Сакам да кажам [стара тема]

Сакам да кажам...

Сакам да кажам дека вака или онака времево си оди ко лудо...Ко вчера да беше кога завршивме со школоно а еве сега е крај на јули . Ц ц ц

 

Сакам да кажам...

Се повеќе ми се допаѓа сајтов и форумов

 

Сакам да кажам...

Сдк ме будат насабајле (читај веќе попладне) зраците светлина кои ми продираат низ дупчињата од ролетната. Едно има што секое сабајле ми боде очи.
Повторно со мака станувам. Понекогаш мамурна, понекогаш поспана.

Овој период од целата година ми е најдепресивен.
Понекогаш преку годината кога не бев дома се жалев сакам дома, сакам дома.
Е сега сакам било каде освен дома. Очајно.

Запаѓам во депресија од ''многуте работи'' што секој ден ги правам. Ништо.
Сакам кога имам обврски. Сакам да работам нешто. Било што. Или да одам да учам.
Било што. Сакам да станам насабајле без истегнување, без задржување в кревет и викање ајде уште 5 минути. Сакам да станувам со мислата дека морам да завршам нешто.

Ете тоа сакав да ви го кажам.

 

Сакам да кажам...

СДК ми доаѓа да ја извадам главата и да ја завртам со очите накај гработ, па да се излупам човечки.
Навистина, мразам кога се лупам на делови од телото на кои не можам да се видам и тоа задоволство нарено лупење на кожата морам да и го препуштам на мајка ми!
И ајде, нека и се рушат и нејзе меурите, да види како е друг да те лупи!!

 

Сакам да кажам...

Шта да ти кажем кад све знаш. Ми се јаде ми се плаче, многу јасно јас сум од оние кои се доживотно гладни и стрвни, и слаби. Си седам јас вака на фемина, си читкам по форумов и по интернетов и осекам дека се потам, дека ми е жешко дека капки пот ми течат по должината на мојот искривен рбет. И алелуја после толку потење ми текна, а мори црешо, де пушти клима. Малку сум неонски настроена денес, ама што да се прави... Си купив нови сенки за очи, ама не доага ред да ги испробам. Дечко ми денес утре и задутре е на работа, а во недела ке оди на 4 дена за Србија. Мај лајф ис соу боринг. Барем другарките да беа овде, да не беа на одмор. Ептен ми е досадно, вечер ке шетам со мајка ми. Како во старите добри времиња, ке се фатам со неа рака за рака и ке си се шетаме. Може ако бидам добра ке ми купи и лижавче, или смоки а?

 

Сакам да кажам...

http://www.youtube.com/watch?v=zUOb2Tt- ... re=related

Бреееј, си го сакам малиот принц, што ми мјаука виртуелно.
Вчера, пеперутки во стомак, ко првпат да правам некоја беља. Така си се осетив. Работно, низ праски и четвор4иња, смешки и мојата толеранција, ете, сфатив дека можеби, навистина треба средба од прв вид!

Ништо посебно не се случува, чекам неколку лавовски родендени, да купам мини подароци, да се изнаиграм во макси расположение и да не сонувам веќе глупости. Да, да. Го сонував Фелини, со опасен темен брк, како ми раскажува делови од животот свој. Плус, во сонот некој ми го здипли точакот, и ми го врати без седиште. Што тоа во мојата симболичка фантазија може да значи, неам појма! Важно денес се разбудивме сите три другарки кај едната во соба, со перници изнапишани трачеви.
Прекрасно е кога имаш блиски, на кои не мора да им кажеш гласно ТЕ САКАМ, зошто слушаат со срцето. Души мои дебели, одиме на Водно речиси секој трет ден и билдаме кондиција.
Утре ќе одам на драменбејсоини во Капан Ан, да праам гужва.
Си ја читам Последниот воз за Истамбул, ме фаќа некоја параноја дека табуата, никогаш не се претвораат во отворени теми за дискусија. Плус, си имам и јас некои дискриминирачки моменти, што сакала или не, морам да ги омекнам. Заради себе, не заради другите.
Базен од лубеници, пирошки и спомен за Данил Хармс. Со Иванот си мафтаме преку прозор, но ако. Другарски карантин!
Сите салтанати сторени, сите марифети употребени, чаре нема, севда - голема...

 

Сакам да кажам...

Уште еден месец ме дели од почетокот на мојата прва самостојна работа! Ќе биде тоа интересно! Ама негативно е што јас немам инспирација за да работам, можеби е од овој глупав физички напор и неспиење, па на кој би му дошло до пишување на олку стресен физички замор?? Ајде се надевам ќе се олабави малку до тогаш...

Мислам дека се заљубувам, уф го мразам тоа! Пеперутки осетив уште пред 20тина дена, не чини Ози, не чини! Свести се дури има време оти после ќе ти биде потешко!

 

Сакам да кажам...

Сакам да кажам дека многу ме мрзи да појдам да се искапам а другарка ми ме чека да одам со неа до чаршија..

 

Сакам да кажам...

