Сакам да кажам [стара тема]

Сакам да кажам...

Што и да е ќе помине... Само нека помине без големи последици....
Јас на пример, сакам да променам многу работи, се трудам.. Некогаш ме обзема страв, си викам "Што ако се е залудно?" Залудно или не, вреди да се проба. Ако не пробам како тогаш ќе знам дали било залудно или не????
Можам и сакам да постигнам толку работи во животов, но што е тоа што не ми дава мир во мене? Нешто ме бутка на назад, ме тера да грешам, но упорно се борам, се трудам да продолжам со сите сили..Се трудам ли??? Доволно???
Како и да е, уште еден викенд-дома. Не ми е мака, зошто би ми било? Исти места, исти луѓе со исти гревови, исти ставови, исти приказни, се е исто...се! Не пропуштам ништо важно или возбудливо... Не дека сум уморна, едноставно не ми е по ќеф!
Велат Трпение-спасение, три пати мери-еднаш сечи, број до 10, труди се...... Кој е тој што е толку совршен? Сите грешиме, кој помалку кој повеќе, за совршенство сеуште не сум слушнала, а и кога би слушнала, тоа сигурно не би бил некој човек-смртник!
Добра ноќ!

 

Сакам да кажам...

СДК пуштајте А2, Саут Парк даваат

 

Сакам да кажам...

Нова мода..
секој пост да содржи слика..

 

Сакам да кажам...

сдк смачено ми е од FAKE луѓе! Истите тие луѓе кога беше жив тошка го опишуваа како педер, а сега кога го нема се прават негови најголеми обожаватели и ЗАМАРААТ на фб со тоа колку им недостигал!!! Ало бре, одвратни сте фуј!!!
слава ти ангелу македонски!!

 

Сакам да кажам...

Не можеш така да зборуваш кога не си им' ни во мислите, ни во душата за да знаеш што чувствуваат. Истите тие можеби многу доцна сватиле колку вредел. Знаеш како велат Дури откако ќе изгубиме некого, сваќаме колку ни значи, колку го сакаме. Затоа не суди според тоа што го гледаш, не можеш да знаеш што мислат другите и дали тоа го зборуваат лажно или од срце!

 

Сакам да кажам...

Не е доволна само љубовта,колкава и да е.

 

Сакам да кажам...

Е понекогаш, стварно не разбирам зошто сите околу мене се мрштат и кукаат. Сфаќам дека секој си има периоди, моменти, бубачки, ПМСови, будали хормони, ама па константно да се паѓало во некоја мини депресија.... Не ја бива бе луѓе, не ја бива на тој начин.

Прави, млади, здрави, во животов од таман потаман, и ги мрзи да се насмеат. Да да, буквално ги мрзи. Па дури и ти кога си со нив, и тебе ќе те натераат да се поднамшртиш. Чиниш како некој вампир, ќе ти ја испијат среќата. Оди зрачи после, од асално Сонценце ќе те направат тмурен облак.

Зошто не се цени малку повеќе тоа што се има, а не се жали малку помалку за тоа што се нема ?!
Впрочем, се има многу повеќе отколку што мислат тие, ама ајде.
А што се нема ?! Храна, кревет, вода, покрив над глава ?! Се се има, освен памет и малку ,,комон сенс,,. Оди разбери се и докажи. Ѕидов ме разбра, а е од цигли.

Колку само ми е банално, детски, несозреано сето тоа. Никогаш не ме запрашале како ми е, низ што се сум поминала, животот не ме чувал под стаклено ѕвоно, и пак бе, пак покрај се, успевам да се насмеам на секој и успевам да си бидам среќна. Патетики за минатото и пропаднати надежи за иднината не ми требаат. Отсекогаш сакав да бидам позитивна, харизматична, насмеана личност. Мило ми е што тоа си го остварувам, полека ама сигурно. Што ме кошта сето тоа ?! Ништо. А добивам, добивам многу, многу сила. Која си е лично моја. Мое мало ремек дело.

И кога ќе ми ги земат молекулите среќа од мене, и кога ми е најтешко, пак ќе се смеам. Пак ќе бидам среќна, затоа што некои поминале многу полошо од мене. А за среќа не треба многу, треба само многу насмевки и позитивни атоми. Позитивни атоми кои стојат, на лицето, во срцето, зрачат ,,радиоактивност,, и се спремни во секое време да го донесат пак Сонцето во тебе. Затоа што само тоа не можат да ти го земат од тебе - среќните мисли, надежта, оптимизмот...

 

Сакам да кажам...

СДК понекогаш посакувам да живеам во милионски град и мултимилионска држава како САД на пр. кои имаат 300 милиони жители и nobody gives a fu*k for nobody.

