Сакам да кажам... (без цитирања)

А постојат и такви периоди, денови, месеци, на пример како овој во кој си ги преиспитувам моите минати одлуки и оние кои морам да ги донесам во најбрз можен рок но не знам како да ја донесам таа одлука а би ми ја променила мојата иднина, не знам дали на подобро или полошо.
Набљудувам од страна, размислувам, и кога не можам да дојдам до заклучок, ќе си купам ново парче облека, шминки или парфем бидејќи ќе направи бар за момент да се чувствувам подобро.

Време е да закажам и за маникир, можеби козметичарката ќе знае што да ме посоветува.

 

Божо како и секогаш со муабет на место

 

Она кога си толку "отиден" во делулу(читај делузија, разгален,... ) па измислуваш, и мудруваш секако, за козметички проблеми, со (самодадено право за) "интелектуален" цинизам (народски, со носот во вис) и тоа.

А вистински проблеми до гуша иначе од кои не се дише, ама ти не би да ги перципираш(во својата позитивна, и интелектуална делулу нели), за кои иначе можда а и можда и не лично си допринел фала многу(ез ин баш, баш многу).

Македонче ли е, некој, друг, трет фактор и влијание ли е, вечита мистерија ли е.

Убаво некој рече, македонче е само по себе посебен правец во психологијата.

 

It breaks my heart 'cause I know you're the one for me
Don't you feel sad there never was a story, obviously
To never be
And you will never know
I will never show
What I feel, what I need from you, no

With every smile comes my reality, irony
You won't find out what has been killing me
Can't you see me?
Can't you see?
And you will never know
I will never show
What I feel, what I need from you no…

 

Од сите бабски измислици, носење мартинка ми е најпроста.

 

Вера. Само вера дека се е како што треба.

 

Ми иде од кожава да си излезам..

Кога ли ќе си ги намалам очекувањата за да не ме болат толку разочарувањата...

 

За животни, поготово кучиња, сѐ можам да направам.
До толку ги сакам што сум подготвена на сѐ за нив.

А моето кученце од детството ми умре пред 7 месеци, 2 дена пред мојата свадба, па може да замислете како ми беше.
Ќе те сакам и ќе ми недостигаш цел живот мој Бобо, нема ден каде што нѐ отварам твоја слика/видео за пак да те видам.

 

Тогаш кога сакав да се разделиме не ми дозволи,а сакав многу пати,ПОСЛЕДНОТО НЕШТО што ти го реков е да не ме оставиш НИКОГАШ,ми рече НЕМА,и?! Сега кога си ми најпотребен ме тргна без ни еден збор,зошто баш на таков начин,секоја ноќ исти прашања низ глава,а одговор нема,толку ли ти е срцето КАМЕН? Се ли имаше смислено пред тоа,знаев,осеќав дека нешто ќе се случи.
Ќе помине се,знам,само лутината ќе остане

 

Што и да посакам, ми се остварува.
Не знам зошто и како толку "случајно" се дешава, ама што и да ме штити нека биде со мене цел живот

 

Није злато све што сија. Или се што тврди дека сија поточно.
Ако нешто не научи патот на Исус тоа е ова.

Дека кога зборуваш вистина оние кои живеат во лага, ќе направат се за да си ја задржат лагата и илузијата и те обвинат тебе,за било што, битно тебе, такви слепи, лажни и загубени во својот "розев" свет на лаги, изигравајќи holier than though нели, традиционално.
Немој да си премногу "негативен" ако ова не го гледаш како што они сакаат да го гледаш (пак, да си ги задржат лагите и илузиите нели) .

Дури и буквално ќе те распнат, ама пак нема да се погледнат во огледало и се сменат.

После ова перверзно и бедно во нивен стил нели, уште ќе пробаат да си го препишат твоето лик и дело на себе, еден е изборот, они се holier than though и никако поинакво слеш спротивно, рековме.

Ама пак, не одат така работите, ее камо ли да одеа.

Зошто на слепиот можеш да му ја објаснуваш убавината на Сонцето, и тој да тврди дека ја разбира, но тоа и не значи дека ја разбира.
Епа по одреден период слепоста и "комфорот" што иде со неа е избор.

Епа зборот ми е, овие постоеле од постоењето на човекот.
И денес постојат.
И пак ќе нае*ат ко и секојпат одново. Космички закони, (Бог е) вистина, куќен ред јбг.
Е тој ден ќе биде убав ден, кога ќе бидат оставени сами на себе и своите срушени лаги и делузии.
Зошто можеш што сакаш но не и до кога сакаш.
Да, со се хаосот што го оставаш зад и околу себе во својата розева делириум делузија тотално несвесен.

Спојлер: .

Да не должам

 

Самите си ги правите машките деца девојчиња, им пуштате коса, им врзувате репче, ги лакирате.
И после кога ќе пораснат самите ќе сакаат да го прават тоа.
Ај за коса ок, ама за лакирање
Ми се кога ќе видам некои машки шминкани со вештачки трепки и нокти.

 

Еден ЕКЛЕР 180 денари. Париз не ни е рамен

 

Da se voVede smajli so smajli kako za kral.

K1NG, ednostavno.

 

Значи колку некултурен народ сме...
Пазарував во КАМ, работеше само една каса, имаше гужва, си чекам ред, и на другата каса викнаа кој е на ред да оди таму, одам јас, и позади една госпоѓа дотерана оп пред мене, а мене веќе се ми беше ставено на каса и касиерката почна да куца, кога и се развикав, и кажав барем да прашаше ќе ја пуштев.
Колку пати сум имала само 2-3 работи, а пред мене со колички големи, па не сум прашала, самите ме пуштале, ама ако не ме пуштале си чекам ред.

 

Што ви е бре што се уште се сликате со напучени усни?
Здрави прави, со сила се правите нездрави.

 

Кога ќе сфатите дека делата говорат повеќе од зборовите (и филозифирањата) ?
Камо ли сите да беа такви какви што се претставуваат и сакаат да бидат видени. Камо ли навистина.
Светот ќе беше навистина утопија.
Ама од некои непознати причини не е.

 

мали знаци на љубов дури и во кафето

 

А можев и да не поминам од таму, да се најдам таму минута подоцна. Ама не.
Дали е можно да не почувствував ништо? Едино криво ми дојде за чипсот.
Хм. Интересен мисловен процес.
Него што правиш ти тука уопште пиле? Подобро да не знам.
И кој те прати, лично Балзабаб или Бог?
Па со се песните во позадина со се се, абе романтики.
Се на арно е на крај ваљда.
Ваљда времето навистина лечи се? Епа Боме доста време помина.
Секако помага и тоа што сум олицетворение на кул феникс.
We cool though, се ти е простено, ваљда.
C'est la vie.
И така.
Нирвана доаѓам рековме.

 

Атмосферата и искуството се 2-те најбитни работи во животот.