Дорс и пајдушко!
Уште тоа останува да проба ова животинче со две леви нозе и меморија на истоимената рипка од Немо цртаниот, слатката Дорс (ама, ова со левите нозе и меморијата се однесува исклучиво само на тамтара тамта ритамот, зурлите и тапаните).
He knows things, велам јас.
Некогаш човек треба да сретне одреден некој за да открие што уствари сакал и како тоа го сакал, а никад у живот не ни помислувал на тоа.
Луда работа е животот.
Заедно ќе учиме пајдушко. Тој така научил, редно е и јас да ги научам сите приказни за ората и виното... само тој ќе биде раскажувачот, јас ќе конзумирам.
Ова ќе му дојде како, Ратка Пиратка пуштена да дивее во Вудсток.
Но испробана ствар бе.
Ќе живееме во Нормандија инаку. Си најдовме скромно ќуќарче од некои си 420 илјади евреи. Останува уште да ги киднапираме од некаде и да ги испратиме со воз до кај французите. Абе се за таа секси спална соба и кој-која страна од креветот ќе ја земе гарантирам дека ја сака мојата страна, само зашто јас реков дека сакам таму. Не дека би спиел на таа страна. Ама јас ќе сум бре на таа страна.
Ме обожава! Јасно и гласно изречено ко смртна пресуда, само што се уште дишам. Но, ајде после ваков створ иди па најди дечко и задоволи се со просек, нормално, ок.... се осеќам ко на практичен тест за вожња, а ја скроз сум заборавила што е што, а за каде да не зборуваме.
Би му ја откинала едната груда, е така чисто од ќејф.. и би му правела се што онаа тетката во филмот му правеше на оној.. знаеш .
Ама не, се уште сме само другари... се уште размислувам.
Steps taken forward, sleepwalking back again.. тоа е дијагнозата всушност. Што да се објаснуваме.
Озбилно ми иде понекад самата да си се изшутирам по задников напред, жими крастава зелена.

 

Сакам да кажам...

Сдк мисли,мисли ми се вртат во главата а претежно сите ми се сврзани за јадење,пред да јадам мислам на јадење,после јадење мислам на јадење,додека јадам мислам што да јадам утре,ејјјј утрее цццц да се немало крај.


Туку сега ми се мота низ глава една друга мислам,утре му е роденден
(а јас ќе му пишам едно срамежливо Среќен роденден на ѕидот )
Мислам колку ми е далеку,колку само не е мој,колку само тој нема појма дека понекогаш се мота низ мислите мои повеќе и од јадењето ма тој појма нема ..

А јас кукавица еднаш да се решев и осмелив да му признаам,барем еднаш можеби ќе немав успех после признавањето но барем ќе знаев дека сум пробала.

И така ве поздравува Miss Кукавица (да можев ќе си го сменев никнејмот на форумот )

 

Сакам да кажам...

Сакам да си кажааам ...
Колку убав ден.
Го сакам. Можеби и повеќе од што е дозволено.
А ги сакам и нив. Мали слатки срциња. Ме видоа во двор и трчаат кој прв ќе ме гушне и се караат, а не сфаќаат дека стануваат веќе магаренца и можат да ме турнат од толку љубов. Па трепкаат со очињата и само слушам меченце( со жални фацички ) сакаме да се бањаме во базен. И јас им викам ахам да и? И ми викаат епа кој ќе ги праша мајките и почнав да се смеам. Мајмуни паметни, знаат дека со мене се им е дозволено па што од љубов што од корист се полигавија малку повеќе за да ме освојат.И јас да не бидам идиот и да им го рушам авторитетот на родителите, строго им реков, вие ќе ги прашате а јас ќе стојам до вас, ако ве пуштат ќе се бањаме. Ама знаев дека ќе ги пуштат пошто маливе додека прашуваа јас на комшивката и кимнав да знае дека е океј и дека ќе бидам со нив, и одма беа речени двете судбоносни да, од двете мајки. Наполнивме вода што наполнивме во тоа базенчето, и 5 мина во него. Се смеев како будала.
После и сладолед и сок добија пошто се мирни срциња, прекрасно воспитани и секогаш ме слушаат, па и да ги карам не се лутат туку разбираат и пак си се гушкаме ... Завршивме со бањање, патем не ви кажувам колку комшии поминаа и се газеа од смеење, ги облеков ги средив, и пред некој ден ги научив да играат со карти море. И седиме и ми викаат ајде да играме вардар, и јас а??? И тие ајде ајде те молиме ајде, и јас им викам деца поим немам како се игра тоа, мислев сакаат нешто на кеј да ги носам, кога едното почна да се смее и ми вика не биди лажга ти не научи па ги донесе картите и јас сфатив што била работата... пиевме сок, игравме карти, и јас не можев да бидам посреќна. Сега испратив се по дома и еве ме, да споделам со вас ...
Ако некој знае искрено да те сака, тоа е мало дете. Ако некој знае искрено да те гушне и после со жал да ти рече да не ти ги скршив коските зашто многу силно те гушкам и те сакам, тоа пак е мало дете. И ќе му речеш не ми ги скрши коските, и уште посилно ќе те гушне како да сака да ти каже уште и уште те сакам а не знае како повеќе да го покаже тоа.
Најневини и чисти створења. Сакам деца, знам како со деца ...
Ќе имам цел куп, цееееееел куп. 77 по можност.
Нека му ја мисли телето. Пошто тој ќе трба да направи 50тина, а другите ќе ги посвојам. Од секаде во светот. Неколку Африканчиња, јапончиња, кинесчиња, нигерчиња .... Ах ги обожавам.
Деца. А и јас покрај нив, возрасна а всушност во душата поголемо дете и од нив.
Животе мој, фала ти за сите убавини и сета среќа ... Не ни можам да побарам повеќе.
Добро можам ама не е тоа битно. Задоволна сум и вака.
Презадоволна.

