Сакам да кажам [стара тема]

Сакам да кажам...

Јас имав едно такво баш како што опишуваш на десната рака..Го стискав,а после ме болеше неколку дена.Мајка ми ми рече дека е можно да ме каснало пајак За жал ми остана флекичка,белег.
Е сега не знам дали е истото,да не те заплашувам и не знам дали да ставиш нешто пошто колку е почисто толку подобро.

 

Сакам да кажам...

Мед и се е подобро. Магична моќ има оваа леплива ствар.

Празник по празник, веќе и заборавам дека одам на факултет. Од што се уморија луѓево толку па се слават?! Средувам и растурам низ соба, вадам заборавени спомени од тајни фиоки и преместувам се. За да раздрмам ситуација во некое фенг-шуи поле, со надеж љубовно. Тууу, што човек ќе бев сум заборавла како е симпатија да имаш?? Како да сум баба од 60 години. Глупости.

Имам убаво чувство, онака како после бура кога знаеш дека не може да биде полошо па затоа се ќе стане подобро. Некако се ми е убаво денес, иако е петок. А за разлика од многумина јас никогаш не сум го сакала петок. Како вештачка барбика ми е, со многу високи стандарди. Единствено го сакам затоа што ме потсеќа на Петко. Ах мој Робинзон Крусо, каде ли пловиш денес.

Уживам, уживајте.
http://www.youtube.com/watch?v=Fps0S2N_N8U

 

Сакам да кажам...

I just came to say HELLO!


http://www.youtube.com/watch?v=AFzmNqjeWOE

Ептен ми е ведра и интересна песнава. Расположува.

 

Сакам да кажам...

 

Сакам да кажам...

Возбудена сум за десетина дена изложбата, средувам газиња на жени, утре уште една фотосесија, и ќе комплетирам се. Ах... возбуда, а имам толку многу за учење и средување проекти..

Не знам зошто денес ми текна коге некој ме понижуваше, и ми викаше дека сум никој и ништо, дете од село, без факултет, дека никогаш нема да излезам од земјата, дека ќе останам губитник. Молчев и не се противев зошто не бев своја, имаше некој што зависеше од мене, трпев, бев програмирана, додека еден ден не реков, крај.. Полека се трудев се затворив една година од целиот свет, завршив 11 испити на ПМФ, аплицирав за постдипломски, барав работа, некој ми викаше дека му го јадев лебот, ја немав Мила а никој не сакаше да ми помогне да си ја земам. Сама помеѓу толку луѓе. Забрането ми беше да пуштам солза. Ама ниту за момент не реков ќе се откажам, ќе посегнам по апчиња, туку со последните пари си купив апарат и почнав да сликам, да си ја сликам болката која ме глодаше онака јако од вантре.

Се помирив со фактот дека не сум толку моќна да ги сменам работите преку ноќ. Кога бев со други молчев и учев, кога бев сама плачев и се снаоѓав како да ја видам нејзе, како да ја чујам и дознаам работи. Одев до незјиниот град стоев на улица, чекав покрај градинката само да ја видам. Се додека сфатив не оди така.. ги положив испитите, работа не најдов, штипјани ми ја донесоа среќа јавувајќи ми дека ги виделе моите фотографии и сакаат да ми направат изложба, првата светлина беа Тие и ќе ги сакам и ќе им бида должна секогаш.

Еве поминаа веќе три години, болката нормално дека е помала зошто таа расте и разбира и комуникацијата наша е помоќна. Мирно прифаќам што ми носи судбината, зошто знам дека не можам да ја силувам, чекав не дојдени љубови, дочекав, повици за изложби и претставување каде само што можев да сонувам. Мојата реалност беша сивило ама моите соништа беа големи. Сонував и сега сонувам и знам дека ќе си го исполнам најголемиот - јас и таа.

Некогаш посакувам се да ми е сервирано онака еве Љубам се што ќе посакаш, ама нема. Љубам имаше три почетоци, кога се роди, кога се омажи и кога се раздели. Знам дека касно можеби се пронајдов ама сега сум своја, ако згрешам моја грешка е.

Мило ми е што ја скршив сликата на оние што ме понижија, и фала им што ме натераа да си го вратам алтер-егото. Сега живеам, се штипкам и постојам.

 

Сакам да кажам...

СДК дека се што имам исчитано во животов, не било вредно колку постов погоре, на чудото од жена, Љубам ...
Ништо не ми ја сервирало реалноста вака реално, како што направи овој пост...
Секоја чест
Ништо не ме мотивирало и придвижило толку силно како овие редови искрена исповед...
Ти благодарам од срце, те почитувам бескрајно...
Камо сите да имаме дел од твојата трпеливост, упорност, истрајност...
Ти посакувам се најубаво, најубаво, и твојата најголема желба да стане реалност...многу брзо.

