[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Такво и една нафтена платформа во Катар на пример, и доста е.

 

Поздрав од Америка.... Ми фалите

 

Spoiler

МИ СЕ ЈАДЕ ! ! !

Утре сакам пак да си ја направам пицата од пред некој ден,или макарони ќе си сварам,да каснам нешто аласно оти цркнав више!

Лоша сум,знам!

 

^Е Циа во непријатели ќе те ставам поради ваквите слики да си знаеш .

 

^^

Реков дека сум лоша

 

^^^ Прелоша сиии

 

СДК се чувствувам толку изморена од се`...Некако од се ми е преку глава, сакам само да одлетам на некој пуст остров, сама и во некое лесно и летно фустанче...Сакам да бидам скрос сама, да уживам, да спијам до кога сакам, да пијам што сакам и да правам што сакам.
Преку глава од машки лаги, преку глава од другарки, преку глава од се`...
Сакам да сум далеку, многу далеку од сите...

 

СДК сакам да не ми замерувате кога ќе забележите дека сум коментирала на секоја тема од ФОрумски игри. Едноставно не ми се спие и имам слободно време. Уште еднаш ви се многу извинувам бидејќи обожавам да ги нападнам одеднаш форумските игри. ПОзз од Мене

 

Драги читатели,
Само да ви кажам дека сум релативно добро. Подобро од она што бев. Т.е. никогаш и не бев добро последниве денови, но добро.
Најтешкото помина. Ми останаа уште 2 интерни, еве учам. Ми се смачи веќе, како и на секој матурант претпоставувам. Почнав стварно искрено да ги ценам прошетките надвор, хух!
Чат-пат гледам телевизија, сериите и Европско. И секако доаѓам на нет.
Едвај чекам да се опуштам и да го осетам летово во вистинската смисла на зборот, а не само во смисла на жештина зошто, за мене и стварно почнува на 22 јуни.
Тотално ваша,
Плавуша ван Перси.

п.с. пишав и ливче спортска после 100 години у Спортлајф, се надевам добитно

 

СДК дека ме насмеја Плавушке со ова ван Перси
и се надевам дека ти е добитно ливчето

 

^И ја се надевам засега само 1 е фатена а ливчево е до недела, ќе овенам дотогаш

 

Петнаесети јуни. За некој сосема обичен ден, за некој петок, за мене значаен.
Пред две години, кога го загубив дедо ми- мажот со кој секое лето го поминував во село и ги споделуваше своите искуства и мудрости со мене, кога дома почнаа кавгите и татко ми комплетно се промени гледајќи ги парите како најдоброто нешто во животот, кога братучедка ми замина во друг град каде што се омажи.. Едноставно кога се ми се рушеше имав прекрасен пријател до мене. Во исто школо учевме, ни заврши полуматурата и се шуткавме на Баскерфест. Муабетевме, се смеевме седејќи на ѕидот покрај Вардар и да не подадеше рака по мене јас ќе паднев и симпли ќе се сторев плазма доле на камењата, идевме накај парк по патеката над која дрвјата ги преплетуваа своите гранки и мирисаше на липи и што ти уште не. Ден потоа(2010), после прошетката седнавме на последната клупа во паркче, ме повлече кон него и ме припи во неговото тело. Ја потпрев главата на неговото рамо и ми кажа дека се` ќе биде во ред затоашто знае дека сум силна. Ме погледна со костенливите очи толку длабоко што се зашеметив, а да не коментирам дека го носеше темно виолетовиот дуксер кој патем го обожавам и мирисаше на стрејт парфемот. Во тој момент ми стана јасно дека ќе доживеам нешто прекрасно и воедно летото ќе биде незаборавно. Дојде и петнаесети јуни 2010, бевме излезени со друштво во истото паркче, усните ни се споија и истовремено изговориме- дали сакаш да бидеш со мене? Засрамено погледнавме на страна а потоа толку силно ме гушна што мислам дека сите коски ми се изместија а сепак ми годеше таа болка. Од тогаш јас го имам мажето кои некои го бараат половина живот. Личност со која созревав, филозофирав до доцните часови грицкајќи сончоглед, личност со која сум поминала неколку пијани викенди, безброј кавги, многу љубење. Безброј пати гледање friends додека лежам кај него и го слушам внимателно секое биење на срцето, чинам еднаш ми кажа дека бие за мене и дека јас сум таа што го тера да се буди секое утре. Првиот наш валентајн, толку несмасен и возбуден не сум го видела.. тој ги правел палачинките, срце од свеќи, вино и добро филмче.