 

Сакам да кажам...

прекрасно е чуството после 40 минути поминати во фолија со талог од кафе
и освезување и пилинг, прекрасно

 

Сакам да кажам...

Додека другаркиве ми пијат кафенце и трачарат, јас си начекав wireless и одма на Femina. Не смеам ништо да пропуштам!!

 

Сакам да кажам...

Малер сум и тоа голем. Маусов се оправи ама батериине и полначот нивни јок. Вчера го сликав што го сликав внук ми и ете ги денес не сакаат, а толку се радував на фотосесијата од денес не за друго сестра ми ми вети дека ќе ме сликне некаде низ прошетка Уште ако заврне денес ќе биде полн погодок за мене, како не!
Низ глава ми се увртеа неколку креативни замисли ама ножиците не чинат. Денес цел свет се свртел против мене. Е за инат сега ќе се тинтрам.

 

Сакам да кажам...

СДК дека многу ми е досадно. Си ги бришам и си ги лакирам ноктиве од што немам што да правам. Пука сонце надвор не можам да седнам на тараса. Што ке се прави вака 10 дена не знам

 

Сакам да кажам...

сдк одвај чекам да идам и нема ништо да ме сопре

http://www.youtube.com/watch?v=AClHrVZObWg

 

Сакам да кажам...

Јас сум спротивност на дешениот пост на Трендафилка
Ооооооодвај чекам утре моите да си дојдат дома после 14 дена одмор. Пукнав! Досадно е! Сакам полна полна поооолна куќа луѓе и животинчиња. Ми фали викањето на мајка ми да ја пружам машината и да пеглам. Викањето на татко ми дека кујната е лом. Викањето на сестра ми зашто е инат најголем. Ми фалат многу, сакам да ги гушнам. Да можев и годинава со нив на одмор ќе си идев
Него малку ме фаќа страв, треба утре сама да одам до оној јужниот "наш" град, гледам вести имаат штрајкови, па вчера застој на граница, уф мораше ли и неделава да штрајкуваат Мечка страв мене не страв, се надевам на крај успешно ќе се најдам со моите и ќе јадеме гиро Ако не учам грчки зборови за доле влада, ајде наши ќе се приклучам во протестот ... што знам
Среќна што заврши неделава работна (бар за мене), мрза ме фатила.
А и сафра ме фаќа. Не знам што сакам да правам.
Не ми се куца на пецево. Не ми се гледаат серијалки. Не ми се шета. А не памтам од кога не сум вежбала.
Ама затоа сеа ќе му ја легнам. Па после ќе гланцам низ дома, да свети куќава, ќе ги убијам сите пајаци ахаааа доста ви беше живот

 

Сакам да кажам...

бело цветче се добива кога веќе ќе имаш 50 мислења PS. и јас го добив моето прво цветче

 

Сакам да кажам...

СДК .. underneath his clothes there's an endless story , there is the man I choose there's my territory

 

Сакам да кажам...

Го сакам секое ново откритие. Го сакам секое ново искуство. Денес фатив во рака неколку птици, им ставив прстен и ги пуштив. Чуството е не заменливо. Која само убавина ја крие природата, а ние не познаваме ниту еден процент од неа.
Деновиве ми поминуваат во планинарење, истражување на растенија, денес на птици. Сето тоа го правиш додека истураат дождови, дуват ветрови или пече силно сонце, и си во константа борба со комарци, ама тоа што го доживувам е моќно.

Си се украдов денес сама себе, земав ручав покрај реката седејќи на камења, а пред мене огромни планини. Доживувам мир. Гледав како рефлексијата на планините полека се губеше зошто почна да дува ветер, и како полека се враќаше кога се смируваше. Бркав мали леминзи за да ги сликам. Рипав по жапчиња, се воодушевував на лос, на неговот огормно тело и тенки ноџиња и смиренот поглед кон нас. Ах се сакам себе, сакам се околу мене и ја сакам нејзе! Ми фали и ќе се трудам барем малку да ја сака природата како што ја сакам јас.

Adopt the pace of nature: her secret is patience. ~Ralph Waldo Emerson


П.С- сликава е од денес.

Бидете ми поздравени и сакајте ја природата..