Сакам да кажам [стара тема]

Сакам да кажам...

Си уживам во попладневното кафе,сама,со Пинк Плус и Лале.Сега за сега е добро,ама за еден саат кога ќе се стемни ќе се претворам во нинџа
Сега се смеам,ама вечер,бррррр..Која страшливка сум немате поима.Признавам имам 26години и страв ми е да спијам сама При најмал шум ,очекувам крадец да ме отепа,дали со нож,пиштол незнам...и така си размислувам-со што ќе му се спротивставам?Прво и основно ќе викам.Второ ќе му кажам дека ќе му дадам пари -само да не ме убие. А кои пари уствари?Имам некое иљадарче ко да преживеам,плата оваа недела -јок.И кога ќе види дека немам пари уствари...ОМГ!
Ееее сега се филмам,ама вечер ќе биде интересно....
Wish me luck

 

Сакам да кажам...

Мрчам!
Ве предупредувам да не читате!!!!

Сдк е денес сум АААААААААА!
Не знам што да правам со самата себе.
Добив
Епа ќе си пукнам ме тресе нервоза,двапати влегов под туш џабе и фил лајк а шит не физички,психички!
Ми се плака,ми се јаде ни јас нз што ми се праве...


Абе мрчам денеска ........аааааааа!!!!!
Ништо не вредам денес...па и смотаната шминка 3 пати се шминкам и 3 пати се бришам ќе си пукнам.....


Мррр мрррр мрчам поарно да не го читавте постот ќе ставам предупредување горе да не кажете дека не сум ве предупредила
Ако пренесов лоша енергија извинете ве предупредив

 

Сакам да кажам...

... огромни промени, наеднаш. Пред речиси една недела животот ми беше сосема поинаков од денеска. Не знам уште дали е само еден сон од кој наскоро ќе се разборам и работите ќе се вратат по стариот тек.
Наеднаш гледам огромен број луѓе во текот на денот, нова средина, нови ликови...
На пат сум да си го исполнам сонот, само морам да имам самодоверба. Damn.
За учење имам уште од првата недела, книгиве се огромни, ќе дадам се` од себе.
Се надевам дека по 50тина години нема да бидам како бабиве на денешницава (со некои исклучоци, да не генерализирам). Да ја терав со сила да оди по килограм домати на пазар во најголемата жештина немаше да сака, а кога е гага се први да се избуткаат. Што е најтрагично крвта ќе ти ја испие, ама ќе те стане за да се симне на идната автобуска и други да ги то зафатат местото. Да не копала од сабајле? Уште мрчат како младите не станувале и не биле културни кон повозрасните. Па како да пуштам срце и да станам кога сум излегла од 6:30, се враќам дома во 14:00 во најголемата жештина со чанта и цел комплет книги. Без осет.


Пред да се одлогирам ви пуштам една песничка, за многу кратко ми прирасна за срце, како секој стих да излегол од мене. Периодов поретко ќе пишувам на форумов бидејќи немам многу време. Уживајте...

http://www.youtube.com/watch?v=pj8Fg6TVhN0

П.С. Хајди многу пријатно ме изненади со мислењето. Голем поздрав и до тебе, многу ми фали твојата уникатност и шареноликост тука.

 

Сакам да кажам...

Седам во празна соба, исто толку празна колку мојава душа. Тмурно небо и ветар кој ми беше потребен.

Ми недостига времето кога собава ќе блеснеше во полн сјај, петок, прва смена после школо ќе се наполнеше со лица кои ги сакам, оној лезетски ритуал што ми го стимулираше нивото на серотонин и ми ги грчеше фацијалните и стомачните мускули. Убави времиња, убави!

