[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Му посакувам на брат ми да ја положи утре таа проклета матемтика, па да има распуст за него да не оди во август.

 

Овие два три дена мојот социјален живот значително се подобри.
Од едно во друго друштво се префрлав и слушав секакви муабети.
Научив многу работи секако ама и многу трачеви се изнаслушав.
Секогаш ми е добредојдено добро друштво и кафе-муабет.

 

Дали само мене ми тргна на лошо летово...

 

нее..

сеа кје се отворам на темава јако..
...зашто е таков животот?
зошто толку другарки ми свртија грб коа сакав да ја споделам мојата среќа со нив! зашто?
Позади грб збореа за мене лошо,а пред мене се праат ангели
кажи ми у лице..а не позади грб да ми збориш..
поубаво од нив да разберам отколку од други..
зашто има такви деца,луѓе,другарки,другари?
аа зашто?
кога им требаш тие нешто се зафатени..
а тие коа бараат нешто од тебе ти си фина,фина и ФИНА
Коа кје се сврти мојот круг?когаааа?
Фала ви што одвојвте 2 3 минс да го прочитате овој коментар
се надевам дека кје ме разберете

 

Комшијата ми краде нет без усул. Ај го толерирав и све тоа,ама 300 гб бе друже?! Кога?! Па и јас сум душа! Ај нареден месец ќе го сменам пакетот на поише да си имаш! Па толку у хард диск не ти збира! Се открона од симнување,се о-тко-рна! Македонска работа, да му се сотре интернетот на комшијата!
А јас фина душа,е ако,може кафе ќе ми притреба,може темели ќе копам,па да помогне,може ќе ми треба да ми откопча или закопча фустан, од каде да знам,живот,за се нешто ќе ти затреба,наши сме,тука сме си. Кој прв во невоља ќе викнеш,комшијата да поможи,па ајде пушти нетот. Ама ти го претера. И сега што ќе правиме и јас и ти?! Да си ги држиме што викаш?! Ај елај вонинтернетски работи да правиме. Кафе да пиеме, од симнатите филмови твои да си гледаме,може и ќе ти гледам,може и да хекламе,да оговараме. Што сакаш!
Ех брееее!ЕХ!
Да видиш утре што ќе ти правам! Комши кафе нешто?! Комши,а шеќер?! А зејтин,а јајце комши ,иф ју ноу уат ај мин комши,јајце?! А колбаси комши?! Килограм компири,да не одам до пазар по жешково!
Ах ќерата!

 

Се се врти, се се менува, само МТВ на прва останува

 

Понекогаш се прашувам што правам во ниедно време на форумов?
Погледнувам долу 400 регистрирани корисници онлајн
Уф добро е не сум само јас значи нормална појава е

 

Зошто бре само овде 5-10 мин врнеше? Само спарно стана,ништо друго...Е ај барем вечерва е поладно...Јас вечерва бев во убаво друштво,се видовме со бившата цимерка и дечко и,смешки се цели,ми го продолжија животот А после тоа на балкон со другарка ми.РЕковме утре во 9 да ме буди,за да учиме Пошто иначе тешко мене! Не смеам поќе да губам време.

Сега лека ви ноќ,не ми се нервирајте,одморете ги главчињата додека е поладно и надвор,пријатно за спиење и така...Утре во нови доживувања

 

СДК дека ќе почнам да пиам од на баба апчињата оти вака не бива. Неможам да спиам навечер. Како вампир сум. Дење спиам, ноќе дежурам. Епа браво за мене, навистина браво.

 

кога треба да одам натаму, ми се темни пред очиве
а ке треба после да наминам таму
е некои жени немаат осет ни за возраст ни за ништо
пред некој ден бев кај матичната да ми препише рецепти, и кога бидов жена-сигурно има накај 70 и нешто со џиш црвена коса во пунџа, а на очите црн туш(на горниот и на долниот дел од окото) и тоа малку подебели линии се шокирав, не можев да си дојдам себе си, а на рацете златести прстени-демек видете ме колку имам јас ко да е девојка во 20тите, а не баба веке(кажуваше дека керка и е мажена) се случило на улица да видам некои така поекцентрични жени да(на возраст на мајка ми пример)
ама вакви баба роги до сега не, незнам како не и беше незгодно, и така се движи низ маало-галје си нема.

 

СДК поминав прекрасна вечер, ќе имам убав ден на работа и ќе чекам покана за вечерва уфффф го обожавам овој период.... само уште нес кафе ми фали

Нема зошто да си нема гајле...нејзин живот нејзино право како ќе се дотерува...секој има право на избор....а тебе ако не ти одговара заврти се на др страна и толку... и онака нема да ја гледаш постојано.

 

Голем и важен ден за мене, се надевам дека нема да се најде некоја будала и да ми го уништи.
Среќна сум што успеав во некој работи и сега конечно ја земам наградата, среќна сум што целиот тој труд се исплати, сите нервози, непроспиени ноќи, сега се е зад мене, можам да се радувам дека постои и ќе постои во идинина она што јас го направив, среќна сум што на неколку лица изнудувам насмевка и покрај сите проблеми...

