Сакам да кажам [стара тема]

Сакам да кажам...

Беше еден убав летен ден.
Уствари повише беше есенски.
А и не беше баш нешто убав,баш беше грд ,ладен ,врнежлив ,депримирачки...
И најтрагично е што чув на прогноза нема да бил еден,него повише.До викенд.
Оф мори мајко.

Ги сакам жештините.Сакам и јас како Старфиш да си седам во двор.Цела ноќ да си се луљам на луљашката,и да одам со мислите кај што сакам.И кај што треба,и кај што не треба.
Да си го одмарам мозокот од срањата во животот.
Или па сабајлечки,со најубавото утринско кафе,да им се радувам на успесите и убавините,на истиот тој живот.
Проклет да е дождов.Проклето да е времево.

 

Сакам да кажам...

Скопје е мое и јас сум негова
Има маани безброј, малограѓанштина царува.....ама мене пак ми е мило ем драго
Можеби да живеев во друг град и него ќе го сакав, можеби сега да се преселам и некој друг град ќе љубам....МОЖЕБИ
Пријатели од цело Скопје, желба за дружба со сите....па што ми преостанува освен да ги научам сите населби, една по една....не ми е тешко 2 саати да се клацкам во автобус

Денес освоив уште еден дел од градот, седнав во бувче на јсп и брм бррррм
Ако денес видовте девојче во карирана кошулка и бушава коса во локни како зјапа лево десно низ прозорците на автобусот сакајќи да види и запомни што повеќе од околината,

Спојлер

за да знам следен пат кога ќе одам полесно да се снајдам

тоа беше вашата Гоу


Го сакам Скопје и ги сакам моите пријатели

 

Сакам да кажам...

Открив, откако многупати ме фаќаше уплав во врска со тоа кои лажици да ги употребам, дека ако на маса сториш нешто неправилно со одредена доза ароганција, небаре совршено добро знаеш дека токму така е правилно, ќе се извлечеш без другите да помислат дека имаш лоши манири. Ќе мислат дека си оригинален и можне остроумен.
- извадок од Стаклено ѕвоно на Силвија Плат (топло ви ја препорачувам книгата)

И на оваа не треба да гледаме како на конретен случај, ова може и те како да ни послужи во животот.
На пример, некој и да не е толку добро облечен, и ако ја носи таа облека со ароганција и голема самодоверба, сите ќе бидеме воодушевени.
На пр.2 пред некој ден требаше да одам на кафе кај една другарка. Бев облечена во хеланки, кратка блуза и патики, како за трчање. Ама испадна дека ќе има јака свирка и ај се согласивме да одеме. И си мислам јас како ќе одам вака облечена, а во кафичот гужва. И веднаш ми текна на овој цитат. Па си ја кренав главата, си седнав помеѓу другите, дотерани и прекрасни и воопшто не ми беше гајле. Си порачав сокче, седнав на шанкот со другарката, насмевки и муабет колку сакаш.
А цело време да се жалев и да се срамев, одма сите ќе ме забележеа.
Како и да е, јас лично многу се имам изгорено поради мојата ароганција и дрскост. Ох, милион кавги, па и до тепачки сум била близу.
Ама факт е дека таа е потребна, во одредена доза. И таа самодоверба многу помага.
Сум видела многу девојки, со вишок кила на нив, а супер се носат со тоа, дури и одлично изгледа вишокот на нив. Ама секако тие не се жалат постојано, дури изгледа и дека не го забележуваат тој факт, па тогаш и вие престанувате да го забележувате.
Ако сфанеме какви сме, ако ги знаеме нашите потреби и желби, ако сме оригинални во нешто и ако на тоа додадеме доза ароганција и самодоверба... па валјда, подобро би чекореле низ животот.

 

Сакам да кажам...

СД споделам нешто интересно ...

http://www.kafepauza.mk/zivot/10-inteli ... ajnshtajn/

 

Сакам да кажам...

СДК..... Беше тоа луда љубов... Кога се повлече љубовта, остана само лудоста...

 

Сакам да кажам...

^aaaa така значи... хм.. сега веќе се ми е јасно. сега знам зошто вака реагирам. madness! madness!

 

Сакам да кажам...

Љубовта не треба да моли, а ни да бара.
Љубовта мора да има сила за да може во самата себе да дојде до своето.
Тогаш неа не ја влечат туку таа влече.


Млад човеку, во срцето чувствуваш
страдање и опој од љубов .
Не тоа само твоја судбина,
тоа е болка на сите вљубени.

Извадок од книгата " Среќен е тој што умее да сака " од Херман Хесе

 

Сакам да кажам...

Сакам да кажам КУПИ МИ МАЈКО ТООООП.

 

Сакам да кажам...