Ме иритира закоравеното и 'рѓосаното општество кај нас, а и тоа што освен Скопје сите други градови се мали со максимум 100 илјади жители. Ова не иде да го кажам нашки, па на англиски најдобро звучи: I want to dance like nobody is watching but I simply can't, my every move is being watched by others.

Поентата ми е да кажам дека ако ви е скурчено што живееме на заостанатиот Балкан, каде секој се замара со секого и живее во туѓи животи, а и води евиденција и статистика за други, мавнете “like“ и поддржете го PussyHunter т.е. мене, “озлогласениот“ ловец на мачиња, а нема врска топ тип сум само со лош јузернејм.

 

Сакам да кажам...

штом сум го напишала верувај дека било напишано затоа што е така! Истите тие луѓе и ден денешен кога ќе видат некој негов концерт на тв, и како он игра повтроно ги кажуваат истите коментари! Затоа не ме цитирај! Не зборам за оние кои само го почитувале како личност а не му биле фанови, туку за одредена група на луѓе кои ми се мене познаници и кој се однесуваат многу лицемерно кога станува збор тема ТОШЕ ПРОЕСКИ! Дали работава стана СТАЈ МИ ЛАЈК ИМАМ ПОСТИРАНО ПЕСНА ОД ТОШЕ и НОВИОТ СТАТУС МИ Е ПОСВЕТЕН НА НЕГО, не знам! Како и да е FAKE E!

 

Сакам да кажам...

СДК ова денес некој вирус фатил... Сите од дечковците се жалат!!!
Лек: Чаша црвено вино и фемина помагаат колку - толку!

 

Сакам да кажам...

Dobro razbiram covecko hrcenje vo granicite na normalata, ama ova rovtanje sto mi natteznalo nad glava navistina ne znam od koja unutreshnost e izvadeno! Osecam se ko u koliba na sred suma, a komsijava gi sece drvata so grklanot, gajle nema. So drva kje bea voa, ta grgorenje, grebenje I rikanje mavna sosedov.
Samo mi ja pravi nesonicava uste poteska.

izvinete za latinicata, od mobilen sum pustena

 

Сакам да кажам...

Боли колку човекот не сака да учи на своите грешки.
Постојано тропаш на една иста врата зад која не живее никој, постојано градиш една куќа која нема темели, постојано плачеш и покрај толку причини за насмевка, постојано лепиш едно срце а знаеш дека лепакот не си го погодил, постојано ја бакнуваш раката која те тепа.

И да прашуваш дали се учи на свои или туѓи грешки - нема цел. Најдобро е кога ќе можеш да ја востановиш твојата. За после да ја препознаеш и пак да ја направиш. Инаку ни така, ни така не учиш ништо. Таа е лекција предавана на голем одмор. Таков е и животов. Како голем одмор, со многу лекции кои го кројат во целост, а ги игнорираме зашто едноставно е голем одмор - и ништо не е важно.
Можеби и ќе е некогаш.

Некои грешки едноставно не можат да се предчуствуваат, следствено и да се поправат. Меѓу нив е и грешката на нечие живеење.

 

Сакам да кажам...

Што повеќе може да очекувам од личност со менингитис, домашни проблеми.... која била напуштена уште како дете ПЕДЕР ЕДЕН НЕ ЗНАЕШ СО КОЈ СИ ФАЌАШ РАБОТА, ВЕЧЕР НЕМА ДА ТЕ ПОЗНААТ ДОМА

 

Сакам да кажам...

сдк дека ми е преку глава од тоа примање секој и секого во станот,братучед му си отиде сега бивши цимер му дојде у петок и луге бе толку дас се нема осет и култура,сабајле ни влезе во спална во 9 за да не праша дали сме сакале кафе и ајде да се станале веке сепакдосадно му било,кој ти к... бе типче,вчера отиде као до хофер да купи нешто си дојде со два картона пива почна да пие и да збори демек дечко ми сеа трета смена оваа недела ако можел да промаши кревет-БУДЛА,моравме цел ден да скитаме по Љубљана само да не го трпаме си идаме дома мртов пијан он си легнал во дневна смрди и од него и од цела кујна со садови демек готвел нешто,еве не денес наместо недела да може да исчистиме и одмори ние од сабајле пак со него се управуваме и некои негови пријатели кои као не ги има видено едно 2-3 години па ги викнал на кафе...аман ми скурчи веке во последно време мира немам ни во своја соба...


и за крај Тошее зошто отиде? Вечер ке има пренос од емисијата; Балкан незаборавља Тошета ке пеат доста пеачи незнам дали во Мк ке го дават но оваа ке вреди да се погледне

 

Сакам да кажам...