 

Сакам да кажам...

И се восхитувам на Љубам,вистинска уметничка душа.Ти посакувам уште многу изложби да направиш.
Уште еден доказ дека упорноста вреди,наместо за било што во животот да кукаме и да се откажуваме при првата препрека.
Ако не поминеме низ темнина како ќе ја знаеме убавината на светлината.
Не е лесен животот,ама убав е.
Имајте убав ден,и најубав продолжен викенд.

 

Сакам да кажам...

Конечно и јас да ви пишам, редовно ве читам ама дека не седев на нет од мој компјутер не пишував. Сега викендов ќе си земам конечно лаптоп и од нареднава недела пак напаѓам активно.

Колку сум среќна што сум дома, чувството кога ќе си дојдеш дома после 2-3 недели и те третираат како грофица убаво бе

 

Сакам да кажам...

Бух бај Фемина ,се гледаме за една недела

 

Сакам да кажам...

СДК дека точно пред 1 година сум се зачленила на форумот

 

Сакам да кажам...

УФ! Уште една причина плус да го мразам фејсбуков кој е одвратна

Спојлер

пичка!

Значи со месеци чекам нешто, и баш сега најде да не се појавуваат такви црвени горе порака кога ќе ми стигне. И тоа што 3 месеци со душа го чекав го пропуштив thanks tooooo the

 

Сакам да кажам...

Продолжен викенд, м?
Си планирам како да го искористам максимално, да имам време за забава, мода и продолжение на hangover 3 во ladies only верзија. Учењето ептен ми е последно на списокот.
Вчера имав многу љубовна ноќ. Штета што се поретко ги има. Затоа сакам да одморам малку од љубовта и да се пренасочам кон незаборавен викенд, последен пред полагање и веројатно до крајот на годинава.

Туку, јас кревам раце за изложбата на Љубам. Ако некоја феминка е заинтересирана да оди со мене,нека ми пише, па така убаво форумски да ја изненадиме.

И бидејќи нема кај да прашам, ќе си прашам тука: Каде е темата за модниот викенд??
И треба малку апдејт

 

Сакам да кажам...

Спојлер

Доаѓаш вчера на форумов и се полниш со секакво срање исплукано по неговите страници па викаш Џони ват д фак
Доаѓаш денес и се полниш со позитивности, убаво испишани зборови, голташ постови и ти се појавува насмевка на лицето

Јас сакав да запеам денес
Свирете ми чалгаџиии
Свирете ми нешто од срце
Мерак ми е на душавааааа

Штета што немаше греено вино, ама и обичното заврши работа
Реков не пијам црвено веќе (ама тоа само кога носам некое бело парче облека)
Друштво што одамна го немав видено, смеење до стадиум да се тркалаш на стариот дрвен под од локалот , тој еден до мене седнат и само ме буцка нешто (му се сака знам ама нема ) , а виолинистот аххххх

 

Сакам да кажам...

Заклучена е и јас ја барав, сакав да ја обновиме.

 

Сакам да кажам...

СДК денес ќе ми дојде сестра ми. Ќе си ја изгушкам најмилата моја
http://www.youtube.com/watch?v=nOuGLAAv_1A
I was thinking just today
About how we used to play
Barbie dolls and make-up
Tea parties dress up
I remember how we'd fight
We made up and laughed all night
Wish we were kids again
My sister my friend

 

Сакам да кажам...

Јас уште од мала имав желба кога ќе пораснам да бидам rocket scientist. Озбилно, сите сонуваа да бидат продавачки, стјуардеси, не знам ти што, јас одсекогаш бев поинакво дете.

Денес сфатив колку се плашам. Имавме дебата на факултет за една нова медицинска техника, со која што ќе се овозможи клонирање на клетки за здравствени цели. Да речеме доколку човек се изгори, со таа метода од неговите клетки ќе создадат нови и ќе ги вратат во неговото тело.

Мислам дека од толку многу студенти, само јас се уплашив, и само јас бев недефинирана дали сум за или против. И додека луѓето се фасцинирани од ова научно откритие, не сфаќаат колку е опасно. И динамитот кога го откриле мислеле дека ќе биде користен само за позитивни цели, за да им ја олесне работата на рударите. Кога ја откриле фисијата мислеле дека ќе служи како топлински извор многу години. Следувале бомбите во Хирошима и Нагасаки.

