Сакам да кажам... (без цитирања)

Жал ми е кога некој луѓе ќе се обидат некој да го супштат испод него и гледаат дека не успеваат.
Па на крај се тешат дека сите сме еднакви. За да они не се осеќаат криви. Конечно сконтале дека ништо не постигнале со тоа. Барем се надевам. Залудно губење време.
И давање до знаење дека им е битно што ќе каже другиот. После ќе викаат мене другото мислење не ми е важно, се гледа дека им е важно. Прво на нив се гледа одалеку. Исто како што другарка еднаш ми пренесуваше некој батки што рекле за мене и неа. И бев као и шта чемо сад? И она се нервираше и ме учеше дека не сум требала така да се испонашам, а пак ми вика мене не ми е гајле што кажале они. Сериозно не ти е? Зашто тогаш мене ме убедуваш дека сум грешела и дека тука така треба да се понашам, на овој тоа да кажам и така до бесконечност. Мене не ми е гајле тебе ти е. Се гледа. Немаше да манипулираш да не ти е битно што ќе каже некој.
Едно викаат, друго прават, трето мислат. Дај решете се. Како сите со некаква дијагноза да сте.

 

Mislis deka ako si pobednik vo ovaa bitka, si pobedil vo vojnata? Kako da ti kazam i tebe i na site sto mi nastetija deka znam sto tocno se slucilo vo minatoto. I voopsto poveke ne se obvinuvam za nisto sto sum. Ama Gospod gleda i na site ke vi vrati koga togas. Togas jas ke sedam na predno sediste i ke si jadam pukanki. I ke se smeskam oti karma is a bich

 

Баеги ве занима таа карма.
Ко божем хитлер на апаратима.
Не реков ја дека за џабе вие битно кој е испод и над вас.
Да не ви било толку битно немаше да судите пред да ја знаете целата животна прича. Ама како и да е небитно. Се виде одма кој го занима другото мислење и се замара со кармата. Зашто се плашат толку луѓето за сигмата? Еј нас не ни е битно што ќе рече некој.. Стварно? Ај тогаш направи 50% од тоа што јас го имам направено.

 

Времето тече безмилосно,работите не се враќаат назад.

 

Каква случајност во исти ден сите за работа зборат.
Дали примале со врски или без. Тие што имале поголеми врски нив ги примале на работа.
Среќата на човекот не била важна толку. Па само наивните веруваат во среќа.
Жал ми е што кога сфативте дека преку карма се остваруваат другите соништа.
И нормално сега да ви биде криво. Ретко некој да се радува на туѓ успех. Малце и е немогуче то.
Мозокот им работи за замки поставување. Се гледа кој, каков е
Во море хиени, единствен лав постолео. Па не би рекла баш дека е така. Зависи каков е лавот и зависи какви се хиените. Секој си е себичен на свој начин, јебига.
Кога некој ќе успее во нешто одма гледаат нешто да расипат. Ве сожалувам.
Како на ваков начин очекувате вашата карма да биде остварена?

 

Решавање на проблемите со улични кучиња не е нивно труење! НЕ Е ТРУЕЊЕ!

Почнав да пцујам. Избришав.
Па пак. И така во круг. А што да напишам друго?

Животот да ви се отруе бе, монструми едни! Толку. Мрш!

 

Едно од најбитните работи во животот е да имаш личност која ќе те сака и гледа како најубавото нешто во твоите најлоши моменти.

 

Една личност еднаш ми рече- не е кралица таа што носи круна, туку таа што и покрај сите проблеми се смее.
Жалам што истата таа личност никогаш не ме запозна ваква.
Среќна ...

 

Жал ми е за луѓето што кога ќе видат дека некој се издигнал после бура пробуваат пак да направат хаос.
Ама еднаш кога ќе испливаш низ немирно море тогаш ќе научиш да посилно пливаш.
Не е исто кога пливаш во мирно и немирно море.
Ама тоа не го сфаќаат. Се надевам ќе разберат.

 

Непишано правило е кога ќе почнеш да игнорираш некој што те игнорира(л) и подоцна почнува да те бара.

 

Значи се можам, само станувањево во 6 сабајле не го можам. Хорор ми е.

 

Се прашувам дали има една македонска онлајн продавница што не е scam.

 

Се сеќавам пред години, кога сѐ уште возење велосипед не беше толку „популарно“ низ градов - беше само за „клошари“ и „хипстери“ (а, возам велосипед од најрано детство секогаш кога не морам да возам кола), - поминував низ еден полупразен паркинг... Еден „културен“ „господин“ ме престигнува со неговиот џип, иако вооопшто не го пресеков неговиот пат, и ми довикна: „Кај ти е бе колата, бе?“. Не си заминав, не го игнорирав, му чукнав на прозорецот.. Изненаден секако од мојата „дрскост“ и подготвен за некаков „конфликт“ се „одважи“ да ми отвори прозорец.
И тогаш му реков „Утре коа ќе се разбудиш, брат, ќе укапираш дека ја сум бил само рандом лик на точак на кој сакаш да му се истресеш , и уопште нема да се сеќаваш на мене, ама ќе знаеш дека вчера си имал лош ден.“ Си заминав, можеби и да ме пцуеше, ама длабоко во себе, знаеше дека сум во право... Ова, оттогаш ми стана омилен одговор во слични ситуации...

 

Сфаќаш колку бил заебан светот кога слушаш снимка како народот во минатото нарекувал диктатор „борец за мир“. А, од мир ни „м“ немале.

 

пмс левел- само симпатијата после 22 смее да ми пише. се друго пцујам

 

Господе од луди подалеку чувај ме ,кога сама не се чував

 

Хмм интересно е кога братучетка ти ќе ти каже ,,Не си искрена со психијатрите/психолозите".
Како она знае дали сум искрена? Треба ли да погодам?
А уште поинтересно е што сви знамо само се преправамО да не знамо.
Кад си невидлјив, а сви те знају

*Ради корона е малце изместено ама ок

 

Берберот ми поскапи за +50 денари.
Ах бе...

 

Како ги капирам ствариве како некое чудо да сум
Некои ,,нормални" не би сконтале ни за 100 години.

 

СДК 1
Се моли мај да не се понаша ко март.Доволно нешта се изреметени во животов, не треба и времето.

СДК 2
Едно од најубавите чувства е радоста кога влегуваш во алишта што претходно не те собирале.