Сакам да кажам [стара тема]

Сакам да кажам...

Не знам зошто, ама некако ми се чини поарно да шетам до 7 сабајле, отколку да работам.
Што мислите? Што ми е? Да не сум бремена?

СДП дојде во СДК за ДК дека временцево е побудалено и подобро во екот на горештините е да дремиш дома и да везиш дебарски морив на грчка панама, отколку да го држиш вжештениот лонец врз глава.
Да печиш пченка на електрична скара, во дебела ладовина е права ствар. Уште поарно лубеница да гнетиш... зашто нели 2 во 1, ем јадеш, ем вода пиеш.

И сакав да спомнам колку ми недостига пцуењето на 1-ви септември. Сега културно го проколнувам. Зашто од целиот возможен училишен прибор по продавниците, нема доволно голем тефтер да ги собере моиве песнички:

Кој и да ме праша, кажувам
Убаво е да бидеш жена
но не поврзувај со работа
особено со трета смена.

Лошо ми паѓа од некултура
и грда фацијална експресија
се покривам преку глава
и паѓам во депресија.

Поарно во провалија отколку во депресија, ама ајде, кој да ме разбере...

 

Сакам да кажам...

love, ohh love

Спојлер

doooon't you love it?!

 

Сакам да кажам...

СДК оти повеќе ги сакам луѓето кои знаат да кажат „да, и мене сега ми треба утеха“ отколку оние кои го кршат носот по таван и не признаваат оти болката некогаш е добро да се сподели.

 

Сакам да кажам...

Мојот живот .... Шпанска серија ...

Не знам од кај да почнам ни кај да завршам.Од ден во ден работиве се чудни , луѓево уште почудни . А таман почнаа да се губат серииве , ама еве јас ја имам таа чест не и задоволство да се најдам како главен протагонист .
Што направив ? !
Виновна сум ? ! а не сум ни свесна за тоа ? !
Не не ме мавна ПМС туку работава е сложена и гадна ...
Епилог од последни 72 часа е .
Расипав пријателство ... немам храброст да кажам растурив . И јас си го расипав моето сега се осеќам многу ефтино , глупаво .
Манипулатор испаднав а не сум ,нејќам да бидам. Кога само би занеле дека не сакав ништо слично да се случи , дека ми е жал , дека кога би можела би ги поправила работите . Дека сум подготвена да исчезнам само да не бидам јас ПРИЧИНА за распаѓање на едно долгогодишно пријателство . Звучи како ефтино шпанско сценарио.. ? Епа во живо е уште полошо
И сега ? !
Како да признаам вина која не ја носам ... Како да влијаам кога не можам да влијаам . Како да биде се ко што беше ? ! ?

 

Сакам да кажам...

СДК не е можно ова што го разбрав сега! Според неофицијални извори, девојчето од Штип што се удавило во Њу Јорк, од ураганот, е моја колешка од факултет! Во иста група сме, не ми се верува! Се надевам дека е дезиформација ова!

 

Сакам да кажам...

СДК ми се смачи да флертувам со фејсбук профил! Сакам со човек!

 

Сакам да кажам...

СДК дека незнам што уствари сакам од животот нешто ми е ужасно досадно а треба да учам а не учам а сум премногу расеана.......уффффффффф

 

Сакам да кажам...

Денес размислував зошто толку го сакам одењето на плажа. Бидејќи стануваш едно од многубројните тела кои се средно или реш испечени на песочната скара под амнестијата на сончевите немилосрдно упорни зраци, без видлив идентитет ако ја нурнеш главата меѓу раце дури лежиш на грб. Никој не знае дали под очилата криеш скршено срце или скршен дух, дали се смешкаш на летната алкохолизирана авантура или на добро поминатата јунска сесија, бидејќи плажата е место каде најмногу доаѓаме поради себеси и без или минимална шминка на фаца и психа. И каде успеваме за миг барем да најдеме мир и спокој и да потонеме во себеси, дури топлината трепери дури не милува по нашето тело како пудинзите на Витаминка.

И не ја чекам со душа зимата, кога ќе се гледаме едни со други со клиничка рамнодушност како препарирани птици со застрашувачко неприродни погледи осудени на стеснет простор во внатрешноста на кафиЌите или со пречести семејни собиранки од пошироки размери дома дури надвор маваат студени сребрени камшици дожд или вејавици густ и леплив снег, бидејќи тоа стеснето социјализирање ми е упад во мојот личен простор и личен резервоар на кислород и бидејќи зимата по дифолт носи студ и апатија и не можност да потонеш во свое топло катче само за себе. И многу шминка на форсриана социјализација, уа за неа и тоа на разглас.

Сакам долго топло лето со многу широк простор околу себе, ама дем ит се потврдува клишето дека убавите нешта кратко траат. Их, да можам би ја скрцкала оваа зимава како иритантно нападен инсект со оној звук на скрцкување чиниш мал злодух грицка препечен тост или бајат бисквит. Дупка во Универзумот во облик на зима. И секој некогаш смачкал инсект случајно или намерно и поговорката не гази ни на мрава е лажна утеха. Имаше некоја глупава песна Утеха на косата во старите учебници по литература.

Јас сум мало тридецениско дете што е на пат да остане по казна на виша сила без својата омилена играчка алијас годишно време и да ќе си помрчам и онака тоа е денес ин и во тренд.

 

Сакам да кажам...

Сакам да кажам бла бла бла

 

Сакам да кажам...

Сдк ќе одам да се нурнам во пеколот на Данте Алигери.
Можеби не сум за во рајот.

 

Сакам да кажам...

Сдкк дека обожавам бебињаа..толку се нежни и преубајј..офф оти ми е страв толку да го кренамм!

