[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Празнината боли. Да сакаш да дадеш, а да немаш што да дадеш, тоа боли. Ако се пари, ќе сработиш нешто некаде и ќе купиш некоја намирница за дома, ама кога станува збор за чувство... неспособноста да одговориш на чувства води кон фрустрација. Со месеци, години вложуваш, вложуваш, гребеш со нокти и заби за едно утре во кое ќе бидеш конечно со него, за утрето во кое нема да го гледаш физички присутен а на сите други начини отсутен и туѓ. Се чудам само од каде таа сила? Таа сила е нешто огромно, заслепувачко, отровно! И се трудиш да се разбудиш и одљубиш ама... не можеш.
И тогаш, одеднаш тој самиот откатко прво те вивнал до седмо небо и си помислил си го видел рајот, ќе те тресне од асфлат со брзина на светлината. Ќе се тетеравиш едно 2-3 месеци и кога конечно ќе си дојдеш пак при себе и се запознаеш каква си кога не си со него, ќе сфатиш дека си празна.
Празна како конзерва на патот, празна како мизерна дупка во нечиј заб, ама не е затоа што уште го сакаш, напротив! Затоа што кога толку многу даваш и вложуваш што дури забораваш на себе, на крај не ти останува ништо. И баш тогаш ти се појавува некој кој се заљубува во тебе, ти нуди се и сешто од љубов до почит и речиси совршена врска, некого на кого си му приоритет и некој што си ги остава дури и видео-игрите за да ти посвети внимание тебе, а ти не можеш да му понудиш друго освен ладен и механички бакнеж, ХА! Е тоа боли!
И жално е да се тераш да се заљубиш, жално е. Сеуште немам сили, сеуште сум слаба.
Ќе биде, ќе се освежам или како што вика една драга другарка, и моето куче ќе фати зајак!
И да, сега сум послободна, се надевам ќе пишам почесто ми фалеше катчево.

 

Ваквите постови ме тераат да верувам во животот и љубовта и никогаш да не се откажувам !
Нека ви е среќна годишнината и тродупла среќа во животот !

 

Кога ќе го научам ова?

 

Сдк дека љубовта е нешто најубаво.Но зошто толку боли,зошто не постои вистинска љубов,некој кој искрено ке сака?? Или ти го сакаш па тој не те сака и триста толку глупости..Денес нема љубов секој глдеа да те за**е.

 

Драга Фемина,
Јас најутчиво те замолувам повеќе да не објавуваш толку шокантни статии како онаа за разделбата на Џони Деп и неговата жена. Сето тоа предизвикува доза на шокирање и неверување кај луѓето, на кои воедно им е многу тешко да прифатат ваква вест и да се помират со тоа.
Благодарам.

На сите оние на кои не им е јасен мојов коментар нека ја отворат истата статија и прочитаат коментарите под неа. Толку од мене.

 

Знаете што сфатив деновиве???Сфатив колку сум променета.И тоа по едно сосема банално разгледување на фотографии.Полни албуми со спомени.Ја гледав малата јас ,само што донесена од заводот за посвојување.Тие очи што весело гледаат како да не се мои...детството,ах тоа детство,би сакала да можам на еден ден да се вратам да бидам дете.Тогаш бев најсреќна ,најзадоволна.Годините се нижат и раснам во млада девојка,помалку збунета,но знаев дека вредам.Си мислев дека јас сум силна и се можам да победам.Дека не постои проблем кој не можам да го решам.А не било така.Животов баш знае да биде крут и строг нели.Толку многу што ме натера да стојам во едно ќоше и буквално да се тресам.И ми личи ли сега на овие години да пекам по едно време.Од една сосема нормална личност ,без поголеми проблеми и стресови израснав ,во личност која постојано е под стрес.А мислам и дека полека стареам ,станувам кукохоличарка..да..да...а не сакам да кукам,и да се нервирам,ама сепак тоа станува посилно од мене.И не сакам да стојам и со рибарска јадица да фаќам мали парчиња среќа.Сакам поплава од среќа.Да не можам да дишам.Како да направам пресврт.Прашање кое со години ме измачува...

 

Интересно ми е да следам, кога завршува една етапа во животот, колку работи се случиле, доживеале, средиле, колку луѓе сум сретнала и запознала, колку работи сум завршила, колку настани сум организирала и сето тоа го добив од едно средување на стари шкафови преполни со документи и договори. Се чуствувам како да го држам минатото во раце а тоа има облик на хартија која треба да биде уништена.
Небаре сум Џемс Бонд, уште ми фали вотка&мартинито до мене, а јас имам наредба се да уништам за да ги поништам доказите за она, што се случило. Се осеќам така малку ко бандит.
Нејсе. Знам дека не ме трогнува ни малку, само ме тера да се подзамислам. Мене ме трогнува жива материја и знам дека луѓето ќе бидат оние кои ќе ми недостигаат најмногу.