Сега единствено опкужување се 573649 празни шолји кафе, испиени all by myself, по некое залутано списание со поминат број, отстоени грицки, и ѕидови кои никогаш не биле поинтересни за буљење. Душава ме стега, кога ќе помислам дека за неколку недели ќе бидам далеку од комфорот кој го дава мојот дом, од оваа соба која сега ми е толку празна, а ќе изгледа толку топла кога ќе се вратам, од луѓето со кои сега водам трета светска војна, а по неколку месеци ќе ги гушкам непрестано, од животот кој никогаш нема да биде повеќе ист.

Евоуцирам спомени со солзи и насмевка. Го нема ни него, што дополнително поттикнува лоши емоции. Длабоко во себе се надевам и плашам дека тој ќе остане. Дека мојата соба никогаш повеќе нема да биде празна. Сакам сонце, светлина и горештини. Сакам љубов. Многу љубов. А сакам и да дадам. На вистински луѓе. Луѓе во правата смисла на зборот, полни со позитивни чувства и енергија, а не на роботи програмирани по систем - политика не замери се, освен ако немаш интерес или нешто.

 

Сакам да кажам...

СДК hello world i'm your wild girl

 

Сакам да кажам...

СДК дека си се спремам, ќе одам да се видам со најдобрата другарка од детството.. Не само од детството и сега ми е една од најдобрите Многу чудна приказна сме ние две, но му благодарам на Бога што ми ја прати во животот... Ја сакам премногу, богата сум луѓе богата, што имам пријатели како неа

Пред некоја минута ги добив најубавите лижавчиња на свет, anyone ??

 

Сакам да кажам...

Уште 5 мислења, и друго цветче.. Ама ќе гледам да си го влечкам што подолго.. Прв пат, да не сакам цветче.

 

Сакам да кажам...

Тетратки одам во СП да си купам , леле која радост .. не ми се верува дека јас за тоа се радувам

 

Сакам да кажам...

Абе ќе си пукнам од `рбетот значи

МоменАтов на ФБ, морав да го споделам соС вас...

Една досадна патетична статусоставачка го залепила најновиот меѓу очајните статуси кој гласи:

„ Можеби не сум убава, ама имам срце и душа што знаат да ценат“.

И следува коментар од другаЧка и:

„ Така е, (името на цурата) “

Мене ова ми личи на апла плеснување у фаца, демек грда си , па дури и смајли бе

 

Сакам да кажам...

НЕ МИ СЕ УЧИ !!!!

 

Сакам да кажам...

СДК дека сама сум си крива, не постои таква сила што може да ме извади од оваа "манџа"

 

Сакам да кажам...

Some call it arrogant, I call it confident!

 

Сакам да кажам...

Ух. Чекајте да здивнам. Од кога завршив со полагање,од 25 август наваму не знам главата кај ми е. Ми ја видел некој,Багуфче ај ти ме познаваш?

УХ. Ми требаше здивнувањето.

Се вратив. Се вратив од мртвите. Од година време мачењето,нерешителноста и повторното враќање на истата. Се вратив. И овој пат навистина го оставив Иван.

Ги поминав најдобрите два дена овој викенд од цело лето. Најдобрите. Па тешко било да сакаш некој цело време. Треба цело време да си насмеан ко да те бањале со кисело млеко,бидејќи така и ми делува љубовта. Ја имам онаа фаца на замислена девојка,со умот не тука и со насмевка од љубов.

Да. Да. Да. Да. И уште сто пати да. Се заљубив...

Мистериозна никогаш не се предава. Никогаш нема да се откажам од љубовта. Затоа што секогаш кога сум спремна да се откажам,доаѓа некој и ме убедува во спротивното.


Толку тука. Време е да се вратам со моите постови во што би му кажале. Да,време е. Време е и за друг човек.

Време е за љубов..

Среќна сум. Навистина. И вие бидете ми така,девојки убави.

 

Сакам да кажам...

СДК дека се нервирам коа гледам дека некој поустнува quotes од Хаус, а у живот не ја гледал серијата. Ало луѓе, that doesn't make you look better.

 

Сакам да кажам...