Сакам да кажам дека ја имав таа чест и задоволство ова прекрасно неделно утро да го започнам со веста дека повторно станав тетка на едно мало ангелче кое ни дојде на свет и тоа ни повеќе ни помалку родено во знакот вага

 

Сакам да кажам...

Само чистите работи оставаат вечен траг...

 

Сакам да кажам...

Се утепав од плачење денес. Каде и да се завртам се е поврзано со Тоше.
Ма не сум ја толку голем фан негов, колку што хормоните ми се забегани поради другово стање, па емоциите неможам да си ги контролирам. И изгледам смешно, многу смешно и патетично во тугите очи, ама таква сум си јас емотивец.

И друго сакав да кажам: трудна жена пијаница и луд на исто ниво се бре. И се смејат и плачат за глупости и без некои причини.

 

Сакам да кажам...

Oтварам да си ги видам сопствените мислења ова утро,и останав вака:
Значи %40 од работите што се случија не ги ни памтам,ама важно сум изнапишал сра*е на квадрат во една од игрите...
Ама не би ме иненадило ова да го правам постојано.
Ама тоа...тоа како да не бев јас! Јокси никогаш не би седнал да пие бунар. Тоа ме изненади.
Сакам јавно да му се извинам на сите доколку сега имаат сосема друга слика за мене. Навистина ми е жал,и се каам за тоа.

 

Сакам да кажам...

Пред точно четири години го имав најтажниот роденден.Денот кога треба да бидам среќна и насмејана јас плачев.Се секавам кога се вратив од училиште и одев некако со поднаведнета глава и баба ми ме праша дали плачам.Не ми беше јасно прашањето.Зошто да плачам кога ми е роденден и сум среќна?Ми рече дека Тоше починал а мене просто не ми се веруваше бидејки на училиштето никој ништо не ни рече.Од тој момент почнаа да навират солзи.Не ми беше дојдено до ништо, ни до роденден. ни до гости...но другарките секако чекаа да ги почастам.Што се мора, мора.На тој ден го добив најслаткото мече толкму од моите 3 најдобри другарки.Го крстив Тоше иако мечето е женско.Од тој ден веке не ги посакувам следните родендени.Порано со нетрпение го очекував овој датум но сега просто се ежам на помислата дека треба да славам роденден.Лани постојано им велев на другарките дека ке си поминам многу лошо, дека ке биде многу досадно и секако дека го славам за нив а не за мене.Но точно во 12 часот во кафичот каде што го славев ми донесоа парче колач на кој имаше големи свеки.Не можев да поверрувам буквално цел кафич гледаше во нас а јас бев пресрекна бидејки не очекував такво нешто.Веднаш потоа следуваше и омилената песна а бидејки имаше караоке забава микрофонот не го пуштивме од раце.Тој роденден досега ми бил најубавиот роденден благодарение на моите другарки.Следните родендени на сите се носеше голема торта но тоа веке не беше изненадување за никого.Синоќа повторно некако бев тажно но знаев дека ке припремат нешто за мене.Кога дојде 12 часот сите со по еден поклон во рака ми го честитаа роденденот.Добив 3 крпи за бришење,пилешка супа,кесенце нес,чунга-лунга бомбони и најакиот поклон за крај кој ми го даде најдобриот другар ..... Останав вака Ах колку се само лудиии.Што нема да смислат само за да ме насмејат.Нема што повеке да пишувам туку само можам да кажам дека ги сакам најмногу на свет!Поминавме низ многу тешки моменти заедно и како за инает на сите единствено ние останавме заедно.Денес ги чекам на торта и повторно малку да ги изгушкам
И да повторно благодарение на нив многу сум среќна и уште се смејам за подароците

 

Сакам да кажам...

Недела...
Уште од сабајле започнав со извршување на еден куп обврски, веќе се чувствувам уморна.
Седнав пред компјутер да одморам малку, си пијам чоколадно млекце, си јадам благо, и си пишувам на форумов.
Го отворив прозорецот, и го чувствувам ладново ветре и ладниот воздух како ми струи низ собава, сонцево де се појавува де го снемува...

Сакам надвор, сакам да се шетам и да го дишам ладниов воздух, и да го чувствувам ветеров, сакам да се шетам со него, сакам да ме гушне, сакам, сакам, ама не можам...
Иако е недела обврските чекаат на мене, се надевам дека барем ќе се исплати ќе се израдувам и нема да ми биде залудно времево потрошено на нив.

Ви посакувам пријатен ден, и доколку се разбира немате обврски како мене, максимално искористете го.