Сакам да кажам... (без цитирања)

Уште во основно кога на англиски имавме немој текст за homeschooling имав желба да учам така. Ми делуваше многу убаво.
И стварно е кул, ти си го организираш времето. Мислам дека за мојот карактер супер би одговарало ова. Штета што сум родена во Мк, а не во земји кај што ова е стварно изводливо.

И онлајн настава и онлајн полагања се сосема нормални во целиот свет.
Кај нас се гледа на тоа ко кузне што да е, па борба да не се реализирало, па не знам што.
Тоа што не знаат у нашава државичка да го спроведат и не се способни е друго.
А, инаку си е сосема океј начин на образование ама ајде. Нека.

 

Први Април билo денес, требaлo дa се лaже, секoј ден лaжете бре.

 

Недостатокот на емпатија ве прави безчуствителни. Од тука произлегува себичноста, Штета е што ни коронава нема да не оправи,исти гадови ќе си останете.

А јас,е јас нема да бидам во тие редови.

 

Веројатно, никогаш не би помислила..дека мислам на неа.

 

Снема струја, седиме со свеќи и блиц, надвор мртва темница и нема жив човек, башка Корона.
Хорор филм ли е годинава?

 

Фемина Инстаграм гори со јадења, дајте да се запреме со готвење посовреме, море лујџеееееееееее

 

Сдк дека..прост народ,силна држава.

 

Зборовите што ми ѓи кажува мајка ми, воопшто не ме повредуваат, особено нејзиното субјективно мислење, ама зборовите на татко ми, многу ме болат

 

Не ми се верува дека има уште луѓе на кои им се смешни Фчерашни и Жаре од еден на еден.

 

Сакам во лабораторија.
Сакам уздуш и попреку 12 часа.
Сакам криза да ме мавне па фреш ап да направам со колегите и бек он трак.
Да дојдам дома утепана во ноќ, да видам страшни подочници, да си ставам вино и црно чоколадо и да си простам што фармерките пак ми се широки од нередовна исхрана
Го сакам животот ко што беше последниве 14 год ова време...

 

Би ти ги дала очиве мои да го погледнеш светов наоколу можеби тогаш би разбрал дека светов не е само црно и бело, тука и таму има по некоја нијанса од пастелни бои.
Животов не ме љубел, поголем дел од годиниве животов ми бил маќеа ама учам да живеам со тоа и одбивам да гледам еднонасочно.
Се што сакав да ти докажам дека и надвор од црнилата што ти се има нешто убаво.
Јас се повлекувам и нема веќе да "држам" предавања. Сфатив дека сме на различни скалила од животов.
За жал не можам да ти помогнам доколку самиот не сакаш.
Очајот си го прави своето, да се фатиме за сламка само за да не паднеме таму некаде доле каде што ни е скроз непознато. Овојпат ја пуштам сламката и ке се оставам да паднам таму доле а притоа нема да мижам туку ке гледам наоколу и ке уживам во глетката не мислејќи на тоа каде паѓам и каков ке ми биде животов, овој пат ке оставам да бидам изненадена.
Ги затворам вратите на се до сега што сум знаела и секој што сум го знаела а ќе отворам онаа врата која ми е најпримамлива и ќе видам што се крие таму.
Имам доверба во Изворот кој ме создал а Нему му се препуштам целосно.
Од мене тоа беше и толку беше, можеби повеќе среќа во друг живот. Те гушкам најсилно

 

Да сумираме што научивме од досегашните три недели вонредна состојба поради епидемија на вирус во државава.


- Дисциплина немаме, а култура уште помалку.

Тешко е да се прибереш дома во 21 часот во работни денови, а викендот мора да излезеш до паркче инаку кучето кај ќе моча.
Пред зграда и на твојата улица не му се свиѓа и нема тука шо ти да му ограничуваш движење, кај сака ќе си оди ма.

Влегуваш во маркет и зошто да чекаш на каса на метар ипол од човекот пред тебе кога можеш да му дишеш во врат и да стоиш среќен што си поблиску до касата.

Ако имаш симптоми на вирус, одма да си пошол на лекар.
Одма.
И тоа гледај да прошеташ што повеќе доктори и оддели, да ги испоздравиш и изгушкаш по можност.
Никако не се јавувај од дома кај матичниот за да се консултираш првин, туку трчај на инфективно.

- Осет, што беше тоа?

Ние имаме право на слободен говор и точка.
Па шо ако некој умрел?
Наше е да откриеме од што за да си се утешиме дека ние сме безбедни.

Небитно што тој некој има семејство кое можеби го чита тоа, небитно што за изнесување на историја на болести кај пациенти може да се одговара кривично во секоја нормална држава, небитно што кога вам некој ќе ви чепне во приватност го праќате у три лепе, ама битно е дека сега треба да си ја смирите анксиозноста со копање по нечиј живот.

- Кој смее нас да ни менува навики?

ЈаС сЕкој Ден сИ паЗарЕв зА СекОј оБрок ПоСеБно И сеГа ќЕ си пРодОлжАм ТакА.
Не моЖе ВеќЕ вАка, шо Е оВа?! ПреТериЗам!
ОвА не смЕеМе, оНа нЕ моЖеМе, иЗлезЕнИ дО тоЛкУ и ТолКу, пОреТко Да пАзаРуваМе...ааа аЈде ВеЌе јА пРетЕраА.