Цело попладне го поминав во друштво на семејството на мојата другарка, не сме се виделе скоро цела деценија. Нејзиниот сопруг е Индиец, има преубави две синчиња (хиперактивни сонца со прекрасни крупни и ширум отворени очи кон светот кој им се смешка), има изградена кариера во реномирана компанија од автомобилската индустрија, среќни се, зрачи околу нив таа аура на среќа и спокој. Ме обвија со дел од неа онака несебично како што ми нудеа чоколадца со замачкани прстиња и убаво ми е и среќна сум за нив.
Кај нас ретко кој може да се пофали со вака скоцкан живот, ама затоа предрасуди имаме за извоз го супституираме животниот неквалитет со квантитетот на истите која математичка апсурдност. Сигурно поради нив и не дошла толку време, а има толку нешта со кои оправдано може да се гордее, дали истото можат да го кажат за себе во целост евентуалните упатувачи на истите? Ај донт тинк соу.

 

Сакам да кажам...

Не знам како можете да бидете толку рамнодушни кон Македонската репрезентација...? Како бре?
Не знам како некој може да навива за Босна? Не ги сфаќам луѓето понекогаш.
Абе, каква Босна, какви бакрачи. Македонија, се знае!

Ох, доброоо. Знам, мрчам. Не ми е прв пат. Добро, овој пат претерувам, ама што да се прави?
Македонец во душа, Македонец на хартија, Македонец во крв.

Е ајде де.

 

Сакам да кажам...

СДК многу многу многу ми се спие дури со затворени очи пишувам само проверувам дали сум згрешила негде
ќе идам да спијам во 9 пошто прееска спиев само 3 ипол саати и отидов во школо

 

Сакам да кажам...

Не можам да го слушам тоа туфкање веќе од тебе! Доста ми е што постојано ми се вртиш дома, парадираш и безделничиш, уште си зимаш за право да ми наредуваш! Не сум исфрустрирана тинејџерка, не ни сакам да бидам, некако сметам дека сега со право се лутам за работи кои ми викавте дека се небитни, дека ми се луди години, дека треба да се смирам. Веќе немам мир од тебе. Доволно ми е што формално ја имаш таа улога на родител, оној строгиот, што час е најфиниот на свет, час е гадот што се каеш што ти е род! И не е претерување кога ќе кажам дека премногу дрско, строго и безобразно се однесуваш со мене, јас не сум дух, ниту пак дете од 10 години на кого забраната на сладолед пред јадење е ред кој треба да се почитува, имам и повеќе од 18 години, и имам многу да ти кажам лично тебе, но од тој страв кој ми го имаш наметнато уште како мала немам сили да изустам ниеден збор од овие лично. И не само страв, не можам сеуште да се соочам со тебе лице в лице, да ти кажам дека не сум мала, дека иако се фалиш дека сум иден студент ти лично ни најмалку не ме гледаш како таков, сакам да ти кажам дека полека но сигурно ми го загорчуваш животот на периоди, а тоа ме боли. Ме боли што претерано се грижиш за мене. Сфати дека иако сум под ТВОЈ кров, требада ме пуштиш да чекорам сама низ сите препреки и животни патеки, кога ќе се лизнам или паднам, да немам страв да ти кажам за да не почнеш пак да урлаш, остави ме да доживеам некои работи за кои ми е време, а не да го чекам тоа време да дојде.. Зарем има соодветно запишано време кога да почне човек да се запознава со момчиња, да пие, пуши, да има секс, да се дружи до сабајле?
Од такви луѓе, и најсекојдневните работи се табу тема, се крие, се ќути, се туткаш, се плашиш. Таков човек имам јас дома и не е воопшто лесно. Не е.

 

Сакам да кажам...

Што не шета по земјава значи!!!!!! ццццццццц

 

Сакам да кажам...

БРАВООООООООООООООООООООООООООООООООООО!

М А К Е Д О Н И Ј А