Сакам да кажам [стара тема]

Сакам да кажам...

СДК дека поретко пишувам поради неколку причини:
а) Ме убива учењето (Математика поготово ме мачи...)
б) Брат ми ми виси до компјутер како мрсол 24/7,па и немам некоја приватност...
Ако некогаш сум сакал да си ја трескам главата од ѕид,now's the moment.

Aма јас важно сите до една ве читам,и морам да признаам дека форумов е полн со луѓе достојни за почит...
Имајте убава ноќ сите.

 

Сакам да кажам...

Ааааа конечно позитивна енергија. Животот е убав само кога го живееш позитивно.....

 

Сакам да кажам...

Луѓе СДК дека ми го развеселивте денот,алал да ви е на постовите! Стварно сте прекрасни! Јојоба треба пехар да ти дадеме за постот со виртуелноста!Јас едно време немав контакт со интернет,стагнирав еден период од него и сега пак имам,ама ми се чини дека тој период беше подобар.Да,е корисна за контакти,си ги најдов дури роднините во странство,ама кога немаш нет,нема оговарања,љубомори,ситења,безобразии,јавна проституција,губење време,губење на детството,приватноста и ред други работи...Затоа веќе не ставам ни статуси,многу коментари,песни...едноставно инбокс за тие што ми требаат и игрите што ги играм(макар и на нив се губи време) САкам да почнат да го наплаќаат ФБ,барем да не ми е мака ко ќе го исклучам,ради игрите не за друго И Фемина ја обожавам,можам само тука да си пишам и читам,барем е корисна и ме расположува Ако не беше Фемина немаше да ја знам и шеќерната паста,па денес да си се направам цакум пакум(е уште малце остана,тоа утре) И нервозен да ти е денот,кога ќе отвориш некои теми и се насмевнуваш со сите вас,што пишите во Фемина(да,и јас се надевам да сте такви како овде и во вистинскиот свет,ама нели сме искрени овде,па мислам дека сте срцки )
Иначе Елементал кај ги најде тие срциња преслатки,сакам да си чувам некое такво буце,преубави се!Муциња

Јас да се вратам на читањето,пошто иначе лошо и тешко ми се пиши...
Поздравче од мене и убаво да спиете сите

 

Сакам да кажам...

Епа здраво
Јас Најубава, а ти ?

Не, не, шала на страна ви пишувам со едно окце отворено, зошто другото ми нана, ама па имам многу за кажување а утре ме чекаат еден куп обврски .
Туку, јас овде и пред сите изјавувам дека го обожавам Скопјево, колку и да е загушливо, натрупано, прљаво, пак има некоја убавина, пак има нешто што ме тера да му се вратам и „да го гушнам“.
Абе сакам кога ќе застанам на пешачки и со некој возач взаемно ќе се отераме во три лепе п*чке материни, зошто и на двајцата ни се брза негде, ама па мора да возвратиш макар и со гестикулација.
Сакам и кога ќе поминам по улица и луѓето ги вртат погледите кон мене, сакам и кога ми шушкаат и дофрлуваат позади грб, ми годи бе, па што?
Туку деновиве добив забелешка дека сум била „права Скопјанка“, шта год да значи тоа. Демек сум била урбана. Каква урбана, каква андерграунд кога јас си терам строго по свое и тако то.

Туку на факултетов му се гледа крајот и како за беља мораше баш сега да има предмети од примената политика, мораше баш за крај да ги чуваат предметите за кои се запишав на истиот.
Некако како носталгија да ме фаќа, ама си велам 2 години пекав за тоа кога ќе бидам апсолвент, и сега кога сум носталгија ме фаќа. Епа стварно незнам што сакам.

Туку ве читкам, гледам мирни сте, се сакате.
Ако, немојте бе луѓе да се карате, па неможете и форумов да го поделите.
И дај без пропаганди и реклами во „Политка“, освен ако не сте дебело платени за тоа. И чувајте се, да не ви влезам со маја-гери.

 

Сакам да кажам...

СДК добро утро на сите!
Имајте убав ден, сончев, топол и пријатен!
Моментално пијам кафе, и СДК дека е многу грдо кафе.
Поздрав

 

Сакам да кажам...