Имаше еден филм, не знам сега дали вака на брзина и инстантно ќе ми текне како се викаше, лично име беше во прашање, каде што главниот протагонист имаше еден вид на аутизам и секој ден јадеше макарони со кечап и пармезан. Ама секој ден.
Но тој на тоа си беше навикнат и не му пречеше. Си врвеше по свои некои патишта од кои никогаш не скршнуваше, но тој беше поинаков.

Па онака шетајќи се го надбљудувам светов околу мене и си велам...
Adele - Someone Like You, кога се појави песнава односно нејзиниот настап во живо на Brit awards, сите бевме воодушевени од неа. Како прекрасно и со душа знаеше да ја изведе песнава. И потоа ја направија хит. И сите открија која е Адел а претходно на Chasing pavements не ја тинтраа толку. И буквално удавија со неа. И сите ја пуштаат песнава сто пати на ден.
Бруно Марс. Јас не знам од кое дупче се појави типов, ама знам дека кога и да уклучам комерцијална музичка телевизија него го гледам како во маска од мајмун си го тресе меѓуножјето по боксерици со уште ред други мајмуни покрај него. И сите го слушаат сто пати на ден.
Се шетам, талкам по улиците на мојот град и на секои пет минути слушам звуци од саксофон. Познати звуци. Mr. Saxobeat. Ringtone. На речиси сечиј мобилен.
Вчера карши мене застанал тип со хипстерско шеширче и хипстер рејбан наочарчиња во боја, и ми трепка со очињата. Па загледува околу себе, па пак во мене. Си велам, да не сум валкана, па се гледам себеси. Ахаааа - душо ти сакаше да го видам твојот хипстер нов аутфит - дигам палец. Супер си и ти и сите околу тебе. Не си единствен.

На крај си велам, еј кога имав слатки 12. Имаше една видеотека зе викаше Дарк. Пред неа „искачавме“ разбирај застанати ко пингвинчиња, со рацете во џеб на оригиналот левис фармерка, со адидас на нога и со диадора монТки си правевме муабет. Татко ми помина со кола ми рече тогаш - кој да те препознае, сите сте ми исти.

Живееме во многу неинвентивен свет. Инвентивноста се мери со фразата „биди ин“ а да се биде „ин“ значи чопоративно да се следи некој кој претходно бил инвентивен и бил толку многу „аут“ што станал интересен и сега има илјадници па ако не и милиони следбеници низ целиот свет.

Што е многу, многу е. По ѓаволите и со Адел (ах колку и да е добра мене ми е здодевна веќе), и со Бруно Марс, и со господинот сексоОВАЈсаксобит, и со хипстерски аутфит, и со диадора монТки, и оригинал адидас и левис, и желбата да се биде „ин“. Јас сум денес очигледно многу „аут“ и прв пат ми е мило што го констатирам ова.

ПМС убичу те!

 

Сакам да кажам...

СДК дека муабетевме фино цело друштво и заеднички дојдовме до заклучок дека одамна немаме прочитано некоја книгичка летово (со пар исклучоци кои веќе магистрираа ). Арно ама, дур ни текна, затворила библиотеката и плус времето ни се зезна. Утре ќе има фешта. Младост-лудост, тоа е.

Си го најдов моливчето за цртање и пукам од среќа, а мама ми ја средила собата. Супервумн, како се справи со тој хаос, секоја чест! Тоа е Нескафе 2 во 1.

 

Сакам да кажам...

LOL xD

 

Сакам да кажам...

Има причина што не сакам да ги прашувам комшиите како се. Не сакам,тоа е причината.
Колку и да сум лута,тажна,депресивна,кажувам дека сум добра. Не мора секој да знае што мене ми се случува.Луѓето се лоши...

И прилично е точно тоа дека кога прашуваат што ти е,се само љубопитни.

Колку помалку луѓе знаат за твојата среќа,толку подолго таа трае.

 

Сакам да кажам...

Ова најпоследното многу мудро

 

Сакам да кажам...

Уште еден ден заминува. Прекрасен ден. Не се случи ништо посебно, но се случи живот. работен ден исполнет со смеа и обврски, релаксирано попладне со пријатно друштво, и вечер завршена сокнига. како што ми се празни батеријата на лаптопов, во посакувам лека ноќ, добри и слатки сништа, и ново утро дочекано со насмевка.

 

Сакам да кажам...