Со ова може да се направи како ништо клон, да се смени општата структура на светов. Замислете утре се запознавате со некој и ви вели јас бев создаден во лабараторија, за научни испитувања. Замислете гледате лица кои сите се исти. Нема разноликост во светот, туку само сивило, роботика.

Дедовците и бабите викаат чудни времиња дојдоја. Луди. Се прашувам јас еден ден кога ќе имам деца каков ли ќе биде светов. Ако фејсбукот денес е лудило, што ли ќе биде кога ќе се појави нешто вакво, а го имаме youtube да го следи сето тоа и да го пренесува во живо.

И се се сведува на прашањето, вреди ли? Вреди ли да посветиме толку пари, труд, внимание, нерви, години на нешто кое може да донесе повеќе лошо од добро доколку се злоупотреби? Вреди ли за да се спаси живот, цената е да се уништат неколку?

Си размислував цело време... Сакајте се луѓе, уживајте, живејте го животот едноставно. Не знаете што се утре може да излезе...

А јас... Мило ми е што не го избрав тоа да го работам, зошто искрено не знам дали ќе можев.

И да, убаво рекол Ајнштајн. Ако дојде до трета светска војна, четвртата ќе биде со лак и со стрела.

 

Сакам да кажам...

Дефинитивно кафето во петок е најубаво. Па и уште пред продолжен викенд... па и уште со вакво време... да ти е мерак да си ги фатиш другарките под рака и правец на некоја летна тераса, да споделите трач муабети.

Повелете феминки, наздравје

 

Сакам да кажам...

Знаев, знаев, знаев!
Овие мои проклети предчувства никогаш не лажат! Па дури почнаа и за добри работи да се остваруваат!
Вчера и покрај сета нервоза соберена деновиве го осетив оној спокој во душата и едноставно знаев дека се` ке се реши.
Знам дека овој пат поминав низ животна лекција.
Поминуваш низ ужасни моменти мислејќи ги губиш оние што највеќе ти значат и утредента со изгревот на сонцето и животот ти изгрева одново. Best feeling ever!
Love = solved. Љубим те сунце калајсано!
Дијагнозата на мама - не испадна ни грам страшна како што се плашев.
Бонус за додатна среќа: Спасен животот на едно маче.
Ете. Се` се решава. All we need is just a little patience. And faith.
Сега едно нес кафенце во комбинација со филм, попосле топла бања...
Ма мераци!

Р.Ѕ. Каков фустан човече. Веднаш би се нацртала пред олтар во овој!

 

Сакам да кажам...

Еднаш во којзнае колку месеци седнав да даунлодирам филм од нет. После милион неуспешни обиди успеав да ставам превод на истиот. за мене и за вас кои напишавте и објаснавте како...
Седнав, ги ставив слушалките во уши за да не ми пречат волците кои татко ми ги гледаше и се внесив.
И не знам како ми текна дека денес не е сабота, ниту е неработен ден, туку е петок!!
Ооооуууу ноооууу!
Јас всушност имам еден куп материјал за учење. НЕСОВЛАДАН!!!
Уште солзи што не ми потекоа...
Фино лепо, си ја скрив опашката, ја тргнав насмевката од на лице, си се качив во соба и си научив.
И залудно беше. Добро, не беше баш залудно бидејки не е исто да знаеш и да не знаеш, ама не правевме тест, ниту имавме испрашување!!
Зошто бе професориве лажат????
Зошто ми ја кратат магијата да си гледам филм во четврток навечер без да се мислам за утре??

И да, уште ми е криво што си го прекинав сношти. Вечерва ќе си го гледам од почеток со пуканки и сето тоа, ама вчера беше работата...
А сега, сега со кафенце пред мене и болно грло во мене се спремам да ги завршам школските обврски и овој продолжен викенд да ми биде слободен за да ми мине прекрасно!!
Ај лав ју!!

 

Сакам да кажам...

СКД дека сум ужасната од Ријана! Добро бе,дали ваква прекрасна песна заслужуваше ваков спот,ај кажете! Аман веќе,мораше курвински спот да сними пак! Смачено ми е веќе И каков пример е ова за младите што по цел свет ја гледаат,сегде ќе го пуштаат спотот! И што демек се издрогираа,се испијанија,се **** ,се караа,тоа љубов ли е? Уште барем да покажеше дека умреле на крајот,ц ц ц... извинете што пишам тука ама баш тоа имав да кажам и на сите да им препорачам да не прават вакви работи Се со мера! Фала на вниманието.

http://www.youtube.com/watch?v=tg00YEET ... r_embedded