Oф цела папирологија што постои мислам дека ми е на маса, кафето се пие брзо и на работа. Но ако убавко ми е, плус бонусот што си го видов на трансакциската вчера ми дава стимул бар за деновиве додека не го снема Плус сонцево ми дава енергија иако е како што велат старите со коски, смрзнав утрово
Па и на љубениот му е роденден утре одам денес по поклонче.
А и следи зимница викенд, си се чудам што со мерак чекам да дојде сабота за да лупам пиперчиња, да ми се вцрвенат прстињата, ама чуството после кога ќе топнувам со лепче и сиренце е незаменливо.
Го гледам датумов и се чудам, кидна и септември. Доаѓа студ а тоа не ми е по мерак, ама џабе кој ме прашува мене. Посакувам да имам куќичка на море малецка убавка, со даска сурферска до неа, да го вдишувам морето секој миг и звукот од галебите да ме буди наутро...



... уф да се вратам во реалноста и да се фатам за работа.
Имајте убав ден и вие

 

Сакам да кажам...

СДК
Добро утро. Ние бевме на прошетка низ парк денес, па брзо се вратив дома.
Се надевам расположени сте, оти јас тука бликам. Не бе, не се зафркавам, радосна сум. Не знам зошто но само знам дека животот ми е причината!
Знам дека понекогаш само мрчам, но овој пост нема да го искористам за тоа. Со овој пост само сакам да ви кажам дека стварно се осеќам убаво. Ахам, убаво. Никогаш не сум се чувстувала така во раните часови.
Патем, на денешново мени најпрвин си ставам парче торта. Ах..

Паа.... Прекрасно утро, зар не?
Јас дома, со нозете преморени си го слушам Еминем. Е, поубаво здравје.

И да... Мислам дека другарките ги сакам повеќе од се’ . Ептен се мили, срцкасти...

Море, јас, стварно сум позитивно расположена...

И да, затоа што кога ќе изедам парчево торта (кое уствари веќе го почнав) и кога ќе ја израпувам „when i' gone“ знајте дека веќе се досадувам и не се чувствувам толку заљубено во мене, туку пукам од досада и се прашувам зошто постои досадата! Епа, некој ако е расположен за малце муабетче, тука сум. Ама, по можност соговорникот да си е расположен како мене.

Хев а најс деј.

 

Сакам да кажам...

Cuz there’ll be no sunlight, if I lose you baby.
There’ll be no clear skies, if I lose you baby.
Just like the clouds pass, I would do the same,
If you walk away, everything will rain, rain, rain


Секоја чест на Бруно Марс, нема утка ни со текст ни со песни алал да ти е Бруно само продолжи така Пупи те сакам мноооогу

 

Сакам да кажам...

Сфативте ли колку оваа лимена, железно - пластична кутија во која речиси редовно буљиме секој ден, ни стана неопходно секојдневие и алфа и омега на професионалната егзистенција? Доаѓаш на работа, го палиш компјутерот, правиш кафе.
Доаѓаш дома, го палиш лаптопот, се пресоблекуваш, погледнуваш во мониторот, одиш под туш, излегуваш во бањарка, пак буљиш во компјутерот, го слушаш оној тон кој ти наговестува дека некој ти пишува, трчаш да видиш кој.....брзајќи се спремаш да излезеш, успеваш да си пишеш со уште неколку луѓе, доцниш....го оставаш лаптопот на stand by. E*ем ти живот.
Не знам на кој наш народен пеач пилето му пееше рано насабајле. Не знам чика од која димензија доаѓаш, али мене мониторот ми свети рано на сабајле.
И веќе и да станувам алергична на - песочен часовник и на „not responding“ фразата. Шо бе нот риспондинг? Го замислувам ко дечко на кој штотуку сте му ги кажале вашите искрени чуства во однос на него и одеднаш има потреба да ве игнорира и ви вели - not responding. А на вас ви иде да го акнете по глава со влечка лајнарка викајќи му - шо бе нот риспондинг а? Маааамето! Rеstart!