- Ние си знаеме најдобро.

Шо рече, доктор бил тој?
Абе ајде, три грама памет нема тој.

И шо ако рекол министерот?!
Ко да знае тој што зборува.

Кај може да седиме дома цело време?
Не е разумно.
Треба веќе да олабават со меркиве, не можеме дома вечно затворени.

Знаете што се случува со анксиозните во овие услови?
(Не, не знаеме. Само вие сте анксиозни и специјална снегулка за која требаат посебни услови и во време на пандемија).

Оставете ги другите да си излегуваат кога сакаат, престанете да гледате во туѓ двор.
(Ако во туѓиот двор има некој кој може да го нападне и мојот двор, ќе пријавувам па макар и била сељанка за некои х фаци на форум).

Јас не сум обожавател на зеленчук и овошје, ама како сега да купуваме здрави намирници со вака ограничено време за пазарување?
Веднаш да се смени!

Што чекаат уште за лок даун?
Сите да се испоразболиме?
Уште на почеток требаше да се воведе, а не да се влечкаме со полициски час.
(Го допишува ова и испаничено трча накај маркет да испазари).

Што прави бе овој со меркиве?
Кретен.
Еве јас кај што сум, се’ си функционира брилијантно.
И неам намера да си идам во мк, да се расправам таму со диктатори.

Нема време вака да се излезе да се прошета.
Кај се видело од 16 полициски час?
(Дреме пола ден на форум).

***

Постов не сакам да ми се преместува во ниедна друга тема.
Во мигот кога Реин реши да игнорира и преминува преку муабети за починати луѓе, веќе не сакам да бидам дел од таа дискусија.

 

Иако сум интроверт, ми фали дружба.
Сакам да излезам "кафе" да пијам со другарка.
Да појдам да забава, или да седам во некој ресторан и да си кулирам

 

Слушање онлајн предавања be like:

 

Деновиве изработував семинарски труд на тема аргументи за и против абортус.
Затоа и прашав повеќе другари и другарки што мислат околу ова, за да разработам добра дискусија, бидејќи сметав дека само мојот став дека сум за нема да ми е доволен за толкава изработка на семинарски труд.

Голем број беа за и дека целосно го поддржуваат правото жената да одбере абортус, а други пак дека било одвратно нешто и убиство било, жената морала да роди по било кој основ, што не мислела на време, а не после да абортира.
И тоа претежно ова го мислеа другарките, додека пак другарите целосно поддржуваат да се изврши абортус доколку жената сака, бидејќи сепак она проаѓала низ целиот процес на бременост и затоа требало да има право да одлучи самата.

До кога вака ние жените едни на други нема да си бидеме поддршка, туку ќе се осудуваме една со друга.
Не ми се верува дека мажи имаат повеќе разбирање за нешто вакво, а жена на жена си е непријател.
И тоа млади девојки, а таман ќе си помислиш општеството оди напред, веќе некои работи останале во минатото...

 

Успешните луѓе..секогаш имаат 2 работи на своите усни..

1. Тишина
2. Насмевка

 

Ќе трае доволно долго ситуацијава за да се изнаредат безбој клише ситуации, кои колку и да имаат позитивна смисла, сепак повеќе наликуваат на случките со мали деца кои гледаат еден од друг што ќе направат, па после се фалат пред другарчињата како и тој го може истото што и Петре, на пример.

Имено, после објавата на сопственикот на Мал Алтан дека ќе ги задржи работниците без разлика на финансиската криза произлезена од здравствената, по социјалните мрежи почнаа да рипнуваат и други газди со истите објави, горе долу со истите, маклу видоизменети реченици.

Супер е, алал да ви е, ама не мора сега сите по ФБ да објавите дали ќе ги задржите работниците. Ќе се дознае за вашата добра волја, ќе се пофали работникот по луѓе, тие луѓе ќе кажат на други...ќе се зголеми кругот.
Ама не, нека види светот што е можно побрзо. За него знаат, еве сега и за мене да дознаат со брзина на светлината оти ќе им се најдам и смилувам на неколкумина. Оти истите тие како да не им се нашле како работници, оти тука само газдата кога ќе направи нешто се рачуна. Работникот...па има и други работници, ехеее.

Македонски газди...
Епски ликови.

 

Она кога сакаш да го изненадиш брат ти со пица, меѓутоа пошто си многу јака домаќинка, ја загоруваш, плус ставаш јајце кое растекува и испаѓа само загорено печено тесто ушлакано со доматен сос и хаос наместо пица, а он на крај јаде со сласт, па уште и ти се заблагодарува и ти вика и утре да ми направиш.
Бато бе

 

Мене моето куче ми е пред сите.

Да, пред комшијата.
И пред вујна ти.
И пред тебе.

Понашањево четврто за петто, амазаштокучетоанејас....

Ок. Излези на 100м од дома и мочај.
Што да ви кажам.

А инаку, можат да забранат секако.
Ќе се тужам со државава до крај на животот, ама дека ќе си го малтретирам кучето, ќе му загрозувам здравје... не, нема.

Веќе немам намера никому да објаснувам.

Како што морам да се замарам со вашето здравје и да се изложувам на ризик за вашето здравје, така ќе ме трпите вие мене и моето куче кое ќе моча на 100м од дома.

ФМП.