Туку ај доста филозофирам одам да се

Убав ден на сите

 

се е ок, мене не ми пречи-ни ја знам, ни ми згрешила нешто, ама не и доликува

 

Сакам да кажам дека не заспав цела вечер и уште не ми се спие. Готово, крај, се повампирив дефинитивно. Но зошто, зошто неможам да спиамм??
СДК и дека 2 часа го јадев оној гаден овес со јогурт. Значи буквално ништо немам дома за јадење, ама баш ништо. А ми се јаде, многу ми се јаде. Ама нити имам што да јадам, а нити па смеам. Епа да, ќе трпам за убавина. Оќу, неќу, морам.

 

грл мири
прими го моето искрено сочуство

 

А никогаш нема веројатно да се случи да си седнеш, да поминеш со раката преку челото да си ги избришеш капките пот и да си речеше ‘Готово, завршив со работа. Сега ми останува да сум среќен‘. Животов е еден вид на невестинска торта. Прво фонданот го ставаш како темел и постојано работиш на него со цел да го доведеш со совршенство.
По него иде премачкување со шлаг, за потоа кога ќе ти се допадне и тој еден слој што си го ставил, да го натрупаш со уште шлаг. И трупаш и трупаш за да личи на нешто, а на крајот си го довел до свадбарски кич.
И не можам да речам дека животецот ми е совршенство кога не ни се водам кон тоа. Гледам да го доведам хаосот во ред, да изградам внатрешна хармонија која однадвор би изгледала како порцеланска кукла.

Ако животот го поделам на етапи мислам дека оваа ми е омилена каде ги доживувам надобрите работите и вкусувам по некоја прашинка надеж. Го вдишувам летото како што умеам, доживувам bittersweet things, уживам во ноќните излегувања со друштвото со гитара и Скопско во парк.
Него му дадов шанса повторно по осум месеци, иако за таа осмица и јас и тој набилдавме нови искуства, се надевам овој пат нема да оплескаме. Ама се надевам, а уште од сега сум со доза на резерва и предосеќам дека нема да биде така како ние што ние планираме седејќи заедно навечер кога ноќта ни надвиснала на плеќите. На крај краева.. не е одлучувачки, ниту последна работа за мене, него.. нас.

Ако пак денот можам да го поделам на периоди, омилен ми е оној период накај 3/4 часот наутро.
Кога сеуште природата е потоната во сон, а јас со шепи газам на меки перничиња.
Тогаш излегувам на тераса, земам лист и пенкало и пишувам. Пишувам се додека не го чујам брмчењето на Градските автобуси, не ги видам збрчканите и мамурни лица на луѓето.. и тогаш се прозевам, собирам парчиња во себе и се закотвувам во постелнината. И вака би живеела до 99, па и назад.
Ако ги вметнам и предизвиците некаде измеѓу..

 

СДК дека ми е смачено од неблагодарни луѓе кои те користат за се и свашта. Имам испит за некој саат и страшно сум изиритирана!!!!

 

Го жалам малово братучедче шо расте со такви родители без родителски инстинкт.
Особено стрина ми, глупача една, сељандура, ми иде да и ѕвизнам шлаканица и да и ги сронам забите.
Дете ти е ма, дете ти е. По цел ден го игнорира, си чачка нешто друго, ДРЕМЕ НА КОМПЈУТЕР, малово кутро.. Како може да е толкава глупача?

Е женска ко имаш фамилија и се посветуваш, на тоа дете му треба љубов, грижа.
Како бре така?!Леле, со секоја помисла на нејзе ми иде да отидам и да ја шутнам, жими се.

 

Многу анализирам, до најситни детали. Лошо е тоа или добро, буквалиста или перфекциониста, за кого како т.е. на кој како му „одговара“ во тие мои „моменти“. И јас се нервирам поради тоа, ама... таква сум!

Сфаќам да секој си ја глеа кариерата, ама па... шо толку им значи на луѓето диплома? Закачена диплома на ѕид? Образованието го завршуваме за цел да се вработиме со надеж дека ќе си најдеме поубава работа од она што би нашле кога не ги завршиле одреден степен на образование. А не за колку онака. „Ја немам појма околу тоа, едвај држ-не дај, ама битно завршив“, а?! Не бе, за така фала не треба.

Јас сум најголем поборник за прагматичноста! Да, практична сум. Не, не сакам дечко ми да ми купи ружа од 100 денари во знак на демек „пажња“, т.е. мала пажња, подобро со тие пари нека ми купи дволитарска кока-кола или нешто за јадење, или па некоја алка за носење, машничка, цвет за коса... што било, ама да ми користи за нешто! И да, може му се дерев претходниот пат коа купи ружа од жената на плоштад, може бев груба и сурова на неговиот романтичен чим (оф лееее), ама од тогаш навака цвеќе ми нема купено, нит па сакам да ми купи. Нешто што ќе ми дреме дома и ќе вене, како раскошниве букети што немав доволно вазни кај да ги сместам, па повеќе од пола ги фрлив?! Ма колку и да се убави, НЕ за таа работа. Абе ми фаќа место само.