Сакам да кажам [стара тема]

Сакам да кажам...

СДК1:
Врие бе од педофили!
Секој ден на вести слушаш, нападнале деца таму, нападнале ваму.Очув ќерката секој ден ја злоставувал, попишувач нападнал девојче! Какво време дојде, да ти е страв на улица да излезеш.
СДК2:
Рацеве ми смрзнаа, и нозеве исто, кукам цело време дека е топло, сега кога залади кукам дека е ладно. И на мене не може да ми се угоди.
СДК3:
Имам за учење хемија, еден од трите мои најомразени предмети, а си дремам уште на фб, си читкам тука, гајле немам.После ќе ми биде крив Цацко.

 

Сакам да кажам...

СдК кога времево би било по нарачка, можам да замислам што ќе биде, има во еден ден сите годишни времиња да се сменат хаос

 

Сакам да кажам...

Сдк ми фали онаа патриотско чуство.Ми фалат деновите кога цела Македонија беше среќна,кога сите заедно славевме и се радувавме.Ми фалат оние напнати чувства, урлање, викање,скокање...Деновите кога сите одевме со гордо кренати глави.Ми фалат кошаркарските натпревари Времето направи да седам дома и да се секавам на тие прекрасни денови кои ќе ги паметам секогаш.

http://www.youtube.com/watch?v=7TnQJXcl ... re=related

Спојлер

http://www.youtube.com/watch?v=wTiVQaKyLTs&feature=related

Сакам уште еднаш да ги доживеам тие денови

 

Сакам да кажам...

И те како ми фалат. Сите сплотени славевме, навивавме, секој ден со болно грло, облечено во црвено-жолто... Гужвите по плоштадите...

Сега ракометарите, не верувам дека ќе го заменат тоа што беше...
т.е за победи можеби, ама таа, истата еуфорија, незнам дали ќе се чувствува...

 

Сакам да кажам...

Денес пак ајвар, т.е лутеница. Се скоцкав на времево.
Бев како манијак за пиперките, дека беа топли, така убави. Само ги пипав, за да се стоплам, ги манијачев.
Си слушав радио фолк. Парти, што да ти кажам, летаат семки сегде..

Спојлер

И да, прееска поминува една комшика..
Комшиката: Ај аирлија ајварот..
Мајка ми: Ама не правиме ајвар, туку лубеница.
Татко ми: Ама на крај ќе искочи диња.
А сакаше да каже лутеница, се згазив од смеење.
Друга Комшика: Ајвар праите?
Татко ми: Не бе, слатко од пипер. Прво сакавме да направиме месо, ама ни побегна прасето.

 

Сакам да кажам...

Со крцкаво колено и истегнато мускулче на левата нога, затоа шо Пирамид на зрели години се замишља балерина повторно и решила да денса и да прави пируети, натегнав УлаОпките, шашавото ми сукњиче, уште побудалестите гумени чизми (оние кои им прават бу баба бу на сите бубачки под моите нозе) и и реков - еј не ме собирај со кола. Сакам да шетам. Ќе дојдам пешки.

На времево ли бре ќерко?
Е ако де, на времево, што има врска?! Тињасто време - весела Пирамидалиш’ста Пирамид

Едноставно е нели? И со Кирца у увце и тачкасто чадорче кое сите ми го завидуваат (ха!) си шетав филмски и шутирав лисја а богами и валканици кои ми го препречуваа патот. Баш е весело кога ќе решиш да си весел.
А она чадорчено мое, не да не е стабилно, се тетерави, си прави bounce во ритамот на билокоја рап песна, ама слатко е бре. Ми буди насмевка...се фатив себеси како се насмевнувам самата ко удрена, дури и ми дојде да си запеам.
А еден текст кај Кирил Џајковски, што да ви расправам. Ааааа - ааааа! Знаете де.

Стигам дома и што ме чека? Подарок. Папучи бе! Ама најубави се жими се. И ми вика - гледај бре гледај шо ти купив и си велам, детево во мене е наследено, ќе да ни е у ген. Водолијски, или по друга крвна линија не знам, битно се пресмеав и израдував ко да сум добила бре кола. А добив шашави папучки.

Ја ги, ја Ризик јак, мила душа, занемарете ги ноктињата и приЦнете на спојлерот

Ја сакам бре, шашаво мое оригинално мајче. Не дека ми е мајка, ама цар е, пак ќе речам и повторам.

И денот добива поинаков мирис. Викендот такоѓе.

Шашав пристап е клучот на се. Како кога де, ама кога немаме на избор, и тоа помага

 

Сакам да кажам...

СДК...си купив нов парфем

 

Сакам да кажам...

I know you'll be a star in somebody else's sky..................but why ? why???
Can't it be.... can't it be mine?!!!

 

Сакам да кажам...

Се', се', ама кога некој ќе ми го повреди егото се губам! Никогаш нема да страдам од скршено срце, ама кога крунава паѓа цел свет ми се руши!

 

Сакам да кажам...

Тапа ден. Што може да ти направи времето - никој не може. Може да врне, ама и да дува и да студи - не не не !

Спојлер

Сакам да врне бидејќи си купив нов чадор, па да го прошетам, да се пофалам

Енивеј, мене ништо не ме спречува да си ги остварам плановите. Си се наоблеков, и трк на кафе-мафе.Нема да седам дома и да се жалам колку студи надвор .

Да бидам искрена, ми се допаѓа временцево. Слатко е. Од кога чекам да залади малку. Да не ги разочарувам оние кои не го сакаат, ќе се подобри од вторник.

Феминки, имајте убава недела !

П.С - Секогаш кога ќе ви пишувам тука, ќе ставам по една ваква сликичка.

 

Сакам да кажам...