Всушност сум шаренолика во размислувањата периодов до таван и назад. Ме прашуваат сите, и? Кој ти е планот?
Ама јас не можам цел мој живот да го испланирам, ме разбираат ли тие луѓе или не? Зарем цел живот мора да се раководи според - роди се, расти, заврши школо, омажи се, роди дете, изгледај си внучиња, стареј?
Не знам! Испланирано ми е, барем како нацрт-план, за 3 месеци унапред, а потоа? Од кај да знам, може пак ќе фатам некое ново џаде по кое ќе создавам ново идно минато. Јас едно кафе-пиење не можам да испланирам без да ми се случи некој спонтан додаток кој ќе го направи поинакво од планираното, не пак нешто што треба да го наречам живот.

Од тие причини, за да не ме боли глава премногу, си купив барем душече Се мачкам со светкав кокос и ванила, замислувам песок, и мир. Само тоа ми треба, мир и тишина. И лубеница. Сакам да кликнам yes на do you want to restart your body now?
И да пијам лимонада под жешките палми покрај камено куќарче. Евентуално да искинам домат од градина, да го исецкам, полеам со зејтинче и јадам под сенка во друштво на штурците. Со нозе у вис.

Сфаќаат ли луѓето дека за да е човек среќен не му е потребно многу? Трчајќи по некои небесни цели, стварно заборавивме да дишеме. А со тоа и да живееме.

Еден ден ќе се изнервирам и жими се, ќе му се с’снам на оној мој пашњак и ќе пасам овци. Бујрум на тазе сирење кој сака, криза се ближи.

Ама сега, стварно, ама најсериозно сакам само да одморам.

 

^ 300 евра месечна плата за овчар, цел месец си у планина ако си заинтересирана, можам да ти договорам интервју за работа

СДК дека понекогаш е подобро да се правиш дека едноставно не знаеш. Таквите во животот полесно поминуваат. А јас, смотана, на се со да, па дури и ако незнам, ете ќе научам. А тој што се прави мутав, ќе ме гази, ќе зема поголема плата од мене, и ќе ми наредува. Ете така...а ја па и тоа што незнам ќе го научам...смотана бре смотана. Да ја немав таа потреба од опремено купатило каде и да одам и ја би сега да сум овчар...

Никако неможам да си најдам инспирација овие денови. Очајно ми треба тој проклет одмор

 

Ми се вришти!!!

 

Не ме интересира што сум направена торта. Буквално торта, свадбарска, на два спрата во стомакот. Поправена и ко за беља во ПМС, две недели ми касни.
Не ме интересира што утре е најтопол ден од годината, а мене ни пудра не ми ги покрива овие два рогови искочени на лице од слатки нервози.
Не ме интересира што косата ми нема должина соодветна (решив да ја пуштам) па не можам фризурче какво сакам да направам. (мислам на репче де, не сарма)
Не ме интересира што Марфи се црта од сабајле пред мојот кревет. Чичко Марфи, дај олабави ме.
Не ме интересира што нокитите не ме налакирани, рацете неиздеплирани. Личам на страшило што ја чува нивата.
Не ме интересира што ми кажаа во пет до дванаесет, па вчера по топлото барав облека, да ме собере нешто а и добро да ми стои.
Утре бранам дипломска, конечно.
Има да се дотерам, па панталонче, па кошулче, па штикличе..
Мерак да бидам.

http://www.youtube.com/watch?v=Pm_h5xjEY5c


Одам да си купам вазни, затоа што утре цвеќињата ќе немам кај да ги ставам.

 

Колку прости свајќања имаат некои луѓе, грев .Мислат дека единствен и вреден успех во живот е мажачката и деца.Ок тоа да, деца, фамилија секако дека се благодетот во животот,
ама има многу други работи кои се прават пред тоа и кои вредат милион убави моменти .

Гледам слики од 10 годишно славје на матура, и едниствено нешто што гледам е 15 кг во една цицка , 15 во друга ,25 у стомак и горе долу тие се промените кои ги учиниле овие неколку години ,а јас немам многу постигнато .затоа што , немам куп деца и 40 кг вишок.Е сега д а не бидам грешно сватена значи не ми е муабетот како дебелината е најлошото нешто , сите знаеме кои се негативните нејзини страни ,ама мајке ми бре дали тоа што си се посветила само на раѓање и урликање по дома те прави попаметна од други што сеуште се МОМИ Недомаќинки ние ,сеуште си скитаме по светов.
И да во денешно време ,секоја втора ќе напрчи усни и ќе покаже нога и ете ти ја има во весник,или на некој портал интернетски , како се занимава со ДЕМЕК новинарство, и како деемк е славна и полна со инспирација ....море мрш таму.

