Сакам да кажам [стара тема]

Сакам да кажам...

 

Сакам да кажам...

ептен ми е жал за човеков, ама па и во ова има вистина

 

Сакам да кажам...

Ебате жените ебате само за маки тргање сме. Каков почеток на денот драги гледачи. Се разбудувам, нормално доцнам како и секогаш, трчам ко мува без глава ни дома, се мавам во сите можни работи и мебели на патот, а во главчето жички ми врват онака како после тешко пијанство. Барем да речам штетав сношти, пиев, лумпував ајде де. Ништо не правев, се мафтав од кревет на кревет, клепав на интернет и денес преживувам неалкохолен мамурлак. Така затрчана облеков што најдов, се подзасредив и правец - на депилација, рано-рано, нерасонета, без грам кофеин и никотин во мене. Сите богови, божици, ѕвезди и соѕвездија се појавија пред мене. Летаат влакните, печат дундите, таа што ме депилираше ми прави некои бош муабети, а јас така расчепатена се трудам ем да одржам конверзација, ем да не вриштам, ем да ги сопрам сите можни нагони во мене да не скокнам од столот и да бегам со висок старт од таму. Битно се расонив. Адреналинот тридупло ми се покачи после максимум 5 мин од кога стапнав таму.
Проклет да е Y хромозомот!!!! Немаат мака видено во животот.

 

Сакам да кажам...

Си се тетеравиме како слепци, јас и светов. И убаво ни е, полека да се мешаме со народните маси.

Супермаркетите се жива глупост, ништо не се заменува со одењето на пазар. Мириси, бои, епитети до бесвест на ентузијастичните продавачи. Се опремивме за долга недела, со тиква, костени и дуњи (патем имало и машки и женски дуњи, ама женските подобри биле )

Се думам за иднината. Еразмус ама каде?? Ма битно ќе се оди, не е битно каде. Расположена сум за бавност. Онака лагана. Сонувам за далечни шуми и самовили. Во меѓувреме крадам книги од кафичи. Однапред се извинувам ама тие се толку осамени, сами на полици и заборавени.


Поздрав од некого до секого.
http://www.youtube.com/watch?v=m8OlDPqY ... re=related

 

Сакам да кажам...

Една другарка моја вика на дечко и: Кога шеташ со женско, цврсто држи ја за рака иначе отиде во бутик.
Мене немаше кој да ме држи денеска зашто шетав сама и затоа влегов во сите можни бутици

Сите пари што ги земав сите ги потрошив. И пак не купив се што ми се бендиса. Да имав уште малце и тие малце ќе ги потрошев. Ама ако. Само за убаво нека се трошат нели.
Планирав да купам џемперчиња така подебели со долги ракави, а купив еден тенок со три четврти и некои ептен тенки блузички. Џабе планирам што да купам, зашто кога ќе видам нешто симпатично го купувам тоа, а не она што сум го намислила .
Убаво си се прошетав и малце ми достуде, ама затоа сега со чајче и со греалка си се топлам.
Да ве почитам уште малце феминки, па да учам.
Имајте убаво попладне

 

Сакам да кажам...

СДК дека одамна не сум имала вакво саботно утро.
Влажно и ладно саботно утро. Жолтите листови молчат по калливите улици додека не ги дувне ветрот во некој друг дел на светот. Луѓето негде брзаат, стуткани во излитените капути. Сепак е сабота, нели?! Ги гледам низ замаглениот прозорец и молчам. Дали лицата им се менуваат како времето? Тогаш мора да поседуваат куп маски за секој ден да имаат нов изглед, нов израз преку кој го покажуваат своето расположение. И сите изгледаат толку исти...Толку чудно за едно саботно утро.
Ама јас се разбудив среќна! Не ни успеав да истрчам до огледалото за да си ја ставам насмеаната маска. Едноставно ми се појави на лицето уште кога ги отворив очите. Убаво е да се разбудиш среќен, нели?! Дури и кога се наоколу изгледа толку сиво и еднолично.
Ама само изгледа, да. Среќна без причина.
Ретки се таквите утра, барем за мене. Кога знам дека ме очекува тест физика и дека собата ми е лом по што следуваат милион караници со мајка ми.
Но, ретките нешта се најубави. Како детелина со 4 листа. Тогаш си замислуваме желба и сме среќни, среќни со надеж и причина.

И нели, драги мои пријатели, мора секогаш некој да ти ја уништи таа среќа.
Оганот и жедта за поинаква, авантуристичка сабота згаснаа во мене.
Вечерва останувам дома, а на вас ви посакувам да си поминете убаво каде и да сте!
Вит лав, Синтија

 

Сакам да кажам...

Повелете во Технолошки, wireless има

Сакам да кажам дека вчера беше прееееееејако на бруцошката журка на ФЕИТ, иако бруцоши беа само една третина Баш беше супер - South Park свиреа, алкохолот беше со студентска цена, имаше многу весели луѓе, многу дружење и веселење

Ајде сега имајте убаво попладне и се читаме во наредна прилика

 

Сакам да кажам...