Ви текнува? Е! Исто така! Сакам машини за пишување! Сакам да се слуша секоја буква која со сила ја удирам на хартија. Сакам да внимавам што пишувам затоа што после нема пиши бриши. Сакам да си го острам моливчето и да шкртам забелешки во нотес изработен од рециклирана хартија. Сакам да пишувам со мастило. Јес да ме ежат таквите пенкала, ама барем човек внимава како пишува. Сакам да се вратиме онаму каде што почнавме. Да нема песочни часовници кои и онака не можам да ги допрам и кои ќе ме живцираат. Арно Бил Гејтс не измислил темпирана бомба место песочен часовник - тик так тик так. Пау! Електронски потписи, електронски отисоци, електронски фотки - аман!
Сакам да можевме малку повеќе да го допреме животот а не екранот на „тач“. Не знам кој ми рече еднаш дека сум дете на иднината, дека инвентивноста ми е силна страна и дека предвидувам идни трендови. Глупост! Се замислив веднаш како Ферги во роботско одело. Ма јок бре! Ја би да одам во колиба негде во селце, каде што барем на кратко ќе одморам од секојдневните обврски и со сламениот шешир на глава ќе пронаоѓам стари лимени кофи и саксии и ќе ги фарбам и реставрирам. Ќе садам вервена, босилок и оригано и ќе берам полско цвеќе во кошниче. Ќе месам кифлички и ќе правам lemon cheesecake. И ќе чекам гости во престилка која е цела со траги од брашно и сите ќе ги гушкам.

Животот треба да се опипа и допре, вистински. ЈБТ технологија, можеби ме спои со Абу Даби ама ме остави без сетило за допир. А парадоксално се што користам од технологија моментално ми е на - допир. Тач. Клик. Х. Quit. Shut down. Not responding.

 

Сакам да кажам...

"Леле од цело школо нашиот клас има најмногу деца со Nike патики..."
Коментари су сувишне...
Каде живееме ние бре?!
Што,повеќе IQ ли имаш од мене ако носиш оригинал? Многу дебилно се однесуваат некои мои врсници.
И мразам да го кажам ова,но ми се гади од нив и од денешницава. Човек се суди по тоа што носи на себе. Сегде е вака или мене ми се чини?

 

Сакам да кажам...

Колку прекрасно утро феминки, нели?
Се надевам дека ви е и на вас. Ви посакувам топлина како ова денешно есенско сонце што ме стопли утрово и прекрасно кафе на тераса со мама... Муабет до 101 и назад...
Душата ми се стопли... И мама ја сака есента... Се дивевме на цвеќињата во дворот колку ни се раскошни и колку прекрасни бои даваат... Ми го шараат секојдневието...
Му се јавив и него, немав што да му кажам, чисто да го чујам тој машки глас... Многу беше сладок вчера кога го зафркавав дека има друга и коа ми рече дека едвај за мене наоѓа време, уште една му фалело и ќе се фрлел од 10ти кат...

Ја имам време за уште еден... Ама не сакам!

Денес се успав за на факултет... А конечно решив да појдам, ама чим веќе не отидов, ќе поучам денес... Се ближи вторник...

Мојата мајка е една прекрасна особа... Којзнае колку тешко и паѓа секогаш кога сум на страна на татко ми(најчесто сум)... Татина маза ... Кога си едно дете, тешко е со одбирањето страни, да знаете...
На мои 21 година уште чекам некое вонбрачно дете од било кој, да се порадувам и ја на братче или сестриче...

Забегав.... Скроз.... Испомешав баби и жаби низ постов, ама не знам што попрво да кажам. Можам да мелам уште многу... Така да, ќе се прекинам

Среќна сум денес, исполнета, задоволна....

Имајте прекрасен ден... и уживајте во есенското сонце...

 

Сакам да кажам...

Со огромна чаша чај од брусница... седам свиткана и ве читам.
До сега требаше да сум излезена ама не можам да соберам сила да станам да се спремам ...
Некако убаво ми е ...
Сама дома, во удобноста на мојата соба и во дуксер од тато ...
Не би станала никогаш ...
Размислувам, а баш и не сакам да размислувам за толку тешки теми ...
Синоќа после гледањето гг, решив дека денес и јас ќе се обидам да викам ДА.
Можеби навистина нешто ќе се смени, кој да знае ...
Како и да е, од грешките се учи, а нашите избори се единственото нешто што можеме да го контролираме во животот ...

 

Сакам да кажам...

СДК дека многу се разочарав што на последниот дел од Трансформерс, Оптимус не го кажа познатото "I am Optimus Prime".

И може е глупа и детска работа, ама стварно.
Пошо со тоа многу badass звучеше.
Ме ежат такви говори

И сдк дека збрлавев, цело време тоа дома си го повторувам, ќе ме сместат у некоја психијатриска кај и да е.


http://www.youtube.com/watch?v=BNSfJ5x9 ... re=related

 

Сакам да кажам...

Станав во 6 часот.Од спуштените до долу ролетни т.е. од нивните дупчиња ,светкаше сонцето од надвор,ко некоја бајка.Си реков-така мора да е и со животот,мора да има некое светло колку и да е мало,колку тешко и да се пробива како утрешното низ ролетните! Моментот -ми беше магичен.

