Четврта годишнина на форумов. Фала за све, совет, критика, драма. Да сте живи и здрави. Фала за секое одвоено време во ЛП, фала на секое форумско пријателство, пружена рака. Тука сум и јас за вас. Ве сакам, чувајте ми се.
Некогаш е добро кога одиш сам против сите, ама тоа да биде со право, ама исто така некогаш одиш против сите, од што сакаш да удираш со глава во ѕидот. Кратка приказна од животот. И така.
Ретко користам Инстаграм и најчесто следам работи кои ми интересираат, а не инфлуенсерки и слично. Ама секое одење на Search да барам нешто цело време ми излегуваат млади девојки само со напрчен задник, извадени напрчени цицки. Добро шо се дешава со младиве и општо со светот? На ваков начин женска убавина се истакнува? Жена треба да асоцира само на гз и на цицки ? Дали е за повеќе лајкови, следачи не знам. Ама ова ми е толку тажно и јадно. Само не знам дали повеќе за нив или за мажите шо коментираат на извадени цицки. Ужас.
Може да бидеш што сакаш во животот. Светец, курва, уметник, боем, алтернативец, фолкер, лепотан, ружен и удрен со мокра чорапа. Кој ти брани!? Може да возиш по 1000 km/h на автопат ако не ти е страв од консеквенции. Ама ако сите овие работи ги правиш одеднаш, во комбо со хостилно и арогантно однесување кон пола свет, никој нема да те сака бе лепотице. Јер никој не трпи снегулки со комплекс Бога. Затоа не ги тестирајте границите на издржливост на другите, за да не се најде некој абдал бетер од вас да ви покаже каде ви е местото. Зошто вака играјќи mind games, провоцирате и на некого ќе му станете интересни на одредено време, па може ќе влезе во играта на вашето персоналити ака надувана путка, но, тоа ќе трае до моментот дур не ве ви ѕирне под театарската завеса, каде што ја криете празната душа во стаклена тегла, и шутне како отпушок.... Зошто да знаете, патолошки лажови и нарциси што пречат на околина се лечат со медикаментозна терапија, па и по установи ако не може сами да се хендлате. Не сте Јелена Карлеуша во спотот инсомнија и затоа стајте си у нотес дека фрустрации не се лечат во склоп на фамилија, работен простор и друштвена средина. Ги лечите сами во тишина дур не поцркате.
Валидацијата доаѓа одвнатре. Тоа што светот го заприметува и чувството дека си дел од нешто поголемо е само производ, а не извор на нашата вредност.
Подолг период бев далеку од токсични луѓе . Се чувствував среќно ... исполнето ... Мислев дека сега сум силна , поголема , похрабра и дека многу поинаку ќе реагирам сега заразлика од тогаш . И згрешив на момент бев јака се смешкав и упорно останував во нивно друштво . За после да се чувствувам лошо со денови и да ми налетуваат нон стоп солзи . Не разбирам зошто се исмејуваат, зошто имитираат , зошто омаловажуваат ... зошто ако некој живее во друга држава е голем фаворит а на тебе забораваат во тој момент .
Многу ми недостасуваат 20тите години. Диско,друшство, кафиња… Сега работа и само работа. Дома,работа,дома. Немам време за кафе,за себе и за себекритикување. Немам време за ништо. Дојде една пандемија,ги подели луѓето. Си го заборавив домот и како ми изгледа домот. Ми недостасуваат патувањата. Ваму,таму. Ми недостасува Прага, мојот омилен град. Ништо не е исто, не може ни да биде а јас не можам да го прифатам тоа. Страв ми е од се веќе,и од верба во луѓе. Од квази идиоти не можеш да веруваш на никој повеќе. До кога вака?
Чуството кога ќе направиш една слика и многу ќе ти се допадне па нема потреба од други слики Олеснување на маките
Е***е државата што дава возачка на секакви и идиотите што не мислат на последиците од брзото возење.... Кај ви се очите,бе? Ѓубриња!
Аман од овие просветлените кои на секој чекор гракаат како универзумот работи за нив, како им дава се што замислиле и побарале. Бич плиз, не е животот ни толку многу розов, не е ни црн, ама факт е дека во одредени периоди, сите ние сме заробени во некое сивило, ама од тоа сивило не се излегува со гракање дека сме позитивни и како зрачимо-така привлачимо. Треба себесакање да, треба големо работење на себе, ама суштински, длабоко во себе, а не лажно проповедање и скокање на инстаграм, со цел на масата да и покажете слика за нешто што не сте
Веќе аман од твоите обврски жено Никој не ти е виновен што не знаеш сама да си дадеш одмор, што работиш ко коњ, и после исфрустрирано кукаш колку си уморна. Застани малку, никој не ти дава два животи, не ти е еднаш посочено тоа.