Неодамна на ќерка ми и беше роденден. Неколку дена пред роденденот и купив пакетче крем-банани за да части во школо. Кога ги донесов дома таа веќе спиеше и не и кажав, а следниот ден кога се вратив од работа само што влегов дома се сретнав со неколку хартивчиња од крем банани

Сакав малку да ја закачнам, па и кажав да ги преброи останатите крем банани, да видиме дали има доволно за сите деца и за учителките. Веднаш почна да брои, и излезе дека има една помалку од вкупниот број на деца и учителки. И реков дека сега не може да части, и да каже како да го решиме „проблемот“.Очекував дека ќе ми каже да купиме нови -тоа што јас секако го планирав , а во план ми беше уште малку да ја зезам, да и кажам дека не може и не знам уште што.

А таа среќна што пронашла решение ми рече: јас нема да земам, ќе им дадам на другите.
Мене срцето ми се стегна. Од една страна среќна што размислува зрело за своите години, од друга страна тажна - повторно што размислува зрело, и што другите ги става пред себе - особина со која не знам човек во денешно време колку и како може да просперира. Со денови после тоа се преиспитував дали ја воспитувам правилно, дали можеби претерав со лекциите за делење, и дали треба да сменам нешто во воспитувањето.

Вечерва додека ја чешлав и кажав дека косата и е многу убава, и ми кажа - знаеш што, мислам дека косата е најубавиот дел од мене. Разговорот беше поттикнат од еден претходен, кога во училиште требале да кажат кој е најубавиот дел од нив, па нејзиниот тогашен одговор беше - очите, а сега се премислуваше .
И кажав дека убави и се и очите и косата, ама дека тоа не е важно, туку важно е дека е многу добра, дека сака да им помогне на другите кога им треба помош, и дека сака да дели со другите. И откако го кажав, а го кажав сосема неплански и несвесно, пак почнав да се преиспитувам на кои вредности треба да го базирам воспитувањето - на оние во кои јас верувам, или на оние кои не го заслужуваат тоа име. И како да знам дали грешам, или не.

 

Сакам да кажам...

сдк дека од толку што е ладно боцки осеќам на нозете, а носам чорапи
Aма го заебав ја ладното време
цел ден си греам бољер, сега кога ќе влезам има да чучам у када дури не се потроши цела топла вода и после пак ќе си го стоплам бољерот и пак ќе си се топлам у када

 

Сакам да кажам...

Ви благодарам на сите што ми честитавте роденден. Еве од мене една торта. Да можев сите ќе ве соберев да прославиме



Тортата ми беше иста ваква

 

Сакам да кажам...

Стоп за неорганизираноста и неодговорноста!

 

Сакам да кажам...

Зарем никогаш не сте посакале да поседувате шишенца полни со среќа, љубов, радост, мир, надеж?
Да го носите секаде со себе и да го употребите тогаш кога чувствувате дека имате недостиг на едно од овие..

Јас многу често посакувам.
Не за да имаме сите живот од бајките, туку за да во лошите периоди ја почувствуваме и видиме розевата страна на нештата.
За да добиеме сила да истраеме. Затоа што секој од нас води некаква борба..
Дали тогаш би имале повеќе насмеани лица, а помалку тажни погледи? Повеќе убави зборови во замена за сите оние што ни излетуваат од уста кога сме лути, бесни, повредени?
Дали ќе биде доволно.. затоа што сме ненаситни и грабаме секогаш многу повеќе од колку што ни е потребно.

.. Цел ден гледам фотографии. Воочувам мали ситници кои што се смениле и денеска ме прават онаква каква што сум.
Зелени мали очиња со кристален сјај, наивна детска насмевка, ронливи запчиња од благото кое што ме радуваше повеќе и од најубавата подарена барбика, натежнати образи, мало носе, буцкасто тело.. Облечена во некои парталчиња веќе носени, затоа што финансиите беа слаба страна.. никогаш не поседував се` ама штета ќе биде ако кажам дека не бев среќна. Самата моја насмевка на скоро секоја фотографија го издава тоа.

Убави времиња. Заробени спомени.
И сеуште сум дете, ја имам истата насмевка, далеку поубави заби и ќе продолжам да се смеам се` додека истите не ми паднат.
Без обзир на се` останато, среќата е личен избор.
И ја избирам одлучно.

И моето шишенце среќа го подарувам на некој друг, се додека се до мене луѓето од фотографиите не ми треба никој.
Мирна сум и спокојна..

 

Сакам да кажам...

Со кој што се сретнав викендов, сите испомрчија за времето - дека било за никаде, премногу било ладно а сите бараа да е такво. Е мене ми е супер, ми се смачи од летна гардероба. Обожавам да гледам како издижувам, а особено го сакам мирисот на снег... Добредојде есен!

 

Сакам да кажам...

СДК е го претерав со јадење овие два дена од утре Тинкербел се става во ред,да не плаче пак ако качи некое килце,а и редно е Орбитрекот да престане да фаќа прашина

 

Сакам да кажам...

СДК ... Животот се моментите и малите ситници полни со убава енергија ...
Прочитајте

http://www.kafepauza.mk/zanimlivosti/zhivotot-e/

 

Сакам да кажам...

Ех драга, супер би било кога сите луѓе би знаеле така да го цениме и живееме животот .... жално

 

Сакам да кажам...

скд. дека од утре почнувам нов живот на работа ! нема веќе смешкање, муабетчиња и трачарење со колегите ! кафето се пие 10-15 мин. а не цел еден час !!! и воопшто не се грижам за ништо и никого, нема ќаскања, нема муабети само работа...работа и работа....да знаев ќе се дојде до ова дереџе од сам почеток ќе почнев со такво темпо.Само..човек додека сам не се изгори нема да знае колку може да боли !