 

Ги читам коментарите за Џони Деп и Ванеса Паради
кој од кој по хаос
зарем они се нервираат така за вас

Спојлер

Не ми се верува. Не, не, не. Просто невозможно. Едноставно сум запрепастена, а се чинеше дека се' им е толку совршено, со децата, општо со животот, работата, љубовта, и сега одеднаш ова.... не ми се верува. :О

Тотално сум шокирана..

 

Спојлер

А ја ко за инат ги повторувам истите bittersweet грешки, цк...

 

Многу ми е смешно кога ќе ме прашаат-Имаш дечко?!

Прво нешто што ми паѓа на памет е да и акнам бокс на „љубопитната“ особа.Второ, на прашањето да одговорам со друго прашање-А што те боли тебе каков е мојот љубовен живот?!

Што се замараат луѓево со туѓи животи?Тоа дали јас имам дечко е моја работа.Може имам тројца, а нејќам да ти кажам.Очигледно дека сопствените животи им се предосадни и немаат попаметна работа, па прашуваат глупости...Ах бре, со какви луѓе го делам воздухот

 

И така заврши пеколот за мене, скоро да заврши сесијава, останува уште еден ден и после летото може да започне. Фак јеааа :geek: ...
Се беше по планот, освен еден, мочан предмет...
Али ако нека, таа мала битка ќе ја војувам во септември.

Туку до вчера до кога книги и скрпти влечев, кога по цели денови бев на факултет, кога од викенд ја имав само недела и незнаев за што попрво да ја искористам, да спијам или учам, зошто во понеделник полагав, бев во пекол, а жешкото сонце не го ни почуствував.
Денес конечно најдов време да здивнам и видов колку е уствари жешко, али нека е, па лето е, мамицу му.

Светот е едно прекрасно место кога човек ќе се наспие.
15 саати сон и се е бајковито.

Ајде поздрави и честитки, јас да се доистегнам уште малце па ќе се депилирам, зошто почнувам на орангутан да личам .

 

Си седам на тераса, со нозете испружени нагоре размислувам и се чудам кога летнаа три дена ...
Пред мене нема ништо освен трева, дрвореди и Охридско езеро со целата негова убавина.
Нескафенце колд, цедевита ладна, добра книга, јас си уживам максимално, додека човечено спие во другата соба...

ПоздравЉам ве из Охрида града.

 

И ѕидовиве имаат уши, ама се додека немаат уста добро е.
Ќе ги кријат сите мои тајни, сите лелеци и сите солзи исплакани.
А јас пак ќе излезам од собава со насмевка, нека си мислат сите дека секогаш ми е добро.
Зошто секогаш кога ми е тешко нема никој покрај мене? Зошто?

 

Човек може да има потполно разбирање кон другите луѓе, само тогаш доколку вистински ја познава нивната мака.Подобро е доколку не ја познава, да не дава лажно разбирање со цел да ги утеши другите луѓе, а доколку прави спротивно, неговата утеха нема да има апсолутно никакво влијание.Ова е видливо и премногу очигледно, не вреди презентираната камуфлажа.

И...чувајте ги оние луѓе кои ви се мили, кои ви значат нешто, бидејки доколку дозволите да си заминат, најверојатно никогаш нема да се вратат, без ваше барање.Луѓето доаѓаат и си одат од нашите животи, а некои остануваат, наше е дали ќе дозволиме кои ќе останат покрај нас.

 

Животот е убав. И кога е ср*ње-пак е убав.

Она што навистина СДК е: се дури мислите дека полниот памперс е најгадната работа во животот, не размислувајте на сериозна врска, уште помалку на дете. За мене е најгадната работа беше кога една паметна, еманципирана, верена ( ) девојка ми рече: "Јас секогаш ќе си ја викам мама да ја менува пелената на бебето, ова е фуууј за мене". Е не можам да сфатам

А кај мене помина речиси цела година откако го бришам ова мало, слатко, понекогаш смрдливо газенце. Го обожавам !

Спојлер

 

СДК дека стварно не можам да разберам како во ниту еден кафич на плоштад и ул.Македонија не прават резервации за роденден за "викенд" т.е. за во петок....беше одлучено таму да славам роденден и сеа на два дена пред роденденот си останав без резервација