Сакам да кажам... (без цитирања)

Зошто ама зошто не сте воспитани, па и децата нормално ви се такви?
Дефинитивно кревам бело знаменце, се предавам, јас не сум за гости

 

Уште колку пати ќе треба да го повторам ова за да биде меморирано во нечија глава?

Ни во свој, ни во туѓ филм не сакам да бидам статистка!

 

Еден од најпаметните совети што ги имам чуено во последно: Подобро дај една шанса на 20 момци, отколку 20 шанси на еден.

 

Празнина..
Кога ќе загребиш под неа - лутина.
А кога ќе загребиш под неа пак - тага.
Огромна тага.
Со години..
Сфаќаш дека тоа никогаш всушност не бил твојот карактер.
Туку траумите во детството, кавгите, расправиите, болката, солзите, безнадежноста, безизлезноста, намањето со кого да се разговара...
Иако поминало време, тие се тука, во вид на кнедла во грлото, стегање во градите, солзи кои сами протекуваат кога човек останува сам во четири ѕида..
Се прашуваш дали некогаш ќе помине таа тага.
И наеднаш ништо ти нема смисла.
Колку е заебано чувството кога некој ќе те праша нешто за детството или само ќе го спомни, а тебе ти навираат солзи кои вешто се обидуваш да ги скријаш додека во себе се прашуваш „Кое детство?“...

 

Многу сакам да трошам, да порачувам онлајн, мислам да немам лимит, милион нешта би испорачала без размислување, а сепак коа ќе видам како се слизнуваат средствата од трансакциска сум ваква

Меракот се крши бе вака, нонстоп висам на апликацијата да видам каква е ситуација..
Сакам и да трошам и да останува нечепнато

 

It's all about people

 

Електричен тротинет е лош изум кој никаде не го собира и само пречи, по улица низ возилата, по велосипедски патеки или тротоари низ луѓево. Секаде се ко нешто што или некој ќе ги собере или тие ќе соберат некој.

 

Се е Дежа ву во овај покварен свет.

 

Читајќи два дена какви верници и неверници има и за што се прават муабет ми иди да земам крстената вода и темјанот да испрскам, почадам и се помолам во нивно име

Амин

 

Животе не очекував ваков филм да ми изрежираш
Незнам само во кој жарн да го сместам.. има од се по нешто.

 

Во таа фаза од животот сум каде што не знам што попрво, а сакам да имам и да постигнам се одеднаш, а свесна сум дека морам едно по едно.

Свесна сум дека градење кариера е долгорочен процес, но јас сакам да постигнам одредената цел веднаш преку ноќ, а сакам повеќе одмор, патувања, да запознаам нови култури, да научам нови вештини, да читам повеќе книги, да гледам повеќе филмови, да имам барем мал најмал социјален живот, а не 2 пати во годината, сакам здрав живот, вежбање, немање стрес, сакам маченце, сакам детенце, но колку што сакам толку и не сакам и ме плаши помислата дека не сум на тоа ниво на стабилност за да сум одговорна за ново суштество.

Сакам се, но знам дека ќе треба да почекам, а во меѓувреме да го ценам тоа што веќе го имам.

 

Животот е многу, ама многу не фер!
За некого мајка, за друг макеа....
Зошто добрите луѓе најмногу страдаат?
Лута сум на животот, на универзумот, на сѐ!

 

Она кога се бањаш и средуваш, завршуваш, и те чека ваква порака за добра ноќ..
Priceless

Спојлер

Ezhence, dodека tivko izminuva ovaa topla nokj, sakam da znaеs kolku mnogu mi nedostigas. Srceto mi chuka pobrzo koga i da se setam na ubavite momenti, a sekој mig bez tvojata pregratka mi e polovina zivot. Legni si porano i zatvori gi ocite i zamisli me pokraj tebe, kako nezno te drzam za raka, ti ja galam kosata i te zaspivam na moite gradi.

Sоnuvaj ubavo dusicke i neka ti e na zdravje kapenjeto. Edvaj cekam utre da ja pomirisam mojata meka kosicka i da se izgubam vo nea
Leka nokj moja najmila ✨❤️

 

Никогаш не се знае кога ќе си го откриеш скриениот талент.
Последните неколку месеци си го открив јас мојот, дури и се мислам дали треба да си ја сменам професијата или само за мене да си го користам талентов.
Среќа па не го открив прекасно имам уште 2-3 години можност за да се пробам во таа професија, вреди да се размисли.

 

Еее будала јас, гушкај, поддржувај луѓе, мајка и болна од рак.

Ајде греота е, другарка ми е.


Доаѓа момент кога мене ми е потреба поддршка, ништо од нејзина страна.

Со колата, со дечко и, ајт мене кој ме шљива.


Ееее има Господ.

 

Треба да се нормализира автентичноста и relational > transactional пaртнерски/другарски врски.
Ако сакаш некој од срце ќе направиш добро да му биде нема да калкулираш и размислуваш.

 

Ми стигна мејл дека добив на гивавеј карта за Џејсон Деруло

 

Until you make the unconscious conscious, it will direct your life and you will call it fate.

 

Илинден не е само празник туку Илинден е крв, завет, вера и земја.

Од востание до АСНОМ, од Илинден до денес над Македонија. Оваа земја, живее преку борбата на своите синови и ќерки. Слободата не се моли туку се зема. На народот му е доста од молчење и потчинување. Додека некои тргуваат со идентитетот, прават покорување сведувајќи го нашиот македонски идентитет на "погача, тавче гравче, пинџур и полнети пиперки", менуваат име, ние се сеќаваме на Илинденците, тие кои животот го дадоа за Македонија и со крв платија за ние денеска да живееме слободно. Ете тоа е слобода и слободен живот, слободна Македонија и Европа, да се избориш со чест, а не да чекаш некој да те признае дека постоиш а притоа да те потцени на секаков можен начин.