‎... иако мајките се радосни и среќни, татковците се некако посебно горди на своите ќерки!

 

Сакам да кажам...



Колку е само точно ова..

 

Сакам да кажам...

СДК не секогаш треба да се тудиш да работиш само за пофалби и желба да се искачиш на врвот. Вложен труд, енергија и давање на најдоброто од себе само за да си над сите? И тогаш што? Ќе заборавиш на вистинските вредности и начинот со кој треба да си пред се продуктивен и од корист во она што го работиш. Нооо ти си сега главен и најважен би бил твојот збор без никакви констатации. Амбициозноста е меч со две острици. А јас сум среќна кога моето знаење го делам со оние на кои тоа им е потребно, и не молчам чекајки го вистинскиот момент за да испадне дека сум најмудара.

 

Сакам да кажам...

СДК свадба кај дечко ми у комшии, опа ихааа
И да, се изнаспав за цело тоа време што не бев наспана

 

Сакам да кажам...


Just do it

 

Сакам да кажам...

Рацете не ми фаќаат ни пак нозете ми одат.
На право ќе паднам.

 

Сакам да кажам...

сдк ќе му посочиш на некој дена направил грешка или ќе му дадеш најдобронамерен совет притоа не користејќи го ова смајли ,(кое и така самото по себе е цинично саркастично и никакво)!а него не му се допаѓа тоа што ти кажуваш

и одма контра напад!
Eпа затоа кога ќе видам вакви мислења, одма ќе ги пријавувам, зашто на желудац ми играат

 

Сакам да кажам...

СДК дека сега ќе си направам едно попладневно кафенце и ќе уживам во него. Башка пијам и сок - кока кола, само фали уште неколку цигариња да земам од татко ми и тоа ќе биде уживанција и задоволство еквивалентно на оргазам!

Кафе, кока кола и цигара сите 3 заедно = адреналин, рајско чувствување, зголемена концентрација, енергичност, лачење на сератонин (хормон на среќата), задоволство, некоја внатрешна исполнетост, мир, хармонија, спокој итн. итн.

Добро ќе ми дојдат споменатите работи имам работа на компјутер поврзана со факс така што ќе го растурам проектот за брзо и ефективно време.

 

Сакам да кажам...

forever ..

 

Сакам да кажам...

Копчето лајк стана главен таргет на сериските силувачи. Го распарчивме бре, мајката.
Според мене фино е тоа што се зачести на милиов ни форум, можда дава минималистичка утеха дека има се’ повеќе интересни и тешки постови по квалитет, иако знам дека дел се со LG намера, ама не серам. Си кулирам.
И јас спаѓам во дугаЧката листа на безмилосните злосторници во тој поглед - еве се себепредавам - барем во последно време... само што не се гледам во ист кош со LG-те, барем не со моиве очи... :geek:

Кочанов во температурата ми наметна една грда навика, непрестанувачко тресење на нозете, то јест колениците. Кога седам личам на затворениците од Зелената Милја на електрична столица, а камо ли да легнам на кревет.

Некој се смее, на некој му се смеат. Кој како си ја наредил.
Не би сакала да го вкусам она второто, не го посакувам во моето мени. Всушност, не го посакувам во ничие.
Грдо е!

 

Сакам да кажам...

Знаете, изгледа многу забавно кога се движиш по улици низ град кој не го познаваш добро, па се ориентираш според некој внатрешен компас. Со Сестра Ми извртивме неколку непотребни круга и на крај не ги најдовме чоколадите што ги баравме, а и катчето за најубави кафиња ни беше затворено. Толку бевме смешни и изгубени.... т.е. ние не бевме загубени, само не знаевме каде се наоѓаме
Бев во зоолошка... и како дете мало се лигавев по животните, а секако дека најмногу време поминав кај драгите ми козички чие мекање секогаш ме разнежнува.
Забестото сонце ни ги галеше косите додека двете така малечки чекоревме по големата улица, за на крај да завршиме со нозе кои не‘ болеа од одење и усни кои не‘ болеа од смеење. И некоја брчка плус околу очите... од радост

 

Сакам да кажам...

СДК кога бев мала никако не ми беше јасно може сите да сме толку различни, кога сме толку исти во исто време.Ме бунеше како секој човек може да има свој специфичен изглед кога сите ги поседуваме истите работи. Сите имаме очи,уши,уста,нос, имаме две раце, две нозе...
Сега сваќам дека погрешно сум гледала на работите. Навистина сите се разликуваат по својот надворешен изглед и разјаснето ми е на што се должи тоа, но во внатрешноста се повеќе личности се исти и наликуваат еден со друг. Разнообразноста се изгуби! Ретко кој е уникатен и е свој. Повеќето од луѓето денес делат некое мислење само затоа што се плашат да го дадат своето од причина да не се оделат од толпата или пак не се доволно способни да размислат со своја глава. Се повеќе се одбира мислењето на мнозинството без да се размисли дали е правилно или не. До кога и каде вака ?

 

Сакам да кажам...

СД ви К на сите вас