Сакам да кажам [стара тема]

Сакам да кажам...

понекогаш се питам колку е тешко да си жена? Чистење перење готвење па работа ееее и на цело тоа кога ке слушнеш е добро де то ти је час посла ма да....феминки овие денови и да сакам неможам да ве дружам многу,на дечко ми братучед е кај нас,кој иако ти е гостин си зима за право како домакин и да има буквално би оставил и гаки на сред пат да му се дигнат,незнам до кога ке му молчам само знам дека веке ми е преку глава...

 

Сакам да кажам...

Онака баш à la française, со кафето во рака и un petit pain au chocolat се протнувам низ денов како излитен конец низ тенка игла, заострувам со очињата и voilà! j'y suis.

Немам баретка, ниту шлем а не ми ни треба. Како земјоделец ги собирам плодовите од претходните денови, го измивам горчливиот вкус на уште еден чуден сон и си велам - за арно, за убо! Ова не може да е лош знак.
Знам.

И сфаќам дека ништо во животот не е изгубено ниту подарено. Еден ден може да сретнеш оџачар а подоцна да најдеш скап часовник на улица, и да не го подигнеш - затоа што туѓа (не)среќа не сакаш.
И се замислив, можеби добиваме шанси во животот и можеби тоа го нарекуваме судбина, но се додека не посегнеме по нив исто како и да не постоеле.
Сами си ја твориме сопствената среќа со можеби мала помош на севкупната констелација на планетите, ѕвездите и соѕвездијата.

Кога ќе ви се наредат коцките - напаѓајте. Дотогаш сркајте си го утринското кафе и уживајте во денот.

Којзнае, можеби токму денес некој ќе ви затропа на портите и ќе ви рече - сарпрајз!

Чук, чук, Стојанче

 

Сакам да кажам...

СДК дека му благодарам мнооогу на времево што заврна. Нека ми ги измие лошите денови зад мене, нека ми донесе убавина и среќа во наредните. Не се жалете, радувајте се на дождот. За убаво, за арно да е, за берикет.

http://www.youtube.com/watch?v=-SFVeBUPo94

 

Сакам да кажам...

честит празнак Мала богородица и нека е за многу години

 

Сакам да кажам...

Кога нема вода, нема вода и толку. И навистина нема, исто како засекогаш да ја снема.
Нема во кујна, нема во тоалет, нема во бунар, навистина нема, како земјата да ја зема.
Нема миено лице, нема кафе, нема туширање, нема вода нема, како да има трема.
Нема чиста коса, нема несмрдени нозе, нема пријатен здив бе, водава душата ми ја зема.
Нема ни дожд веќе, нема ни вирче, нема капка роса, водиште едно ќе те ловам со клема.

Водо, ај жити се, да би те снемало.

Мерлин од Монровци не е дома. Отиде на друг да му смрди.

 

Сакам да кажам...

Понекогаш, е многу подобро да се оди на опцијата..

Спојлер

Поготово во период на пмс..

 

Сакам да кажам...

ПМС кој веќе предолго трае Плус,разочарување ново.Сеуште ме стега срцето од него.Ха,убаво велат-Секој ден е со ново очекување ,а завршува со ново искуство Аха,да. Ама мене ако ми е.Јас никако да научам.Помагај на сите.И потоа јас сум лошата
И отсабајлечки со притисок 110 со 90,браво за мене.Ништо не ми помага.Да не го спомнувам пак времето,зошто доволна тема беше вчера.А појдов и за него да кажам ред ,два-но не.
Ми доаѓа да ја излечам душава со еден јак хамбургер,пица или бурек со јогурт...сите околу мене со сласт јадат,а мене пмс ме тера исто.Но мозокот вели стоп.Ах до кога бе.Жими се овој ден се што ќе ми дојде на ум,ќе јадам.Цел живот на диета ми пукна филм.Пази ова,пази она.
Одам да порачам нешто јако за доручек,ма не брига ме .......но само денес

 

Сакам да кажам...

СДК...како е ова можно?Цела недела сум втора смена, а пак сум ненаспана...Ај уште два дена, па ќе дојде викенд

 

Сакам да кажам...

Конечно видов што ми брмчи така на фемина.
СДК испиено утринско кафе, музика, чоколада и фемина.
Просто ги обожавам овие дожделиви денови...
Имајте убав ден, каде и да сте.
http://www.youtube.com/watch?v=Q310iXkAxxg

 

Сакам да кажам...

СДК на човек полесно му е да треска зелени и да наоѓа бесмислени причини од колку да си го признае незнаењето.
Едно време ги пцуев тие од владата за законот за специјализација од 20 години интерна медицина, сега викам нека биде после 50, мада и тоа е малку. Да им се искакам на дипломите, срамота! Па уште на плата ќе се жалеле?!Не биле обучени? Па тогаш што бараш ти во болница воопшто? Не е само книгата, џабе факултетот, џабе специјализацијата, да ви ги вратат парите и да ве испратат негде надвор да видите што значи поимот доктор. А не да се замислувате богови и да ги потценувате ГЛУПАВИТЕ смртници, а немате две чисти.

 

Сакам да кажам...

офф колку убаво си врне надвор...ако ако нека врне..сакавме дожд - го добивме
за неколку минути треба да излезам и да се киснам по дождот,но ако убаво ми е...само нека врне
а со мерак би останала дома пред компјутер да се дружам со музиката и какаото

 

Сакам да кажам...