Многу сме поминале и ќе поминеме.
Од самиот почеток на врскава, како темел ги поставивме искреноста и почитта а натаму се друго изгиднувавме и одржувавме.
Те Љубам. Со цело срце.
Мачорче мое, којзнае што си ми смислил.

Си се распишав јас, а што друго да правам во три часот.. Ме фати трета смена.
Муабетот ми беше... Денес правиме 2 години.
Ајмо частење, многу ми дојде ова и внук и годишнина. Башка имам многу родендени, пееската на мајка ми, сребрена свадба на моите и тако то иде.
Повелеле
Овој пат ве частам нешто по лежерно, да се накркате и напиете.. и да внесете премногу калории

Spoiler

И оп, право на орбитрек после ова

 

Знаеш дека си стварно среќен,кога ќе повратиш се на улица.
И уште си среќен!

 

Сакам да кажам свесна сум дека во моментов трескам глупости, ама најверојатно до тајмингот е.. а и убаво ми е, не се каам

 

Дај бе, сите среќни, задоволни, изненаџени, само јас тапкам во место.

О, плачки и плачки деновиве.
Растајемо се ми е главен хит, чинам. Па голема работа бе луѓе, сте се откачиле од идни пропалици, препичњаци и сепак, рака на срце, по некоја добра душа. Ама ако, кога едни заминуваат, се отвара простор за други, така функционира кругот.
Кога ќе се навратам пак назад, интересно ми е.
Осум години сум поминала со едни исти луѓе, во гз место, заедно сме израснале, сме осознавале...
Сега, секој на своја страна. Некои не ги ни препознавам, некои уште на 19 се закитија со деца, трети те поминат на улица ко да не те ни познавале.
За овие од средно, ме заболе искрено. Тоа беше клас од мамини гомца, имавме само 7 машки кои беа во свој филм, а женскиве си водеа натпревар која ќе бзди на појак парфем. Тоа беше нешто ко „Млади Бунтовници“ само што кај нас сите беа Миа. Лилааа.
Е, за факултетов имам уште леб да јадам до свечени растанак моменат.

И ко што ми тргна со песниве на северниве браќа, у контекст ми одговара „Ма боли ме уво за све“.
Стомак ме боли само, ама тоа е од *шабан музика*: Црвени мерцедееес, мојом гачом журии.
(У стил на онаа „Мобилни телефон.“)

Сакам убави работи и мене да ми се случат. Сакам! Сакам! Кај се?

 

СДК дека не ми се верува дека останав цела ноќ!! Многу бргу ми помина времето

 

Сите ја испофаливте вчера, и јас не да ја сакам, ја обожавам, ама уште еднаш ако јадам лубеница пред спиење сите три пути да ме плукнете.
На секои пола саат станувам бешиката да си ја испразнам, нит спиење, нит бел ден видов...

 

Рушам рекорди јас секоја вечер, овај, секое сабајле. Колку повеќе ќе издржам

Од 3-4, дојдов на 5, еве го и 6 ... Мајко мила, ова не е на арно!

Се повампирувам.

А да не збориме дека треба за едно 2 ипол саати да станам ... Се мислам да не легнам ич, али главата почнува да ме боли, па ќе мора да дремнам, макар и 2 саата само.

 

СДК дека имам чуство дека денеска ќе биде

 

Дека е мн глупаво кога вечерта комарец те каснал по „задното дебело месо“ а на работа си у канцеларија со уште една жена и мораш да седиш на пола г* и жената се сумља дека секој момент ќе прднеш...Кај и да е ќе тркнам до вц и ќе си се изначешам. И отсега натаму, колку и да е топло, не спијам по ноќница...