Внука миии!

 

Сакам да кажам...

Љубопитноста ја убила мачката! (гоу)

 

Сакам да кажам...

Со страв го отворив спојлерот. Ух.

 

Сакам да кажам...

Сакам да ми се вратат средношколските денови Збунети,наивни,другарувања,заљубувања....
Искачање да си ја видиш симпатијата..Немавме фб да договориме средба.Онака наивно и со енормна надеж искачаш,средена за него и луташ со поглед да го видиш.Ќе ни се сретнеа погледите.Тоа беше знак на убаво помината вечер.Уште поубава ако те викнеше на прошетка,на која ќе ти каже дека му се допаѓаш.Која радост!
Потоа следуваше факултетот.Тој период не го сакам.Многу имав за учење а за друго време ништо.А сега работа,обврски
Сепак секој период од животот носи свои убавини...Штета што времето стана многу стресно,и иако даваме се од себе да не се предаваме,да се бориме до крај,тешко,многу тешко....Животот е убав и верувам дека после дождот доаѓа сонце...Силно верувам и го очекувам моето сонце.Оддамна нема изгреано за мене и мојата фамилија..

 

Сакам да кажам...

СДК неколку работи.

Прво и основно, надвор, е ладно. Ќе можам да носам нормални алишта без да се чувствувам како во сауна.

Друго на списокот, е како луѓето кои имаат еден куп пари, кажуваат дека среќата не е во парите. Е, па, ајде откажи се од нив и живеј среќно да те видам. Имам уште да зборувам на темава, ама каснам и ме чекаат.

И на крај, да се чуваме и да се браниме од некои размислувања и ставови. Само напред одиме со таквите.

Поздрав, пријатно и убава вечер. Јас одам да уживам во времево.

 

Сакам да кажам...

Ден по ден одмина и овој распуст. Кога беше јуни, а сега август заминува.
Четврта година, не ми се верува колку бргу поминува времето.Како вчера да беше кога прв пат влегов во училницата меѓу тие непознати деца. Лето ко лето,ама ова ми беше некако најубаво.На почетокот. Но, сега се’ стана толку монотоно, што сакам да заврши поскоро.Не дека сакам на школо,ама ми здосади секојдневното излежување дома. Ми фалат школските.Колку и да бевме различни, колку и да имаме несогласувања, колку и да се оговараме меѓу себе,сепак ми фалат.Ама, најмногу ми фале таа.Најдобрата моја другарка.Неможевме да се видеме преку лето,зашто живееме во различни градови,сега уште 2 дена конечно ќе се видеме. Едвај чекам да ја гушнам. Да си кажеме се’. Благодарна сум и’ што постои тука за мене.И знам дека никогаш нема да ме изневери.

 

Сакам да кажам...

СДК...феминчиња мили, го знаете ли Цврцул, мачето што сака да се бања?

Спојлер

 

Сакам да кажам...

Постов одговара повеќе да е во темата СДП

Инаку не го знаеме, но со задоволство би го запознале, може ли ?!

 

Сакам да кажам...

ЕлеМентал бре да не пукниш

Еве јас СДК дека ептен го бендисувам Цврцул. Малце е слабичок за мој вкус, ама ќе се оправи

 

Сакам да кажам...

Не знаеме што ни носи утрото. Грешка. не знаеме ни што ни носи нареднава минута.
Така како што за миг изчезна куќата на моите роднини, за миг изгоре се ...
Дали да речат зошто Господе одстанавме без покрив над глава?
Или да речат фала ти Господе што сите се живи и здрави??
3годишно дете, млад брачен пар, една вдовица, и личност со посебни потреби.
Какво семејство ... мои блиски. Моја крв ... Толку ми е жал.
Со месеци нема да можат да се соберат.
А кој да ти очекувал такво нешто .... никој.
И скоро сите се немоќни за помош. Празни зборови во вакви ситуации не требаат ...

Тоа уствари сакав да кажам. Колку и да е клише животот е краток.
Кога сме мали сакаме да пораснеме.
Кога сме тинејџери сакаме да сме бебиња.
Кога сме во средни години сакаме да сме тинејџери.
Кога сме стари сакаме да сме било што само не стари и толку блиску до смртта.

Според мене, многу е битно од секоја доба да се имаат спомени. Убави, лоши, тажни, весели. Срце полно со спомени. Повеќето да се среќни по можност. И сигуирно ова ќе биде лош спомен за моето семејство, но уште посигурно некогаш понатака кога ќе им текне на ова ќе им биде скоро и заборавено. Ќе биде само уште еден левел поминат во играта живот. Победа на смртниците против главниот.

Јас сакам, кога ќе бидам стара и кога ќе гледам слики, кога ќе се навраќам на моето минато, што и да ми будат спомените, дали солзи или насмевка, да е искрено и од срце ... за кога ќе ги затворам очите да можам пак да го проживеам тоа. Во животот секој момент е вреден. А една солза радосница, понекогаш вреди многу повеќе и од цел куп насмевки.

Срцето не не лаже, само треба да научиме како на правилен начин да комуницираме со него.
И во животот, покрај сите црнила ... се ќе биде добро. Тоа е она што со сигурност го знам.
Секое родено суштество, има свое место под сонцето ... понекогаш заслужено, понекогаш не.
Животот е таков, и како таков, ни пружа ужасно многу тешкотии, но и ужасно многу убавини.
Баш затоа треба да го живееме убаво и да го цениме.
За кутијата со спомени во облик на срце, да биде преполна ... и скапоцена.

И некогаш ... да си речеме ... у пи*ку матер, колку убав живот сум живеел ...