Зошто сум бе толку мрзлива. Аман. Немам никаква мотивација и желба за учење уште од стартот на оваа учебна година. Не може ова вака, мора да го загреам столчето ако сакам резултати. Ама, тешко ми иде

 

Сакам да кажам...

СДК го сменав аватарот. Е сега плакнете очи

СДК 2, Мразам кога некој откако ќе направиш грешка ти вели: "Сакав да ти речам да не го правиш тоа ама ајде си реков......".. Па кога сакаше што не рече???!!!
Сите се херои после војна! Аха, да.

 

Сакам да кажам...

Нема ништо понеобично од изгубената блискост. Кога со личности со кои си делел добар дел од своето секојдневие доаѓаш до степен да бидете ко две планети чии орбити се движат паралелно привлечени од ист центар Сонцето, меѓутоа иако орбитите не се судираат меѓусебно, не се ни привлекуваат. И очајната ротација продолжува, ама како во случајов со планетиве не доаѓа до револуција.

И иако и натаму ќе опстојува заблудата дека се знаеме меѓусебно, тоа е одраз на грст заеднички доживувања, букет предвидувања на одразот на карактерот во смисол колку е потребно за палење на фитилот или колкав е прагот на толеранција кон ова или она или овој или оној... во секој случај знаењето и познавањето е нешто повеќе од овој збир тривијални податоци и сувопарни факти.

Колку всушност секој би да ја разголи својата душа во име на блискоста, ама разочарувањето или рамнодушноста на ваквите одминувања во иднина е сигурносната рачна кочница. И затоа скоро никој никого суштински не познава, само меѓу блиските илузијата е посилно одржувана, а нашиот внатрешен свет до болка пати да биде споделен, меѓутоа често останува во внатрешноста и не успева да најде надворешен одраз.

За крај имам едно големо - штета што е така ...

 

Сакам да кажам...

Честит да им е именденот на сите што слават

 

Сакам да кажам...

по депресивно у живот не сум се чуствувала

 

Сакам да кажам...

Париз
Девојки конечно и јас да најдам време и да ве почиткам после патувањето во Париз.
10 незаборавни денови поминати со прекрасни личности,4 дена поминати во минибус мачно и тешко но кога е убаво дружтвото се се издржва и не се осеќа ненаспаноста и вкочанетоста на телото.
Врвот на Ајфејловата,мирисот и звукот на метрото,магијата на шан зелизе,огромните музеи Лувр и Орсеј,француските кроасани,италјанските лазањи балкунот на Јулија,старите градби на Верона,Богородичната црква во Париз,ноќното крстарење по Сена и незаменливиот ДИЗНИЛЕНД и сите останати мали и поголеми градови поминати ке останат во сеќавање во нашите мали главички.
Секако и нашите детски глупости,заедничките капења и пеање една иста песна ,навивање за нашите кожаркари во Паризкиот хотел,глупирањето по Паризките улици,нашите огромнии фотосесии со кретенски фаци и секако чекањето да изгрее сонцето над Париз.

Pariz je t'aime

 

Сакам да кажам...

СДК .... не гледам јас добра иднина на меѓучовечките односи. Ако и има по некој човек денес??

Ахх Диоген ... колку си бил во право!



Се надевам дека грешам и дека ќе има некоја надеж, зашто дефинитивно се повеќе релацијата човек со човек е невозможна мисија. Па животните барем се уште го зачувале тој пријателски и хуман инстинкт.
Кај се изгубија вредностите на животот?? А добрината и прилагодувањето, разумот и прифаќањето??

Ако некој знае точна локација нека каже.

 

Сакам да кажам...

Дореми фасола, соблечи се гола, ти си живоот моој, аје!

Се церекам ко неточна. Вчера паднав на топка на работа, се струполив ко тригодишно дете, со колаче башка во раце. Се собраа колеги, дали сум добра, да не ме боли нешто, а ја само си го изедов колачето така легната долу и сите се прснаа од смеење. А не е за смеа, ме боли грбот сеа, не можам да седнам на газот и само ми се кенка!
Каков малер сум, значи. Имам еден слободен ден само, а и тој ми е со набиена агенда, ко да сум протоколар на држава. Треба да средам некои песни, да пратам куп мејлови, да се спремам за на семинар, да отидам на роденден, да купам чај од Ла Ча, да врзам едно два три шамара на дотични патетичарки... Пуст живот, немаш време за ништо, а правиш се’!

Надвор вчера се уби од врнење, сите ги болеше глава, им се правеше нешто друго, освен стандардните обврски, кафе со литри се точеше и на крајот, ете, дома, со утепан грб и смеа низ ходници. Ко во средно. Мене ми збоктиса втора смена, а не можам ни да си се љубнам со мачакот. Ми направил фотографија од мене, ко расплакан млечен пат сум. За негов мерак и атер. Ако. Сега си го најдов џемперот ко на Фреди Кругер и со него ќе одам на работа. Ми е гајле. Ќе треба со торба и пижами да излезам во петок, да преспијам кај љубовот и во сабота во 7 на пат.
Што се жалам, се’ е во ред. Само мирно. И со двете очи отворени.

 

Сакам да кажам...

леле времетоооооооооооо
абе глата ќе ми испука од кревет неможам да станам
депресивно тажно одвратно е