града
Битно е дека и покрај се денеска се изнауживав во денов, и најбитно од се се истрчав ко човек

 

Го знаете она чувство кога немате грижи за никој и ништо?
Кога сите коцки ви се наредени како што треба?
Кога не мора да размислувате колку пари ќе потрошите за излегување?
Кога ги добивате сите битки?
Кога не мора да ги решавате сопствените проблеми бидејќи други ќе ви помогнат?
Кога не правите список уште од сега за летово туку што ќе ви дојде на памет можете да си дозволите?
Кога им верувате на сите?
Кога не сте се разочарале во никој?

Спојлер

ни јас

 

СДК Неверојатно ми е како толку девојки имаме некое слично расположение секој ден...
Јас не сум добра... всушност не знам... немав баш најубав ден... Не сакам да сум олку емотивна, не е убаво...
И баш се пронајдов во постот на Мимс, многу убаво кажано, како јас да сум го пишувала.
Ми се расипаа некои планови ама себично од моја страна што велам вака...
Впрочем сакав да кажам многу работи, и испадна ништо да не кажам, избришав некои реченици, и сменав мислење додека пишував... Постов ми почнуваше со тоа дека ќе се исплачам да ми олесни, ама не, сега велам дека нема да плачам и да се глупирам. До каде вака? Ќе помине ова, а јас морам да се сменам, среќа што е форумот тука, инаку никој не би ме истрпил ваква.