Буууу !!!! Knock knock јас дојдов
Црна како циганче.
Преубаво се чувствувам.
Среќна и со полни батерии.
Не сакам да го тупам многу со плажи и дрн дрн остали ствари што ги знаете.
Најубаво си поминав. Со ни една караница, ни еден лош момент, со еден тон глупости, изгрејсонца и смеење до бескрај. Спомените се она што останува ... Длабоко во мене, и во некој фолдер со слики низ комјутеров.
Сфатив колку некои личности иако понекогаш ме вадат од кожа ми фалеа, колку ги сакам, а сфатив и колку на некои јас им фалев и колку сум сакана и потребна во нечии животи.
Едни плачеа од жал зашто си одев, а други плачеа и скокаа од среќа зошто изненадно си дојдов. Не можам да кажам дека срцето не ми е полно.
Ми требаше одмор од се и си добив иако упорно тврдев дека нема да одам. Задоволна сум, можеби и презадоволна. Неочекуваните работи секогаш се најубави.
А да, и уште сум заљубена. Го сакам толку што не се ни опишува ...
А сега, се фрлам за работа, 40 страни со нови мислења сте наполниле ... тешко мене.
Ми недостигавте, ама ај ем бек. Не го напуштам форумот така лесно.
Алоха, ве гушкам до следното читкање

 

Сакам да кажам...

Сдк торта,пиење и од се по малку веќе два дена,подобро може да биде ? па и згора на се овие денови сум полна со храброст.

Оваа вечер се повлеков порано од роденденот немав сила повеќе.

Утре ?
Утре што ?
Утре ќе видиме утре не кројам планови.
НИКОГАШ НЕ СЕ ИСПОЛНУВААТ !

ахх едит: читам неколку страни наназад и си мислам абе малку се глуми во реалноста па морало и тука маски да се прават....Напиши си го мислењето како што ти излегува од глава,се чудам зошто залудно се трудат да се разликуваат
Епа на такви искрено мака ми е и да им ги читам мислењата,бидејки се напишани чудно...само они си се разбираат но овде почна да не се гледа содражината на мислењето туку колку е на почуден начин напишано...И од паметни цурки со паметни мислења .....

Доста бев дрндалка,дрн дрн јарина да си шљапнам јас една по фацка кога веке тие што треба не се шљапкаат...

 

Сакам да кажам...

Да форумче точно е , јас сум таа која седеше 24 часа на фб се решив да го деактивирам ( добро на неколку дена само,ама сепак). Да видам колку ми се другарки сите...дали ќе ме побарат ако не е фб.
А јас едно 100че на вип ќе си ставам и 500 минути ќе имам цела недела, нема четот да ми недостига и онака ретко кога го користам.

п.с.1. Даааа викенд доаѓа ке треба превоз. срцки сте ми само така продолжете...почнува да ми се од вас и вашата дволичност.

п.с.2. И од пмс сум нервозна...ама и вие не се ни водите не се ни терате.

 

Сакам да кажам...

На крајот на денов СДК 2 работи...

- Знам дека досадувам за моите животинки но пред малку си ја галев кучката и некои мисли ми поминаа низ главата...преку ден ми е дива. Не можам да и се приближам. Резервирана за кучешкиот род и нивните игри, веднаш ми бега. Сакам да ја погалам и да и дадам нешто за јадење но никако да се стигне до неа. Денес загрме, заврна и порано се стемни. Отварам врата и ја гледам целата мокра квичи и ме гледа со тие кафеавите очички. Си има периоди кога сака да ја стоплиш, погалиш, еве ја со саати веќе спие во кујната. Иако е смрдливка малце, јас пак си ја галам и гушкам. Има моменти кога е изморена од сите тие игри и сака да се чувствува згрижено и сакано. Нешто слично како вас, зарем не?

- Денеска денот ми беше малку по напорен од обично на Фемина. Ви посветувам голем дел од слободното време и најискрено, се наоѓам себеси во целиот советувачки дел од моите постови. Аналитичар по природа, отсекогаш сум сакал да решавам проблеми. Воопшто не ми е тешко, и многу ми е мило што знам дека барем малку сум помогнал на феминките на кои им бил потребен совет/мислење. Единствено што би ве замолил е да не ми замерувате за дозите агресија што ги има во моите совети. Не може секој проблем да се реши со насмевка и весели зборчиња, а вакви постови без wake up call би биле стерилни.

Лаку ноч на сите, останете ми убави, паметни, тренди, откачени и најважно од се комплицирани, оти во спротивно малку фајде од нас машките тука

 

Сакам да кажам...

Како ми почна денов да се чудиш напорно , депресивно и на крај да заврши прекрасно Го сакам премногу го сакам и не сакам да го изгубам и сите сили ќе ги употребам за да се променам и ќе успејам во тоа е така да знаат сите бидеќи тоа што се сака лесно е

 

Сакам да кажам...

Me, myself and I, that's all i got
in the end that's what i found out
And it ain't no need to cry
i took a vow that from now on
i'm gonna be my own best friend!

Се чувствувам премногу празно...разочарана, осамена... Не сакам да верувам дека луѓето околу мене се сменија, не сакам да верувам дека се толку површни и незрели, толку умислени, себични. Тие од кои најмалку очекував!
Како ли дојде до ова..сеуште не можам да си објаснам