Сакам да кажам... (без цитирања)

Понекогаш ме обзема тоа интензивно чувство дека не припаѓам овде. Кога велам овде мислам на ова општество и ова време во кое сега живеам. Уште од почетокот не бев она што другите посакуваа да бидам. Не бев добар син никогаш , што и да сум направил било погрешно. Добивав многу удари во вид на негативни коментари баш од оние кои требало да ми бидат поддршка. Никогаш не сфатија дека ми е потребна поддршка, ама не во вид на позитивни коментари туку да не се трудат да ме поколебаат за да ја сменам веќе донесената одлука. Никогаш не забележаа дека бев со разнишана самодоверба и личност која има склоност да остане сам и да размислува и да анализира се што му се случило тој ден. Сега кога ги берам плодовите на мојот труд односно успех, ми велат дека знаеле дека ќе успеам и дека можам да направам уште повеќе во својот живот. Моите успеси ќе беа уште поголеми, да ја имав потребната самодоверба. Разнишаната самодоверба беше причина и за многу други грешки кои подоцна ги направив. Не обвинувам никого, самиот сум виновен за тоа што ми се случува. Премногу сум наивен и несигурен и тоа нема да се промени никогаш. Се низ што поминав ме натера да не им верувам на луѓето и да не сум сигурен дали се искрени со мене. Инаку како да им верувам на другите , кога дури не верувам ниту во самиот себе. Сега кога и да добијам позитивен коментар, имам чувство дека не го заслужувам.

 

Дали само јас се осеќам ко недела да е...

 

Сдк многу ги мразам и ме нервираат луѓе кога ќе раскинат им текнува на сите другарки/другари што ги заборавиле додека биле у врска и после се чудат зошто никој не сака да се дружи со нив.

 

Главоболката и стресот последниов месец ми станаа најдобри другари.

 

Познавам доста позитивни глумачки личности кои само се смеат и све им тече мед и млеко од уста,и да ги видиш ке си кажеш овие немаат никакви проблеми,све им е океј,привлекуваат внимание и секој посакува да се дружи со такви,но дали е тоа вешта глума?Дали зад тоа смеење се крие некоја длабока тага и депресија и малку злоба кои не сакаат јавно да ја искажат?
Тие таквите фини личности најфино ке те заебат,ке се чешаш каде што сонце не те фаќа.

 

Секој кој ќе се обиде да ме понижи ќе види колку знам да бидам суров. Ќе ја почувствува мојата внатрешна енергија и ќе види до кој степен сум спремен да одам за да ги исправам неправдите. Моите зборови со јачина поголема од 100 децибели ќе ѕвонат во нивните уши додека тие постојат и дишат на ова парче земја.

 

Сакам да се заљубам...упс, ве лажам, заљубена сум, ама сакам да ми биде возвратена љубовта
Многу ли барам?!

 

Стварно ми треба да се исклучам од животов некое време, од се' и од сите. Не знам до кога ќе терам уште вака. Не се поднесувам ни сама, камоли други. Лута сум на светот и на животот.

Ми треба само одмор. Можеби и еден двајца вистински пријатели за убав збор и освестување. Многу барам..

 

Иам заборавено како е да се биде вистински заљубен.

 

Закити се ноќва со мирисот на липите,
дај му на срцето невиден спокој,
откажи се од злобата и омразата,не биди ноќва роб,туку крал на убавините,
за промена ноќва поклони им се на несреќните и огорчените, со љубов,
насмевката нека ти биде единствениот накит вечерва,
се што било нека остане зад тебе, предај се на воздишките на убавата и мирисна ноќ исполнета со љубов што лебди насекаде,
потекоа солзи низ твоето лице, со усните ги ловам, ко бисери ги бројам,
дозволи си луксуз само за миг, а кој ќе остане запечатен за навек во твоите ризници од убави спомени - непроценливо богатсво...

 

Видов една слика, страшна слика...
Ептен ме потресе... еве не можам да се смирам. Мислам ќе ја сонувам ноќеска.
Ваква не бев порано, се допираше до мене ама заборавав кога тогаш. Сега, после она со мајка ми, за се плачам, за се ми се слошува. Од се се плашам.

 

Порастргната не сум била никогаш повеќе од сега во животов..
Постојано само излегуваат некои ситници
Патувај ваму патувај таму
Бар еден месец да ми е спокоен дома да си седам душата да ми се наполни.
Доме слатки доме ми фалиш!!!

 

Таман мислиш светот го видел, се социјализирал, видел се`, пола свет го поминал, се смешал со различни националности, култури, раси...Тој, ти плука тука.. Види го е.. црнецот колку е црн. Педери сето, се` ни донесоја кај нас. Кај имало вака едно време. Па уште и се смеат на други.
Пу, кој им дава на вакви визи бе?
Седи си тука и плукај си.

 

Чудно е како повеќе ќе те побараат луѓе со кои и не си бил толку близок и си сметал дека по некое време ќе те заборават, отколку луѓе кои ти биле блиски и си мислел дека нема да те заборават. Се е навистина изговор, кој сака да те бара, ќе те бара... Приказни од тип обврски и зафатеност 24/7 или 31 ден у месец се чиста лага. После па се чудат леле, 2мес не сме се виделе, а претходно се глумеле зафатени.

 

Размислувам колку радикално ми се промени животот и сум благодарна до бескрај.

 

Зошто мора да го прават се поочигледен и поочигледен фактот дека нема воопшто да им недостигам? Луѓето кои би требало да ми се блиски, семејството и пријателите, (како) едвај да чекаат да заминам, да не сум тука. Зошто баш пред одење да слушнам такви и слични зборови?

Ова е само доказ повеќе колку на никој нема да му е грижа и за секогаш да заминував..

 

Не е проблем да си геј и да сакаш тоа да го задржиш за себе. Проблем е кога ќе почне тоа да те фрустрира па ќе маваш по луѓе што апсолутно не ги боли уво за твоето животче.

 

Многу е лошо кога си ограничен како балкон, а себе се идентификуваш како отворен ум. Најлошо е кога се правиш нешто што не си само да бидеш прифатен од одредена група на луѓе. Епа не сакам да бидам дел од некоја група или клан, сакам да бидам уникатен и различен од другите. Поздрав со текст од Едо кој треба да биде во читанките:

Prolazi sve
uglavnom nista nije tajno
gay je bilo bit' sramota
sad se izjasne javno

Ljude boli ona stvar
danas car je
sutra kita nekom kretenu
drugom bitan tudje stavove ne citam

Nit' slusam nit' gledam
jer sve prolazi pa ne znam
kolko bitno da l' sam los
ili najbolji sto jesam

Objektivno ne postoji
subjektivno se ne broji
jer sve se mijenja kako puse ko
danas tvoji, sutra moji

Sve prolazi sve nemoj se
zivcirati ne
kakvi god da su problemi
nisu trajni zar ne

I beat stane zar ne
i pjesma prodje zar ne
sve prolazi sve
a nama jos nije jasno, kako

 

Наместо да ги оставиш луѓето да бидат заљубени во кого сакаат и да сфатиш дека никому не наштетуваат, ти си зел да мкнеш дете во цела жештина на најјако и најштетно сонце, за да им одиш контра геј популацијата без да си свесен дека во иднина може и тоа мало дете што го носиш во количка да биде геј.




Сведоштво за семејството бе

Ќе речев ај еден метеор нека ја избрише Северна од карта, ама ми текна дека организаторот г.г.г.г. Стефан ќе му ја летне со новата јахта по белиот свет, па ќе се спаси

 

Исто како јас да сум одговорил на прашањето.