Токму вака,ете си реков -ма мора и за мене да има сонце,тешко се пробива,но ќе стигне!Тешко е но ќе чекам.Онака,губам повеќе.Ќе чекам но со помалку надеж,со ладна глава,сепак ќе прибирам сили од тука,таму...
Денес светол како сонце ми е моментот кога ќе ја гушнам сестра ми
За понатаму-ќе видиме...Ми вели тој-доста ти беа нервози !Мислиш-јас сакам да ми е така?Сакам да ми е убаво,и се трудев на секој можен начин покрај препреките...во ретроспективата моја ,колку силина и јачина во моите борби,не сакам ни да помислам,кои предизвици ми ги даде судбината!Храбро минав,а не беше лесно.Но сега што?И до кога?Цел живот?
Барем на миг да ја имам бајката од претходно,да ги соберам силите кои до сега ги имав!
Ова не сум јас,ја изгубив волјата
Знам дека мора понатаму и знам дека мое е да го пронајдам начинот и изворот за борба!Сепак,стигнав до тука и колку и да сакам,не можам и нема да се откажам,кога го минав најтешкото,значи сум можела !
Си посакувам среќа .Сепак овој ден ќе ми е убав!А животот........

 

Сакам да кажам...

Конечно имам љубов во животот и слобода .
Сфатив дека таа незаинтересираност е за моја слобода . Можам да имам дечко , но сепак да не ми вибрира телефонот на секои 5 минути . Да му верувам дека кога ќе отиде некаде дека нема да направи ништо . Излегува со другарки , но важно ми кажува каде кога. Секако дека довербата неможе да биде стопроцентна , се плашам да сакам комплетно . Мислам дека најдов редок примерок до мене .


И нели , до следниот пост , каде плачам дека дечко ми е незаинтересиран , или дечко ми ме изневерува .
Параноја.

 

Сакам да кажам...

СДК дека

-почнав да користам вазелин за отс. шминка и е навистина супер-МЕДИЦИНСКИ вазелине се купува од аптека, не е многу скап
-запознав еден симпатичен, и вака ок тип вчера-ама ко за баксуз зенет, и детенце има
а се зиркавме со еден тип во Американскотот катче, па мозеби ако се видиме повторо , ке се запознаеме
-ова пилатес везбиве се и некои физиотерапевски-откако почнав да везбам, ме болат сите коски , и никако да поминат, а и домче си вбезбам некои везби што ги знам од поодамна (некои би си помислил, оваа луда е , само везбам, ама и за размрдување, стоплување, и за да не бидам заседната, оти така ми е полошо (оти од времето ме болат повредите) а сум постојано во двизење-хипер активна секој ден
и на крај едвај чекам да ми дојде терминот за медитација, малку да се сосредоточам со самата јас, а во Понеделникот не отидов, времето го посветив за некој што дефинитивно не заслузува ниту секунда од моите време

ете тоа сакав да казам

 

Сакам да кажам...

im i addicted to forumov

 

Сакам да кажам...

СДК што убаво си се одмарам вака посабајлечки, no school - no problems.
Моментално ја спремам плеј-листата за мојата роденденска журка! Ептен се радувам.

 

Сакам да кажам...

Сдк1 дека немам абер за станување од компјутер,уште малце се ближи времето за на школо а јас си седам и си седам...Немам ни поручано,не знам што освен тегли со ајвар друго ништо нема во фрижидер.Од толку што го фалев сега не ми се пробува....
Сдк 2 дека скоро цела недела станувам порано,намерно си ги правам алармот за да си воведам некој ред.И навистина било убаво кога денот ке го почниш од порано па можеш све да завршиш на време.Навистина утрото било убаво,а јас до сега го преспивав...ех што сум пропуштала.....
Сдк3 дека денеска а и последно време се чуствувам депресивно,ме мачат некој безвезни проблеми.Дали почнувам да созеравам или што е работава не знам.Почнав да читам некој книги за самопомош,ако можам да ги наречам така,за да сватам некои работи за животот,среќата....Не знам што е проблемот,кога ќе појдам в библиотека тие ми се фаќаат први за око.....
СДк 4 дека се разочарав премногу од една личност што до рпед некое време ја сметав за сестра,кога дознав што мислела за мене таа не знам повеќе што да очекувам од другиве.....

 

Сакам да кажам...

СКД тоа што нема да ме убие ќе ме направи посилна, човек учи се додека е жив
СКД убаво започнато утро........