Сакам да кажам... (без цитирања)

Зошто отворам теми со слики од храна и пијалоци кога сум на диета?

 

И ова фриленсинг не било толку лесно како што е идеализирано претставено. Друго е кога ќе го искусиш од своја перспектива. Нормални луѓе во петок вечер шетаат, јас до сега работев со странци зошто кај нив е ден и работно време. Очи оќорев на лаптопот ама се надевам ќе им се допадне работата и дека уште повеќе работа ќе добијам. Сепак и сам свој газда да си и да си работиш од дома е поубаво од расправање за уште помали пари кај македонски газда, бонус на се и арогантни муштерии.

 

Внатрешниот мир што го чувствувам кога сум сама, не се споредува со ништо.

 

Еве ме, не дека некој ме барал, хммм.. му фалев, ама да си се јавам по навика

Последниве две-три години ми се измести целиот животен тек. Многу случки, малку смеа, радост и по некоја солза. Не би сакала да се враќам на тие моменти во мојот живот. Добив многу удари, мислам дека паднав во дупка. Сфатив дека во животов ќе те повредат оние на кого најмногу сум им вервувал. Мислев дека во животот ќе имам поддршка, ќе имам некого, ама сум се излажала повторно и повторно. Како во круг ми се врти се одново. Сега одново си ги враќам оние моменти, животни избори што сум ги имала, „што ако“, тоа што можело да значи не тука, туку можеби далеку некаде, бел свет да видам, да значело далеку од оваа мизерија, ова секојдневие, лажни пријатели, врски. Можеби и сама си сум виновна длабоко во себе, што верував дека ќе се промени нешто, ќе биде подобро. Не ризикував, оттсекогаш сакав мирен, тивок живот. Сакав моја комфорна зона, се затворив едноставно во тој облак, тоа ѕвоно и се изгубив. Низ стаклото ги слушав сите гласови, отчукувања, немири, низ очите ми прелетуваа сите настани, а јас бев нем набљудувач. Се плашев да преземам ризик, да излезам од таа зона, се плашев да не згрешам, се срамев, не се сакав, не се прифатив, не се слушав јас и се повредив.

Доаѓа период на себесоздавање, на градење и учење од оние грешки од минатото.
Ќе мине се` и ќе се обидам да се изградам. Сама.

 

Колку одамна немав пиено црвено вино и баш тешко ми дојде

 

За кого сум се трескала од земја , сум немала а сум пречекувала гости од срце, сум кратела од обврските за да посветам внимание , сум прекутувала на потценување а во иста секунда сум ги издигала истите кога требало и не требало за да се покрај мене позитивни и да им намамам насмевка ... За кого сум го правела ова ќе покаже времето , доколку издржат ...

 

Кога некој нешто ќе ме праша, одговорам и толку. Не ми се влегува во непотребни дебати.

 

Не биди од оние кои плачат, биди од оние за кои плачат.
Не молчи, врескај најсилно што можеш.
Не виткај кичма, исправи се со гордост.
И душманите ќе пукнат.

 

На фб морализира како не биле битни брендовите, не била битна облеката дали е бренд или не, ама затоа купува гаќи за 2000 кои исто ќе ги помоча како и оние од пазар, успат и 46959 други скапо брендирани алишта, нормално, тоа да се документира со слика е обавезително, ама сепак не е битно дали е марка или не. Оди па сфати ја.
Ми се од вакви хипокрити.

 

Колку малку ми е потребно за среќа... Господ секогаш да ги чува луѓето што беа вечерва на масата и уште неколку надвор од неа.

 

Секој си има свој пат во животот и не е одредено кога нешто мора да се случи. Како ме иритираат луѓе што глумат паметњаковичи и дека се нешто подобри од тебе зошто нешто направиле пред ти да го направиш. Смањете доживљај.

 

Интересни профили на луѓе ми се оние кои тебе те "силат" за нешто да направиш, јер нели поддршка ти се, а притоа во фаца ти велат дека тие не би го направиле тоа

 

Од рано сабајле ходајуча дијагноза луѓе треба да трпам со нивните нерешени комплекси и желби за надмоќ.
Ма преку глава ми е веќе од се и од сите.
Посебно од луѓево што се само и само од корист и од овие што не си ја земале терапијата.

 

Убав е светот за живеење само за богатите и родените да јадат цел живот со златна лажица.

 

Доволно се уништив себеси верувајќи им на некои.
Сега знам подобро.Повнимателна сум.
Кој еднаш се изгорел ќе дува и на ладно млеко.

 

Форумов е полн со предрасуди, особено во темите врски, проблеми, брак

 

Го знаете чувството кога сте најлоши за себе, а најдобри за другите? Јас да, и нема ништо поочајно од тоа свесно да си штетиш себе, а на другите да им бидеш магаре и самар, и за психички потреби и за физички, и на крај секогаш да те фрлат во некоја провалија, без најмала грижа на совест.

 

Не ги разбирам луѓево некогаш, начукале 25 и кусуро години, се дружиш, шали на своја сметка сметам дека секој би примал...

Го сликале и беше објавен на мотика пријател наш, случајно, пошто кај нас во казино и забави прават, и ај на групен чат рековме че се позафркаваме.

И по два три дена братов се изналутил и ми се јавува ми вели од Тој и тој чоек што го сподели линкот нека го избриши, оти јас че покренам судски да се заштитам ако не го стори то. (втф си викам, шо му стана на овој)


Му велам добро зборни со чоекот што го сподели линков и разберете се... не не ми вели ти кажи му и упорно ми заповедува. xD

Слушај му викам, не ме масирај многу многу, во гужви сум и ме замараш со глупости за мали деца, еве ти број јави му се зборнете.


Се прашувам себе си, толкави токмаци зарем си земаат при срце глупости?

 

Се лудаци и лажговци околу мене